Arazi Mülkiyetinin Maddi Kapsamı

İÇİNDEKİLER

ARAZİ MÜLKİYETİNİN MADDİ KAPSAMI

TAKDİM 7

İÇİNDEKİLER 11

KISALTMALAR 15

GİRİŞ 17

BİRİNCİ BÖLÜM:

BÜTÜNLEYİCİ PARÇA KURALI 

I. BÜTÜNLEYİCİ PARÇA KURALININ TARİHSEL GELİŞİMİ 20

A. Roma Hukuku’nda Bütünleyici Parça Kuralı 21

B. Türk Hukuk Tarihinde Bütünleyici Parça Kuralı 25

1. Mecelle’de Bütünleyici Parça Kuralı 25

2. 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi’nde Bütünleyici Parça Kuralı 28

II. TÜRK MEDENİ KANUNU’NDA BÜTÜNLEYİCİ PARÇA KURALI VE BU KURALIN EKLENTİ KAVRAMIYLA İLİŞKİSİ 29

A. Türk Medeni Kanunu’nda Bütünleyici Parça Kuralı 29

1. Türk Medeni Kanunu’nun Bütünleyici Parça  Kuralına İlişkin Hükümleri 29 

2. Türk Medeni Kanunu’na Göre Bütünleyici Parça Kavramı ve Kavrama Bağlanan Sonuçlar 30

a) Bütünleyici Parça Kavramının Çıkış Noktası 30

b) Bütünleyici Parça Kavramının Tanımı 35

(1) Türk Medeni Kanunu’nun 684. Maddesinin  İkinci Fıkrası 36

(2) Tanım Kapsamında Kalıp Kalmadığı  Araştırılmaksızın Kanun Gereği Bütünleyici  Parça Sayılan Unsurlar 40

c) Bütünleyici Parça Olmanın Hukuki Sonuçları 43

B. Bütünleyici Parça Kuralı ile Eklenti Kavramı Arasındaki İlişki 48 

1. Eklenti Kavramının Tanımı ve Unsurları 50

a) Eklenti Kavramının Tanımı 50

b) Tanımın Unsurları 51

(1) Taşınır Şeyin Varlığı 52

(2) Taşınırın Asıl Şeye Özgülenmesi 54

(3) Özgülemenin Ekonomik Bir Amaca Hizmet Etmesi 56

(4) Özgülemenin Süreklilik Taşıması 57

(5) Özgülemenin Asıl Şey Malikinin İradesine Dayanması veya Yerel Âdetlerin Gereği Olması 58

c) Araziye Eklenti Olabilecek Şeyler 60

2. Eklenti Olmanın Hukuki Sonuçları   62

3. Bütünleyici Parça ile Eklenti Arasındaki Farklar 66

İKİNCİ BÖLÜM:

ARAZİ MÜLKİYETİNİN MADDİ KAPSAMINA DÂHİL OLAN UNSURLAR

I. ARAZİNİN TEMEL UNSURU: TOPRAK 71

II. YAPILAR 73

A. Yapı Kavramı 74

1. Mimari Anlamda Yapı 75

2. Mevzuatta, Yargı Kararlarında ve Öğretide Yapı 75

3. Arazi Mülkiyetinin Maddi Kapsamına Dâhil Olan Yapılar 80

a) Tanım 81

b) Tanımın Unsurları 81

(1) Süreklilik Arz Etmek Üzere Toprağa Bağlı Olma 81

(2) İnsan Eliyle Yapılmış Olma 84

B. Haksız Yapı Kavramı 85

1. Tanım 86

2. Haksız Yapı Kavramına Bağlı Olarak 

Ortaya Çıkan Seçimlik Haklar 87

a) Hakların Kullanılmasının Bağlı Olduğu Koşullar 91

(1) Ön Koşul: Rızanın Bulunmaması 91

(2) Sübjektif Koşul 95

(a) İyiniyet 96

(i) Tazminat Talep Hakkı Bakımından İyiniyet 97

(a) Arazi Maliki Açısından 98 

(b) Malzeme Maliki Açısından 98

(c) Üçüncü Kişi Açısından 100

(ii) Arazi Mülkiyetinin Devrini Talep Hakkı Bakımından İyiniyet 101

(b) Kusur Aranmaması 106   93

(3) Objektif Koşullar 107                 94

(a) Sökülüp Kaldırılmanın Aşırı Zarara 

Yol Açmayacak Olması 108

(b) Yapı Değerinin Açıkça Arazinin Değerinden Fazla Olması 113

b) Haksız Yapı Kavramına Bağlı Olarak Ortaya Çıkan Hakların Konusu ve Nitelikleri 120

(1) Malzemenin Sökülüp Geri Verilmesini ya da Kaldırılmasını Talep Hakkı ve Niteliği 120

(a) Malzeme Maliki Açısından 122

(b) Arazi Maliki Açısından 127

(2) Tazminat Talep Hakkı ve Niteliği 128

(3) Arazi Mükiyetinin Malzeme Malikine Geçirilmesini Talep Hakkı ve Niteliği 136

c) Seçimlik Hakların Kullanılmasında Usul 144

III.   BİTKİLER 148

IV.   KAYNAKLAR 153

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM:

ARAZİ MÜLKİYETİNİN MADDİ KAPSAMINA DÂHİL OLMAYAN UNSURLAR

I.   MADENLER VE PETROL KAYNAKLARI 163

II. YAPILARA İLİŞKİN İSTİSNALAR 165

A. Taşınır Yapı 165

1. Taşınır Yapı Kavramı 166

2. Taşınır Yapı Hükümleri 168

B. Taşkın Yapı 169

1. Taşkın Yapı Kavramı 170

2. Taşkın Yapı Hükümleri 174 159

a)   Taşılan Arazi Üzerinde Bir İrtifak Hakkının Varlığında Taşkın Yapının Sonuçları 175

b) Taşılan Arazi Üzerinde Bir İrtifak Hakkının  Yokluğunda Taşkın Yapının Sonuçları 177

(1) Taşılan Arazi Malikinin Taşmayı Öğrendikten İtibaren On Beş Gün İçinde İtiraz Etmemiş Olması 180

(2) Durum ve Koşulların Haklı Göstermesi 183

(3) Taşan Arazi Malikinin İyi Niyetli Olması 184

(4) Uygun Bedel 186

C. Üst Hakkı 188

D. Mecralar 191

1. Mecra Kavramı 192

2. Bir Başkasına Ait Araziden Geçirilen Mecraların Hüküm ve Sonuçları 194

a) Mecranın Komşuluk Hükümleri Uyarınca Kurulmuş Olması 196

b) Mecranın Tarafların Anlaşarak Meydana Getirdiği  İrtifak Hakkından Kaynaklanmış Olması 198

III. BİTKİLERE İLİŞKİN İSTİSNA: TAŞINIR BİTKİ 199

IV. KAYNAKLARA İLİŞKİN İSTİSNALAR 203

A. Yeraltı Suları 203 189

B. Jeotermal Kaynaklar ve Doğal Mineralli Sular 207

C. Çıktığı Taşınmazın Sınırlarını Aşması Nedeniyle Kamu Yararı Gereği Özel Mülkiyete Tâbi Sayılmayan Kaynaklar 209

D. Diğer Genel Sular 210

SONUÇ 213

KAYNAKÇA 217

Türk Medeni Kanunu’nun 704. maddesine göre; taşınmaz mülkiyetinin konusu, arazi ve tapu kütüğünde ayrı sayfaya kaydedilen bağımsız ve sürekli haklar ile kat mülkiyeti kütüğüne kayıtlı bağımsız bölümlerdir.

Tapu kütüğünde ayrı sayfaya kaydedilen bağımsız ve sürekli haklar, ta­şınmaz eşya tanımına girmezler; ancak tapu sicilinde ayrı bir sayfaya kayd­edilmekle taşınmaz hükmünde kabul edilirler.

Kat mülkiyeti kütüğüne kayıtlı bağımsız bölüm denilince de, kat malik­lerinin ortak mülkiyeti altında bulunan tavan, taban, dış cephe duvarları ve bağımsız bölümleri birbirinden ayıran bölümler arasında kalan alan ifade edilmeye çalışılır. Kat malikinin bu alan üzerinde diğer kat maliklerinden ba­ğımsız olarak mülkiyet hakkı söz konusudur. Eşya kavramının öğretide genel kabul gören tanımı göz önünde bulundurulduğunda[1], üzerinde ege­men­lik kurmaya elverişli olup sınırları belli olan ve iktisadi değer taşıyan bu alan, eşya kavramını karşılamaya elverişli bulunabilir. Bağımsız bölüm de­ni­len bu alanın başka bir yere taşınması mümkün olmadığına göre, ta­şın­maz eşya olarak nitelendirilmesi de mümkündür. Fakat bağımsız bölümlerin yüz­ölçümünü gösteren yatay kapsamından veya tabanı ile tavanı arasındaki mesafeyi ifade eden dikey kapsamından belki söz edilebilse de maddi kapsamından söz etmek mümkün olmaz. Çünkü bağımsız bölüm olarak ifade edilen alan, aslında bir boşluktan ibarettir. Bunun içine yerleştirilebilecek her maddi unsur da olsa olsa ayrı bir mülkiyet hakkının konusu olabilecek bir taşınır olabilir. Gerçi Kat Mülkiyeti Kanunu’nun 6. maddesinin birinci fıkrasına göre, “bağımsız bölümün dışında olup doğrudan doğruya o bölüme tahsis edilmiş olan kömürlük, su deposu, garaj, elektrik, havagazı veya su saa­ti yuvaları, tuvalet gibi eklentiler, ait olduğu bağımsız bölümün bü­tün­le­yi­ci parçası sayılır ve o bölümün maliki eklentilerin de tek başına maliki olur”. Ancak Kanun’un bu maddesinde aynı anlama gelmek üzere kullanılmış olan “bütünleyici parça” ve “eklenti” ifadeleri, Medeni Kanun anlamındaki bütünleyici parça ve eklenti kavramları ile örtüşmez.

Taşınmaz mülkiyetinin, taşınmaz eşya kavramını tartışmasız olarak kar­şılayıp yatay, dikey ve maddi kapsamından söz edilmeye de elverişli bulunan esas konusunu arazi oluşturur. Bu yüzden, Türk Medeni Kanunu’nun “A. Taşınmaz Mülkiyetinin İçeriği, I. Kapsam” başlığı altında yer alan 718. mad­desi de arazi göz önünde bulundurularak kaleme alınmıştır. Bu hükme göre, “arazi üzerindeki mülkiyet, kullanılmasında yarar olduğu ölçüde, üs­tündeki hava ve altındaki arz katmanlarını da kapsar. Bu mülkiyetin kap­sa­mına, ya­sal sınırlamalar saklı kalmak üzere yapılar, bitkiler ve kaynaklar da gi­rer.” Bu madde çerçevesinde arazi mülkiyetinin kapsamı yatay, dikey ve maddi kapsam başlıkları altında ele alınmaktadır.

Arazi üzerindeki mülkiyet hakkının yatay kapsamı, arazinin sınırlarını ifade etmektedir. Arazi üzerindeki mülkiyetin, kullanılmasında yarar olduğu ölçüde, arazinin üstündeki hava ve altındaki arz katmanlarını kapsaması da arazi mülkiyetinin dikey kapsamını ifade etmektedir. Arazi üzerindeki mül­kiyet hakkının maddi kapsamı ise sınırlar, hava ve arz katmanları açı­sın­dan alanı belirlenen arazinin, bu alan içerisinde kalan şeylerden neleri kap­sa­ya­cağını ifade eder.

Bu çalışmanın konusu arazi mülkiyetinin madde itibariyle kapsamıdır. Arazinin maddi kapsamına dâhil olan unsurlar, arazideki yapılar, bitkiler ve kaynaklardır. Arazi üzerindeki bu unsurlar, arazinin bütünleyici parçası ola­rak da nitelendirilirler. Bu nedenle çalışmanın birinci bölümünde öncelikle bütünleyici parça ve onunla benzerlik içinde bulunan eklenti kavramları ele alınarak aralarındaki farklar belirtilecek ve Türk Medeni Kanunu’nun 684. maddesindeki genel bütünleyici parça kuralı ile 718. maddesinin ikinci fık­ra­sında yer alan hüküm arasında bağlantı kurulmaya çalışılıcaktır.

İkinci bölümde Türk Medeni Kanunu’nun 718. maddesinin ikinci fık­ra­sında belirtilen arazi mülkiyetinin maddi kapsamına dâhil olan ve do­la­yısıyla arazinin bütünleyici parçası sayılan yapılar, bitkiler ve kaynaklar ay­rıntılı olarak ele alınarak; konu, Yargıtay kararlarıyla desteklenecektir.

Üçüncü bölümde ise arazi mülkiyetinin maddi kapsamına dâhil olmayan unsurlar, yapılar, bitkiler ve kaynaklar açısından ayrı ayrı ele alınıp yeri gel­diğinde Türk Medeni Kanunu dışında öngörülmüş bulunan istisnalara da değinilecektir.

Çalışmanın konusu esas itibariyle Türk Medeni Kanunu ile sınır­lan­dı­rıl­mış olup yalnız zorunlu olduğunda Medeni Kanun dışında yer alan bazı özel düzenlemelerle ilgili açıklamalara da yer verilecektir.

Arazi, üzeri toprakla örtülü yeryüzü parçasıdır. O hâlde, arazi mül­ki­ye­ti­nin kapsamına her şeyden önce arazinin üzerindeki toprak zerreleri girer. Arazi üzerindeki kayalar, tepeler, mağaralar gibi oluşumlar da arazinin maddi kapsamındadır. Arazinin doğal ürünleri, araziden ayrılana kadar onun bütünleyici parçası sayılacağına göre, onlar da arazi mülkiyetinin maddi kapsamı içinde yer alırlar. Türk Medeni Kanunu’nun 718. maddesine göre, yapılar, bitkiler ve kaynaklar da arazi mülkiyetinin maddi kapsamına dâhildirler. Öyle ki, bir arazi üzerindeki yapılar, bitkiler ve kaynaklar, Türk Medeni Kanunu’nun bütünleyici parça tanımının tüm unsurlarını taşıyıp taş­ı­ma­dıklarının ayrıca incelenmesine gerek görülmeksizin arazinin bü­tün­leyici parçası olarak sınıflandırılmışlardır.

Arazi, eğer yeryüzünün üzeri toprakla örtülü bir parçasından ibaretse yalın şeydir; ancak üzerinde yapı, bitki veya su kaynağı bulunuyorsa bu araziye yalın şey gözüyle bakmak artık pek isabetli olmaz. Çünkü bunlar, araziyi arazi yapan unsurlar olmasa da arazinin işlevini ve ekonomik değerini ciddi ölçüde değiştiren, niteliğini belirleyen birer bütünleyici parça olarak nitelendirilebilir. Bunun sonucu olarak da, arazinin maliki her kim ise arazi üzerindeki yapının, bitkinin ve kaynağın da maliki odur.

Arazi üzerindeki yapı, kalıcı olması amaçlanarak yapılmışsa, arazinin bütünleyici parçası sayılır. Böyle bir amaç yoksa söz konusu yapı sadece hafif yapı olarak nitelendirilebilir ve taşınır hükümlerine tâbi olur. Bu durumda da arazi mülkiyetinden ayrı bir mülkiyet hakkının konusu olur. Kalıcı olması amaçlanarak yapılan yapılar ise kim tarafından ve kimin mal­ze­mesi ile inşa edildiğine bakılmaksızın arazi malikinin mülkiyetine gi­rer. Öyle ki, malzeme maliki ile arazi maliki farklı ise, haksız yapı durumu ortaya çıkar. Haksız yapı söz konusu olduğunda arazi maliki ile malzeme malikinin karşılıklı çıkarları arasında uygun bir denge kurmaya çalışan kanun koyucu Türk Medeni Kanunu’nun 722-724. maddeleri arasında bu kişilere birbirlerine yöneltebilecekleri çeşitli talepler tanımıştır. Böylece arazi üzerindeki yapıda kullanılan ancak arazi malikinden başkasına ait olan malzemenin arazi mülkiyetine intikal etmesinden doğabilecek adaletsizlik giderilmeye çalışılmıştır.

Arazi üzerindeki yapı, bazen kalıcı olması amacıyla yapılmış olsa da, arazi malikinin mülkiyetine dâhil olmayabilir. Bu sonuç, yapının üst hakkı sahibi tarafından inşa edilmesi durumunda ortaya çıkar.

Araziye taşan bir yapı da taşkın yapı olarak nitelendirilir. Her taşkın yapı aslında bir anlamda haksız yapıdır; ancak Türk Medeni Kanunu’nda haksız yapı kurallarından ayrı olarak hükme bağlanmıştır. Taşkın yapı söz konusu olduğunda, yapının komşu araziye taşan kısmı, belli koşullar altında, taştığı arazinin maddi kapsamına dâhil sayılmayacaktır. Bu durum, kalıcı olarak ya­pılan yapının üzerinde bulunduğu arazinin bütünleyici parçası olması ku­ralının bir başka istisnasıdır. Ancak bunun için taşılan arazi malikinin kat­lanma yükümlülüğü de doğmuş olmalıdır. Bu yükümlülük yapının ta­şı­rıl­ma­sından önce, yapısını taşıran komşu arazi malikine, taşılan arazi üzerinde yapı inşa etme yetkisi veren bir irtifak hakkı tanınmış olmasından do­ğa­bi­le­ceği gibi yapının taşırılmasından sonra da doğabilir. Ancak bunun için, ara­zisine taşılan malik, durumu öğrendiği tarihten itibaren on beş gün içinde bu taşkınlığa itiraz etmemiş olmalı, yapısını taşıran komşu iyiniyetli olmalı ve durum ve koşullar taşkın yapının muhafazasını haklı göstermelidir. Bu ko­şullar altında yapının inşasından sonra da doğabilecek katlanma yü­küm­lü­lü­ğü, esasen taşkın yapıyı kendiliğinden taştığı arazinin bütünleyici parçası ol­maktan çıkarmaz. Bu yükümlülük doğduğu için, taşılan arazi maliki taşkın yapıyı yapan kişiye arazisinin o kısmının mülkiyetini devretme veya en azın­dan ona bir irtifak hakkı tanımaya mecbur olur. Sonuç olarak, taşılan ara­zi­nin mülkiyeti de taşan yapının esas itibariyle üzerinde bulunduğu arazi ile birleştiğinde, yine temel kurala dönülmüş ve arazi üzerindeki yapı, arazinin bütünleyici parçası olmuş demektir. Taşılan arazi üzerinde, bu arazi ma­li­ki­nin taşkınlığa katlanma yükümlülüğü doğduğu için komşu arazi lehine bir irtifak hakkı tanınırsa, bu irtifak hakkı bir üst hakkı olacaktır. O zaman denilebilir ki, taşkın yapı halinde yapının taşan kısmının mülkiyetinin, üzerine taşılan arazi mülkiyetine tâbi olmaması, aslında üst hakkına ilişkin istisnaî durumun başka bir şekilde ortaya çıkmasından ibarettir.

Araziden geçen mecralar da, arazi üzerindeki birer kalıcı yapıdır; ancak kanun koyucu bunları da arazi mülkiyetinin kapsamına almamayı tercih etmiştir. Bu durum bazen komşuluk hukukunun gereklerinden ortaya çıkar. Bazen de mecrayı geçiren ile arazisinden mecra geçirilen kişi arasındaki hukuki ilişkiden doğar. Her hâlde, araziden geçen mecra bir kanundan veya arazi malikinin iradesinden doğan bir irtifak hakkı kapsamında ortaya çı­ka­rılır. Bu irtifak hakkı da özünde bir üst hakkından farklı değildir. Bu nedenle, mecra olarak ortaya çıkan bu kalıcı yapıların mülkiyetinin de arazi mül­ki­ye­tine tâbi olmaması aslında yine üst hakkı nedeni ile ortaya çıkan istisnanın özel bir başka görünümünden ibarettir.

Arazi üzerindeki bitkiler, taşınır bitki sayılmamak koşuluyla arazi mülkiyetine tâbidir. Kalıcı olması amaçlanmaksızın arazi üzerine dikilen bitkiler ve ağaçlar taşınır bitki sayılır ve taşınır mülkiyetine tâbi olur; ancak bunun dışında kalan bitkiler, arazi mülkiyetinin maddi kapsamında kalır. Hatta bu ağaçlar ve ormanlar, üst hakkına da konu olamazlar. Dolayısıyla kanun koyucu bunlar üzerindeki mülkiyet hakkını, arazi mülkiyetinden ayıracak bir irtifak hakkının kurulmasına bile olanak tanımamıştır.

Arazi üzerindeki kaynaklar ise, ancak doğal yollarla, yani kendiliğinden arazi yüzeyine çıkmak ve bir akarsu oluşturacak kadar gür olmamak, do­la­yı­sıyla kamu yararına ait sulardan sayılmamak koşuluyla, arazi mül­ki­ye­tinin maddi kapsamında sayılırlar. Arazi maliki bu kaynaklar üzerinde başkasına irtifak hakkı da tanıyabilir, hatta komşuluk hukuku gereği buna bazen mec­bur da bırakılabilir. Ayrıca arazisinden çıkan veya yukarıdaki araziden gelip de kendi arazisinden geçen suyun yönünü değiştirmesi, ihtiyacından fazlasını de­polaması yasaklanmıştır. O hâlde, malik arazisindeki suyun malikidir; an­cak bu su üzerindeki yetkileri Kanun’la ciddi ölçüde sınırlandırılmıştır. Ancak kaynakların mülkiyeti de tıpkı ağaçların ve ormanların mülkiyeti gibi üzerinde bulunduğu arazinin mülkiyetinden soyutlanamaz. Dolayısıyla arazi maliki arazisindeki su kaynağı üzerinde bir kaynak irtifakı kurmuş olsa bile bu kaynak, hâlen o arazinin bütünleyici parçası sayılır ve o arazi malikine aittir.

KAYNAKÇA

• Abik, Yıldız; “Kaynak Hakkına İlişkin Türk Medeni Kanunundaki Hükümler Hakkında Bir Değerlendirme”, Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi, 2010 3 (1), ss. 79-91.
• Acemoğlu, Kevork; Eşya Hukuku Meseleleri, Filiz Kitabevi, İstanbul 1970.
• Akgün, M. Zerrin; Sular Hukuku ve Sular İle İlgili Arazi Davaları, Ayrıca Yargıtay-Danıştay İçtihatları, İlâveli İkinci Basılış, Güzel İstanbul Matbaası, Ankara 1967.
• Akıncı, Şahin; Roma Hukuku Dersleri, Altıncı Basım (Beşinci Baskıdan Tıpkı Basım), Sayram Yayınları, Konya 2013.
• Akipek, Jale G.; “Devlet Orman Arazisi Üzerinde Üst Hakkı”, Osman F. Berki’ye Armağan, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Ankara 1977, ss. 1-35 (Devlet Orman Arazisi).
• Akipek, Jale G.; “Üst Hakkı Kavramı ve Bu Hakkın Muhtevası”, Medenî Kanun’un 50. Yılı, Bilimsel Hafta: 15-17 Nisan 1976, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Sevinç Matbaası, Ankara 1977, ss. 233-275 (Üst Hakkı Muhtevası).
• Akipek, Jale, G.; Türk Eşya Hukuku (Aynî Haklar), Üçüncü Kitap: Mahdut Aynî Haklar (Menkul Rehni Hariç), Ankara 1974 (III).
• Akipek, Jale G.; Türk Eşya Hukuku (Aynî Haklar), İkinci Kitap: Mülkiyet, İkinci Bası, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Sevinç Matbaası, Ankara 1973 (II).
• Akipek, Jale G.; Türk Eşya Hukuku (Aynî Haklar), Birinci Kitap: Zilyetlik ve Tapu Sicili, Gözden Geçirilmiş İkinci Bası, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Sevinç Matbaası, Ankara 1972 (I).
• Akipek, Jale G.; “Üst Hakkı Kavramı, Muhtevası ve Mahiyeti”, H. C. Oğuzoğlu’na Armağan, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Ankara 1972, ss. 25-69 (Üst Hakkı Kavramı).
• Akipek, Jale G./Akıntürk, Turgut; Eşya Hukuku, Beta Basım Yayın Dağıtım, İstanbul 2009.
• Akman, Galip Sermet; Taşkın İnşaat, Fakülteler Matbaası, İstanbul 1982.
• Aksoy-Dursun, Sanem; Eşya Kavramı, XII Levha Yayınları, İstanbul 2012.
• Altop, Serpil; “Roma Hukukunda Taşkın İnşaat”, Hâlid Kemal Elbir’e Armağan, Beta Basın Yayım Dağıtım, İstanbul 1996, ss. 27-47.
• Antalya, O. Gökhan; 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’na Göre Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Cilt: 1, 1. Baskı, Beta Basın Yayım Dağıtım, İstanbul 2012.
• Arık, Fikret; “Başkasının Arsasına Tecavüz Eden Yapılar Meselesi”, Adalet Dergisi, Sayı: 6, 36-1945, ss. 538-545 (Başkasının Arsasına Geçen Yapılar).
• Arık, Fikret; “Başkasının Arsası Üzerinde İnşaat ve Hüsnüniyet Meselesi (Son Bir Tevhidi İçtihat Kararı Münasebetile)”, Adliye Dergisi, Yıl: 35, Birinci Kanun 1944, Sayı: 12, ss. 981-987.
• Arpacı, Abdülkadir; “Eşya Hukukumuzda Yeni Medeni Kanunla Yapılan Değişikliklerden Bazılarına Kısa Bir Bakış”, Necip Kocayusufpaşaoğlu İçin Armağan, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2004, ss. 89-113.
• Arsebük, Esat; “Bir İçtihat Birleştirme Kararı Münasebetiyle”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 1-2, 1951, ss. 760-764.
• Arseven, M. İhsan; Medenî Kanuna göre İrtifak Hakları ve Gayri­menkul Mükellefiyeti, Tapu Kadastro Genel Müdürlüğü Yayınları, Doğuş Matbaası, Ankara 1949.
• Artukmaç, Sadık; Bizde Gayrimenkule Tecavüzün Def’i ve Zilyedlik, İkinci Bası, Doğuş Matbaası, Ankara 1959.
• Ataay, Aytekin M.; Kendi Malzemesile Başkasının Gayrimenkulün­de Haksız İnşaat, Doktrin-İçtihatlar-Mevzuat, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, İstanbul 1959.
• Ayan, Mehmet; Eşya Hukuku I, Zilyetlik ve Tapu Sicili, Güncelleştirilmiş 6. Baskı, Mimoza Yayınevi, Konya 2012. (I)
• Ayan, Mehmet; Eşya Hukuku II, Mülkiyet, 5. Tıpkı Bası, Mimoza Yayınevi, Konya 2012. (II)
• Aybay, Rona/Hatemi, Hüseyin; Eşya Hukuku, Gözden Geçirilmiş 3. Bası, Vedat Kitapçılık, İstanbul 2012.
• Ayiter, Nuşin; Eşya Hukuku (Kısa Ders Kitabı), Savaş Yayınları, Ankara 1987.
• Bahtiyar, Metin; “Toprak”, http://web.firat.edu.tr/cevremuh/bilgi/ data2/Toprak Nedir.pdf. (E.T. 06.12.2015).
• Baş, Ece; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu Açısından Bina veya Yapı Eserlerinden Doğan Sorumluluk, TBK m. 69 (BK m. 58), XII Levha Yayınları, İstanbul 2011.
• Belgesay, Mustafa Reşit; Türk Kanunu Medenisi Şerhi, Aynî Haklar, Cilt: IV, M. Sıralar Matbaası, İstanbul 1956.
• Berki, Şakir; Aynî Haklar, Mülkiyet-Mülkiyetden Gayri Aynî Haklar-Rehin-Zilyedlik-Tapu Sicili, Yargıçoğlu Matbaası, Ankara 1965. (Aynî Haklar)
• Berki, Şakir; Roma Hukuku, Giriş ve Roma Hukukunun İçinde İnkişaf Ettiği Devirler, Dâva Hukuku, Şahsın Hukuku, Aile Hukuku, Miras Hukuku, Ayni Haklar ve Borçlar Hukuku, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Nur Basımevi, Ankara 1949 (Roma).
• Bertan, Suad; Aynî Haklar, Medenî Kanunun 618-764 üncü Maddelerinin Şerhi (Bu Maddelerle İlgili Kanunlar ve Eski Hükümler), Cilt: I (M. K. 618-702), Balkan Basım ve Cilt Evi, Ankara 1976.
• Bilge, Necip/Önen, Ergun Önen; Medenî Yargılama Hukuku, 1711 Sayılı Kanuna Göre Yeniden Yazılmış 3. Baskı, Sevinç Matbaası, Ankara 1978.
• Buz, Vedat; Medeni Hukukta Yenilik Doğuran Haklar, Yetkin Yayınevi, Ankara 2005.
• Büyükay, Yusuf; “Kendi Malzemesi ile Başkasının Arazisi Üzerine Yapılan Haksız İnşaata İlişkin Yargıtay 5. Hukuk Dairesi’nin 17.09.2004 Tarih ve 8282 E./8506 K. No’lu Kararı Üzerine”, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: X, Sayı: 3-4, 2006, ss. 419-432.
• Çörtoğlu, İ. Sahir; Taşınmaz Mülkiyetinin Aşkın Kullanılması, (Kavram-Unsurlar-Uygulama Alanı), Dayınlarlı Matbaası, Ankara 1988.
• Dural, Mustafa/Sarı, Suat; Türk Özel Hukuku, Temel Kavramlar ve Medeni Kanunun Başlangıç Hükümleri, Cilt: 1, 5. Baskı, Filiz Kitabevi, İstanbul 2010.
• Edis, Seyfullah; “Kendi Malzemesi ile Başkasının Taşınmazında İnşaat (Gecekondu Sorunu Dâhil)”, Medenî Kanunun 50. Yılı, Bilimsel Hafta: 15-17 Nisan 1976, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Sevinç Matbaası, Ankara 1977, ss. 293-317 (İnşaat).
• Edis, Seyfullah; “Türk Medenî Hukukunda İyiniyet (Sübjektif Hüsnüniyet)”, H. C. Oğuzoğlu’na Armağan, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Ankara 1972, ss. 135-166 (İyiniyet).
• Erdoğmuş, Belgin; Roma Eşya Hukuku, Dördüncü Basım, Der Yayınları, İstanbul 2009.
• Erel, Şafak N.; Eşyaya Bağlı Borç, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Matbaası, Ankara 1982.
• Eren, Fikret; Mülkiyet Hukuku, 3. Baskı, Yetkin Yayınevi, Ankara 2014.
• Eren, Fikret; 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’na Göre Hazırlanmış Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 14. Baskı, Yetkin Yayınevi, Ankara 2012 (Borçlar).
• Ergül, Teoman; “Medeni Kanunun 651 inci Maddesi Hakkında”, Adalet Dergisi, Sayı: 11-12, 1963, ss. 1279-1291.
• Erkan, Vehbi Umut; “Kendi Malzemesini Kullanarak Başkasının Arazisinde Haksız Yapı Meydana Getirilmesi Durumunda Malzeme Sahibinin Arazinin Mülkiyetinin Kendisine Verilmesi Talebi (TMK m. 724)”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 63, 2014, Sayı: 3, 2014, ss. 449-478 (Haksız Yapı ve Arazi Mülkiyeti).
• Erkan, Vehbi Umut; Türk Medeni Kanunu’nda Kendi Malzemesini Kullanarak Başkasının Arazisinde Haksız Yapı Meydana Getirilmesi (TMK m. 722-723-724), Yetkin Yayınevi, Ankara 2013.
• Erkuyumcu, Müfit; “Kanunu Medeninin 648, 649, 650 inci Maddeleri ve Tatbikat”, Adalet Dergisi, Yıl: 34-1943, ss. 140-149.
• Erman, Eyüp Sabri; “Başkasının Arsası Üstünde İnşaatta Bulunan Şahıs Aleyhindeki Müdahâlenin Men’i Dâvaları”, Adalet Dergisi, Sayı: 5, 1945, ss. 478-484.
• Ertaş, Şeref; Eşya Hukuku, Gözden Geçirilmiş ve Genişletilmiş 11. Baskı, Barış Yayınları, Fakülteler Kitabevi, İzmir 2014.
• Erten, M. Ali; Borçlar Kanunu ve Yapı Denetimi Hakkında KHK Açısından Türk Hukukunda Yapıların Neden Oldukları Zararlardan Dolayı Sorumluluk, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü Yayınları, Ankara 2000 (Yapılar).
• Erten, M. Ali; Türk Borçlar Hukukuna Göre Bina ve İnşa Eseri Sahiplerinin Sorumluluğu (BK. md. 58), Ankara 2000 (Bina ve İnşa Eseri).
• Esener, Turhan; Eşya Hukuku, S Yayınevi, Ankara 1985.
• Esener, Turhan/Güven, Kudret; Eşya Hukuku, Genişletilmiş 5. Baskı, Yetkin Yayınevi, Ankara 2012.
• Esmer, Galip; Mevzuatımızda Gayrimenkul Hükümleri ve Tapu Sicili, Takav Matbaacılık, Ankara 1998.
• Gücün, Cevat Abdürrahim; Nazari ve Ameli Hukuk Davaları, Gayrimenkuller Hakkında, Cilt: 1, Üniversite Kitabevi, İstanbul 1945.
• Gülekli, Yeşim; İpoteğin Taşınmaz ve Alacak Açısından Kapsamı (Türk Medenî Kanunu 766-790 Maddelerine İlişkin İçtihatlar İle, Kazancı Hukuk Yayınları, İstanbul 1992.
• Günal, Nadi A,; “Roma Hukukunda Üst Hakkı (Superficies)”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 47, Sayı: 1-4, 1998, ss. 107-118.
• Günel, Cahit M.; Taşınmaz Rehninin Kapsamı Çerçevesinde Eklentinin Hukuki Durumu, Filiz Kitabevi, İstanbul 2013.
• Güner, Abdullah; İçtihatlı Arazi Hukuku, Pars Matbaası, Ankara 1976.
• Gürsel, Nurettin; Gayrimenkul Mülkiyetine Tecavüz Ederek Kendi Levazımile Başkasının Arsasına veya Başkasının Levazımile Kendi Arsasına İnşaat Yapmak ve Komşu Arsasına Tecavüz Eden İnşaat, İstiklal Matbaacılık, Ankara 1953.
• Gürsoy, Kemal Tahir/Eren, Fikret/Cansel, Erol; Türk Eşya Hukuku, Zilyetlik-Tapu Sicili-Mülkiyet-Sınırlı Ayni Haklar, Gözden Geçirilmiş İkinci Baskı, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Ankara 1984.
• Gürzumar, Osman Berat; Türk Medenî Hukukunda Üst Hakkı, Kamu Malı Taşınmazlar Üzerindeki Üst Hakkı ve Yap-İşlet-Devret Modeli Dâhil, (Uygulamadan Sözleşme Örnekleri ile Birlikte), Yeniden Gözden Geçirilmiş ve Kısmen Genişletilmiş 2. Baskı, Beta Basım Yayım Dağıtım, İstanbul 2001.
• Hasol, Doğan; Ansiklopedik Mimarlık Sözlüğü, Yapı Endüstri Merkezi Yayınları, İstanbul 1979.
• Hatemi, Hüseyin; Eşya Hukuku Meseleleri, Filiz Kitabevi, İstanbul 1995.
• Hatemi, Hüseyin/Serozan, Rona/Arpacı, Abdülkadir; Eşya Hukuku, Filiz Kitabevi, İstanbul 1991.
• Husain, İhsan Zeynelabdin; Mukayeseli Olarak Türk ve Irak Hukukunda Haksız İnşaat, Yetkin Yayınevi, Ankara 2011.
• İlhan, Cengiz; Günümüz Türkçe’siyle Mecelle (Mecelle-i Ahkâm-ı Adliyye), Aslı ile birlikte tam metin, Yetkin Yayınevi, Ankara 2011.
• İmre, Zahit; Kaynak-Yeraltı Suları ve Hukuki Durumları, İsmail Akgün Matbaası, İstanbul 1951 (Kaynak).
• İmre, Zahit; Doktrinde ve Türk Hukukunda Kusursuz Mesuliyet Hâlleri (İngiliz, Sovyet Rusya, Alman, Fransız ve İsviçre Hukuklarının Mukayesesile), İsmail Akgün Matbaası, İstanbul 1949 (Kusursuz Mesuliyet).
• İnal, Emrehan; “Haksız Yapı Kavramı ve Haksız Yapının Kaldırılması”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, Cilt: 70, Sayı: 1, 2012, ss. 245-275.
• Karaaslan, Varol; Medenî Usul Hukukunda Hâkimin Davayı Aydınlatma Ödevi, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2013.
• Karadeniz-Çelebican, Özcan; Roma Eşya Hukuku, Yeni Medenî Kanun’a Uyarlanmış 4. Basım, Yetkin Yayınevi, Ankara 2008.
• Karahasan, Mustafa Reşit; Sorumluluk Hukuku, Kusura Dayanan Sözleşme Dışı Sorumluluk, Kusura Dayanmayan Sözleşme Dışı Sorumluluk, Öğreti, Yargıtay Kararları, Beta Basım Yayın Dağıtım, İstanbul 2003 (Sorumluluk).
• Karahasan, Mustafa Reşit; Yeni Türk Medenî Kanunu, Eşya Hukuku, Öğreti-Yargıtay Kararları-İlgili Mevzuat, Cilt: II, Beta Basım Yayın Dağıtım, İstanbul 2002 (Eşya, 2002).
• Karahasan, Mustafa Reşit; Türk Eşya Hukuku, Cilt: I, Beta Basın Yayım Dağıtım, İstanbul 1991 (Eşya, 1991).
• Karahasan, Mustafa Reşit; Türk Medenî Kanunu, Eşya Hukuku, İki Cilt, Sevinç Matbaası, Ankara 1977 (Eşya, 1977).
• Karahasan, Mustafa Reşit; Gayrimenkul Hukuk Davaları, İki Cild Birarada, İsmail Akgün Matbaası, İstanbul 1974 (Gayrimenkul).
• Karahasan, Mustafa Reşit; “Başkasının Arsasına Tecavüz Eden İnşaat (Taşkın İnşaat)”, Adalet Dergisi, Sayı: 11-12, 1961, ss. 1115-1137 (Taşkın İnşaat).
• Karslı, Abdurrahim; Medeni Muhakeme Hukuku, 6100 Sayılı HMK Hükümlerine Göre Yargıtay Kararları İşlenmiş ve Gözden Geçirilmiş 3. Baskı, Alternatif Yayıncılık, İstanbul 2012.
• Kayaoğlu, Ahmet Ziya; “Arsa Üzerine İnşaat, Medeni Kanunun 648, 649, 650 inci Maddelerinin İncelenmesi Mahkemelerimizin Tatbikatı ve Bu Konuya Ait Yargıtay İçtihatları”, Adalet Dergisi, Sayı: 12, 1946, ss. 1288-1308.
• Kılıçoğlu, Ahmet M.; Borçlar Hukuku Genel Hükümler (Yeni Borçlar Kanunu’na Göre Hazırlanmış), Genişletilmiş 17. Bası, Turhan Kitabevi, Ankara 2013.
• Korkmaz, Yakup; “Özel Ormanlar ve Mülkiyet Açısından Değerlendirilmesi”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: XIV, Sayı: 1, 2010, ss. 101-124.
• Koschaker, Paul/Ayiter, Kudret; Modern Özel Hukuka Giriş Olarak Roma Özel Hukukunun Ana Hatları, Dokuz Eylül Üniversitesi Matbaası, İzmir 1993.
• Kuru, Baki/Arslan, Ramazan/Yılmaz, Ejder; Medenî Usul Hukuku Ders Kitabı, Yetkin Yayınevi, 6100 sayılı HMK’na Göre Yeniden Yazılmış 25. Baskı, Ankara 2014.
• Küley, Muin M.; Medeni Kanunda ve Tatbikatında Mütemmim Cüzüler, Tabiî Semereler ve Teferruat (M.K. m. 619-622), Sermet Matbaası, İstanbul 1959.
• Küley, Muin M./Ulukut, Bülent; Medenî Kanunda ve Tatbikatında Arsa Üzerine İnşaat Hükümleri (M. K. M. 648-655), Bilgi Basımevi, İstanbul 1955 (Arsa Üzerine İnşaat).
• Küley, Muin M./Ulukut, Bülent; “Arsa Malikinin Başkasına Ait Malzeme ile İnşaat Yapması”, İstanbul Barosu Dergisi, Cilt: 24, Sayı: 10, 1950, ss. 576-582 (Başkasına Ait Malzeme ile İnşaat Yapma).
• Küley, Muin M./Ulukut, Bülent; “Malzeme Sahibinin Kendi Levazımı ile Başkasının Arsasına İnşaat Yapması”, İstanbul Barosu Dergisi, Sayı: 11, 1950, ss. 642-654 (Kendi Levazımı ile Başkasının Arsasına İnşaat).
• Mardin, Ebül’ula; “Aynî Haklarda Mütemmim Cüzü Telakkisiyle Husule Gelen İnkılap Hükümleri” Medeni Kanunun XV. Yıl Dönümü İçin, Kenan Matbaası, İstanbul 1944.
• Meriç, Nedim; Medeni Yargılama Hukukunda Tasarruf İlkesi (Hukuk Muhakemeleri Kanunu Hükümleri Çerçevesinde), Yetkin Yayınevi, Ankara 2011.
• Nomer, Hâluk N.; Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Gözden Geçirilmiş 13. Bası, Beta Basım Yayın Dağıtım, İstanbul 2013.
• Oğuzman, M. Kemal/Barlas, Nami; Medeni Hukuk, 15. Bası, Beta Basın Yayım Dağıtım, İstanbul 2008.
• Oğuzman, M. Kemal/Öz, M. Turgut; Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Cilt: 2, 6098 Sayılı Yeni Türk Borçlar Kanunu’na göre Güncellenip Genişletilmiş 9. Bası, Vedat Kitapçılık, İstanbul 2012.
• Oğuzman, M. Kemal/Seliçi, Özer/ Oktay-Özdemir, Saibe; Eşya Hukuku, Yenilenmiş ve Mevzuata Uyarlanmış 15. Bası, Filiz Kitabevi, İstanbul 2012.
• Olgaç, Senai; Emsal İçtihatlarla Türk Borçlar Kanunu, Olgaç Matbaası, Ankara 1976 (Borçlar Kanunu).
• Olgaç, Senai; Kazaî ve İlmî İçtihatlara göre Türk Medenî Kanunu Şerhi (İki Cilt Bir Arada), İsmail Akgün Matbaası, İstanbul 1967 (Medeni Kanun Şerhi, 1967).
• Olgaç, Senai; Kazaî ve İlmî İçtihatlarla Türk Kanunu Medenîsi ve İlgili Hususî Kanunlar, Cilt: II, İsmail Akgün Matbaası, İstanbul 1957(Medeni Kanun Şerhi, 1957).
• Öz, M. Turgut; İş Sahibinin Eser Sözleşmesinden Dönmesi (Bayındırlık İşleri Şartnamesinin İlgili Hükümleri ile Birlikte), Kazancı Hukuk Yayınları, İstanbul 1989.
• Özakman, H. Cumhur; Türk Hukukunda Mecra İrtifakları, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Fakülteler Matbaası, İstanbul 1978.
• Özmen, İhsan; Komşu Toprağa (Arsaya) Taşan Yapı, Yasal Düzenlemeler, Açıklamalar, İlgili Yargıtay ve Danıştay Kararları, Olgaç Matbaası, Ankara 1980.
• Öztan, Bilge; Medeni Hukukun Temel Kavramları, 29. Bası, Turhan Kitabevi, Ankara 2009.
• Pekcanıtez, Hakan/Atalay, Oğuz/Özekes, Muhammet; Medenî Usul Hukuku, 14. Bası, Yetkin Yayınevi, Ankara 2013.
• Piotet, Paul; “İsviçre Medeni Kanununun (İMK) 671-673. Maddeleri Anlamında Başkasının Arsası Üzerindeki Haksız İnşaatta Kullanılan Malzemelerin Sahibi Kimdir?”, (çev. Mehmet Ünal), Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 34, Sayı: 1, 1977, ss. 233-252.
• Postacıoğlu, İlhan E.; Medeni Usul Hukuku Dersleri, 1711 Sayılı Kanuna Göre Yazılmış 6. Bası, Sulhi Garan Matbaası, İstanbul 1975.
• Postacıoğlu, İlhan E.; “Kiracı Tarafından Mecura Yerleştirilen Kalorifer Tesisatının Mütemmim Cüz Sayılıp Sayılamayacağı-Vekâlet Ücretinin Hesabı Hakkında Yargıtay Kararı” İstanbul Hukuk Fakültesi Mecmuası, Cilt: XIII, Sayı: 2, 1947, ss. 772-789.
• Reisoğlu, Safa; Türk Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 23. Bası, Beta Basım Yayın Dağıtım, İstanbul 2012 (Borçlar).
• Reisoğlu, Safa; Eşya Hukuku, Zilyedlik-Tapu sicili-Kadastro, Cilt: I, Gözden Geçirilmiş Yedinci Bası, Ankara 1984.
• Reisoğlu, Seza; İpoteğin Kapsamı-Hükümleri ve Uygulamada Ortaya Çıkan Sorunlar, Türkiye Bankalar Birliği Yayınları, Ankara 1979.
• Sancakdar, Oğuz; Kamusal Sulardan Yararlanma, Yetkin Yayınevi, Ankara 2004.
• Sarı, Suat; “Taşınmaz Rehninde Belirlilik (Muayyenlik) İlkesi”, M. Kemal Oğuzman’ın Anısına Armağan, Beta Basım Yayın Dağıtım, İstanbul 2000, ss. 963-1012.
• Saymen, Ferit Hakkı/Elbir, Hâlid Kemal; Türk Eşya Hukuku Dersleri, Filiz Kitabevi, Fakülteler Matbaası, İstanbul 1963.
• Serozan, Rona; Medeni Hukuk, Genel Bölüm/Kişiler Hukuku, 4. Bası, Vedat Kitapçılık, İstanbul 2013.
• Serozan, Rona; “Başkasına Ait Arsaya İnşaat Yapan ve ‘Asla Bağlılık Kuralı’ Uyarınca Bu İnşaatın Mülkiyetini Arsa Sahibine Kaptıran İnşaat Sahibii Bu Sayede Arsa Sahibinin Sağladığı Değerin Karşılanmasını İsterken, Bu istemin Tutarı Yönünden Harhangi Bir Sınırlamaya Tabi Midir? (Yargıtay’ın 22.2.1991 Tarihli İçtihadi Birlşetirme Kararı Üstüne Düşünceler)”, İstanbul Barosu Dergisi, Cilt: 65, Sayı: 10-12, 1991, ss. 797-808 (Asla Bağlılık Kuralı).
• Serozan, Rona; “Komşunun Arsasına Taşan Yapı”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, Cilt: 42, Sayı: 1-4, 1976, ss. 357-375 (Taşan Yapı).
• Serozan, Rona; “Teferruat Niteliğindeki Eşyanın Hukuki Rejimi”, İstanbul Hukuk Fakültesi Mecmuası, Cilt: 41, Sayı: 1-2, 1975, ss. 235-253 (Teferruat).
• Serozan, Rona; “Nisbi Hakların Güçlendirilmesi”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, Cilt: 40, Sayı: 1-4, 1974, ss. 459-479 (Nisbi Haklar).
• Sevin, Rauf; “Kendi Malzemesiyle Başkasının Arsasına Bina Yapan Levazım Sahibinin Hüsnüniyeti”, Ankara Barosu Dergisi, Sayı: 5, 1953, ss. 414-416.
• Sirmen, Lale; Eşya Hukuku, Yetkin Yayınevi, Ankara 2013.
• Somer, Pervin; “Roma Hukukunda Accessio”, Fahiman Tekil’in Anısına Armağan, Beta Basım Yayın Dağıtım, İstanbul 2003, ss. 549-569.
• Sungurbey, İsmet; “Başkasının Nesnesine Gider Yapan Elmenin ve Başkasının Arsasına Yapı Yapan Kimsenin Haklarının Niteliği; Özellikle Nesnel Borç Görüşünün Eleştirisi”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nin 50. Yıl Armağanı, Cumhuriyet Döneminde Hukuk, İstanbul Üniversitesi Yayınları, Fakülteler Matbaası, İstanbul 1973, ss. 291-315.
• Surlu, Mehmet Handan; Açıklamalı-İçtihatlı Kişisel Hak Kaynaklı Tapu İptali Tescil Davaları, İkinci Kitap, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2009.
• Şener, Esat; Açıklamalı-İçtihatlı Türk Medeni Kanunu, Seçkin Yayıncılık, Ankara 1989.
• Tahiroğlu, Bülent; Roma Hukukunda Mülkiyet Hakkının Sınırları, Der Yayınları, Üçüncü Basım, İstanbul 2001.
• Tandoğan, Hâlûk; Kusura Dayanmayan Sözleşme Dışı Sorumluluk Hukuku, Turhan Kitabevi, Ankara 1981 (Kusura Dayanmayan).
• Tandoğan, Hâlûk; Türk Mes’uliyet Hukuku (Akit Dışı ve Akdi Mes’uliyet), Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Cilt: I, Ankara 1961 (Mesuliyet).
• Tandoğan, Hâlûk; “Türk Hukukunda Mecralar”, B. Kısım, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 1-4, 1953, ss. 613-644 (Mecralar, (B)).
• Tandoğan, Hâlûk; “Türk Hukukunda Mecralar”, A. Kısım, Ankara Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 3-4, 1952, ss. 135-166 (Mecralar, (A)).
• Tekinay, Selâhattin Sulhi; Eşya Hukuku, Genişletilmiş Üçüncü Bası, Cilt: I, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, İstanbul 1978.
• Tekinay, Selâhattin Sulhi/Akman, Sermet/Burcuoğlu, Halûk/ Altop, Atillâ; Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Yeniden Gözden Geçirilmiş ve Genişletilmiş 7. Baskı, Fakülteler Matbaası, İstanbul 1993 (Borçlar).
• Tekinay, Selâhattin Sulhi/Akman, Sermet/Burcuoğlu, Halûk/Altop, Atillâ; Eşya Hukuku, Cilt: I, Zilyedlik-Tapu Sicili-Mülkiyet, Yeniden İncelenmiş ve Genişletilmiş 5. Baskı, Filiz Kitabevi, İstanbul 1989.
• Tepeci, Kamil; Notlu ve İzahlı Borçlar Kanunu ve İlgili Kanunlar, Nizamnameler, Temyiz Mahkemesi Kararları, İsviçre Federal Mahkemesi Kararları, Talimatname ve Tamimler, Üçüncü Basılış, Yeni Matbaa, Ankara 1959.
• Turan, Ahmet Uğur; Taşınmaz Hukukundan Kaynaklanan Tapu İptal ve Tescil Davaları, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu ve Birinci Hukuk Dairesi Kararlarıyla, Cilt: 2, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2007.
• Türkmen, Salih/Kazancı, Sadi/Yüksel, Selâmi/Ünsev, Saim/Erten, Bülent; Türk Gayrimenkul Hukuku Alakalı Mevzuat ve İçtihatlar, Cilt: I, Yıldız Matbaacılık ve Gazetecilik, Ankara 1956.
• Ulusan, İlhan; Medeni Hukukta Fedakarlığın Denkleştirilmesi İlkesi ve Uygulama Alanı, Fakülteler Matbaası, İstanbul 1977.
• Umur, Ziya; Roma Hukuku Ders Notları, Usul Hukuku-Borçlar Hukuku-Eşya Hukuku-Miras Hukuku, 3. Baskı, Beta Basım Yayın Dağıtım, İstanbul 1999 (Roma).
• Umur, Ziya; Roma Hukuku Lügatı, İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul 1983 (Lügat).
• Uygur, Turgut; Açıklamalı-İçtihatlı Borçlar Kanunu, Genel Hükümler, Cilt: 1, Türk Hava Kurumu İşletmeciliği, Ankara 1990.
• Ünal, Mehmet; Türk Medenî Hukukunda Yapı (Üst) Hakkı, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınevleri, Ankara 1988.
• Ünal, Mehmet/Başpınar,Veysel; Şeklî Eşya Hukuku, Giriş-Zilyetlik-Tapu Sicili, Gözden Geçirilmiş ve Genişletilmiş 6. Baskı, Yetkin Yayınevi, Ankara 2012.
• Velidedeoğlu, Hıfzı Veldet/Esmer, Galip; Gayrimenkul Tasarrufla­rı ve Tapu Sicili Tatbikatı, İkinci Bası, İstanbul Matbaacılık, İstanbul 1956.
• von Tuhr, Andreas; Borçlar Hukukunun Umumi Kısmı, çev. Cevat Edege, Cilt: 1-2, Yargıtay Yayınları, Olgaç Matbası, Ankara 1983.
• Wieland, Carl; Kanunu Medenide Aynî Haklar, Birinci Kısım: Mülkiyet, (çev. İ. Hakkı Karafakı), Ankara Yeni Cezaevi Basımevi, 2. Basım, Ankara 1947.
• Yazman, İrfan; Kaynakların Türk Medeni Hukukunda Tabi Olduğu Rejim, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Sevinç Matbaası, Ankara 1970.
• Yücel, Özge; “Yargıtay Kararı Işığında Geçersiz veya Feshedilmiş Kat Karşılığı İnşaat Sözleşmesi İlişkisinde Haksız Yapı Hükümlerinin Uygulanabilirliği”; Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 62 Sayı: 2, 2013, ss. 539-563.
• Zevkliler, Aydın; Taşınmaz Malikinin Yetkileri Açısından İmar Kurallarına Aykırı ve Zarar Verici İnşaat, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Olgaç Matbaası, Ankara 1982.