Göç Hukukunda Yabancıya Sağlanan Uluslararası, Bölgesel ve Ulusal Koruma

Kişinin vatandaşı olduğu ya da bir vatandaşlığa sahip olmaksızın ikamet ettiği ülkeden kaçmaya zorlanarak yeni bir ülkede koruma araması halinde söz konusu kişiye sağlanan korumanın; uluslararası, bölgesel ve ulusal düzenlemelerdeki içeriği ve kapsamı pek çok durumda yabancıya etkin bir koruma sağlamamaktadır. Uluslararası korumanın kaynağını teşkil eden 1951 Cenevre Antlaşması ile 1967 New York Protokolü, ulusal koruma olarak Türk Hukuku ve bağlayıcı bölgesel koruma olarak da Avrupa Birliği ve Afrika Birliği bölgesel düzenlemeleri yabancıya sağlanan korumaya ilişkin hükümler ihdas etmektedir. Bölgesel düzenlemeler hem söz konusu düzenlemelere taraf olan devletler arasında sorumluluk paylaşımı mekanizmalarını oluşturarak hem de ulusal hukukların yeknesaklaştırılmasını sağlayarak yabancıya etkin bir koruma sağlanmasında uluslararası korumanın tamamlayıcısı olarak öneme haizdir. Yabancıya sağlanan uluslararası, bölgesel ve ulusal korumaya yönelik statülerin ve söz konusu statülere ilişkin usul ve esasların ele alınarak yabancıya sağlanan korumanın kapsamının yabancının hak ve yükümlülükleri bağlamında incelendiği çalışmamızda; uluslararası koruma arayan kişilerin, sığınma haklarının geri kabul anlaşmaları ile ihlal edilmesi sebebiyle, korumanın etkinliğini kısıtlayan uygulamaların başında gelen geri kabul anlaşmaları da Türkiye'nin tarafı olduğu geri kabul anlaşmaları ile sınırlı olarak konunun kapsamı içerisinde incelenmektedir.(ARKA KAPAKTAN)

İçindekiler

Giriş
I. Araştırma Sorusu ve Metodolojisi
II. Kavramsal Çerçeve

Birinci Bölüm
Yabancıya Sağlanan Uluslararası Koruma ve Türk Hukuku'ndaki Görünümü
I. Uluslararası Korumanın Kaynağı Olarak 1951 Cenevre Antlaşması
II. Uluslararası Koruma Statüleri
III. Kitlesel Akın ve Geçici Koruma Statüsü
IV. Uluslararası Koruma Usulü ve Uluslararası Korumanın Kapsamı

İkinci Bölüm
Yabancıya Sağlanan Bölgesel Koruma ve Bölgesel Korumaya İlişkin Düzenlemeler
I. Genel Olarak
II. Avrupa Birliği'nde Yabancıya Sağlanan Bölgesel Koruma
III. Afrika Birliği'nde Yabancıya Sağlanan Bölgesel Koruma
IV. Latin Amerika'da Yabancıya Sağlanan Bölgesel Koruma
V. Asya - Pasifik Bölgesinde Yabancıya Sağlanan Bölgesel Koruma
VI. Arap Birliği'nde Yabancıya Sağlanan Bölgesel Koruma

Üçüncü Bölüm
Türkiye'nin Tarafı Olduğu Geri Kabul Anlaşmalarının Yabancıya Sağlanan Korumaya Etkisi
I. Genel Olarak
II. Türkiye Cumhuriyeti İle Avrupa Birliği Arasında İzinsiz İkamet Eden Kişilerin Geri Kabulüne İlişkin Anlaşma
III. Türkiye Cumhuriyeti ile Yunanistan Cumhuriyeti Arasında Yasa Dışı Göç ile Mücadele Anlaşması Uygulama Protokolü
IV. Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Romanya Hükümeti Arasında Kendi Vatandaşlarının ve Ülkelerinde Yasa Dışı Konumda Bulunan Yabancıların Geri Kabulüne İlişkin Anlaşma
V. Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Bosna Hersek Bakanlar Kurulu Arasında Geri Kabul Anlaşması
VI. Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Ukrayna Bakanlar Kurulu Arasında Kişilerin Geri Kabulüne İlişkin Anlaşma
VII. Türkiye Cumhuriyeti ile Rusya Federasyonu Hükümeti Arasında Geri Kabul Anlaşması
VIII. Türkiye Cumhuriyeti ile Moldova Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Geri Kabul Anlaşması
IX. Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Belarus Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Geri Kabul Anlaşması
X. Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Karadağ Hükümeti Arasında Geri Kabul Anlaşması
XI. Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Pakistan İslam Cumhuriyeti Hükümeti Arasında İzinsiz İkamet Eden Şahısların Geri Kabulüne İlişkin Anlaşma
XII. Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Yemen Cumhuriyeti Hükümeti Arasında İzinsiz İkamet Eden Şahısların Geri Kabulüne İlişkin Anlaşma
Sonuç

Kaynakça