| Kitap Künyesi | |
| Yazar | İlay Zeynep SUATA |
| Baskı Tarihi | 2020/11 |
| Baskı Sayısı | 1 |
| Boyut | 16x24 cm (Standart Kitap Boyu) |
| Cilt | Karton kapak |
| Sayfa Sayısı | 147 |
Önalım hakkı; temeli mülkiyet hakkına dayanan bir hak olup oldukça eski bir tarihe sahiptir. Bugün en genel tanımıyla önalım hakkı, sözleşmeden veya kanundan doğan, taşınmazı öncelikle alım yetkisi tanıyan haktır.
Önalım hakkı, tarih boyunca farklı uluslarda, farklı zaman aralıklarında, farklı formlarda uygulanmıştır. Örneğin, önalım hakkı Orta Çağ’ da Avrupa’ da yabancıların toprak almasını engellemek amacıyla uygulanmıştır; İslâmiyet’ ten önce Arabistan’ da komşulara tanınmıştır, Roma Hukuku’ nda imparator değişikliklerinden etkilenerek sıkça uygulanmış ve ilga edilmiştir, İslâmiyet sonrası mezheplere göre zenginlik ya da kefalet şartlarına tâbi tutulmuştur.
Türk tarihinde; önalım hakkı Mecelle’ de yapılan düzenlemelerin içerisinde yer almış ve 950-956. maddeler arasında önalım hakkı ayrıntılı şekilde düzenlenmiştir. 743 sayılı eski Kanun’ un ise, sadece 658-659. maddelerinde önalım hakkına yer verilmiştir; eski kanunda önalım hakkı ile ilgili ayrıntılı bir düzenleme yer almamaktadır. Nihayet 4721 sayılı TMK eski kanuna nazaran daha ayrıntılı bir düzenleme yapmış; hakkın kullanılmasını, hak sahibini, feragat, vazgeçme gibi hususları, hak düşürücü süreleri, bildirim meselesini düzenlemiştir.
Önalım hakkının doktrinde kabul gören iki türü vardır. İlki kanundan doğan önalım hakkı olup, TMK’ nın 732, 733, 734.maddelerinde ve 5403 sayılı Kanun’ da düzenlenmiştir. Paylı mülkiyetten doğan kanunî önalım hakkı, paylı mülkiyete tâbi taşınmazlarda paydaşlardan birinin payını paydaş olmayan üçüncü bir kişiye satması hâlinde diğer paydaşlara taşınmazı öncelikle alma yetkisi tanıyan bir haktır. 5403 sayılı Kanun ile düzenlenen önalım hakkı ise, tarımsal arazilerde komşu taşınmaz malikine önalım hakkını kullanma yetkisi vermiştir. Önalım hakkının diğer bir türü de hukukî işlemden doğan önalım hakkı olup, o da kendi içinde ikili bir ayrıma tâbi tutulmuştur. Bu ayrımdan ilki vasiyetname ile doğan önalım hakkı, diğeri de sözleşmeden doğan önalım hakkıdır. Vasiyetname ile önalım hakkının tesis edilmesi ile mirasçılar önalım hakkı sahibine karşı yükümlülük altına girmiştir, vasiyetname ile önalım hakkının tesis edilmesi hukukumuzda yaygın bir uygulama olmamıştır. Sözleşmeden doğan önalım hakkı ise hem TMK’ nın 735. maddesinde hem de TBK’ nın 239- 242. maddeleri arasında yer almıştır. Sözleşmeden doğan önalım hakkında, adî yazılı şekil şartı ve en çok on yıllık süre ile tapuya şerh edilebileceği öngörülmüştür.
Kanunî önalım hakkının doktrinde ve yargı kararlarında kabul edilen iki temel amacı bulunmaktadır. Bunlardan ilki, paylı mülkiyet ilişkisine yabancı bir üçüncü kişinin girmesinin engellenmesi, diğeri de paylı mülkiyet ilişkisinin ferdî mülkiyet ilişkisine dönüştürülmesidir.
Önalım hakkının hukukî niteliği konusunda birçok farklı görüş sunulmuş olsa da bugün genel kabul gören görüş önalım hakkının yenilik doğuran bir hak olduğudur. Önalım hakkı tek taraflı irade beyanı ile kullanılır ve yeni bir durum yaratılır. Ayrıca önalım hakkı eşyaya bağlı bir haktır, burada kişiye değil, söz konusu paya bağlılık vardır.
Kanunî önalım hakkının kullanılabilmesi için gerek Kanunla gerek yargı kararları ile gerekse de doktrinde sunulan görüşlerle bazı şartlar oluşturulmuştur. Bu şartlardan ilki elbette ki paylı bir mülkiyet ilişkisinde, ilişkinin muhatabı olan paydaşlardan biri olmaktır. Diğer şart, önalım olayının doğabilmesi için paydaşlardan birinin payını paydaş olmayan üçüncü bir kişiye satmasıdır; nitekim paydaşın paydaşa yaptığı satışlarda önalım hakkının kullanılması mümkün olmayacaktır.
Önalım hakkının kullanılabilmesi için satış sözleşmesi tam ve geçerli olmalıdır. Sözleşmede ifanın gerçekleşmemesi ya da önalım hakkı kullanıldıktan sonra yapılan fesihler önalım hakkı sahibini bağlamayacaktır. Yine önalım hakkında aldatma, yanıltma ya da korkutma hallerinin varlığında, taraflara TBK’ nın öngördüğü süreler içinde sözleşme ile bağlı olmama ve verdiği şeyleri geri isteme olanağı tanınmıştır. Önalım hakkını kullanabilmek için öngörülen şartlardan bir diğeri de bildirim hususudur. TMK’ ya göre bildirim alıcı veya satıcı tarafından noter vasıtasıyla yapılmalıdır.
Gerek doktrinde, gerek kanunî düzenlemede, gerekse de yargı kararlarında sıkça önalım hakkının kullanılamayacağı hâllere vurgu yapılmıştır. Genel olarak önalım hakkı; cebri icra ile satışlarda, bağış sözleşmelerinde, eşler arası paylı mülkiyet ilişkilerinde, taşınır eşyalarda, elbirliği mülkiyetinde, tapusuz taşınmazlarda, kat mülkiyetine tabi taşınmazlarda, devre mülklerde, kamulaştırmada ve bütün paydaşların payını aynı zamanda üçüncü kişiye satması hâllerinde kullanılamaz.
Yine önalım hakkından feragat edilmesi veya vazgeçilmesi, fiili taksim yapılması, hakkın kötüye kullanılması hâllerinde önalım hakkının kullanımı engellenir.
Önalım hakkı, başka uluslarda örneği olmayacak şekilde ülkemizde ancak dava yolu ile kullanılabilen bir haktır. Önalım davası taşınmazın bulunduğu asliye hukuk mahkemelerinde görülür. Bu davanın davacısı, önalım hakkını kullanmak isteyen paydaş/paydaşlardır. Davalı ise payı satın alan üçüncü kişidir.
Kanunî önalım hakkında TMK üç ay ve iki yıllık hak düşürücü süreler öngörmüştür. Üç aylık hak düşürücü süre alıcı veya satıcı tarafından noter kanalı ile yapılacak bildirimle başlamaktadır. İki yıllık hak düşürücü süre ise satış işleminin üzerinden dikkate alınmaktadır. Hak düşürücü sürelerin geçirilmesi hâlinde başka hususlar gözetilmeksizin davanın reddi gerekecektir. Ayrıca şu hususun da önemle belirtilmesi gerekmektedir. Bildirim mutlak suretle Tebligat Kanunu’ na uygun şekilde noter vasıtasıyla olmalı, başka şekilde öğrenme dikkate alınmamalıdır. Şayet bildirim yapılmış ve üç aylık hak düşürücü süre geçmiş, ancak iki yıllık hak düşürücü süre geçmemişse yine davanın reddi gerekecektir.
Önalım hakkının kullanılması ile önalım hakkı sahibi paydaş ile üçüncü kişi arasında yeni bir satış sözleşmesi kurulur. Yeni satış sözleşmesinin koşulları muvazaaya veya taşınmazın zaman içinde değerlenmesi gibi durumlara göre değişebilir. Söz konusu satış bedeli ve tapu harç ve masrafları dikkate alınarak bir depo kararı verilir. TMK önalım davasında depo kararı verilmesini de düzenlemiştir. Söz konusu kararda, davacı önalım bedeli olan satış bedeli ve tapu harç, masraflarını hâkimin belirleyeceği sürede, belirleyeceği yere yatırmak zorundadır. Her ne kadar kanunî düzenleme nakden önalım bedelinin depo edileceğini öngörmüşse de, yargı kararları neticesinde teminat mektubu ve benzer şekillerde depo kararı verilmesi mümkündür.
Önalım davasında, payın üçüncü kişiden hak sahibi paydaşa geçiş ânı, hükmün kesinleştiği an olarak kabul edilir. Önalım hakkı sahibi, karar kesinleştikten sonra önalım davasına konu olan payın mülkiyetinin tescilini isteyebilir. Ancak söz konusu tescil kurucu değil, açıklayıcı nitelikte olacaktır. Çünkü mülkiyetin önalım hakkı sahibine geçişi, tescilden önce sağlanmıştır.
Son olarak, önalım hakkı sahibinin kasten ya da ihmali olarak, bildirim yapılmamak suretiyle önalım hakkını kullanması engellenmişse, zararlarının tazmin edilmesi gerekmektedir.
Akalp Demirtabak, D. (2010), Yasal Önalım Hakkı, İstanbul: XII Levha Yayıncılık.
Akıntürk, T. (2009), Eşya Hukuku, İstanbul: Beta Yayıncılık.
Akipek, J.G. (1971), Türk Eşya Hukuku (Ayni Haklar) İkinci Kitap Mülkiyet, Ankara: Sevinç Matbaası.
Altınok Ormancı, P. (2019), Önalım Hakkından Feragat ve Hakkı Kullanmaktan Vazgeçme, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 141/1, 265-290.
Aral, F., Ayrancı, H. (2012), Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri, 9.Baskı, Ankara: Yetkin Yayınları.
Arık, F. (1943), Şuf’ a Hakkı Üzerine Bir İnceleme, Ankara, Yeni Cezaevi Yayınları.
Arık, K. (1957), Kronik: Şuf’ a Hakkı, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi Dergisi, 12/3, 156-163.
Ayan, M. (2012), Eşya Hukuku II Mülkiyet, 4. Baskı, Konya: Seçkin Yayıncılık.
Ayan, M. (1995), Kanuni Şuf’ a Hakkı, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Ocak, 335-368.
Aydın Ünver, T. (2016), Yasal Önalım Hakkında Önalım Olayının Bildirimi, Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt:11, 145-146, 829-857.
Aydoğdu, M. (2013), Yasadan ve Sözleşmeden Doğan Önalım Hakkı, İzmir: Turhan Kitabevi.
Balcı, Ş. (2004), Paylaşma (Ortaklığın Giderilmesi) Davaları, İstanbul: Güncel Yayınları.
Beleç, M.(2007), Yasal Önalım Hakkı, Ankara: Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Ciğerim, E. (2001), Türk Medeni Hukukunda Yasal Önalım Hakkı, İstanbul: Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Çiçek, F. (2005), Türk Hukuku’nda Kanuni Önalım ( Şuf’ a) Hakkı, Ankara: Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Demirbaş, F. (2016), Sözleşmeden Doğan Önalım Hakkı, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 65/2, 249-277.
Demirçelik, M., Kılıç, R (2011), Mülkiyet Kavramının Tarihsel Gelişimi Sürecinde Ortaçağ ve Reform Hareketi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 30/ 2,181-191.
Demirsatan, B. (2016), Taşınmazlara İlişkin Olarak Tanına Sözleşmeden Doğan Önalım Hakkı, Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 145/146, 905-946.
Ercan, İ. (2014), Medeni Usul Hukuku, 10. Bası, İstanbul: XII Levha Yayınları.
Erdoğan, C. (1991), Açıklamalı ve İçtihatlı Ortaklığın Giderilmesi ve Şuf’ a Davaları, 2. Baskı, Ankara: Enkay Yayınevi.
Erel, Ş. (1982), Eşyaya Bağlı Borç, Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
Eren, F. (2008), Türk Medeni Kanununa Göre Yasal Önalım Hakkı, Ankara Hacı Bayram Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 12/1, 103-126.
Eren, F. (2014), Mülkiyet Hukuku, 3. Baskı, Ankara: Yetkin Yayınevi.
Eren, F. (2017), Borçlar Hukuku Özel Hükümler, 5. Bası, Ankara: Yetkin Yayınları.
Eren, F. (2018), Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 22. Baskı, Ankara: Yetkin Yayıncılık.
Erkan, V.U (2014), Anayasa Mahkemesinin 12.12.2007 Tarihli E. 2003/34 ve 2007/94 K. Sayılı Kararı Üzerine: Türk Medeni Kanununda Yasal Önalım Hakkının Hukuki Niteliği ve Kullanılması, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 5/1, 269- 294.
Ertaş, Ş. (2005), Yeni Türk Medeni Kanunu Hükümlerine Göre Eşya Hukuku, 6. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınevi.
Esener, T. (1956), Türk Hususi Hukukunda Muvazaalı Muameleler, İstanbul, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
Esener, T., Güven, K. (2008), Eşya Hukuku, 4.Baskı, Ankara: Yetkin Yayıncılık.
Feyzioğlu, N. F. (1959), Şuf’ a Hakkı, İstanbul: Fakülteler Matbaası.
Gümüş, M. A. (2012), 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun Sözleşmesel Önalım Hakkına İlişkin Hükümlerinin Değerlendirilmesi, Yeditepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 3/2, 435-453.
Günay, E. (2016), Önalım Hakkı, Ankara: Seçkin Yayınevi.
Günay, E. (2016), Önalımda Muvazaa, Terazi Hukuk Dergisi, 11/118, 109-118.
Gürsoy, K., Eren, F., Cansel, E. (1978), Türk Eşya Hukuku, Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
Hatemi, H., Serozan, R., Arpacı, A. (1991), Eşya Hukuku, İstanbul: Filiz Kitabevi.
Hatemi, H. (1994), Borçlar Hukuku Genel Bölüm II Sözleşme Dışı Sorumluluk Hukuku, İstanbul: Filiz Kitabevi.
Hatemi, H., Gökyayla, E. (2017), Borçlar Hukuku Genel Bölüm, 4. bs., İstanbul: Vedat Kitapçılık.
Karahasan, M.R (1977), Türk Medeni Kanunu Eşya Hukuku, Ankara: Sevinç Matbaası.
Kılıç, H. (1997), Gayri Menkul Davaları, Cilt:2, Ankara: Turhan Kitabevi.
Kılıçoğlu, A. (2013), Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 17. Baskı, Ankara: Turhan Kitabevi.
Kılıçoğlu, M. (2016), Tazminat Hukuku, 6. Bası, Ankara: Bilge Yayınevi.
Kılıçoğlu Yılmaz, K. (2014), Eşlerin Paylı Mülkiyetleri, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 27/114, 79-104.
Kırca, Ç. (2002),Önalım Hakkı Konusunda Medeni Kanundaki Değişiklikler, Prof. Dr. Ömer Teoman’a 55. Yaş Günü Armağanı, Cilt II, İstanbul, 1178-1203.
Kizir, M. (2016), 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’na Göre Satış İlişkisi Doğuran Haklar ve Özellikle Önalım Hakkına İlişkin Hükümlerin Değerlendirilmesi, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22/3, 1773-1797.
Kocayusufpaşaoğlu, N. (1959), Gayrimenkul Satış Vaadi, İstanbul: Sulhi Garan Matbaası.
Kocayusufpaşaoğlu, N. (1981), Kat İrtifakında Kanuni Şuf’ a Hakkı Kullanılabilir Mi?, İstanbul İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Siyasal Bilimler Fakültesi – Reşat Kaynar’a Armağan, 129-139.
Köylüoğlu, E. (2011), Önalım Davası, Ankara, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
Küley, M.M. (1950), Medeni Kanun ve Tatbikatında Şüf’a Hakkı, İstanbul: Cumhuriyet Matbaası.
Kürşat, Z. (2008), Paylı Mülkiyetin Sona Ermesi, İstanbul: Arıkan Yayıncılık.
Olgaç, S. Karahasan, M.R. (1964), Gayrimenkullerin İktisap ve Tescili, Şuf’ a, Vefa, İştira Hakları, İstanbul: Kurtulmuş Matbaası.
Oğuzman, M.K., Öz, M. T. (2018), Borçlar Hukuku Genel Hükümler , Cilt -1, 16. Bası, İstanbul: Vedat Kitapçılık.
Oğuzman, M.K., Seliçi. Ö., Oktay Özdemir, S. (2014), Eşya Hukuku, 17. Baskı, İstanbul: Filiz Kitabevi.
Oğuzman, M.K. (1966), Eşyaya Bağlı Haklar ve Borçlar, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, Cilt: XXVI, 1/4, 209-219.
Okur, S. (2019), Önalım Olgusuna Dair Bir Kategori; Ekonomik Bakımdan Satışa Eşdeğer İşlem Kavramı Üzerine Mukayeseli Bir İnceleme, Süleyman Demirel Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 9/1, 101-269.
Özenli, S. (1990), Uygulamada Önalım Davaları, 2. Baskı, Ankara: Kazancı Kitapçılık.
Özçelik, B. (2015), 5403 Sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanım Kanunu’nda 6537 Sayılı Kanunla Yapılan Değişiklikler ve Değerlendirilmesi, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 19/1, 87-110.
Pekcanıtez, H. Atalay, O., Özekes, M. (2013), Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı, Ankara: Yetkin Yayıncılık.
Ruhi, A.C. (2013), Önalım Davaları, 2. Baskı, İstanbul: Seçkin Yayıncılık.
Sancar, M. (1987), Cebri Artırma Yoluyla Satışlarda Önalım Hakkına İlişkin Bir Yargıtay Kararı, Yargıtay Dergisi, 13/1, 72-87.
Sayımlar, Z. (2015), Yasal Önalım Hakkının Kullanılmasını Etkileyen Bir Durum Olarak Fiili Taksim, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Özel Sayı/1, 627- 653.
Saymen, F, Elbir, H. (1963), Eşya Hukuku, İstanbul: Filiz Kitabevi.
Sebük, T. (1951), Şuf’ a, Vefa, İştira Hakları, İstanbul: Kader Basımevi.
Sirmen, A.L.(2014), Eşya Hukuku, 2. Baskı, Ankara: Yetkin Yayınları.
Sungurbey, İ. (1963), Kişisel Hakların Tapu Kütüğüne Şerhi, İstanbul: Sermet Matbaası.
Şahin, T. (2018), Paylı Mülkiyette ve 5403 Sayılı Toprak Koruma Ve Arazi Kullanımı Kanunu Kapsamında Yasal Önalım Hakkı, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 34/2, 906-930.
Şıpka Taman, Ş. (1994), Kanuni Önalım (Şuf’ a) Hakkı, 1. Baskı, İstanbul, Alfa Yayım Dağıtım.
Tandoğan, H. (1988), Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri, Cilt I., 5. Baskı, İstanbul: Evrim Dağıtım.
Tekinay, S.S (1988), Taşınmaz Mülkiyetinin Takyitleri, 5. Baskı, İstanbul: Filiz Kitabevi.
Tekinay, S.S., Akman, S., Burcuoğlu, H., Altop, A.(1989), Eşya Hukuku, 5. Baskı, İstanbul: Filiz Kitabevi.
Tunaboylu, M. (2008), Önalım (Şuf’a Davaları), 4. Baskı, Ankara: Seçkin Kitapçılık.
Ünal, M. (1989), Şekli Eşya Hukuku, Ankara: Savaş Yayınları.
Yaşar, M. (2004), Yeni Medeni Kanunda Önalım Hakkına İlişkin Değişiklikler, Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 3/2, 423-434.
Yıldırım, İ. (2018), Şüf’a- Önalım Hakkı: Mecelle ve Türk Medeni Kanunu Merkezli Bir Mukayese, İslam Hukuku Araştırmaları Dergisi, 31, 316-336.
Yıldız, E. (2009), Önalım Davaları, İstanbul: Vedat Kitapçılık.
TEŞEKKÜR 5
KISALTMALAR 7
İÇİNDEKİLER 9
GİRİŞ 13
BİRİNCİ BÖLÜM
ÖNALIM KAVRAMI, ÖNALIM HAKKININ AMACI,
HUKUKÎ NİTELİĞİ VE TARİHİ GELİŞİMİ
1. ÖNALIM KAVRAMI 15
1.1. Önalım Kavramı 15
1.2. Önalım Hakkının Tanımı 15
1.3. Önalım Hakkının Türleri 16
1.3.1. Hukukî İşlemden Doğan Önalım Hakkı 17
1.3.1.1. Sözleşmeden Doğan Önalım Hakkı 17
1.3.1.2. Vasiyetnameden Doğan Önalım Hakkı 19
1.3.2. Kanundan Doğan Önalım Hakkı 19
1.3.2.1. Paylı Mülkiyetten Doğan Kanunî Önalım
Hakkı (TMK m.732 v.d) 19
1.3.2.2. Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu’nda Yer Alan Önalım Hakkı 20
1.4. Önalım Hakkının Amacı ve Hukukî Niteliği 23
1.4.1. Önalım Hakkının Amacı 23
1.4.2. Önalım Hakkının Hukukî Niteliği 24
1.5. Önalım Hakkının Tarihçesi 26
1. 6. Önalım Hakkının Benzer Haklarla Kıyası 28
1.6.1. Alım Hakkı ile Kıyası 28
1.6.2. Geri Alım Hakkı ile Kıyası 28
I. BÖLÜM SONU GÜNCEL YARGI KARARLARI
DERLEMELERİ 29
İKİNCİ BÖLÜM
KANUNÎ ÖNALIM HAKKININ
KULLANIM ŞARTLARI
2.1. Kanunî Önalım Hakkının Kullanım Şartları 41
2.1.1. Paydaşlık Sıfatının Kazanılması 41
2.1.1.1. Genel Olarak 41
2.1.1.2. Tapu Sicili Dışında Paydaşlık Sıfatının Kazanılması 42
2.1.1.3. Birden Fazla Paydaş Tarafından Önalım Hakkının Kullanılması 43
2.1.1.4. Kanunî Önalım Hakkı ile Sözleşmeden
Doğan Önalım Hakkının Birlikte Bulunması Hâlinde Önalım Hakkının Kullanılması 44
2.1.2. Önalım Olayının Gerçekleşmesi - Satış Sözleşmesinin
Gerçekleşmesi 44
2.1.2.1. Genel Olarak 44
2.1.2.2. Satış Sözleşmesinin Geçerli Olmasının
Önalım Hakkına Etkisi 45
2.1.2.3. Satış Sözleşmesinin İfa Edilip Edilmemesinin Önalım Hakkına Etkisi 46
2.1.2.4. Satış Sözleşmesinin Feshinin Önalım
Hakkına Etkisi 46
2.1.2.5. Muvazaa İddiaları 47
2.1.2.6. Satış Sözleşmesinde Aşırı Yararlanma
İddiası 48
2.1.2.7. Satış Sözleşmesinde İrade Bozukluğu
Hâlleri 49
2.1.2.8. Satışa Eşdeğer Ekonomik İşlem Meselesi 51
2.1.3. Önalım Hakkını Doğuran Olayın Bildirimi 52
2.1.4. Önalım Hakkının Kullanılmasına İlişkin İrade
Beyanında Bulunulması 53
2.1.4.1. Kullanılma Şekli 53
2.1.4.2. Kullanılma Süresi 54
2.1.4.3. Payın Geçiş Ânı 57
II. BÖLÜM SONU GÜNCEL YARGI KARARLARI
DERLEMELERİ 58
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
KANUNÎ ÖNALIM HAKKININ KULLANILAMAYACAĞI HÂLLER VE KULLANIMINA ENGEL HÂLLER
3.1. Kanunî Önalım Hakkının Kullanılmasının Söz Konusu Olamayacağı Hâller 75
3.1.1. Paydaşlar Arası Satış 75
3.1.2. Cebri Artırma ile Satışlarda 76
3.1.3. Taşınır Mal Satışları 76
3.1.4. Tapusuz Taşınmaz Satışı 77
3.1.5. Bağış Sözleşmesi 78
3.1.6. Mal Değişim Sözleşmesi 79
3.1.8. Kat Mülkiyeti ve Kat İrtifakı Söz Konusu Olduğunda 81
3.1.9. Devre Mülk Satışlarında 82
3.1.10. Bütün Paydaşların Aynı Anda Payını Üçüncü Kişiye
Devretmesi Halinde 83
3.1.11. Edinilmiş Mallara Katılma Rejimi Gereği Eşlerin
Paylı Mülkiyeti Söz Konusu Olduğunda 83
3.1.12. Elbirliği Mülkiyeti Söz Konusu Olduğunda 85
3.2. Önalım Hakkının Kullanılmasını Engelleyen Hâller 86
3.2.1. Feragat 86
3.2.2. Vazgeçme 87
3.2.3. Hakkın Kötüye Kullanılması 89
3.2.4. Fiili Taksim 90
III. BÖLÜM SONU GÜNCEL YARGI KARARLARI
DERLEMELERİ 93
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
ÖNALIM HAKKINI KULLANMANIN SONUÇLARI VE ÖNALIM HAKKININ YARGILAMA USULLERİ
4.1. ÖNALIM HAKKINI KULLANMANIN SONUÇLARI 111
4.1.1. Kanunî Önalım Hakkının Kullanılması ile Yeni Bir Satış
İlişkisinin Doğması 111
4.1.2. Yeni Satış İlişkisinin Koşullarının Belirlenmesi 112
4.1.3. Kanunî Önalım Hakkına Konu Olan Payın Devredilmesinin Önalım Hakkının Kullanımına Etkisi 113
4.2. 6100 SAYILI HUKUK MUHAKEMELERI KANUNU GEREĞINCE UYGULANACAK USUL HÜKÜMLERI 114
4.2.1. Görevli Mahkeme 114
4.2.2. Yetkili Mahkeme 116
4.2.3. Davacı 117
4.2.4. Davalı 118
4.2.5. Hak Düşürücü Süre 119
4.3. YARGILAMA SÜRECI 119
4.3.1. Önalım Davasının Hukukî Niteliği 120
4.3.2. İspat Müessesesi. 120
4.3.4. Mülkiyetin Önalım Hakkı Sahibine Geçiş Ânı 125
4.3.5. Önalım Hakkında Tazminat Meselesi 125
IV. BÖLÜM SONU GÜNCEL YARGI KARARLARI DERLEMELERİ 128
ÖZET 139
KAYNAKÇA 143
Copyright 1985 - 2024 | Yetkin Basım Yayım Dağıtım San. ve Tic. A.Ş.
