Hukuk Yargılamasında Kesin Hüküm

Yayınevi: Yetkin Yayınları
Yazar: Ahmet Cahit İYİLİKLİ
ISBN: 9786050505276
680,00 TL 800,00 TL

Adet

 
   0 yorum  |  Yorum Yap
Kitap Künyesi
Yazar Ahmet Cahit İYİLİKLİ
Baskı Tarihi 2020/01
Baskı Sayısı 2
Boyut 16x24 cm (Standart Kitap Boyu)
Cilt Karton kapak
Baskı Niteliği İlaveli

Hukuk Yargılamasında Kesin Hüküm
Dr. Ahmet Cahit İYİLİKLİ
2020/01 2. Baskı, 738 Sayfa, Ciltli
ISBN 978-605-05-0527-6

İKİNCİ BASKIYA ÖNSÖZ

Hukuk yargılamasında kesin hüküm isimli monografik eserimiz, 2016 yılının başlarında görücüye çıkıp, aradan geçen süre zarfında gerek ilmi, gerekse kazai içtihatlarda referans olarak gösterilmesi bizleri ziyadesi ile mesrur etmiştir. Bu süreç içinde hem resen hem de okuyucunun talepleri doğrultusunda eksik ya da düzeltilmesi gereken kısımlar yeniden gözden geçirilerek daha donanımlı ve tashihi yapılmış bir eseri yeni baskıya hazırlamak gereği hâsıl olmuştur. Ne var ki her hadiseye uygulanabilir meseleci bir kanun yapılması ve aynı içtihatlar ile benzer uyuşmazlıkların çözülmesi başarılamadığı gibi teorisyenler de mükemmel ve her olaya isabet eden bir eseri yazmaya muvaffak olamamıştır. Zira hiç kimse aynı isabet, mahzı keramet sahibi değildir. Nasıl ki müşterisi olmayan meta zayi hükmünde ise, uygulamada bir yaraya merhem olmaktan uzak, pratiği yapılmayan, okuyucu tarafından ilgi ve istifaden yoksun akademik çalışmalar, müellifin emek ve temayüzünü abesle iştigale sevk edeceği düşüncesinden referansla, uygulamada sık rastlanıp, kül halinde neredeyse yarım asır boyunca akademik teşrih, tasnif ve tahlili yapılmayan bu konuyu Türk Hukuk Literatürüne kazandırma gayretini, güncel meseleler ışığında uyuşmazlıklara çözüm üretme ve ihtiyaçlara cevap verme arzusu tevlit ettiğinden, mezkûr eserin daha donanımlı ve tashihleri yapılarak yeniden baskıya çıkarılma kanaati ağır basmıştır. İstanbul Hukuk Mektebi’ne başladığım 1993 yılında fakülte amfi ve kürsüsünü gördüğümde yaşadığım hayranlık, büyülenme duygusu ile bugün geldiğimiz mesleki temayüz arasındaki illiyet bağını ifade eden yegâne esbabı mucibe Yüce Mevla’nın hiçbir zaman emekleri zayi etmeyeceği gerçeğidir. Nitekim dünya hayatı, bir imtihan, bir müsabaka, bir emek ve mesai alemidir. Bu alemde, herkes kendi istidadının, kendi gayret ve mesaisinin semerelerine müstehaktır. Kaldı ki, insan için ancak gayretinin karşılığı vardır.

Bir ülkenin nizamının müesses mahiyetinden bahsedebilmek evvel emirde, hukuk sisteminin milli ve kadim olmasına merbuttur. Milletlere, insanlık tarihi içerisinde hususi kimliklerini kesbettiren, menbağını milli medeniyet seviyesi ile yaşama temayüllerinden alan ve devamlılık arz eden milli hayat mücadelesidir. Dolayısyla geçmişi küçümseyip, pozitif hukukun büyüsüne kapılmak, yersiz bir aşağılanma duygusu ve anlamsız bir gururdan öteye gidemeyecektir. Bu cümleden olarak, bir kültür bir diğer kültürün sanayi, endüstri, teknoloji, spor ve sanatını ithal etmesi ve egemenlik sınırları içerisinde intibak etmesi güncel ve dinamik hayatın bir gereği olmasına karşın, bir kültürün yabancı bir egemenliğe ait hukuk, ahlak ile örf ve âdetini iktisap ederek milli unsuru haline getirmesi eşyanın tabiatına aykırıdır. Pozitivizm akımının büyüsüne kapılarak eskiye dudak büküp, mirası reddetmek evvela mecellenin “kadim kıdemi üzerine terk olunur” hükmünü yok saymaktır. Zira hukuk, beşerin müşterek cevherleri, mukaddes fıtratın rikkat imbiği ve akl-ı selimin dikkat süzgecinden en rakik ve dakik mahiyette kaniveçe misali işlene işlene nakşedilerek billurlaşmış, tarihi ve irfani tecrübenin ilham verici, etik, estetik ve entelektüel bir şahikası mevki itibariyle mişkatül ahkâm­dır. Dolayısıyla bir ülkenin egemenlik sınırları içinde vuku bulan uyuşmazlıkların kesin, ilânihaye ve hakkaniyetli şekilde çözümlenmesi hukukun milli ve yerli iç dinamiklerinden beslenmesine de bağlıdır. Nitekim hukuk içtimai kıymet hükümlerinden neşet ettiğinden naşi, hayat kaideleri, mantık ve tecrübe kurallarına mübayenet oluşturmaz. Çünkü uygulanacağı toplumun beslendiği örf ve adet kuralları ile âlem şumul hukuk ilkelerine ters düşemez. Bilakis, nasın istimali öyle bir hüccettir ki onunla amel vacip olunur diyen kavaidi külliye gereği, doğrudan doğruya ilhamını bunlardan alıp kanun koyucunun idrakine söyletmeli nizamını. Beşeri münasebetlerin gergefinde imbik imbik dokunarak cereyan eden hayatın içinde yaşayan kültür varlığı olarak billurlaşan hukukun da sosyal meselelere cevap verebilmesi ve mekanik işleyişin devam edebilmesi noktasında meseleleri tanımlama, tahlil ve terkibini hukuki veçhe içinde yoğurup hal ve fasledilmesi için layığı veçhile hadiseye muvafık kavramsal bir dillendirme formulasyonu adına içtimai yaşantının tarihsel sürekliliğinde oluşmuş anlamlandırma kategori ve çerçevelerinde ancak vücut bulabilecek kavramsal bir idrakin yolu Yahya Kemal’in “ağzımda annemin sütü” dediği ana dile muvafık bir normatif önermeler dizgesinin teşekkülü esas ve sahih bir vazifedir. Kaldı ki, bir alanda temayüz ve uzmanlaşma ancak ana dilde mümkündür. Nitekim hayat devamlı şekilde gelişim, değişim ve dinamizm içinde inkişaf ve tekamül ettiğinden, milli dinamikler dâhilinde yoğrulması elzemdir. Dolayısıyla dilin de milli hukuk ile yoğrulmuş ve bezenmiş toplumun kulağına munis gelmesi, hem gönüllerde mensubiyet, hem de zihinde tekabüliyet bulması marifetiyle mana kesbedecektir. Aksi halde, mevzu hukukun nazmı vezin tutmayacaktır.

İnsanoğlu toplumsal bir varlık olduğundan naşi buna uygun olarak yaratılmıştır. Sosyal bir varlık olan beşer, hayatının hasbelkader, beşeri münasebet ve ilişkilerin koordinasyonu (eşgüdüm) denilen hukukun düzenleyici yörüngesi ve çekim alanı dışında kalması ya da etkisinden kaçması mümkün bir istisnasının düşünülmesi dahi muhaldir. Zira hukuk, beşerin (mevcudiyetinin) türsel var olmaklığının bizzarure içtimai hâsılasıdır ve kişilerin tüm yaşamını ihata etmiştir. Nitekim toplum ile hukuk ayrılmaz bir bütünlük oluşturduğundan maddi ve manevi varlığını da bir düzen içerisinde ancak hukuk marifetiyle muhafaza ve idame ettirmiştir. Bu sebeple, hukuk hayatın hem gereği hem de teminatıdır. İnsana toplum içerisinde yaşamaya medar sosyal donatılar da Yüce yaratan tarafından ilk yaratılışta bahşedilmiştir. Öyle ki ilk insan Hz. Âdem (a.s) yaratılınca Allah (c.c.) ona eşyanın bütün isimlerini, yani konuşma, düşünme, öğrenme, öğretme, varlıkları isimlendirme, onların nitelik, mahiyet ve işlevini kavrama istidası ile mantıki tanımlama ve kavramsal düşünme melekesi ve fıtratına medar beyan kabiliyeti öğretmiştir. Dolayısıyla daha ilk yaratılışta insan, toplum içinde maddi ve manevi varlığını muhafaza ve idame ettirmeye elverişli donanımlarla teçhiz edilmiştir. Ülkemizin egemenlik sınırları içerisinde cumhuriyetin ilanıyla kabul edilen hukuk sistemine dayalı yeteri kadar çalışma yapıldığı gibi neredeyse her bir kavramın akademik tasnif ve tahlili dahi gerçekleşmiştir. Bu çalışmalar yargı içtihatlarıyla da yerleşik, müstakar ve kadim bir nitelik kazanmıştır. Tüm bu ilmi ve kazai içtihatlar çerçevesinde ülkemiz sınırları içinde var olmuş, ilk beyliklerden itibaren tüm medeniyetler, bu bağlamda Türk devletleri, Selçuklu, Osmanlı zamanında uygulanan hukuk ve örf adet kuralları, mukayeseli İslam Hukuku, Türk Hukuk Tarihi üzerine yapılan etüdler ile bu alanda yapılan çalışmalar, örnek kabilinden Şeyh Bedrettin’in Hukuk Yargılaması, Sava Paşa’nın İslam Hukuku Nazariyatı Hakkında Bir Etüt, Münif Paşa’nın Hikmet-i Hukuk, Ömer Nasuhi Bilmen’in Hukuki İslamiyye ve Istılahatı Fıkhiyye Kamusu ve özellikle Mecelle’den faydalanılarak milli bir hukuk oluşturulmalıdır. Dolayısıyla, Mevlana hazretlerinin pergel metaforunu kullanarak ifade edersek, pergelin sabit ayağını medeniyetimize sabitleyerek hareketli ayağı ile dünyaya açılmak lazım geldiğinden, kaynağı ve özü itibariyle milli bir hukukun vücuduna sebebiyet verilerek İsviçre-Alman Hukuku’nun birikiminden faydalanmak buna karşın, tahakküm ve saplantısından da kurtulmak elzemdir. Belki de bu sayede normatif bir düzenlemenin kaynağı ecnebi hukukta değil doğrudan öz dinamiklerimizden doğan milli hukukta aranacaktır. Bu husus, gerek uyuşmazlıkların özü gerekse, hadiseye doğru ve yasa koyucunun muradına uygun çözüm üretmek bakımından sıhhatli ve adli bir çözüm sunacaktır.

Hukuk yargılamasında kesin hüküm konulu monografik eserimizin ikinci baskısında teorisiz eser temelsiz binaya benzeyeceğinden kinaye, uygulamadaki hadiselere çözüm üretmek sadedinde teoriden referansla, Yargıtay içtihatlarıyla kanaviçe misali destekleyerek sorunlara çözüm üreten mufassal bir kitap olarak hazırladık. Tüm bu çalışmaları yaparken gerek okuyucu nezdinde gerekse aradan geçen sürede gözden kaçırdığımız hususlar yeni başlıklar şeklinde eklendiği gibi, daha önce değinilen hususlar genişletilmiş ve zenginleştirilmiştir. Kitabın bu aşamasına gelmesinde elbette birçok meslektaşımla yaptığım istişare, müktesebatın genişlemesine katkı sağlamıştır. Bu bağlamda, her başvurumda yüksünmeden aynı heyecan ve tevazu ile konuları istişare ettiğim güzide insan, yetkin hukukçu Adem Kahriman Kardeşime hassaten teşekkürlerimi iletirim. Tarafıma olan güven ve nezaketi ile kitabın basım işini üstlenen yetki yayınevi işleten ve çalışanlarına en kalbi sevgilerimi paylaşırım.

                                                                                                                                                                                                                                                            Dr. Ahmet Cahit İYİLİKLİ

                                                                                                                                                                                                                                                        Bahçeşehir/Aralık 2019


İÇİNDEKİLER

TÂZİM7

ÖNSÖZ9

İKİNCİ BASKIYA ÖNSÖZ11

İÇİNDEKİLER15

KISALTMA CETVELİ21

GİRİŞ23

BİRİNCİ BÖLÜM
KESİN HÜKÜM KAVRAMI VE AMACI

§ 1.KESİN HÜKMÜN AMACI27

A.GENEL OLARAK35

B.TEKRAR YASAĞI38

C.HUKUKÎ BARIŞ ve İSTİKRARIN TEMİNİ41

§ 2.KESİN HÜKÜM KAVRAMI43

A.ŞEKLÎ ANLAMDA KESİN HÜKÜM45

1.Genel Olarak45

2.Şeklî Anlamda Kesinliğe Elverişli Olmayan Kararlar49

3.Şeklî Anlamda Kesinliği Ortadan Kaldıran Eski Hale İade52

B.MADDÎ ANLAMDA KESİN HÜKÜM53

1.Genel Olarak53

2.Maddî Anlamda Kesinliğe Elverişli Olmayan Kararlar61

a.İcra Mahkemesi Kararları65

b.Çekişmesiz Yargı İşlerine İlişkin Kararlar93

c.Geçici Hukukî Koruma Tedbirleri103

i.İhtiyatî Haciz/İhtiyatî Tedbir103

ii.Delil Tespiti121

iii.İflasın Ertelenmesi/Konkordato123

3.Hakem ve Yabancı Mahkeme Kararlarının
Maddî Anlamda Kesin Hüküm Oluşturup
Oluşturmadığı Meselesi124

a.Hakem Kararlarının Maddî Anlamda
Kesin Hüküm Niteliği129

b.Yabancı Mahkeme ve Hakem Kararlarının
Kesin Hüküm Niteliği131

§ 3.USULÎ KONULARA İLİŞKİN VERİLEN KARARLARIN
KESİN HÜKÜM KAPSAMINDA DEĞERLENDİRİLİP DEĞERLENDİRİLEMEYECEĞİ MESELESİ151

A.Kesin Hüküm Etkisinin Doğduğu Durumlar153

1.Feragat157

2.Kabul174

3.Sulh183

a.Sulh İçeriğinin Tutanağa Geçirilmiş Olması187

b.Sulh İçeriğinin Tutanağa Geçirilmemiş Olması187

4.Görevsizlik/Yetkisizlik Kararları188

5.Zamanaşımı ve Hak Düşürücü Sürenin Geçmiş
Olması Kararı189

6.Husumet/Sıfat Ayırımı Ve Ön Sorunun
Husumet Bağının/ Hakla Bağının Kurulmasının
Engellemesi Ve Kesin Hüküm Bakımından Sonuçları198

a.Önsorun/Önşart Eksikliği Nedeniyle Verilen
Red Kararının Husumet Bağının Kurulmasını
Engellemesi209

b.Hakla Bağın Kurulmasının Engellemesi
(Esastan Ret Kararının Anlamı)215

İKİNCİ BÖLÜM
KESİN HÜKMÜN ŞARTLARI ve SINIRLARI

§ 4. KESİN HÜKMÜN ŞARTLARI219

A.Sebep Birliği222

1. Teoriler ve HMK m. 119’un Anlamı240

2. Hukukî Altlama – Hukukî Sebep251

3.Sonradan Gerçekleşen (Zuhur Eden) Sebepler259

4.Terditli Talepler, Sebep ve Hukukî Sebeple Bağlantısı285

5.Seçimlik Dava, Sebep ve Hukukî Sebep Birliği294

6.Objektif Dava Yığılmasında Tartışılan Sebepler295

B.Taraf Birliği306

1.Ortaklığın Giderilmesi/Kadastro Davalarının
Gösterdiği Özellikler320

2.Eşyaya Bağlı Borç İlişkilerine İlişkin Hükümlerin Anlamı328

3.İşe İade Kararlarının Arz Ettiği Özellikler331

4.Rücu Davalarının Gösterdiği Özellikler339

5.İcra ve İflas Hukuku Kapsamındaki Bazı Davaların
(İİK m.89, 94, 120 f.2, 121, 245) Gösterdiği Özellikler356

6.Topluluk Davası Bakımından Taraf Farklılığının
Gösterdiği Özellikler368

C. Konu Birliği376

1.Genel Olarak376

2.Uygulanacak Hukuk Kuralının Tespiti385

3.Kanun Yolunda Hukuk Uygulaması402

§ 5. KESİN HÜKMÜN SINIRLARI404

A.GENEL OLARAK404

B.SUBJEKTİF SINIRLARI404

1.Küllî Halef406

2.Cüzi Halef (Hüküm Konusunun Devri)408

3.Fer-i/Aslî Müdahilin Durumu415

4.İhbar Olunanın Durumu420

5.Bir Tarafta Birden Fazla Bulunanlara Etki Meselesi
(Maddî Hukuksal İlişki Dikkate Alınarak)422

6.Kesin Hükmün Akdî Halefe Etkisi
(Kesin Hüküm Sonrası)427

C.OBJEKTİF SINIRLARI430

1.Talep Sonucunun Ne Olduğu Meselesi431

a.Unutulan Talepler440

b.Usulünce Dava Açılmayan Talepler443

2.Gerekçe Üzerine Genişlemeden Bahsedilebilir Mi?448

D.ZAMANSAL SINIRLAMA457

1.TBK m.75’in Anlamı460

2.Değişiklik Davaları462

a.Kira Tespiti Davaları467

b.Nafaka Davaları469

c.Velayet- Vesayet ve Şahsî İlişkinin Kurulmasına
İlişkin Davalar473

d.Soybağına İlişkin Davaların Gösterdiği Özellikler477

e.Yargılamanın İadesi487

f.Anayasa Mahkemesine Kişisel Başvuru499

g.Kanun Yararına Bozma502

h.İlamın Zamanaşımına Uğraması505

ı.Yasa Değişikliği / Anayasa Mahkemesi İptal Kararı516

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
KESİN HÜKMÜN SONUÇLARI

§ 6. DAVA ŞARTI OLMASI (OLUMSUZ) SONUÇLARI529

A.GENEL OLARAK529

B.TEKRAR YASAĞININ GERÇEKLEŞMESİNİ
SAĞLAMA FONKSİYONU532

C.HUKUKÎ GÜVENLİK FONKSİYONU536

D.ÖZEL DÜZENLEMELER539

1. HMK m.214’ün Ceza Yargılamasına Yönelik Anlamı539

2. TBK m.74’ün Medeni Yargılamaya Yönelik Anlamı541

3. Tavzihle Hükmedilen Sonucun Değiştirilememesi545

§ 7. UNSUR ETKİSİ (OLUMLU) SONUÇLARI547

A.GENEL OLARAK547

B.KESİN HÜKMÜN DELİL ÖZELLİĞİ547

1.Genel Olarak574

2.İdarî Yargı Kararlarının Medenî Yargılamaya
Yönelik Etkisi576

3.Ceza Hükümlerinin Medenî Yargılamaya Yönelik Etkisi582

4.Hukuk Mahkemeleri Kararlarının Kesin Delil Özelliği591

a.Genel Olarak591

b.Kısmî Davada Verilen (Olumlu-Olumsuz)
Hükmün Değerlendirilmesi592

c.Belirsiz Alacak Davasında Verilen
(Olumlu-Olumsuz) Hükmün Değerlendirilmesi604

d.Tespit Hükmünün Eda Davasını Etkilemesi610

e.Eda/İnşaî Hüküm Ayrımı617

C.KESİN HÜKMÜN İLAMLI İCRA VE
YARGILAMA GİDERLERİ İLE İLİŞKİSİ623

D.KESİN HÜKÜM OTORİTESİNİN MEVZUUNU
OLUŞTURAN DAVA KONUSU HAKKA VAZİYET EDEN (İLİŞEN) TAKYİDATLARA ETKİSİ
652

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

§ 8. KESİN HÜKMÜN KANUN YOLLARI İLE İLİŞKİSİ663

A.İstinaf Kanun Yolu İle Kesin Hükmün İlişkisi666

1.Bölge Adliye Mahkemelerinin İstinaf Başvurusu
Üzerine Vereceği Karar Çeşitleri670

a.Ön İnceleme Aşamasında Verilecek Kararlar
(HMK m.352)670

b.İnceleme Aşamasında Verilecek Kararlar
(HMK m.353)671

c.Usule İlişkin Kararlar (HMK m.353/1-a)672

d.İstinaf Başvurusunun Esastan Reddine Dair  Karar674

e.İstinaf Başvurusunun Esastan Kabulüne Dair Karar675

B.Temyiz İncelemesi Sonucu (HUMK) Yargıtay Tarafından
Verilen Kararların Niteliğinin Kesin Hüküm İle İlişkisi677

1.Onama Kararı680

a.Düzelterek Onama680

b.Sonucu Doğru Gerekçesi Yanlış Kararın Onanması682

2.Bozma Kararı686

a.Bozma Kararına Uyma Sonucu Oluşan
Usulî Müktesep Hak İle Kesin Hükmün İlişkisi686

b.Bozma Kararı Dışında Kalan Kısımların
(Kısmî Onama) Kesin Hüküm Teşkil Edip
Etmemesi Meselesi700

c.Bozma İlamına Karşı Verilen Direnme Kararı İle
Kesin Hüküm Arasındaki İlişki710

d.Aleyhe Bozma (Hüküm Verme Yasağı) Kararının
Kesin Hükümle İlişkisi714

3.Usule İlişkin Verilen Bozma Kararının
Kesin Hüküm İle İlişkisi718

C.Temyiz İncelemesi Sonucu (HMK) Yargıtay Tarafından
Verilen Kararların Niteliğinin Kesin Hüküm İle İlişkisi719

1.İstinaf Edilen Bölge Adliye Mahkemesi Kararının
Onanması719

2.İstinaf Edilen Bölge Adliye Mahkemesi Kararının
Bozulması719

SONUÇ721

KAYNAKÇA725

Aday Nejat, Taşınmaz Mülkiyetinin Naklinde Muvazaa, İstanbul 1992.

Akcan Recep, Yargıtay Kararlarındaki Güçlü Delil Kavramının Niteliği, SÜHFD, C.12, S.1-2, 2004, (s. 7-24).

Akgündüz Güzin/Saltuk, Saadettin, Usul Hukukunda Kazanılmış Hak, TBB, 1993/2, (s. 165-177).

Akil Cenk, İstinaf Kavramı, Ankara 2010, (İstinaf).

Akil Cenk, Kısmi Dava, Ankara 2013, (Kısmi Dava).

Akil Cenk, Medeni Muhakeme Hukukunda Değişiklik Davası ve Maddi Hukuktaki Görünüm Biçimleri, TAAD, 2012, C. 1, S. 10, (s. 153-182), (Değişiklik Davası).

Akil Cenk, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda Sulh ve Sulh Yoluyla Şarta Bağlı Hüküm Verilip Verilemeyeceği Meselesi, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XVI, 2012, S. 4, (s. 1-18), (Sulh).

Akil Cenk, Boşanma Davalarında Vakıaların İleri Sürülmesi Zamanı Meselesinin Yargıtay Kararlarındaki Görünümü, DEÜHFD, 2010, C. 12, S.1, (s. 1-23), (Vakıa).

Akkan Mine, İcra Hukukunda Menfi Tespit ve İtirazın İptali Davası Arasındaki Derdestlik ve Kesin Hüküm İlişkisi, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.12, S.12. 2010, (s. 1-41), (Menfi tespit).

Akkan Mine, Medeni Usul Hukukunda Etkin Hukuki Koruma, Legal Mihder 2007/1, S. 6, (s. 29-68), (Hukuki Koruma).

Akkan Mine, Medeni Usul Hukukunda Tarafların Farklı Olması Durumunda Kesin Hükmün Delil Niteliği, Prof. Dr. Bilge Umar’a Armağan, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.11, Özel S. 2009, (s.3-61), (Kesin hüküm).

Akkanat Halil, Türk Medeni Hukukunda İyiniyetin Korunması, İstanbul 2010.

Akkaya Tolga, Medeni Usul Hukukunda İstinaf, Ankara 2009.

Akman Sermet, 3402 Sayılı Kadastro Kanununun İncelenmesi ve Eleştirisi, İstanbul 1990.

Aksoy- Dursun Sanem, Soybağının Belirlenmesi Bakımından MK m. 284 ve HMK m. 292’nin Değerlendirilmesi, Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Kazancı Hakemli Hukuk Dergisi, C. 8, S. 95- 96, 2012, (s. 109–124).

Aktan Hamdi. Y., Medeni Hukuk- Ceza Hukuku (Hakimler) İlişkisi, AD, Mart-Nisan 1989, C. LXXX, S. 2, (s. 22-37).

Akyol- Aslan, Leyla, Davadan Feragat, Ankara, 2010.

Akyol Şener, Dürüstlük Kuralı ve Hakkın Kötüye Kullanılması Yasağı, İstanbul 1995.

Alangoya Yavuz, Dava Temeli, Kazancı Hakemli Dergi, İstanbul 2005,   (Dava Temeli).

Alangoya Yavuz, Vakıaların ve Delillerin Toplanmasına İlişkin İlkeler, İstanbul 1979, (İlkeler).

Alangoya Yavuz/Yıldırım M.Kamil/Deren-Yıldırım/Nevhis, Medeni Usul Hukuku Esasları, İstanbul 2009.

Alangoya Yavuz, Medeni Usul Hukukunda Tahkimin Niteliği Ve Denetlenmesi, İstanbul 1973 (Tahkim).

Ansay Sabri .Ş, Hukuk Yargılama Usulleri Ankara 1960.

Ansay Sabri .Ş, Sulh, AÜHFD, 1944, (s. 200-209). (Sulh)

Aral Fahrettin, Türk Borçlar Hukukunda Takas, Ankara 2010.

Aras Bahattin, Hukuk ve Ceza Mahkeme Kararlarının Birbirini Etkilemesi, Ankara 2014.

Aslan Kudret, Medeni Usul Hukukunda Davanın Geri Alınması, Ankara 2016.

Arslan İsmet, Ceza Hukuku Kurallarının Haksız Fiilden Doğan Tazminat Taleplerine Etkisi, Yargıtay Dergisi Ocak-Nisan 1980, C.6, S.1-2               (s. 157-178).

Arslan Ramazan, Kesin Hüküm İhtiyacı ve Yanılma Gerçeği, ABD 1988/5-6, (s. 722-737), (Kesin Hüküm).

Arslan Ramazan, Medeni Usul Hukukunda Dürüstlük Kuralı, Ankara 1989, (Dürüstlük Kuralı).

Arslan Ramazan, Medeni Usul Hukukunda Yargılamanın Yenilemesi, Ankara 1977, (Yargılamanın Yenilenmesi).

Aşçıoğlu Çetin, Yargı Kararlarında Gerekçe, (Ticaret Hukuku ve Yargıtay Kararları Sempozyumu, IX 1992, s. 43-63).

Atalı Murat, Medeni Usul Hukukunda Aleyhe Bozma Yasağı, Ankara 2014, (Aleyhe Bozma).

Atalı Murat, Medeni Usul Hukukunda Davanın İhbarı, Ankara 2007, (Davanın İhbarı).

Atalı Murat, Medeni Usul Hukukunda Hakimin Vakıalar Hakkında Dava Dışı Edindiği (Şahsi) Bilgisini Kullanması, Haluk Konuralp Anısına Armağan, Ankara 2009,(s. 139-161). (Özel Bilgi)

Atalay Oğuz, Borca Batıklık ve İflasın Ertelenmesi, İzmir 2006, (İflasın Ertelenmesi).

Atalay Oğuz, Delil Kavramı Üzerine, Haluk Konuralp Anısına Armağan, C.1, Ankara 2009, (s.129-137). (Delil Kavramı)

Aybay Aydın, Tapu Sicilinde Muvakkat Tescil, İstanbul 1962.

Bayındır Abdülaziz, İslam Muhakeme Hukuku, İstanbul 1986.

Belgesay M. Reşit, Dava Teorisi, İstanbul 1943. (Dava Teorisi)

Belgesay M. Reşit, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Şerhi, İstanbul 1940.

Berki Şakir, Hukuk Muhakemeleri Usulü, Ankara 1959.

Berki Şakir, Eski Hale Getirme, Sabri Şakir Ansay’ın hatırasına Armağan, Ankara 1964. (s. 149- 168), (Eski Hale Getirme)

Berkin Necmettin, Medeni Usul Hukuku Esasları, İstanbul 1969.

Bilge Necip, Borçlu Hakkındaki Kesin Hükmün Kefile Tesiri, AD 1954/5, (s. 592-602).

Birben Erhan, İşe İade Davasında Verilen Kesin Hükmün İşçilik Haklarına İlişkin Alacak Davasına Etkisi, Legal Mihder, 2007/2, S.7, (s. 347- 349).

Bilmen Ömer Nasuhi, Hukuki İslamiyye ve Istılahatı Fıkhiyye Kamusu, İstanbul 2005, C. 8.

Bloomeyer A., (Çev. As. İrfan Yazman) Kesin Hüküm Tesiri ve Sınırları, AÜHFD, 1968/3-4, (s. 225/238).

Bolayır Nur, Medeni Usul Hukukunda Hakimin Hukuku Re’sen Uygulaması İlkesi, İstanbul 2019.

Börü Levent, Sıfat ve Dava Takip Yetkisi, Batıder 2012, C. XXVII, S. 3,              (s. 249-278). (Sıfat)

Börü Levent, Dava Konusunun Devri, Ankara 2012.

Budak Ali Cem, Medeni Usul Hukukunda Üçüncü Kişilerin Haklarının Korunması, İstanbul 2000.

Bulut Uğur, Bir Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Kararı Işığında Hükmün Kısmen Temyizi ve Kesinleşmesi, Legal Mihder 2013/1, S. 24,             (s. 91- 128), (Kesinleşme).

Bulut Uğur, Medeni Usul Hukukunda Davaların Yığılması, Ankara 2017. (Objektif Dava).

Bulut Uğur, İcra Hukukunda Ödeme Yerine Alacakların Devri, Ankara 2013, (İİK 120).

Buz Vedat, Medeni Hukukta Yenilik Doğuran Haklar, Ankara 2005.

Büyükeren Sadi, Anayasaya Uygunluk Denetimi ve Kesin Hükümlerin Çatışması, ABD 1996/2, (s. 188-210).

Çağa Tahir, Mahkemece Hüküm Verilirken Dava Tarihindeki Mi? Yoksa Hüküm Tarihindeki Maddi ve Hukuki Durum Mu? Esas Tutulmalıdır, Ticaret ve Yargıtay Kararları Sempozyumu VIII, 26-27 Nisan, 1991 Ankara.

Çağlayan Ramazan, İdari Yargıda Kesin Hüküm, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 3, S. 1, (s. 123-141).

Çelikel Aysel/ Erdem Bahadır, Milletlerarası Özel Hukuk, İstanbul 2012.

Çenberci Mustafa, Hukuk Davalarında Kesin Hüküm, Ankara 1965.

Davran Bülent, Rehin Hukuku Dersleri, İstanbul 1972.

Deren-Yıldırım, Nevhis, Kesin Hükmün Subjektif Sınırları, İstanbul 1996, (Kesin Hüküm).

Deren-Yıldırım, N., Kollektif Hukuki Himaye Medeni Usul Hukukunda Sonun Başlangıcı mı? Etkin Hukuki Himayenin Vazgeçilmez Unsuru Mu?, Yargıtay Dergisi, Ocak-Nisan 1997, S. 1-2, (s. 137-154), (Kolektif Himaye).

Deynekli Adnan, İkrarda Manevi Unsur, TBBD 2006, S. 64, (s. 321-336).

Dişel Buse, Ceza Mahkemesinin Mahkumiyet Kararının Hukuk Mahkemesi Kararına Etkisi ve Bekletici Sorun Yapılması, DEÜHFD, C.11, Özel             S. 2009, (s. 183-224).

Doğan İzzet, Öğreti ve Uygulamada Milletlerarası Aile Hukuku ve Milletlerarası Usul Hukuku, Ankara 2010.

Doğan Murat, Tapu Sicilinde Tasarruf Yetkisi Kısıtlamasının Şerhi, Ankara 2004.

Doğanay İsmail, Hukuk Hakimi Ceza Mahkemesinin Hangi Nevi Kararı İle Bağlıdır?, Yargıtay Dergisi, 1975/2, (s. 21-31).

Domaniç Hayri, Hukukta Kaziyyei Muhkeme ve Nisbi Kuvveti, İstanbul 1964.

Dural Mustafa/Öğüz Tufan/Gümüş Alper, Türk Özel Hukuku, C. III, Aile Hukuku, İstanbul 2005.

Dural Mustafa/ Öz Turgut, Türk Özel Hukuku C. IV, Miras Hukuku, İstanbul 2003.

Ekinci Ekrem Buğra, İslam Hukukunda Mahkeme Kararlarının Kontrolü, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2001, C. 9. S. 1-2,              (s. 65-158). (Kararların Kontrolü).

Ekinci Ekrem Buğra, Mecellede Kanun Yolları, Argumentum- Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi, Ocak- Aralık 2000, S. 9-11, S. 58, (s. 483-488). (Kanun Yolları).

Ekmekçi Ömer /Özekes Muhammet,/Atalı Murat /Seven Vural, Hukuk Uyuşmazlıklarında Arabuluculuk, İstanbul 2019.

Ekşi Nuray, Yabancı Boşanma Kararının Türkiye’de Tanınması Davasının Mirasçılar Tarafından Açılabileceğine İlişkin Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 3.4.2012 Tarihli Kararının Değerlendirilmesi, Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni, 2012, C. 32, S. 1, (s. 33-50).

Ekşi Nuray, Yabancı Mahkeme Kararlarının Tanınması ve Tenfizi, İstanbul 2013. (Tanıma/Tenfiz).

Ekşi Nuray, Yargıtay Kararları Işığında Milletlerarası Miras Hukuku, İstanbul 2013 (Miras Hukuku).

Erdemir İlter, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, C. 1, Ankara 1998.

Erdoğan Hasan, Ortaklığın Giderilmesi Davaları, Ankara 2008.

Erdoğan Ersin, Hakem Kararlarının Kesin Hüküm Etkisi, Ankara 2017.

Erel Şafak, Eşyaya Bağlı Borç, Ankara 1982.

Erem Faruk, Ceza Usulünde Kesin Hüküm, AÜHFD, 1963/1-4, (s.37-52).

Erişir Evrim, Medeni Usul Hukukunda Taraf Ehliyeti, İzmir 2007.

Ermenek İbrahim, Anayasa Mahkemesinin Bireysel Başvuru Üzerine Verdiği Kararların Medeni Yargılama Hukukuna Yansımaları ve Bu Alanda Ortaya Çıkan Bazı Özel Durumlar, Legal Mihder, 2013/3, S. 26, (s. 3- 55), (Bireysel Başvuru).

Ermenek İbrahim, Medeni Usul Hukukunda Davayı Kabul, Ankara 2009, (Kabul).

Ertaş Şeref, Yabancı İlamların Tanınması ve Tenfizi, Prof. Dr. Kudret Ayiter Armağanı, Ankara 1998, DEÜHFD, C. III, S. 1-4, (s. 365-438).

Ferendeci- Özkaya, Hamide Özden, Kesin Hükmün Etkilerine İlişkin Güncel Bir Alman Federal Mahkemesi Kararı, MÜHF-HAD 2008, C.14, S.3,              (s. 289-297). (Etki)

Ferendeci- Özkaya, Hamide Özden, Kesin Hükmün Objektif Sınırları, İstanbul 2009. (Kesin Hüküm).

Ferendeci- Özkaya, Hamide Özden, Kesin Hükmün Zaman İtibariyle Sınırları, Yavuz Alangoya’ya Armağan, İstanbul 2007, (s. 183-195). (Zaman İtibariyle Sınırları).

Feyzioğlu Feyzi N/Doğanay Ümit/Aybay Aydın/, Medeni Hukuk Dersleri, İstanbul 1976.

Gençcan Ömer, Miras Hukuku, Ankara 2011.

Giritlioğlu Necla, Müdahalenin Men’i Davasında Kesin Hükmün Kapsamı, Günümüzde Yargı Şubat 1979, S. 34, (s. 10-13).

Göksu Mustafa, Hukuk Yargılamasında Vakıa ve Hukuk, Haluk Konuralp Anısına Armağan, Ankara 2009, (s. 323-350).

Gözler Kemal, Res Judicata’nın Türkçesi Üzerine, AHFD, 2007, S.2,           (s. 45-61).

Güneren Ali, İcra ve İflas Hukukunda Tasarrufun İptali Davaları, Ankara-2004.

Güneysu-Boran Nilüfer, Medeni Usul Hukukunda Karar, Ankara 2014.

Gürdoğan Burhan, Medeni Usul Hukukunda Kesin Hüküm İtirazı, Ankara 1960. (Kesin Hüküm).

Gürdoğan Burhan, Temyiz Mahkemesinin Kontrolü Bakımından Vakıa Hukuk, SBFD, 1956, Ankara, C. XI, S. 3, (s. 258-285), Zeki Mesut Alsan’a Armağan, (Vakıa).

Güvenç Özgür, Taşınmazların İnançlı İşlemle Devri, Ankara 2014

Hanağası Emel, Davada Menfaat, Ankara 2009. (Davada Menfaat)

Hanağası Emel, Kolektif Menfaatin Hukuki Himayesi Biçimi Olarak Topluluk Davaları, Haluk Konuralp Anısına Armağan, Ankara 2009, (s. 351-409), (Kolektif Himaye).

İlhan Cengiz, Mecelle, Ankara 2014.

İyilikli Ahmet Cahit, Delillerin Değerlendirilmesinde Hâkimin Özel Bilgisini Kullanması, Legal Hukuk Dergisi, Ağustos 2004, (s. 2191-2206). (Özel Bilgi)

İyilikli Ahmet Cahit, Haciz İhbarnameleri, Ankara 2012.

İyilikli Ahmet Cahit, Haciz İhbarnamesi Uygulamasında Şirket Borçlarından Dolayı Şirkete Borçlu Olan Ortağın Sorumluluğu ve Rücu İlişkisi, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, Ankara 2013, C. 1, S. 1, (s. 1-35).  (Rücu)

İyilikli Ahmet Cahit, Hukuk Yargılamasında Dava Sebebi Üzerine Bir İnceleme, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2012, C. 3. S. 2,              (s. 83-156). (Dava Sebebi)

İyilikli Ahmet Cahit, İİK 120/2. Maddesinin Uygulanmasına İlişkin Bir Karar Gerekçesi Üzerine Tahlillere ve Düşünceler, (Legal Mihder, 2012/1, C. 8, S. 21.) (İİK 120)

İyilikli Ahmet Cahit, Kanuna Karşı Hile Kavramının Aile Hukukundaki Görünümünün Suç Genel Teorisi Meseleleri Bağlamında İrdelenmesi, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Ocak 2013, S. 12, (s. 255-282). (Kanuna Karşı Hile)

İyilikli Ahmet Cahit, Karşılık Dava, Yargıtay Dergisi, 2004/1-6, (s. 147-164). (Karşılık Dava).

İyilikli Ahmet Cahit, Medeni Usul Hukukunda Tavzih ve Tashih, ABD, 2003/2, (s. 27-35), (Tavzih).

İyilikli Ahmet Cahit, Taşınmazın Mülkiyetinin Tescilden Önce İktisap Hallerinden Mahkeme Hükmüne Göre İktisap Eden Kişinin İhalenin Feshi Davası Açmaya Yetkisi Bulunup Bulunmadığı Üzerine Düşünceler Ve Tahliller, TAAD, 2016, S. 27, (s. 515- 547). (Tescilsiz İktisap).

İyilikli Ahmet Cahit/Meriç Nedim, Taşınmaz Teminatının Üçüncü Kişi Alacaklının Alacağını Perdeleyip Takibi Semeresiz Bırakması Üzerine Bir İnceleme, TAAD, 2018, S. 33. (s. 39- 93). (Teminat).

İyilikli Ahmet Cahit, Hukuk Yargılamasında Ticari Defterlerle İspat Usulü, Türk Ticaret Kanunu 5. Yıl Sempozyumu, Ankara 2018, (s. 507- 536). (Ticari Defter).

İyilikli Ahmet Cahit, Mirasçılık Belgesinin Hukuk Yargılamasındaki Görünümü, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, Ankara 2017, S. 9, (s. 281- 382).(Mirasçılık Belgesi).

İyilikli Ahmet Cahit, Taşınmazın Aynına İlişkin İlamın Mevzuunu Oluşturan Taşınmaz Mülkiyet Hakkına Vaziyet Eden Takyidatlara Etkisi, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, Ankara 2017, S. 10, (s. 293- 407). (Mülkiyet).

İyilikli Ahmet Cahit, Boşanma, Evliliğin İptali Ya Da Eşlerden Birinin Vefatının Aile Konutuna İlişkin Tasarrufun İptali Davasına Etkisi, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, Ankara 2019, S. 13, (s. 233- 294). (Aile Konutu).

İyilikli Ahmet Cahit, Tasarrufun İptali Davalarında Kambiyo Senetleri Bağlamında Alacaklı Borç İlişkisi, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, Aralık 2019, S. 15, (s. 255- 310). (Tasarrufun İptali).

Karayalçın Yaşar, Adli Yargıda Usuli Müktesep Hak, Prof. Dr. Tuğrul Ansay’a Armağan, Ankara 2006, (s. 147-169).

Karslı Abdürrahim, Hükmün Etkileri ve Kanun Değişiklikleri, Mukayeseli Hukuk Araştırma Dergisi, 1996, İsmet Sungurbey’e Armağan, (s. 93-142), (Hükmün Etkileri).

Karslı Abdürrahim, Medeni Muhakeme Hukuku Ders Kitabı, İstanbul 2011, (Medeni Muhakeme).

Karslı Abdurrahim, Medeni Usul Hukukunda Usuli İşlemler, (Usuli İşlemler).

Karslı Abdürrahim, Usul Hukuku Açısından Rücu Davaları, İstanbul 1994, (Rücu).

Kılıçoğlu Ahmet, Miras Hukuku, Ankara 2015.

Kılıçoğlu Ahmet, Haksız Fiillerden Sorumluluktan Ceza Hukuku İle Medeni Hukuk İlişkisi, AÜHFD, C. XXIX, Ankara 1973, S. 3-4, (s. 185-225).

Kırtıloğlu Serhat, Medeni Yargılama Hukukunda Değişiklik Davaları, Ankara 2014.

Kilimcioğlu Ömer.N, Kaziyyei Muhkeme İzmir Barosu Dergisi, 1946/10,        (s. 15-18).

Kiraz Taylan Özgür, İcra Mahkemesinde İtirazın Kaldırılması, Ankara 2007 (İtirazın Kaldırılması).

Kiraz Taylan Özgür, Taylan, Medeni Yargılama Hukukunda İkrar, Ankara 2005. (İkrar)

Kocayusufpaşaoğlu Necip, Türk Medeni Hukukunda Gayrimenkul Satış Vaadi, İstanbul 1959.

Konuralp Haluk, Medeni Usul Hukukunda İspat Kurallarının Zorlanan Sınırları, Ankara 1999.

Köprülü Bülent/Kaneti Selim, Sınırlı Ayni Haklar, İstanbul 1982- 1983.

Korkmaz Ramazan, Medeni Usul Açısından Anayasa Mahkemesine Bireysel Başvuru, İstanbul 2014.

Kuru, Baki, Hukuk Muhakemeleri Usulü, 6. Baskı, C. 1, İstanbul 2001. (Usul C. I)

Kuru Baki, Hukuk Muhakemeleri Usulü, 6. Baskı, C. 2, İstanbul 2001. (Usul C. II)

Kuru Baki, Hukuk Muhakemeleri Usulü, 6. Baskı, C. 3, İstanbul 2001. (Usul C. III)

Kuru Baki, Hukuk Muhakemeleri Usulü, 6. Baskı, C. 4, İstanbul 2001. (Usul C.VI)

Kuru Baki, Hukuk Muhakemeleri Usulü, 6. Baskı, C. 5, İstanbul 2001. (Usul C. V)

Kuru Baki, Hukuk Muhakemeleri Usulü, 6. Baskı, C. 6, İstanbul 2001. (Usul C. VI)

Kuru Baki, Hukuk Usulünde Aleyhe Bozma Yasağı, Makaleler İstanbul 2006, (s. 317-327), (Aleyhe Bozma Yasağı).

Kuru Baki, İcra İflas Hukukunda Menfi Tespit Davası ve İstirdat Davası, Ankara 2003. (Menfi Tespit)

Kuru Baki: “İcra ve İflâs Kanunun 89. Maddesinde Yapılan Değişiklikler” Bankacılar Dergisi, 2003, S. 47, s. (59-82), (Kısaltılmışı: Değişiklikler).

Kuru Baki, Medeni Usul Hukukunda Dava Sebebi, AD 1967/4, (s. 239-268), (Dava Sebebi).

Kuru Baki, Tespit Davaları, Ankara 1988.

Kuru Baki, Nizasız Kaza, Ankara 1961. (Nizasız Kaza).

Kuru Baki, Usulü Müktesep Hak, Recai Seçkin’e Armağan, Ankara 1975,          (s. 395-409). (Müktesep Hak)

Kuru Baki, İstinaf Sistemine Göre Yazılmış Medeni Usul Hukuku, İstanbul 2016 (İstinaf).

Meriç Nedim, Hâkimin Davayı Aydınlatma Yükümlülüğü, (Prof. Dr. Bilge Umar’a Armağan, DEÜHFD, İzmir 2010), (Aydınlatma Yükümlülüğü).

Meriç Nedim, İşe İade Kararı Üzerine İşçinin İşe Başlatılması İçin İşverene Başvurmaması Halinde Yapılan Feshin Geçerli Hale Gelmesi Maddi Kesin Hükümle Bağdaşır Mı?, Legal Mihder, 2007/3, S. 8, (s. 751- 765), (İşe İade).

Meriç Nedim, Medeni Yargılama Hukukunda Tasarruf İlkesi, Ankara 2011, (Tasarruf İlkesi).

Meriç Nedim, Takas Alacağı Hususunda Teksif İlkesinin Uygulanma Sorunu Ve Yol Açtığı Tartışmalar, Legal Mihder, 2013/3, S. 26, (s. 57- 81), (Takas).

Meriç Nedim, Türk Hukukunda Maddi Anlamda Kesin Hükmün Objektif Sınırları, Legal Mihder, 2007/2, S. 7, (s. 377- 434), (Kesin Hüküm).

Meriç Nedim, Türk- İsviçre Hukukunda Paylaştırma Kuralları ve Sıra Cetveline Müracaat Yolları, Ankara 2015. (Sıra Cetveli).

Muşul Timuçin, Medeni Usul Hukukunda Terdit İlişkileri, Ankara 2009.

Müderrisoğlu Feridun, Ceza Mahkemesi Kesin Hükmü İle Tespit Edilen Kusur Derecesi Hukuk Hakimini Bağlar Mı?, AD, Şubat- Mart 1973,           (s. 108-124).

Nomer Ergin, Devletler Hususi Hukuku, 20. Bası, İstanbul 2013.

Nomer Ergin, Yabancı Çekişmesiz Yargı Kararlarının Tanınmasında Kesinleşme Şartı, Prof. Dr. Erdoğan Moroğlu’na 65. Yaş Günü Armağanı, İstanbul 1999. (Kesinleşme Şartı).

Nomer Ergin, Yabancı Veraset İlamlarının Tanınmasında Yargıtay Kararları, İBD C. 65, S. 10- 11- 12, İstanbul 1991.(Veraset).

Oğuzman Kemal, Eşyaya Bağlı Hak Kavramı Ve Ayrıcı Vasıfları, Ord. Prof. Dr. Halil Arslanlı’nın Anısına Armağan, İstanbul 1978.

Oğuzman Kemal/Seliçi Özer/ Oktay- Özdemir Saibe, Eşya Hukuku, İstanbul 2015.

Onar Sıddık Sami, İdare Hukukunun Umumi Esasları, İstanbul 1966,             C I-II.

Öğüz Tufan, Taşınmazlar Üzerinde Ayni Hak İktisabında İyiniyetin Korunmadığı Haller, Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi, İstanbul 1988.

Önen Ergun, Feragat Kabul Kesin Hüküm Teşkil Etmez, ABD 1976,           S. 1, (s. 29-39). (Feragat)

Önen Ergun, İnşai Dava-İnşai Hak-İnşai Hüküm-İnşai Tesir, Ankara 1981. (İnşai Dava)

Önen Ergun, Medeni Yargılama Hukuku, Ankara 1979.

Özbay İbrahim, Grup Davaları, Ankara 2009. (Grup Davaları)

Özbay İbrahim, Hakem Kararlarının Kesin Hüküm Teşkil Etmesi, Prof. Dr. Ergün Önen’e Armağan, (s. 281-303), (Hakem Kararları).

Özbek Mustafa, Avrupa Birliği Ve Türk Hukukunda İlamlı İcranın Etkinliği, Ankara 2013. (İcranın Etkinliği)

Özbek Mustafa, Kesinleşmeden İcra Edilemeyecek İlamların Kesinleşmeden Önce İcraya Konulması, Başkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Ocak 2016, C. 2, S. 1, (s. 37- 78). (İlam)

Özekes Muhammet, Dava Dilekçesinde Hukuki Sebep Bildirmek Zorunludur, Haluk Konuralp Anısına Armağan, C.1, Ankara 2009, (s. 745-781), (Hukuki Sebep).

Özekes Muhammet, İş Kanununun 20. ve 21. Maddelerinin Medeni Yargılama ve İcra Hukuku Bakımından Değerlendirilmesi, Prof. Dr. Baki Kuru Armağanı, Ankara 2004, (s. 479- 514), (İş Kanunu).

Özekes Muhammet, Medeni Usul Hukukunda Hukuki Dinlenilme Hakkı, Ankara 2003, (Hukuki Dinlenilme).

Özekes Muhammet, Medeni Usul Hukukunda Yok Hüküm ve Etkisiz Hüküm, Yargıtay Dergisi Ekim 2000, S. 4, (s. 661-695), (Yok Hüküm).

Özekes Muhammet, Medeni Usul Hukukunda Asli Müdahale, İstanbul 1995 (Asli Müdahale).

Özçelik Ş. Barış, Tapu Siciline Güvenin Korunması, Ankara 2016.

Özsunay Ergun, Medeni Hukuka Giriş, İstanbul 1986,

Pekcanıtez/Hakan, Atalay/Oğuz, Özekes/Muhammet, Medeni Usul Hukuku, Ankara 2012.

Pekcanıtez, Hakan/ Atalay, Oğuz / Sungurtekin-Özkan, Meral/ Özekes, Muhammet, İcra ve İflâs Hukuku, Ankara 2010.

Pekcanıtez Hakan, Belirsiz Alacak Davası, Ankara 2011, (Belirsiz Alacak).

Pekcanıtez Hakan, Medeni Usul Hukukunda Fer’i Müdahale, Ankara 1992. (Fer’i Müdahale).

Pekcanıtez Hakan/Özekes Muhammet/Akkan Mine/Taş Korkmaz Hülya, Medeni Usul Hukuku, C. I. II. III, İstanbul 2017. (Pekcanıtez- Usul)

Postacıoğlu İlhan, Davanın Unsuru Olarak Hukuki Sebep Ve Kesin Hüküm, Recai Seçkin’e Armağan, Ankara 1974. (Hukuki Sebep).

Postacıoğlu İlhan, Medeni Usul Hukuku Dersleri, İstanbul 1975.

Postacıoğlu İlhan, Türk Hukukunda Hükümlerin Tavzihi, Muammer Raşit Seviğ’e Armağan, İstanbul 1956, (s. 294-302). (Tavzih)

Postacıoğlu İlhan, İcra Hukuku Esasları, İstanbul 1982.

Postacıoğlu İlhan, Kesin Hükmün Kapsamı, İBD 1990/1-3, (s. 215-219), (Kesin Hüküm).

Reisoğlu Sefa, Kefilin Defi Hakları, Batıder 1961, C.1, S. 2, (s. 177-210).

Sapanoğlu, Süleyman, Tapu İptali Ve Tescil Davaları, Ankara, 2015.

Saymen/Ferit, Elbir/Halid, Türk Eşya Hukuku, Ayni Haklar, İstanbul 1954.

Sebük M. Tahir, Şuf’a, Vefa ve İştira Hakları, İstanbul 1951.

Selçuk R. Nurettin, Ceza Kararlarının Hukuk Hakimine Etkisi, ABD 1975/5, (s. 718-725).

Selçuk Sami, Medeni Usul Hukukunda Kesin Hükmün Unsurları, Sonuçları, Kapsamı, Sona Ermesi ve Ceza ve Hukukta Etkileri, AD 1973/12,            (s. 1063-1081), (Kesin Hüküm).

Selçuk Sami, Medeni Usul Hukukunda Kesin Hüküm, Şartları, Kesin Hüküm İtirazı, AD 1973/11, (s. 937-956), (İtiraz).

Seviğ Vedat Raşit, Mirasla İlgili Devletler Hususi Hukuku Kaideleri, İstanbul 1963.

Soner Lütfi. F., Feragat, Kabul ve Sulhe Dair Bazı Sorunlar, ABD 1977,             S. 3.

Sunar Gülcan, Şekli Anlamda Taraf Kavramının Kabul Etmenin İcra ve İflas Hukukunda Doğurduğu Sonuçlar, Prof. Dr. Ergun Önen’e Armağan, İstanbul 2003, (s. 333-355).

Sungurtekin- Özkan, Meral, İnşai Karar ve Özellikleri, 75. Yaş günü için Profesör Baki Kuru’ya Armağan, Ankara 2004, (s. 553-576).

Sungurbey İsmet, Mirasbırakanın Danışıklı İşlemleri Dürüstlük Kurallarının Uygulama Alanı, Çifte Satış Sözleşmeleri, İstanbul 1992.

Şanlı Cemal, Yabancı Veraset İlamlarının Türk Mahkemelerinde Tanınması veya Delil Olarak Kullanılması, İlhan Postacıoğlu’na Armağan, İstanbul 1990 (s. 291-307).

Şeker Hilmi, Esbab-ı Mucibe’den Retoriğe Hukukta Gerekçe, İstanbul 2010.

Tanrıver Süha, İlamlı İcra Takibinin Dayanakları Ve İcranın İadesi, Ankara 1996, (İlamlı İcra).

Tanrıver Süha, Kısmi Dava Üzerine Bazı Düşünceler, Makalelerim II, Ankara 2011, (s. 95-113). (Kısmi Dava)

Tanrıver Süha, Mahkeme Huzurunda Yapılan Kabuller, Makalelerim I, Ankara 2005, (s. 59-70), (Kabul).

Tanrıver Süha, Mahkeme Huzurunda Yapılan Sulhler, Makalelerim I, Ankara 2005, (s. 35-52), (Sulh).

Tanrıver Süha, Medeni Usul Hukukunda Derdestlik İtirazı, Ankara 1998, (Derdestlik).

Tanrıver Süha, Hukuk Uyuşmazlıkları Bağlamında Alternatif Uyuşmazlık Çözüm Yolları ve Özellikle Arabuluculuk, Makalelerim II, Ankara 2011,(s. 3- 31). (Arabuluculuk).

Tanrıver Süha, Türk Hukuku Bağlamında Çekişmesiz Yargı ve Noterlik, Makalelerim II, Ankara 2011, (s. 345-360). (Çekişmesiz Yargı)

Tercan Erdal, Hakimin Davayı Aydınlatma Yükümlülüğü Kapsamında Tarafların Dinlenmesi, (Legal, Mihder, 2011, S. 18, C.7, s. 1-56), (Aydınlatma Yükümlülüğü).

Tercan Erdal, Medeni Usul Hukukunda Eski Hale Getirme, Ankara 2006. (Eski Hale Getirme)

Tercan Erdal, Medeni Usul Hukukunda Gerçeği Söyleme Yükümlülüğü, (SÜHFD, M. Şakir Berki’ye Armağan, Konya 1996, s.181- 212),          (Gerçeği Söyleme Yükümlülüğü).

Tercan Erdal, Medeni Usul Hukukunda Tarafların İsticvabı, Ankara 2001. (İsticvap)

Tercan Erdal, Medeni Yargılama Hukukunda İkrarın Geri Alınması, (Batider 1998, C.XIX, S.3, s.115-133). (İkrar)

Tiryakioğlu Bilgin, Yabancı Boşanma Kararlarının Türkiye’de Tanınması ve Tenfizi, Ankara 1996.

Topuz Gökçen, Boşanma Davası Sırasında Eşlerden Birinin Ölmesi Halinde Mirasçıların Davaya Devam Etmelerinin Usul Hukuku Bakımından Yol Açtığı Sorunlar, TAAD, 2012 C. 1, S. 10, (s. 69-94).

Töre Hayrettin, F., Hukuk Davalarında Kesin Hükmün Uygulanışı ve Şartları, ABD 1973/2, (s. 240-251).

Tuğsavul- Taşpolat, Melis, Türk Hukukunda Arabuluculuk, Ankara 2012.

Tuhr Andres Von, (Cevat EDEGE), Borçlar Hukukunun Umumi Kısmı, C.I, İstanbul 1952.

Tuhr Andres Von, (Cevat EDEGE), Borçlar Hukukunun Umumi Kısmı, C.II, İstanbul 1953.

Tuluay Metin, Medeni Yargılama Hukukunda Dava İlişkisi, DÜHFD, 1983.

Kazancı-Tuncer İdil, Yargı Kararları ve 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu Çerçevesinde İhtiyati Tedbirlere İlişkin Bazı Sorunlar, Legal Mihder 2012/3, C. 8, S. 23, (s. 75-126).

Ulukapı Ömer, Medeni Usul Hukukunda Dava Arkadaşlığı, Konya 1991. (Dava Arkadaşlığı).

Ulukapı Ömer, Yargıtay Kararları Işığında Medeni Usul Hukukunda Yargılamaya Hakim Olan İlkelerden Taraflarca Hazırlama İlkesi, Selçuk Üniversitesi Hukuk fakültesi Dergisi, Prof. Dr. Süleyman Arslan’a Armağan, 1998, C. 6, S. 1-2, (s. 713-732).(Taraflarca Hazırlama)

Uluocak Nihal, Milletlerarası Özel Hukuk Dersleri, İstanbul 1987.

Umar Bilge, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, Ankara 2011.(Şerh)

Umar Bilge, Türk Medeni Usul Hukukunda İadei Muhakeme, İÜHFM 1963, C. XXIX, S. 1-2, (s.261-297). (İadei Muhakeme).

Uyar Talih, İcra ve İflas Hukukunda Tasarrufun İptali Davasının Konusu, ABD, 2011/1, (s. 211- 231).

Uyar Talih, İptal Davasının Sonuçları, DEÜHFD, C. 12, Özel S. 2010,            (s. 1159- 1181).

Uyumaz Murat, Soybağı Davalarında Usule İlişkin Hükümler, Ankara 2015.

Üstündağ Saim, Hakemlerin Israr Hakkı Var Mıdır? Makaleler, İçtihat Tahlilleri ve Çeviriler, Ankara 2010, (s. 341-347). (Israr Hakkı).

Üstündağ Saim, İddia ve Müdafaanın Değiştirilmesi Yasağı, İstanbul 1967. (Yasak).

Üstündağ Saim, Kesin Hükmün Hukuki Haleflere Etkisi, Makaleler, İçtihat Tahlilleri ve Çeviriler, Ankara 2010, (s. 41-48), (Kesin Hüküm)

Üstündağ Saim, Medeni Yargılama Hukuku, İstanbul 2000. (Medeni Yargılama)

Üstündağ Saim, Temyizin Nakzından Sonraki Hukuki Durum, Makaleler, İçtihat Tahlilleri ve Çeviriler, Ankara 2010, (s. 49- 99), (Temyiz).

Üstündağ Saim, Tapu Kütüğünün Tashihi Davası, İstanbul 1959.

Veldet Hıfzı, Medeni Hukukun Umumi Esasları, İstanbul 1948, Üçüncü Basım.

Vardar-Hamacıoğlu Gülşah, Medeni Hukuk’ta Tasarruf İşlemi Kavramı, İstanbul 2014.

Yakuppur Sendi, Tapu Kütüğüne Güven İlkesi, İstanbul 2015.

Yasan Candan, Kesin Hükmün Zaman İtibari İle Etkisi, DEÜHFD, C. 11,            S. 2009, (s. 651-686)

Yavaş Murat, Hükme Karşı Üçüncü Kişilerin Müracaat İmkanı, Legal Mihder 2008/3, S.11. s. 605-646). (Hüküm)

Yavaş Murat, Medeni Usul Hukuknda Temyiz, Ankara 2015 (Temyiz).

Yavuz Nihat, Hukuk Davalarında Feragat ve Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin En Son Bir Kararı Üzerine Bazı Düşünceler ABD, 1977 S, (s. 1019-1025)

Yazar Mehmet, Ceza Hukuku ile Medeni Hukuk Arasındaki İlişki, Yargıtay Dergisi Temmuz 1986, C XII, S.3, s. 246-255.

Yıldırım M. Kamil, Medeni Usul Hukukunda Dava Konusu Teorileri, MÜHF Araştırma Dergisi, 1991, C.6 (s. 23-49). (Dava Teorileri)

Yıldırım M. Kamil, Medeni Usul Hukukunda Delillerin Değerlendirilmesi, İstanbul 1990. (Delillerin Değerlendirilmesi)

Yılmaz Ejder: Davada Takas ve Mahsup Talebi, (Legal Medeni Usul ve İcra- İflas Hukuku Dergisi, 2010/2, 247- 284), (Takas).

Yılmaz Ejder., İtirazın İptali Davasını Hukuki Niteliği, Profesör Dr. Saim Üstündağ’a Armağan, Ankara 2009 s. 597-615 (İtirazın İptali).

Yılmaz Ejder, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, Ankara 2013. (Şerh).

Yılmaz Ejder, Medeni Yargılama Hukukunda Islah, Ankara 2011. (Islah).

Yılmaz Ejder, İstinaf Ankara 2005. (İstinaf).

Yılmaz Ejder, Medeni Yargılama Hukukunda Yemin, Ankara 2012.            (Yemin).

Yılmaz Ejder, Olağanüstü Temyiz, Ankara 2003. (Temyiz).

Yılmaz Ejder, Usul Ekonomisi, AÜHFD, 2008, C. 57, S. 1. (s. 243-274), (Usul Ekonomisi).

Yılmaz Ejder, Geçici Hukuki Himaye Tedbirleri, C.I, Ankara 2001.

Yurtcan Erdener, Ceza Yargılamasında Kesin Hüküm, İstanbul 1987


Yorum Yap

Lütfen yorum yazmak için oturum açın ya da kayıt olun.