Ceza Muhakemesi Hukukunda Tanık Ve Beyanının Güvenilirliği

Yayınevi: Yetkin Yayınları
Yazar: M.Nureddin BOZALAN
ISBN: 9786050506341
212,50 TL 250,00 TL

Adet

 
   0 yorum  |  Yorum Yap
Kitap Künyesi
Yazar M.Nureddin BOZALAN
Baskı Tarihi 2020/09
Baskı Sayısı 1
Boyut 16x24 cm (Standart Kitap Boyu)
Cilt Karton kapak

CEZA MUHAKEMESİ HUKUKUNDA TANIK VE BEYANININ GÜVENİLİRLİĞİ

M.Nureddin BOZALAN

2020/09 1. Baskı, 150 Sayfa

ISBN 978-605-05-0634-1

Adli hata sonucu meydana gelen haksız mahkumiyetlerde, temel etkenin gerçeğe uygun olmayan tanık beyanı olduğunun tespiti ile çalışma konusu seçilmiştir. Tanık beyanı, serbest delil sisteminin de etkisiyle, ceza yargılamasında çokça kullanılmasına karşın, tarih boyunca hep şüphe ile yaklaşılan bir delil olmuştur. Bu kadar sık kullanılan bir delilin gerçeği yansıtmaması halinde, hakimi veya jüriyi hatalı yönlendireceği muhakkaktır.

Çalışmanın temel konusunu “yanlış beyan” kavramı oluşturmaktadır. Yanlış beyan, yalan beyanın aksine, tanığın hatalı bilgi verdiğini fark etmemesi ve bu durumun klasik yalan beyan tespit yöntemleri ile tespit edilememesidir. Bu durumun bir adım ötesinde uygulamada “yalan değilse doğrudur” anlayışı yerleşmiş olup, yanlış beyan göz ardı edilmekte ve adaletin tesisi bu sebeple tehlikeye düşmektedir.

Tanık beyanının güvenilirliğinin, ülkemizde en az irdelenmiş olan yanlış beyan yönünü yeterli bir şekilde açıklayabilmek amacıyla çalışma üç bölüme ayrılmıştır. İlk bölümde ceza muhakemesinde ispat kavramı ve ispata ilişkin temel ilkelere; ikinci bölümde ise tanık kavramı, önemi ve tanıklığa ilişkin yasal düzenlemelere yer verilmiştir. Üçüncü ve son bölümde ise çalışmanın temelini oluşturan ve tanık beyanının doğru tartılması için mutlaka göz önünde bulundurulması gereken; algılama, hatırlama ve beyan aşamalarında hataları oluşturabilecek hususların neler olduğu ve bunların tespiti örnek olaylarla birlikte incelenmiştir.

Bu çalışma yüksek lisans tezi olarak hazırlanmış ve 2017 yılında savunulmuştur. Bu süreçte engin bilgisiyle yol gösteren Sayın Prof. Dr. Ayşe Nuhoğlu’na, danışmanım Sayın Yard. Doç. Dr. Namık Kemal Topçu’ya, iş bölümü ile çalışma için gerekli süreyi oluşturmada desteği bulunan meslektaşlarıma ve süreç boyunca manevi desteğini bir an için esirgemeyen kıymetli eşim Dr. Burcu Bal’a en içten teşekkürleri borç bilirim.

Çalışmanın kitaplaştırılması aşamasında; teşviğini ve desteğini bir an için esirgemeyen değerli hocam Prof. Dr. Çetin Arslan’a ve sağladıkları katkılar için Rahime Reyhan Tülü, Tarık Mirza Ayçiçek ve Sümeyra Kastanbolu’ya en içten teşekkürlerimi sunuyorum. 


İÇİNDEKİLER

ÖNSÖZ. 5

KISALTMALAR.. 7

İÇİNDEKİLER.. 9

GİRİŞ. 13

BİRİNCİ BÖLÜM

1. CEZA MUHAKEMESİNDE İSPAT VE İSPATIN TEMEL İLKELERİ  15

1.1. Genel Olarak. 15

1.2. İspat Kavramı 15

1.3. Delil Kavramı 17

1.3.1. Delillerin Özellikleri 18

1.3.2. Delil Çeşitleri 18

1.4. İspatın Temel İlkeleri 19

1.4.1. Serbest Delil Sistemi ve Vicdani Kanaat 19

1.4.1.1. Vicdani Kanaat 21

1.4.1.1.1. Vicdani Kanaat Kavramı 21

1.4.1.1.2. Maddi Gerçek Kavramı 25

1.4.1.2. Serbest Delil Sistemi 26

1.4.1.2.1. Genel Olarak. 27

1.4.1.2.2. Hukuk Muhakemesi Delil Sistemi ile Farklılıkları 28

1.4.1.2.3. Tarihi Gelişimi 30

1.4.1.2.4. Bilimsel Delillerin Önemi 31

1.4.1.2.5. Hukuka Aykırı Deliller 32

1.4.2. Şüpheden Sanık Yararlanır İlkesi 36

1.4.2.1. Genel Olarak. 36

1.4.2.2. İlkenin Anlamı 37

1.4.2.3. İlkenin Gelişimi 38

1.4.2.4. İlkenin Hukuki Temelleri 39

1.4.2.5. İlkenin Sonuçları 40

İKİNCİ BÖLÜM

2.  GÜVENİLİR BİR TANIK BEYANI İÇİN CEZA MUHAKEMESİ KANUNUNDA VE TÜRK CEZA KANUNUNDA YAPILMIŞ DÜZENLEMELER.. 43

2.1. Genel Olarak. 43

2.2. İspat Araçları İçinde Tanığın Yeri 43

2.2.1. Tanık Beyanı Delilinin Özellikleri 46

2.2.2. Tanık Beyanının Önemi 48

2.3. Tanıklık Yapma Zorunluluğu. 50

2.4. Tanıklıktan Çekinme. 52

2.4.1. Yakınlık Dolayısıyla Çekinme. 53

2.4.1.1. Genel Olarak. 53

2.4.1.2. Çekinme Hakkı Olanlar 54

2.4.1.3. Çekinme Hakkının Sonuçları 56

2.4.2. Meslek Nedeniyle Çekinme. 57

2.4.2.1. Genel Olarak. 57

2.4.2.2. Çekinme Hakkı Olanlar 57

2.4.3. Kendisi ve Yakınları Aleyhine Tanıklık Yapmaktan Çekinme  57

2.4.3.1. Genel Olarak. 57

2.4.3.2. Çekinme Hakkı Olanlar 58

2.4.3.3. Çekinme Hakkının Sonuçları 59

2.4.4. Tanıklıktan Çekinme Hakkının Sonuçları 59

2.5. Tanıkların Dinlenmesi 59

2.5.1. Tanıkların Tek Tek ve Sözleri Kesilmeden
Dinlenmesi 60

2.5.1.1. Tanıkların Tek Tek Dinlenmesi 60

2.5.1.2. Tanıkların Sözleri Kesilmeden Dinlenmesi 62

2.5.2. Tanığa Görevinin Öneminin Anlatılması 63

2.5.3. Tanığın Güvenilirliğinin Denetlenmesi 64

2.5.4. Anlattırıcı Sorular ve Çapraz Sorgu. 65

2.5.4.1. Genel Olarak. 65

2.5.4.2. Anlattırıcı Sorular 66

2.5.4.3. Çapraz Sorgu. 66

2.6. Yemin. 67

2.6.1. Genel Olarak. 68

2.6.2. Yemin Etme Zorunluluğu. 68

2.6.3. Yemin Etme Zorunluluğunun İstisnaları 70

2.6.3.1. Genel Olarak. 70

2.6.3.2. Yemin Verilmeyen Tanıklar 70

2.6.3.2.1. 15 Yaşını Doldurmamış Olanlar 70

2.6.3.2.2. Ayırt Etme Gücüne Sahip
Olmayanlar 71

2.6.3.2.3. Soruşturma ve Kovuşturma Konusu Suçlara İştirakten veya Bu Suçlar Nedeniyle Suçluyu Kayırmaktan ya da Suç Delillerini Yok Etme, Gizleme veya Değiştirmekten Şüpheli, Sanık veya Hükümlü Olanlar 71

2.6.3.2.4. Mağdur 72

2.6.3.3. Yeminsiz Dinlenilen Tanığın Beyanının Delil Niteliği 72

2.7. Sanığın Tanığı Sorgulaması ve Sorgulatması 72

2.7.1. Genel Olarak. 73

2.7.2. Tanıkların Korunması 75

2.7.3. AİHS Düzenlemesi ve AİHM içtihatları 79

2.8. Yalan Tanıklık Suçu. 81

2.8.1. Genel Olarak. 82

2.8.2. Korunan Hukuki Değer 83

2.8.3. Fail 84

2.8.4. Maddi Unsur 84

2.8.5. Manevi Unsur 86

2.8.6. Nitelikli Haller 87

2.8.6.1. Cezayı Arttıran Nitelikli Haller 87

2.8.6.2. Cezasızlık Nedenleri ya da Cezanın
Azaltılmasını Gerektiren Nedenler 89

2.8.7. Özel Görünüş Biçimleri 91

2.8.7.1. Teşebbüs. 91

2.8.7.2. İştirak. 91

2.8.7.3. İçtima. 91

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

3. TANIK BEYANININ GÜVENİLİRLİĞİ. 93

3.1. Genel Olarak. 93

3.2. Algılama Mekanizması 95

3.2.1. Görme. 96

3.2.2. İşitme. 97

3.2.3. Koklama. 98

3.3. Hatırlama Mekanizması 99

3.3.1. Sahte Anı 102

3.3.2. Yönlendirici Soru ve Telkin. 105

3.3.3. Olay ve Beyan Arasında Geçen Süre. 108

3.3.4. Küçük Yaştaki Kişilerin Beyanı 109

3.3.5. Yaşlı Tanıklar 111

3.3.6. Akıl Hastası Tanıklar 112

3.3.7. Tekrarlayan Yanlış Bilgi ve Teşhis. 112

3.4. Uygulamadan Örnekler 118

3.4.1. Masumiyet Projesi 118

3.4.2. Cotton Davası 120

3.4.3. Titus Davası 122

3.5. Yalan Beyan-Yanlış Beyan Ayrımı ve Hakim Tarafından
Tespiti 123

3.5.1. Genel Olarak. 123

3.5.2. Yalan Beyan. 124

3.5.2.1. Yalana İten Sebepler 124

3.5.2.2. Hakim Tarafından Tespiti 125

3.5.2.2.1. Beyandaki Aşamalar Arasında
Çelişki 125

3.5.2.2.2. Birden Fazla Tanık Beyanı Arasında
Çelişki 128

3.5.2.2.3. Tanık Beyanının Diğer Delillerle Çelişmesi 129

3.5.3. Yanlış Beyan. 130

3.5.3.1. Yanlış Beyanı Oluşturan Sebepler 131

3.5.3.2. Hakim Tarafından Tespiti 131

3.6. ...................................... Ceza Muhakemesi Açısından Önemi 133

3.6.1. Vicdani Kanaat ile Bağlantısı 133

3.6.2. Şüpheden Sanık Yararlanır İlkesi ile Bağlantısı 134

3.6.3. Tanık Beyanının Tek Delil Olduğu Yargılama. 135

SONUÇ.. 137

YARARLANILAN KAYNAKLAR.. 143

Akbulut, İlhan (1994), “Ceza Davalarının Uzamasının Sebepleri”, Yargıtay Dergisi, 20(80), 436-457.

_________(1996), “Ceza Muhakemesi Hukukunda Tanıklık ve Tanıklıktan Çekinme”, İstanbul Barosu Dergisi, 70(1-2-3), 22-52.

Akman, Mehmet (2004), Osmanlı Devlet’inde Ceza Yargılaması, İstanbul: Eren Yayıncılık.

Akyürek, Güçlü (2012), “Ceza Yargılamasında Hukuka Aykırı Delillerin Değerlendirilmesi Sorunu”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, (101), 61-82.

Ambos, Kai (2004), “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi ve Yargılama Hakları –Silahların Eşitliği, Çelişmeli Önsoruşturma ve AİHS m. 6”, Karşılaştırmalı Güncel Ceza Hukuku Serisi 3 Prof. Dr. Nurullah Kunter’e Armağan Adil Yargılanma Hakkı ve Ceza Hukuku, (Çev. Yener Ünver), içinde (15-64), Ankara: Seçkin Yayınevi.

Artuk, Mehmet Emin ve diğerleri (2011), Ceza Hukuku Özel Hükümler, 11. Baskı, Ankara: Turhan Kitabevi.

Balo, Yusuf Solmaz (2009), Ceza Muhakemesinde Tanık Koruma, Yayınlanmış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Beccaria, Cesare (2016), Suçlar ve Cezalar Hakkında, (Çev. Sami Selçuk), 6. Baskı, Ankara: İmge Kitabevi.

Belgesay, Mustafa Reşit (1940), Hukuk ve Ceza Usulü Muhakemesinde Deliller, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları. 

Bethel, Cindy L. ve diğerleri (2013), “Eyewitnesses are Misled by Human But not Robot Interviewers”, Human-Robot Interaction (HRI), 2013 8th ACM/IEEE International Conference (25-32).

Birtek, Fatih (2016), AİHM, Anayasa Mahkemesi ve Yargıtay Kararları Işığında Ceza Muhakemesinde Delil ve İspat, Ankara: Adalet Yayınevi.

Canpolat, Şerafettin (1974), Usul Hukukunda Tanık ve Psikolojisi, Adana: Kemal Matbaası.

Cengiz, Serkan ve diğerleri (2008), Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Işığında Ceza Yargılaması Kurum ve Kavramları, Ankara: TBB Yayınları.

Centel, Nur (1996), Hakimin Tarafsızlığı, İstanbul: Kazancı Hukuk Yayınları.

Centel, Nur ve Zafer, Hamide (2013), Ceza Muhakemesi Hukuku, 10. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.

Cihan, Erol (1962), “Ceza Muhakemesi Hukukunun Gayesi”, İÜHFM, 28(3-4), 701-712.

Değirmenci, Olgun (2009), “Ceza Muhakemesinde Tehlike İçinde Bulunan Tanığın Korunması”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, (83), 73-122.

Demren Dönmez, Burcu (2007), Ceza Muhakemesi Hukukunda Çapraz Sorgu, Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Demirbaş, Timur (2014), Ceza Hukuku Genel Hükümler, 10. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Doğru, Osman ve Nalbant, Atilla (2013), İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi Açıklama ve Önemli Kararlar, 2. Baskı, İstanbul: Legal Yayınları.

Donay, Süheyl (2012), Ceza Yargılama Hukuku, 2. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.

Dülger, Murat Volkan (2014), Ceza Muhakemesi Hukukunda Dışlama Kuralı ve Hukuka Aykırı Delillerin Uzak Etkisi (Zehirli Ağacın Meyvesi Öğretisi), Ankara: Seçkin Yayınevi.

Eğilmez, Namık Kemal (1955), “Şehadet ve Şahidin Psikolojisi”, Ankara Barosu Dergisi, (6), 396-403.

Erem, Faruk (1955), Adliye Aleyhine Cürümler, Ankara: Güzel İstanbul Matbaası.

_________(1964), Adalet Psikolojisi, 5. Baskı, Ankara: Ajans-Türk Matbaası.

__________ (1986), Diyalektik Açısından Ceza Yargılaması Hukuku, 6. Baskı, Ankara: Işın Yayıncılık.

__________ (1993), Türk Ceza Kanunu Şerhi, Ankara: Seçkin Kitabevi.

Fahri (Soyadı yok) (1935), “Şahidin Ahlakı”, Adliye Ceridesi, (9), 532-556.

_________(1935), “Şehadet ve Psikolojisi”, Adliye Ceridesi, (8), 483-503.

Feyzioğlu, Metin (1996), Ceza Muhakemesi Hukukunda Tanıklık, Ankara: US-A Yayıncılık.

_________(1998), Tanıklık ve Dürüst Muhakeme, Ankara: US-A Yayıncılık.

_________(2015), Ceza Muhakemesinde İspatın Ölçütü Olarak Vicdani Kanaat, 2. Baskı, İstanbul: Islık Yayınları.

Gedik, Doğan (2016), Öğreti ve Yargısal İçtihatlar Işığında Ceza Muhakemesinde Şüpheden Sanık Yararlanır İlkesi (In Dubio Pro Reo), Ankara: Adalet Yayınevi.

Gemalmaz, Haydar Burak (2004), “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararlarında Çapraz Sorgu”, Karşılaştırmalı Güncel Ceza Hukuku Serisi 3 Prof. Dr. Nurullah Kunter’e Armağan Adil Yargılanma Hakkı ve Ceza Hukuku, içinde (393-426) Ankara: Seçkin Yayınevi.

Gölcüklü, Feyyaz (1994), Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nde “Adil Yargılama”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 49(1), 199-234.

Gözübüyük, Pulat (1948), “Adli Psikoloji Yönünden Tanık”, Adalet Dergisi, (5), 545-547.

Güngör, Devrim (2015), “Ceza Muhakemesinde Tanık Beyanının Delil Değeri Üzerine Bazı Tespit ve Değerlendirmeler”, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 6(2), 307-318.

Işıktaç, Yasemin (2016), Adalet Psikolojisi, 2. Baskı, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.

Karakehya, Hakan (2007), “Ceza Muhakemesinin Amacı”, İÜHFM, 65(2), 121-141.

_________(2013), “Sanığın İddia Tanıklarının Beyanlarının Doğruluğunu Test Etme Hakkı”, MÜHF-HAD, Prof. Dr. Nur Centel’e Armağan, 19(2), 715-733.

_________ (2016), Ceza Muhakemesinde Maddi Gerçeğin Tespiti, Ankara: Savaş Yayınevi.

Kerdaniel, E. L. De (1937), Şahitlik ve Şahidin Psikolojisi, (Çev. Rasih Yeğengil), Ankara: Cezaevi Matbaası.

Koca, Mahmut ve Üzülmez, İlhan (2015), Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 8. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Koca, Mahmut (2006), “Ceza Muhakemesi Hukukunda Deliller”, Ceza Hukuku Dergisi, 1(2), 207-225.

Koçer, Seçkin (2014), “Yalan Tanıklık Suçu”, Adalet Dergisi, (49), 152-177.

Kunter, Nurullah ve diğerleri (2010), Muhakeme Hukuku Dalı Olarak Ceza Muhakemesi Hukuku, 18. Baskı, İstanbul: Beta Basım.

Kunter, Nurullah (1989), Ceza Muhakemesi Hukuku, 9. Baskı, İstanbul: Yaylacık Matbaası.

Kuru, Baki (2016), İstinaf Sistemine Göre Yazılmış Medeni Usul Hukuku, İstanbul: Legal Yayıncılık.

Loftus, Elizabeth ve Ketcham, Katherine (1991), Witness for the Defense: The Accused, the Eyewitness, and the Expert Who Puts Memory on Trial, New York: St. Martin’s Press.

Loftus, Elizabeth F. (1996), Eyewitness Testimony; With a New Preface by the Author, Cambridge: Harvard University Press.

Majno (1977), Ceza Kanunu Şerhi Türk ve İtalyan Ceza Kanunları, Cilt 2, Ankara: Yargıtay Yayınları No: 3.

Mole, Nuala ve Harby, Catharina (2001), Adil Yargılanma Hakkı, Almanya: Council of Europe Yayını.

Nuhoğlu, Ayşe (2014), “Moleküler Genetik İncelemeler ve DNA Veri Bankalarının Değerlendirilmesi”, Prof. Dr. Feridun Yenisey’e Armağan, Cilt: I içinde (969-1002), İstanbul: Beta Yayınları.

Önder, Ayhan (1963), “Ceza Muhakemeleri Usulü Hukukunda Şahitlikten Çekinme Hakkı”, İÜHFM, 29(4), 876-932.

_________(1992), Ceza Hukuku Dersleri, İstanbul: Filiz Kitabevi.

_________(1994), Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, 4. Baskı, İstanbul: Filiz Kitabevi.

Özen, Muharrem ve Özen, Mustafa (2012), “Ceza Muhakemesi Hukukunda Delil Yasakları”, Yeditepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Prof. Dr. Duygun Yarsuvat’a Armağan, 9(2), 301-329.

Özkan, Ahmet Murat (2010), Ceza Muhakemesi Hukuku Açısından Tanıklık, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Öztürk, Bahri ve Erdem, Mustafa Ruhan (2008), Uygulamalı Ceza Muhakemesi Hukuku, 12. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Parlar, Ali ve diğerleri (2008), Açıklamalı-İçtihatlı Ceza Muhakemesi Hukukunda Deliller Çapraz Sorgu ve İspat, Ankara.

Pekcanıtez, Hakan ve diğerleri (2017), Pekcanıtez Usul Medeni Usul Hukuku, 15. Baskı, İstanbul: On İki Levha Yayıncılık.

Postacıoğlu, İlhan E. ve Altay, Sümer (2015), Medeni Usul Hukuku Dersleri, 7. Baskı, İstanbul: Vedat Kitapçılık.

Read, Frank Tom (2015), Ceza Muhakemesinde Anlattırıcı Soru ve Çapraz Sorgu Teknikleri, (Çev. Feridun Yenisey ve Neylan Ziyalar), 2. Baskı, Ankara: TBB Yayınları.

Renzikowski, Joachim (2004), “Adil Yargılanma ve Anonim Tanık Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi İçtihadı Işığında Tanığın Korunmasında Üç Basamak Teorisi”, (Çev. Ali Kemal Yıldız), Karşılaştırmalı Güncel Ceza Hukuku Serisi 3 Prof. Dr. Nurullah Kunter’e Armağan Adil Yargılanma Hakkı ve Ceza Hukuku, içinde (265-282), Ankara: Seçkin Yayınevi.

Roxin, Claus (2005), “İspat Hukukunun Esasları”, (Çev. Yener Ünver), İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(8), 265-289.

Schacter, Daniel L. (2002), The Seven Sins of Memory: How the Mind Forgets and Remembers, New York: Houghton Mifflin Company.

Schloss, Joseph D. (1976), Evidence and its Legal Aspects, Columbus: Charles E. Merrill Books.

Soyaslan, Doğan (2014), Ceza Muhakemesi Hukuku, 5. Baskı, Ankara: Yetkin Yayınları.

Şahin, Cumhur ve Neslihan Göktürk (2012), Ceza Muhakemesi Hukuku II, Seçkin Yayıncılık.

Şahin, Cumhur (2005), Ceza Muhakemesi Kanunu Gazi Şerhi, Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Taner, M. Tahir (1955), Ceza Muhakemeleri Usulü, 3. Baskı, İstanbul: İsmail Akgün Matbaası.

Tanrıver, Süha (2016), Medeni Usul Hukuku, Cilt: 2, Ankara: Yetkin Yayınları.

Tansel, Cevdet Çağhan (2007), “Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Madde 6/3 Kapsamında Savunma Hakkı”, İstanbul Barosu Dergisi, 81(5), 2093-2115.

Tezcan, Durmuş ve diğerleri (2015), Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku, 12. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınları.

Tezcan, Durmuş (2008), “AİHM Kararları Işığında Adil Yargılanma Hakkı Bakımından Delillerin Değeri”, Ord. Prof. Dr. Sulhi Dönmezer Armağanı, Cilt II, içinde (1221-1227), Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk Araştırma Merkezi Yayını.

Thompson, Jennifer ve diğerleri (2009), Picking Cotton, New York, St. Martin’s Press.

Toroslu, Nevzat ve Feyzioğlu, Metin (2013), Ceza Muhakemesi Hukuku, Ankara: Savaş Yayınları.

Toroslu, Nevzat (1995), “Hukuka Aykırı Deliller Sorunu”, Prof. Dr. Hâmide Topçuoğlu’na Armağan, içinde (55-58), Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.

Tosun, Öztekin (1984), Türk Suç Muhakemesi Hukuku Dersleri, Cilt I, 4. Baskı, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.

Turgut, Bayram (2009), Ceza Muhakemesinde Tanıkların Korunması, Yayınlanmış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Turhan, Faruk (2006), Ceza Muhakemesi Hukuku, Ankara: Asil Yayınevi.

_________(2009), Ceza Muhakemesinde Tehlike İçindeki Tanıkların Korunması, Ankara: Seçkin Yayınları.

Innocence Project,  The Science Behind Eyewitness Identification Reform, https://www. innocenceproject.org/science-behind-eyewitness-identification-reform/ (15/05/2017).

Ünver, Yener (1996), “Ceza Yargılamasında İspata İlişkin Bir Yargıtay İBK.’nın İncelenmesi”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 55(2), 183-218.

_________(2005), “Deliller ve Değerlendirilmesi”, Legal Hukuk Dergisi, (32), 2885-2913.

_________(2006), “Ceza Muhakemesinde İspat, CMK ve Uygulamamız”, Ceza Hukuku Dergisi, 1(2), 103-205.

Ünver, Yener ve Hakeri, Hakan (2014), Ceza Muhakemesi Hukuku, Ankara: Adalet Yayınevi.

Weigend, Thomas (2006), “Ceza Muhakemesi Gerçeği mi Arıyor? Bir Alman Perspektifi”, (Çev. Emrah Bozbayındır), Ceza Hukuku Dergisi, 1(2), 330-344.

Yağcı, Adnan (2013), Ceza Muhakemesi Hukukunda Tanığın Güvenilirliği, İstanbul: Koyu Kitap.

Yavuz, Mehmet (2012), “Ceza Muhakemesinde İspat Sorunu”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 3(9), 151-176.

Yayla, Mehmet (2013), “Ceza Yargılamasında İspat İçin Yenilmesi Gereken Şüphe; Türkiye ve Amerika Birleşik Devletleri Sistemlerinin İncelenmesi”, Ankara Barosu Dergisi, 71(3), 289-313.

Yenisey, Feridun ve Nuhoğlu, Ayşe (2015), Ceza Muhakemesi Hukuku, 3. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınları.

Yenisey, Feridun (1988), Uygulanan ve Olması Gereken Ceza Muhakemesi Hukuku Duruşma ve Kanun Yolları, İstanbul: Beta Yayınları.

_________(1993), Uygulanan ve Olması Gereken Ceza Muhakemesi Hukuku Hazırlık Soruşturması ve Polis, 3. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.

Yurtcan, Erdener (2007), Ceza Yargılaması Hukuku, 12. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.

Yüce, Turhan Tufan (1962), “İn Dubio Pro Reo” Kaidesi”, Adalet Dergisi, (11-12), 1209-1223.

Yücel, Mustafa Tören (1991), “Ceza Adaletinde Tanıklık Üzerine”, Ankara Barosu Dergisi, 48(5), 737-740.

_________(1994), “Ceza Adaletinde Tanık”, Yargıtay Dergisi, 20(4), 424-435.


Yorum Yap

Lütfen yorum yazmak için oturum açın ya da kayıt olun.
İlgili Yayınlar