Karşılaştırmalı Hukuk Bakımından Evlat Edinme adlı çalışmamız Ana-dolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Anabilim Dalı Dok-tora Programı bünyesinde Prof. Dr. Şebnem AKİPEK ÖCAL danışmanlığın-da hazırlanmış, Doç. Dr. Özlem TÜZÜNER, Doç. Dr. Hakan KARAKEH-YA, Dr. Öğr. Üyesi Hayriye ŞEN DOĞRAMACI ve Dr. Öğr. Üyesi Pelin KARAASLAN’dan oluşan jüri karşısında savunulmuş ve oybirliği ile kabul edilmiştir.

Bu çalışmanın her aşamasında, doktora eğitimine başladığım 2013 yılın-dan beri birlikte çalışma şansını yakaladığım, doktora tez danışmanlığımı üstlenen, tez konumun seçiminde ve yazım aşamasında tecrübe ve bilgilerin-den istifade ettiğim ve birlikte çalışmaktan onur duyduğum Hocam Prof. Dr. Şebnem AKİPEK ÖCAL’ın katkısı büyüktür. Desteği, sabrı, hassasiyeti, titizliği, sevgisi, akademik bilgi ve tecrübesi ile sadece akademik hayatımın değil, tüm hayatımın en büyük şanslarından biri olduğunu düşündüğüm de-ğerli Hocama teşekkürü bir borç bilirim.

Ayrıca Tez İzleme Komitemde yer almak suretiyle çalışmanın bütün aşamalarında önemli katkıları bulunan, hayata dair birçok konuda ufkumu açan, lisans ve lisanüstü eğitim ve öğretimim aşamalarında desteğini esirge-meyen Sayın Hocam Dr. Öğr. Üyesi Hayriye ŞEN DOĞRAMACI’ya en içten teşekkürlerimi sunarım.

Tez jürimde yer alarak çalışmamın şekline ve esasına ilişkin yol gösterici tutumu ve yapmış olduğu önemli katkılar nedeniyle Sayın Hocam Doç. Dr. Özlem TÜZÜNER’e, değerli görüş ve önerilerini benimle paylaşan, önemli hususlarda eksiklerimi görmemi sağlayan ve desteğini her daim hissettiğim Hocam Sayın Dr. Öğr. Üyesi Pelin KARAASLAN’a;

Tez İzleme Komitemde ve Tez Savunma Jürimde yer alarak tez yazım sürecinde dile getirdiği değerli görüş ve önerilerle beni aydınlatan Sayın Hocam Doç. Dr. Hakan KARAKEHYA’ya;

Tez konusunun belirlenmesi sırasında iş arkadaşlarım olan ama aynı za-manda hayata dair çok şey paylaştığım ve beni tez sürecinde destekleyen dostlarım Dr. Derya ORMANOĞLU ve Araş. Gör. Figen TABANLI’ya teşekkür ederim.

Sevgisini, anlayışını, sabrını ve desteğini benden hiçbir zaman esirgeme-yen, hayatımı kolaylaştırmak için her türlü desteği sağlayan, hem yol arka-daşı hem de değerli bir akademisyen olarak engin bilgi ve tecrübelerini be-nimle paylaşan sevgili eşim Doç. Dr. Mesut AYGÜN’e tüm kalbimle teşek-kür ederim.

Büyük fedakarlık ve özveri ile beni yetiştiren, üzerimdeki eşsiz emekle-riyle hayatımın en büyük şansı olan annem Melek ÇAĞLAYAN ve babam İsmail ÇAĞLAYAN’a minnettarım.

Son olarak kitabın basım aşamasında her türlü kolaylığı ve desteği sağ-layan Yetkin Yayınları sahibi, değerli büyüğüm, abim Sayın Muharrem Ba-şer başta olmak üzere tüm yayınevi çalışanlarına teşekkür ederim

TEŞEKKÜR .......................................................................................... 7

İÇİNDEKİLER ..................................................................................... 9

KISALTMALAR ................................................................................ 13

GİRİŞ .................................................................................................. 15

BİRİNCİ BÖLÜM GENEL OLARAK EVLAT EDİNME

1. Evlat Edinmeye Genel Bakış ........................................................ 21

2. Evlat Edinmenin Tanımı ve Hukuki Niteliği ................................ 22

2.1. Evlatlık İlişkisinin Kuruluşu Bakımından Sistemler ............ 24

2.2. Evlat Edinmenin Etkileri Bakımından Sistemler ........................ 26

2.2.1. Tam evlat edinme ...................................................... 26

2.2.2. Sınırlı evlat edinme .................................................... 27

2.2.3. Karma evlat edinme ................................................... 28

2.3. Evlat Edinme Kurumunun Tarihsel Gelişimi ........................ 28

2.3.1. Genel olarak ............................................................... 28

2.3.2. Evlat edinmenin çeşitli hukuk sistemlerindeki tarihsel gelişimi ...................................................................... 29

2.3.3. Bazı ülke hukuklarında evlat edinme ........................ 35

3. Evlat Edinmenin Türleri ve Şartları ............................................. 42

3.1. Genel Olarak ......................................................................... 42

3.1.1. Evlat Edinilene (Evlatlığa) Göre ............................... 42

3.1.2. Evlat edinene ilişkin şartlar ....................................... 65

3.2. Ergin ve kısıtlıların evlat edinilmesi ve şartları .................... 70

3.2.1. Evlatlık alınacak evli kişinin eşinin rızası ................. 71

10

3.2.2. Evlat edinen ile evlatlık arasında bakım ve eğitim ilişkisinin kurulmuş olması ........................................ 73

3.2.3. Evlat edinenin altsoyunun açık muvafakat vermesi .. 78

3.2.4. Küçüklerin evlat edinilmesine ilişkin bazı kuralların kıyasen uygulanması.................................................. 79

4. Evlat Edinene Göre ....................................................................... 81

4.1. Tek başına evlat edinme ....................................................... 81

4.1.1. Evli olmayan kişinin tek başına evlat edinmesi ......... 81

4.1.2. Evli kişinin tek başına evlat edinmesi ....................... 83

4.2. Birlikte evlat edinme ............................................................ 88

4.3. Üvey evlat edinme ................................................................ 93

5. Evlat Edinmenin Şekli ve Usulü ................................................... 96

5.1. Tarafların anlaşması ile gerçekleşen evlat edinmede şekil ve usul........................................................................... 96

5.1.1. Araştırma ve dinleme sonunda verilen mahkeme kararı .......................................................................... 96

5.1.2. Nüfus Kütüğüne Kayıt ............................................. 101

5.2. Aracı Kuruma Başvuru Yoluyla Evlat Edinmede Şekil ve Usul ..................................................................................... 103

5.2.1. Yurt İçi Evlat Edinmede Şekil ve Usul ................... 103

5.2.2. Yurt dışı evlat edinmede şekil ve usul ..................... 108

İKİNCİ BÖLÜM EVLAT EDİNMENİN SONUÇLARI

1. Kişisel Duruma İlişkin Sonuçlar ................................................ 113

1.1. Genel Olarak ....................................................................... 113

1.2. Önadı ve Soyadı ................................................................. 113

1.2.1. Çocuğun önadı ......................................................... 113

1.2.2. Çocuğun soyadı ....................................................... 115

1.2.3. Evlatlığın önadı ve soyadı ....................................... 116

1.2.4. Ana ve Baba Adı ...................................................... 122

11

1.3. Vatandaşlık ......................................................................... 124

1.4. Hısımlık ve Soybağı ........................................................... 131

1.4.1. Genel olarak ............................................................. 131

1.4.2. Evlenme yasağı ........................................................ 137

1.5. Evlatlığın asıl ana babası ile kişisel ilişki kurma hakkı ...... 142

1.6. Velayet ................................................................................ 147

2. Mali Sonuçlar ............................................................................. 155

2.1. Nafaka Yükümlülüğüne İlişkin Sonuçlar ........................... 155

2.1.1. Nafaka kavramı, hukuki niteliği ve türleri ............... 155

2.1.2. Evlat edinme ile ortaya çıkan nafaka yükümlülüğü . 169

2.2. Çocuğun Malları Üzerindeki Hak ve Yükümlülüklere İlişkin Sonuçlar .............................................................................. 173

2.2.1. Çocuk Malları Kavramı ........................................... 173

2.2.2. Çocuk Mallarının Yönetimi ..................................... 176

2.2.3. Çocuk Mallarının Kullanılması................................ 180

2.2.4. Evlat Edinme İle Ortaya Çıkan Evlatlığın Mallarını Kullanma ve Yönetme Yetkisi ................................ 188

2.3. Evlat Edinmenin Mirasla İlgili Sonuçları ........................... 189

2.3.1. Türk Hukukunda Mirasçıların Belirlenmesi ............ 189

2.3.2. Evlatlığın Mirasçılığının Hukuki Özellikleri ........... 199

2.3.2.1. Kaynağını Evlatlık İlişkisinden Alması ..... 199

2.3.2.2. Mirasçılığının Çift Taraflı Olması .............. 205

2.3.2.3. Mirasçılığının tek yönlü olması .................. 208

2.3.3. Evlatlığın Yasal Miras Hakkının Ortadan Kaldırılıp Kaldırılamayacağı Sorunu ....................................... 210

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM EVLAT EDİNMEYE İLİŞKİN DİĞER HUSUSLAR VE ÇEŞİTLİ HUKUK DÜZENLERİNDE EVLAT EDİNME

1. Evlat Edinmenin Sona Ermesi .................................................... 213

1.1. Evlat edinmenin kendiliğinden sona ermesi ....................... 213

12

1.2. Evlat edinmenin yokluğu .................................................... 216

1.3. Evlatlık ilişkisinin kaldırılması ........................................... 220

1.3.1. Genel Olarak ............................................................ 220

1.3.2. Evlatlık ilişkisinin kaldırılması sebepleri ................ 225

1.3.3. Evlatlık ilişkisinin kaldırılması davası .................... 234

1.3.4. Evlatlık ilişkisinin kaldırılmasının istenemeyeceği durumlar................................................................... 238

1.3.5. Evlatlık ilişkisinin kaldırılmasının doğurduğu sonuçlar .................................................................... 244

2. Kanunlar İhtilafı ......................................................................... 249

2.1. Genel Olarak ....................................................................... 249

2.2. Evlat Edinmeye Uygulanacak Hukuk ................................. 250

2.2.1. Genel olarak ............................................................. 250

2.2.2. Bağlama kuralı ......................................................... 251

2.2.3. Yurt dışında yapılan evlat edinmenin hüküm ve sonuçları................................................................... 244

2.3. Çocukların korunması ve ülkelerarası evlat edinme konusunda işbirliğine dair la haye sözleşmesi .................... 260

3. Çeşitli Hukuk Düzenlerinde Evlat Edinme ................................ 263

3.1. Alman hukuku .................................................................... 263

3.2. İsviçre Hukuku ................................................................... 289

3.3. Amerikan hukuku ............................................................... 309

SONUÇ ............................................................................................. 323

KAYNAKÇA .................................................................................... 337

Acabey, M. B. (2002). Soybağı, Kurulması, Genel Olarak Sonuç-ları, Özellikle Evlilik Dışında Doğan Çocukların Mirasçılığı, Eski ve Yeni Medeni Kanuna Göre Karşılaştırmalı. İzmir: Güncel Hukuk Yayınları.

Adil, H. (1929). Evlat Edinme Tetkikatından Mabat. İÜHF. (1), 181 vd.

Akgündüz, A. (2011). İslâm ve Osmanlı Hukuku Külliyâtı. Özel Hukuk-1, C. 2, İstanbul: Osmanlı Araştırmaları Vakfı.

Akgündüz,A. (1984). "İslam Hukukunda Çocuğun Hukuki Duru-muna Genel Bir Bakış", Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 1(2), 415-439.

Akıncı, Z. ve Demir Gökyayla, C. (2010). Milletlerarası Aile Hukuku, İstanbul: Vedat Kitapçılık.

Akıntürk, T ve Ateş, D. (2016). Türk medeni hukuku- Aile hukuku. Ankara: Beta Basım Yayım.

Akipek, J. G., Akıntürk, T. ve Ateş, D. (2014). Kişiler Hukuku. İstanbul.

Aktan, H. (1992). "İslâm Aile Hukuku", Sosyal-Kültürel Değişme Sürecinde Türk Ailesi, C. II, Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları, 396-433.

Akyüz, E. (2005). Çocuk Hukuku. Ankara.

Alt-Marin, A., Knellwolf, P.A., Schmıdt, H. ve Senn, J. (2002). DasSchweizerische Zivilgesetzbuch, ZGB ausführlich kommentiert und erklärt, für den Alltag, mit vollständigem Gesetzestext und Stichwortverzeichnis. Zürich.

AmReinB., Guler, A.,Häfelı, C. ve Mosımann, U. (1997). Mustersammlung zum Adoptions- undKindesrechts. ÜberarbeiteteunderweiterteFassung der vonCyrilHegnauererarbeiteten 1. Aufl. Zürich.

Antalya, G. (2015). Miras Hukuku. İstanbul: Legal Yayıncılık.

338

Arabacı Pişken, G. (2008). Boşanmanın Çocuklar Bakımından Sonuçları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Aras, B. (2011). Boşanma Davalarında Yargılama Usulü ve Aile Mahkemeleri, Adalet Yayınevi, İkinci Bası, Ankara.

Arat, T. (1977). Evlat edinme hukukundaki gelişmelere toplumsal- işlevsel açıdan bakış. Prof. Dr. Osman Berki’ye Armağan. Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları No:411, 152-178.

Arat, T. (1982). Evlat Edinmeye İlişkin Bağlama Kuralları (Yayınlanmamış Doçentlik Tezi), Ankara.

Arık, K.F. (1959). Evlat edinme bakımından Türk ve İsviçre doktrin ve tatbikatı arasında bir mukayese, 3. Rapor. İÜMHAD, 2(2), 40-53.

Ataay, A. (1957). Medeni hukukdaevlad edinme, Birinci fasikül, Giriş- Evlad edinmenin meydana gelmesi.İstanbul: İsmail Akgün Matbaası.

Ayan, S. (2004). Evlilik Birliğinin Korunması. Ankara.

Aybay, R. ve. Özbek, N (2015). Vatandaşlık Hukuku, İstanbul.

Aybay, R ve Dardağan, E. (2008). Uluslararası Düzeyde Yasaların Çatışması (Kanunlar İhtilafı), 2. Bası, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.

Aydemir, E. (2018). Türk Yargı Kararları Işığında İştirak Nafakası. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Aydın, M.A. (1995). "Evlât Edinme", Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, C.11, İstanbul: İSAM Yayınları, 527-529.

Aydoğdu, M. (2010). Çağdaş hukuki gelişmeler ışığında evlat edinme. Ankara: Adalet Yayınevi.

Aydos, O. S. (2003). Yeni Medeni Kanun’a göre evlat edinme. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 4(1-2), 117-141.

Aygül, M. (2012). Evlat Edinme Yolu İle Vatandaşlığın Kaybedil-mesi ve Kazanılması. Türkiye Barolar Birliği Dergisi. (99), 45-80.

339

Aytaç, M. (2002). Çocuğun yargısal süreçte görüşlerini ifade etme ve katılım hakkı yönünden çocuk haklarının kullanılmasına ilişkin Avrupa sözleşmesi. Adalet Dergisi. (11), 28-39.

Bach, R. P. (2000). Reformbedarf im Adoptionswesen. İn PAULITZ, Adoption, 42-65.

Baer, I. (2000). HistorischerAbriss. İn PAULITZ, Adoption.

Baktır Çetiner, S. (2000). Velayet Hukuku. Ankara.

Başoğlu, B. (2017). Soybağının Çocuğun Soyadına Etkisi. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 8(1), 351-378.

Bay, A. (2013)."Çocuklar, Hayırseverlik ve Hukuk: Hayırsever Osmanlılar ve Oğulları", Kebikeç, (35), 187-213.

Baygın, C. (2003). Evlat Edinmenin Sonuçları. AÜEHFD. 7(3-4), 627-650.

Baygın C. ve Doğan, M. (2005). Çocuk Mallarının Yönetimi, Kullanılması ve Sarfı. Atatürk Üniversitesi Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi. 9(1-2), 379-427.

Baygın, C. (2003). Evlat Edinmenin Koşulları. AÜEHFD. 7(3-4), 591-626.

Baygın, C. (2010). Soybağı Hukuku. İstanbul: On İki Levha Yayınları.

Baygın, C. (2005). Türk Miras Hukukunda Alacaklıların Korun-ması. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Belen, H. (2005). Yeni Medeni Kanun Hükümleri Uyarınca Evlat Edinme (Türk-İsviçre-Alman Karşılaştırmalı Hukuk Değerlendir-mesiyle). İstanbul.

Belen, H. (2005). BGB Uyarınca Erginin Evlat Edinilmesinde Kü-çüğün Evlat Edinilmesi Hükümlerinin Geçerli Olduğu Durumlar. Yasa Hukuk Dergisi. (260-261).

Bell, R.C. (1999). Virtual Adoption: TheDiffuculty of creating an exceptiontotheStaturyScheme. StetsonLawReiew. Vol. XXIX, 415-418.

340

Berki, O. F. (1971). Türk Hukukunda Kanun İhtilafları, 2. Bası, Ankara.

Berki, Ş. (1973). Evlat Edinmede Miras. Prof. Dr. Kemal Fikret Arık’a Armağan.

Berki, Ş. (1962). Alman, İsviçre ve Türk Medeni Kanunlarında Evlat Edinme. Ankara.

Bilmen, Ö.N. (Tarihsiz). Hukukıİslâmiyye ve IstılahatıFıkhiyye Kamusu, C.7, İstanbul: Bilmen Yayınevi.

Birinci Uzun, T. (2017).Erginlerin veya Kısıtlıların Evlat Edinilmesinde Evlat Edinenin Altsoyunun Açık Muvafakatinin Bulunması Koşulu. D.E.Ü Hukuk Fakültesi Dergisi, Prof. Dr. Şeref ERTAŞ’a Armağan. 17(Özel sayı), 535-572.

Birinci Uzun, T. (2016). Aile Soyadı Çıkmazı – Anayasa Mahkemesi’nin Çocuğun Soyadının Velayeti Kendisine Bırakılan Annesi Tarafından Değiştirilmesi Hakkındaki 25 Haziran 2015 Tarihli ve 2013/3434 Başvuru Sayılı Kararının İncelenmesi. Ankara Barosu Dergisi. 2016/4, 97-137.

Blank, T. (2000). Familienrecht II, Kindschaftsrecht. München.

Bozdağ, G.G. (2015). Türk Hukukunda ve Uluslararası Hukukta Nafaka. Ankara: Yetkin Yayınları.

Bozer, A. (1952). Medeni Kanunumuza Göre Ana Babanın Çocuğun Mallarının İdaresinde Haiz Oldukları Serbestini Hudutları, AÜHFD, 9(3-4),198-211.

Bozovalı, H. (1990). Mevzuattaki Son Değişikliklerle Öğretide ve Uygulamada Türk Medeni Hukukunda Bakım Nafakaları. İstanbul: Kazancı Kitap Tic. AŞ.

Breitschmid, P. ve Rumo-Yungo, A. (2016). Personen- undFamilienrecht- Partnerschaftsgesetz, Art. 1-456 ZGB –PartG, Bd. 1 :in Handkommentar zum SchweizerPrivatrecht. Zürich/Basel/Genf.

Brückner, C. (1985). KünstlicheFortplatzungundForcshung am Embryo in vitro- Gedanken de legeferenda. SJZ, Heft 24, S. 381.

341

Cengiz, B. (2011). Türk Hukukunda Ad ve Adın Değiştirilmesi. Ankara.

Ceylan, E. (2006). Türk ve İsviçre Hukukunda Boşanmanın Hukuki Sonuçları. İstanbul.

Çelikel A. ve Erdem, B. B. (2017). Milletlerarası Özel Hukuk, 15. Bası, İstanbul: Beta Yayınevi.

Çörekçi, E. (2009). Ülkelerarası evlat edinme. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Dethloff,N. (2010). AdoptionundSorgerecht – ProblembereichefürdieeingetragenenLebenspartner, FamiliePartnerschaftRecht (FPR), 208 – 210.

Dethloff, N. (2010).AssistierteReproduktionundrechtlicheElternschaft in gleichgeschlechtlichenPartnerschaften – EinrechtsvergleichenderÜberblick, in: DiegleichgeschlechtlicheLebensgemeinschaft mit Kindern – InterdisziplinäreBeiträgezueinerneuenLebensform, hrsg. vonFuncke/Thorn, Transcript-Verlag, Bielefeld 2010, S. 161 – 192.

Doğan, V. (2017). Türk Vatandaşlık Hukuku. Ankara.

Doğan, V. (2011). Aile Hukukundan Kaynaklanan Vatandaşlık Hukuku Sorunları. Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Prof. Dr. Ata Sakmar’a Armağan. 2011/1, 241-265.

Doğan, V. (2017). Milletlerarası Özel Hukuk. 4. Bası, Ankara: Savaş Yayınevi.

Doğan, İ. (2015). Türk Medeni Kanununun Düzenlemelerine Göre Tedbir, Yoksulluk ve İştirak Nafakası. MHB, 35 (1), 59-95.

Doğan, G. (2007). Çocuk İle Kişisel Kişisel İlişki Kurabilme Hakkı. Prof. Dr. ErgonÇetingil ve Prof. Dr. RayeganKender’e 50. Birlikte Çalışma Yılı Armağanı, İstanbul.

Doğanay, İ. (1961). Nazari ve Tatbiki Muhtelif Nafaka Davaları. Ankara.

342

Dolu, S. (2010). İştirak Nafakası. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Dural M., Öğüz T. ve Gümüş, M. A. (2016). Türk özel hukuku, Cilt III, Aile hukuku. İstanbul: Filiz Kitabevi.

Dural, M. ve Öğüz, T. (2018). Kişiler Hukuku. İstanbul.

DuralM. Ve Öz, T. (2015). Türk Özel Hukuku Cilt IV Miras Hukuku. İstanbul: Filizi Kitabevi.

Eckebrecht, M. (2001). Rechtsprechungsübersicht zum Adoptionsrecht. FPR, 357-372.

Egger, A. (1943). İsviçre Medeni Kanun Şerhi, Aile Hukuku, 2, (Çev: T. Çağa). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi.

Eichenberger, R. (1974). DiemateriellenVorasussetzungen der AdoptionUnmündigernachneuemschweizersichemAdoptionsrecht, Dissertation. Freiburg.

Enders, W. (2004). Stiefkindadoption, FPR, Heft 2, 60-64.

Erbay, C. (1998). İslâm Hukukunda Küçüklerin Himayesi, İstanbul: Rağbet Yayınları.

Erdem, B. (2017). Türk Vatandaşlık Hukuku. İstanbul.

Eren, F. (2015). 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanununa Göre Hazırlanmış Borçlar Hukuku Genel Hükümler. Ankara:Yetkin Yayınları.

Erlüle, F. (2010). Çocukla Kişisel İlişki Kurulması. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi. 16(3-4), 217-248.

Erman, W. ve Holzhauer, H. (2000). BüergerlichesGesetzbuch, Handkommentar. Münster.

Ertaş, Ş. ve Koç, N. (2002). 4721 Sayılı Türk Medeni Kanunu, Gerekçeli- İçtihatlı. İzmir.

Ertuğrul, N. ve Ertuğrul, T. (2011). Uygulamada Boşanma Davaları, Cilt 2, Yetkin Yayınları, Ankara.

Feyzioğlu, F.N. (1986). Aile Hukuku. İstanbul: Filiz Kitabevi.

343

Fırat Şimşek, A. (2004). Çocuk Mallarının Yönetimi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Frank, R. (1978). Grenzen der Adoption. Frankfurt am Main: AlfredMetznerVerlag.

Gallmetzer, E. (2019). AusgewählterechtlicheFolgen der Öffnung der Ehe (undeingetragenenPartnerschaft) unterbesondererBerücksichtigungdesKindesrechts. FamPra.ch.

Garner, B.A. (2009). Black’sLaw Dictionary.

Gemici Filiz, B. (2016). Milletlerarası Özel Hukukta Evlat Edinme. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Gençcan, Ö. U. (2011). Aile Hukuku. Ankara: Yetkin Yayınları.

Gençcan, Ö.U. (2018). Hısımlık Hukuku. Ankara: Yetkin Yayınları.

Gençcan, Ö.U. (2008). Boşanma Tazminat ve Nafaka Hukuku. Ankara.

Gençcan, Ö.U. (2011). Miras Hukuku. Ankara.

Gıenanth, L. ve Blunschy-Steıner, E. (1974). Adoption, DasschweizerischeAdoptionsrecht. Köln.

Giray, F.K. (1999-2000). Uluslararası sözleşmelerde evlat edinme. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni. 19, (1-2), 1999-2000; Prof. Dr. Aysel Çelikel’e Armağan. 333-350.

Gökkaya, V. (2017). Ana ve Babanın Çocuğun Malları Üzerindeki Kullanma Hakkı. TBB Dergisi. (133), 325-348.

Görgeç, B. (2010). Evlatlık İlişkisinin Kaldırılması. Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 14 (1-2), 353-378.

Grehl, C. (2008). DasAdoptionsrechtgleichgeschlechtlicherPaareunterverfassungsrechtlichenGesichtspunkten. Hamburg:VerlagDr.Kovac.

Grossen, J.M. (1976). Adoption (NeuesRecht), DieAdoptionMündigerundEntmündiger, IV, SJK, KarteNr. 1355, Sektion VII, Stand der 1. Dezember 1976.

344

Grossen, J.M. (1976). Adoption (NeuesRecht), DieRechtlichenWirkungen der Adoption, VI, SJK, KarteNr. 1357, Sektion VII, Stand der 1. Dezember 1976.

Grossen, J.M. (1976). Adoption (Neus Recht), Grundvoraussetzungen, II, SJK, Karte Nr. 1353, Sektion VII, Stand der 1. Dezember 1976.

Grossen, J.M. (1976). Adoption (Neus Recht), Nichtigkeit, Anfechtung, VII, SJK, Karte Nr. 1358, Sektion VII, Stande der 1. Dezember 1976.

Grossen, J.M. (1976). Adoption (NeusRecht), Grundvoraussetzungen, II, SJK, KarteNr. 1353, Sektion VII, Stand der 1. Dezember 1976.

Güngör, G. (2018). Tabiiyet Hukuku, Gerçek Kişiler- Tüzel Kişiler- Şeyler. Ankara.

Günveren, G. B. (2013). Roma Hukukunda Evlat Edinme (Adoptio). Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Gürkan, Ü. (1974). Evlat Edinme ve Beslemelerin Hukuki Durumu, Türk Hukuku ve Toplum Üzerine İncelemelerden Ayrı Bası. Ankara.

Güven, K. (2006). Evlat Edinmeye İlişkin Türk Medeni Kanunu Hükümlerinin Değerlendirilmesi. Yargıtay Dergisi. 32(4), 529-552.

Hatemi, H. (2014). Miras Hukuku. İstanbul.

Hausheer, H., Geıser, T. ve Kobel, E. (2000). DasEherechtdesschweizerischenZivilgesetzbuches, Eheschliessung, allgemeineWirkungen, Ehescheidung, Güterrecht. Bern.

Hausheer, H., Geiser, T. ve Aebi-Müller, R.E. (2018). DasFamilienrechtdesSchweizerischenZivilgesetzbuches. Bern: StämpliVerlag.

Hay, P. (2011). US- amerikanischesRecht. München.

Hegnauer, C. (1999). GrundrissdesKindesrechts, Bern.

345

Hegnauer, C. (1984). Schweizerisches Zivilgesetzbuch, Berner Kommentar, Band II, Das Familienrecht, 2. Abteilung, Die Verwandschaft, 1. Teilband, Die Entstehung des Kindesverhältnisses, Artikel 252-269c ZGB. Bern.

Hegnauer, C. (1997). BernerKommentar, Familienrecht, 2. Abteilung, dieVerwandschaft (Art 270-295 ZGB), DieWirkungendesKindesverhältnissses: DieGemeinscahft der ElternundKinder/DieUnterhaltspflicht der Eltern. Bern.

Heussler, W. (2000). Zu den jünstenReformen im schweizerischenFamilienrecht, STAZ 2000/1, S.4.

Honsell H., Vogt, N.P., Geıser T. ve Breıtschmıd, P. (1996). SchweizerischesZivilgesetzbuch I, Art. 1-359 ZGB. Basel und Frankfurt am Main.

Howe, R.A.W. (1983). AdoptionPractice, Issues, andLaws, 1958-1983. FamilyLawQuarterly.

Ilarıa, C. (1996). AdoptionausländischerKinder in der Schweiz: Aufnahme, VermittlungundPflegeverhältnis. Zürich.

Işık, M. (2005). Yeni Türk Medeni Kanunu Hükümlerine Göre Evlat Edinme. Ankara.

Işıntan, P. (2012). Anayasa Mahkemesinin 8.12.2011 Tarihli Kararı Işığında Türk Hukukunda Velayet Hakkı Kendisine Verilmiş Kadının Çocuğun Soyadını Seçme Hakkı Mevcut Mudur? Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2012/1, 265-279.

İmre, Z. ve Erman, H. (2015). Miras Hukuku. İstanbul.

İnan, A.N., Ertaş, Ş. ve Albaş, H. (2015). İnan Türk Medeni Hukuku Miras Hukuku, Mevzuattaki Değişikliklere ve Uygulamalardaki Yeniliklere Göre. Ankara: Bilge Yayınevi.

Jauernig, O. (2011). BürgerlichesGesetzbuchKommentar, München: Verlag C. H. Beck, s. 1737.

Kahraman, S. (2017). Milletlerarası Evlat Edinmede Kamu Düzeninin Etkisi. Milletlerarası Aile ve Çocuk Hukukuna İlişkin

346

Seçilmiş Makaleler (Ed. Günseli Öztekin Gelgel/Faruk Kerem Giray), İstanbul: Beta Yayınevi.

Karaman, H. (1991). Mukayeseli İslâm Hukuku, C.1, İstanbul: Nesil Yayınları.

Kaya, C. (2009). Türk Hukukunda Evlat Edinme. İstanbul.

Kılıçoğlu, A.M. (2015). Miras Hukuku. Ankara.

Kılıçoğlu, A. M. (2016). Aile hukuku. Ankara: Turhan Kitabevi.

Kılıçoğlu, A. M. (2014). Medeni Kanun’umuzun aile-miras-eşya hukukuna getirdiği yenilikler. (Genişletilmiş 3. Bası). Ankara: Turhan Kitabevi.

Koç, E. (2015). HMK ve TMK Çerçevesinde Evlat Edinme Ve Evlatlık İlişkisinin Kaldırılması Davasına İlişkin Bazı Tespitler. İÜHFM. 73(1), 363-388.

Köse, S. (2003). "Lakît", Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, C.27, İstanbul: İSAM Yayınları, 68-69.

Köse, M. (2001). "Mukayeseli Hukukta Evlat Edinme Problemi", Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. (15), 267-306.

Krause, H.D., Elrod, L.D., Garrıson, M. ve Oldham, J.T. (2003). FamilyLaw. Cases, Comments, andQuestions. Minnesota.

Kuntz, L. (2013). DasgeseztlicheErbrechtdesAdoptivkindes in den USA. München: Carl HeymannsVerlag.

Kurt, A. (1994). "İslâm'ın Koruyucu Aileye Bakışı", Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 6 (6), 177-186.

Kurtuluş Akbulut, S. (2011). Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Aracılığıyla Evlat Edinme ve Koruyucu Aile Kurumu. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Kuru, B. (2017). İstinaf Sistemine Göre Yazılmış Medeni Usul Hukuku, Ankara: Yetkin Yayınları.

Kütük, H. İ. (2006). Tedbir Nafakası. Adalet Dergisi. Sayı 26, 222-223.

347

Lüderitz, A. (1999). Familienrecht. München.

Mabry, C.R. ve Kelly, L. (2006). AdoptionLaw: Theory, Policy, andPractice, Buffalo. NY.

Maurer, H.U. (2002). MünchenerKommentar zum BürgerlichenGesetzbuch, Band 8, Familienrecht II, §§ 1589-1921 BGB, SGB VIII, 4. Aufl. München.

Mcgovern, W.M., Kurtz, S.F. ve Rein J.E. Wills, Trusts, andEstates. IncludingTaxationandFutureInterests. St. Paul, Minnesota.

Musielak, H.J., Borth, H. ve Grandel, M. (2012). FamiliengerichtlichesVerfahren, FamFG 1. Und 2. Buch. München.

Nomer, E. (2018). Türk Vatandaşlık Hukuku. İstanbul.

Nomer, E. (2018). Devletler Hususi Hukuku, 22. Bası, İstanbul: Beta Yayınevi.

Oberloskamp, H. (2000). WirwerdenAdoptiv- oderPflegeeltern, RechtlicheErfordnisse, Folgen, Vermittlungsverfahren. 4. Auflage, München.

Oğuzman, K. ve Dural, M. (1998). Aile Hukuku. İstanbul.

Özcan, H. (1980). Hukuk Sözlüğü. Ankara.

Özdemir, H. (2013). Çocuk Mallarının Yönetimi, Kullanılması, Harcanması ve Korunması. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 17(3), 81-105.

Özdemir Kol, P. (2013). Türk Hukukunda Tedbir Nafakası. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Özel, S. (2011). Ülkelerarası Evlat Edinme. Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. Prof. Dr. Ata Sakmar’a Armağan. (1), 609-619.

Özer, Ö. (2006). Velayette Çocuğun Yüksek Yararı İlkesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

348

Özmen, İ. (2004). Açıklamalı- İçtihatlı evlat edinme davaları. Ankara: Kartal Yayınevi.

Öztan, B. (2015). Aile hukuku. Ankara: Turhan Kitabevi.

Öztan, B. (2000). Aile Hukuku, 3. Bası, Ankara.

Öztan, B. (2014). Miras Hukuku (Tablolar ve Örneklerle). Ankara.

Öztekin Gelgel, G. (2012). Devletler Özel Hukukunda Çocuk Hukukundan Doğan Problemler, İstanbul: Beta Yayınevi.

Öztürk, H. (1990). Kınalızâde Ali Çelebi'de Aile, Ankara: Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayınları.

Özuğur, A. İ. (2015). Gerekçeli-Açıklamalı-İçtihatlı Nafaka Hukuku. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Özuğur, A.İ. (2016). Türk Medeni Kanunundan Önce ve Sonra Miras Hukuku. Ankara.

Paksoy Şahin, G. (2015). Aile Hukukunda Çocuk Mallarının Yönetimi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Palandt (2014). BürgerlichesGesetzbuch. Beck’scheKurzKommentare. München: C.H. BeckVerlag.

Rapke, D.R. (1999). A Critical History Of AmericanAdoptionLaw. 102 W. Va. L.

Rein J.E. (1984). Relativesby Blood, Adoption, andAssociation: WhoShouldGetWhatandWhy (TheImpact of Adoptions, AdultAdoptions, andEquitableAdoptions on InstateSuccessionand Class Gifts). 37 VanderbiltLawRewiew.711-749.

Robbers, G. (2001). DasLebenspartnerschaftsgesetz, IntentionundBedeutung, s. 45-56, in EingetrageneLebenspartnerschaft, Gesamtherstellungvon PUSTET, Friedrich. Regensburg.

Röchlıng, W. (2000). Adoption, München.

Ruhi, A .C. (2010). Yargı İçtihatlarıyla Nafaka Hukuku. (Nafaka). Ankara: Seçkin Yayıncılık.

349

Ruhi, A.C. (2003). Türk hukukunda evlat edinme ve evlat edinme ile ilgili yabancı mahkeme kararlarının Türkiye’de tanınması. (Gözden geçirilmiş 2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Sağlam, O. (2006). İslâm Hukuku Açısından Evlat Edinme, Yayın-lanmamış Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Saleh, M.A. (2013). Türk Hukukunda Küçüklerin Evlat Edinilmesi. Ankara.

Schellhammer, K. (1998). Zivilrecht nah Anspruchsgrundlagen, FamilienrechtsamtVerfahren in FamilienundBetreuungssachen. Heidelberg.

Schlüter, W. (2009). BGB- Familienrecht. 13. VölligneuarbeiteteAuflage, Heidelberg: C.F MüllerVerlagSchnitzerling, M. (1960). DieAdoption. Frankfurt.

Schwab, D. (2001). Familienrecht. München.

Schwenzer, I. (2002). RegistriertePartnerschaft: Der SchweizerWeg. Fam-Pra.ch. s. 223-225.

Schwenzer, I. ve Keller, T. (2015). Recent Development in SwissFamilyLaw. PublicandPrivate International LawBulletin, 35(1), 1-28.

Serdar, İ. (2007). Kişisel İlişki Kurma Hakkı. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. (9) Özel sayı), 739-781.

Serozan, R. (2005). Çocuk Hukuku. İstanbul.

Serozan R. ve Engin, B.İ. (2014). Miras Hukuku. Ankara.

Soergel, W. ve Lıermann, S. (2000). BürgerlichesGesetzbuch, mit EinführungsgesetzundNebengesetzen, Band 20, Familienrecht 4, §§ 1741-1921 BGB, 13. Neuarbeitete Auflage. Stuttgart.

Staudınger, J. ve Frank, R. (2001). J. VonStaudingersKommentar zum BürgerlichenGesetzbuch mit EinführungsgesetzundNebengesetzen, ViertesBuch, Familienrecht, §§1741-1772 BGB. 13. Bearbeitung, Berlin.

350

Stettler, M. (1992). SchweizerischesPrivatrecht, 3. Band, 2. Teilband, Familienrecht, DasKindesrecht. Frankfurt.

Şanlı, C., Esen, E. ve Ataman Figanmeşe, İ. (2018). Milletlerarası Özel Hukuk, 6. Bası, İstanbul: Vedat Kitapçılık.

Şensöz, E. (2011). Çocukların Korunması ve Ülkelerarası Evlat Edinme Konusunda İşbirliğine Dair 1973 Tarihli La Haye Sözleşmesi Uyarınca Yabancı Adli ve İdari Evlat Edinme Kararla-rının Doğrudan Tanınması ve Kontrol Usulü. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Hukuk Sayısı, Yıl: 10, Sayı: 20, Güz 2011/2, 179-223.

Şeren Demirel, E. (2007). Yoksulluk Nafakası. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Şıpka, Ş. (1999). 4721 Sayılı Türk Medeni Kanununun Evlat Edinmeye İlişkin Hükümlerinin İncelenmesi. İÜHFM, 4 (1-2), 301-322.

Tanrıbilir, F. B. veŞitKöşgeroğlu, B. (2012). Prof. Dr. Tuğrul Arat’a Armağan, Ankara: Yetkin Yayınları.

Tarman, Z. ve Önay, İ. (2011). Milletlerarası Evlat Edinme Hukukunda Kamu Düzeni Engeli. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 60 (2), 331-365.

Tekinalp, G. ve Uyanık, A. (2016). Milletlerarası Özel Hukuk – Bağlama Kuralları, 12. Bası, İstanbul: Vedat Kitapçılık.

Tekinay, S.S. (1982). Türk Aile Hukuku. İstanbul

Tekinay, S.S. (1981). Cenin Evlat Edinmeye Engel Olur mu?. Ord. Prof. Dr. Reşat KAYNAR’a Armağan. İstanbul, 215-226.

Tekinay, S. S., Akman, S., Burcuoğlu, H. ve Altop, A. (1993). Borçlar Hukuku Genel Hükümler. İstanbul: Filiz Kitabevi.

Tiryakioğlu, B. (1991). Milletlerarası Özel Hukukta Çocuklara İlişkin Kurallar. Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı.

Tiryakioğlu, B. (2010). “Yeni Türk Vatandaşlık Kanununun Eleştirel Analizi”, (Ed., Kay Hailbronner, Bilgin Tiryakioğlu, Esin

351

Küçük, KatjaSchneider, “ Vatandaşlık, Göç, Mülteci ve Yabancılar Hukukundaki Güncel Gelişmeler”, Uluslararası Sempozyum Bildirileri, 15-16 Mayıs 2009, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.

Topkaya, Ş. (2017). Yoksulluk ve İştirak Nafakası. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Tuor, P. ve Schnyder, B. (1986). Das Schweizerische Zivilgesetzbuch.Zürich.

Türkeri, A. (2007). Türk Medeni Hukukunda Evlat Edinmenin Hukuki Sonuçları. Ankara.

Uluocak, N. (1989). Milletlerarası Özel Hukuk Dersleri, İstanbul.

Umur, Z. (1975). Roma Hukuku Lügatı. İstanbul.

Usta, S. (2016). Velayet Hukuku, İstanbul.

Uysal, M. (2006). Yeni Yasaların Işığında İcra ve İflas Suçları İle Yargılama Yöntemine Farklı Bakış. İstanbul Barosu Dergisi, 80 (3), 1013-1040.

Weidemann, I. (2010). VerfahrenshandbuchFamiliensachen. München.

Weimar, P. (2001). SchweizerischesZivilgesetzbuch, VollständigeTextausfabe. Zürich.

Yakut, E.ve Çağlayan Aygün, G. (2018). “Osmanlı Hukukundan Günümüze Evlat Edinmenin Miras Hukukuna Dayalı Sonuçları” , SÜHFD, 26(1), 11-46.

Yalman, S. (1996). Evlat Edinme ve Evlatlığın Miras Hakkı. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 5(1-2), 213-224.

Yalman, S. (2004). Evlat Edinmede Rıza. (Rıza), GÜHFD, 8(1-2), http://webft p.gazi.edu.tr/hukuk/dergi/8_5.pdf (Erişim tarihi: 10.05.2018), 2011/1, 241-265.

Yazıcı, H. ve Atasoy, H. (1970). Şahıs, Aile ve Miras Hukuku İle İlgili Yargıtay Tatbikatı. Ankara.

352

Yılmaz, C. (2015). Yargıtay Kararları Işığında Çocukla Kişisel İlişki Kurulması. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni. 35(1), 103-141.

Yürük, A. (1986). Evlat Edinme Hukukunun Tarihsel Gelişimi ve Yeni Türk Medeni Kanunu Öntasarısı’nın Konuya İlişkin Hükümleri Hakkında Görüşler. Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4(1), 339-352.

Zevkliler, A. (1992). Giriş ve Başlangıç Hükümleri, Kişiler Hukuku, Aile Hukuku. Ankara: Savaş Yayınları.

Zeybek, E. (2009). Velayet Hakkının Kullanımı. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara:Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Yusuf Ziya (1965). Türk Medeni Hukuku. Eskişehir.

353

İNTERNET KAYNAKLARI

Ahlers, G.P. (2014). AdoptıonLawInTheUnıtedStates: A Pathfınder. ChıldAndFamılyLawJournal, Vol:2, 21-66. https://lawpublications.barryedu/cgi/viewcontent.cgi?referer=https://www.google.com/&httpsredir=1&article=1006&context=cflj

Altuğ, Y. (1957). Türk ve Birleşik Amerika Devletleri Hukukunda Evlat Edinme Üzerinde Bir İnceleme. İÜHFD, 22 (1-4), 235-252.https://dergipark.org.tr/download/ar ticle-file/96341

Bamberger, Roth, Hau ve Poseck (2019). Beck’scher Online Kommentar BGB. https://beck-online.beck.de

Gaddıe, L. (2009). Open Adoption. Journal of theAmerican Academy of MatrimonialLawyers. Vol. 22, 499-516. http://aaml.org/sites/default/files/MAT209_0.pdf

C. Graf-Gaiser (2017). NeuesAdoptionsrecht. Seminarfür kant. Aufsichtsbehörden im Zivilstandsdienst. Fribourg, s. 3. https://www.kaz-zivilstandswesen.ch

Gray, E. (2009). Open versusClosedAdoption. TheJournal of UndergraduateNursingWriting. Volume 3, Number 1, 25-33. https://pdfs.semanticscholar.org/2ddb/5dabc750ca84a78dd56c26341360675c1d8b.pdf

Schulze, R. (2019). BürgerlichesGesetzbuchHandkommentar. NomosKommentar. https://beck-online.beck.de

J. P. Weisser (2011). Virtual Adoption: TheInequities of theEquitableDoctrine. Nova LawReview, 35 (2), 549-581. https://nsuworks.nova.edu/cgi/viewcontent.cgi?referer=https://www.google.com/&httpsredir=1&article=1084&context=nlr

Yalman, S. (2004). Evlat Edinmede Rıza. (Rıza), GÜHFD, 8(1-2), http://webft p.gazi.edu.tr/hukuk/dergi/8_5.pdf (Erişim tarihi: 10.05.2018), 2011/1, 241-265.

https://www.law.cornell.edu/wex/table_emancipation

354

https://www.childwelfare.gov

https://americanpregnancy.org/adoption/closed-adoption-advantages

https://legislature.vemont.gov

https://www.loc.gov/law

https://www.kaz-zivilstandswesen.ch

https://www.admin.ch

https://relevancy.bger.ch

https://www.swisslex.ch

www.gesetze.ch

https://beck-online.beck.de

https://www.kazanci.com

www.emsal.yargitay.gov.tr