Milletlerarası Ticaret Odası (MTO) Tahkim Uygulaması

Yayınevi: Yetkin Yayınları
Yazar: Malike POLAT ORTAKAYA

ISBN: 9786050502664

340,00 TL 400,00 TL

Adet

 
    0 yorum   |   Yorum Yap
Kitap Künyesi
Yazar Malike POLAT ORTAKAYA
Baskı Tarihi 2018/01
Boyut 16x24 cm (Standart Kitap Boyu)
Cilt Karton kapak

MH538
Milletlerarası Ticaret Odası (MTO) Tahkim Uygulaması
2017 MTO Tahkim Kuralları Değişiklikleri Kapsamında Güncellenmiş
Dr. Malike POLAT ORTAKAYA
20218/01 Baskı, 399 Sayfa
ISBN 978-605-05-0266-4

Teknolojik gelişmeler ışığında yeniden şekillenen küresel ekonomi, pek çok kavram ve kurumu kendi ihtiyaçları çerçevesinde değiştirmiş ve güncelleştirmiştir. Bu kurumlardan biri olan milletlerarası ticaret, küresel ekonominin ana unsurlarından belki de en önemlisidir. Kuşkusuz değişmekte olan koşullar milletlerarası ticaretin yapısını da çağın ihtiyaçlarına göre şekillenmeye zorlamaktadır. Milletlerarası ticaretin gelişiminde son derece önem arz eden uyuşmazlık çözüm yolları ve özellikle tahkim müessesesi de bu şartlardan etkilenmekte ve değişen yapı içerisinde yerini almaktadır.
Güncel koşullar çerçevesinde, milletlerarası ticarî uyuşmazlıkların çözü¬münde yeknesaklık ve belirlilik, uyuşmazlığın tarafları açısından ön plândadır. Bu nedenle, milletlerarası ticaretin yeni ihtiyaçları karşısında tatmin edici imkânlar sunabilen kurumsal tahkim müessesesi giderek daha fazla önem kazanmaktadır. Gerçekten de başvurulan kurumsal tahkim müessesesinin sunduğu imkânlar, uyuşmazlık çözüm sürecinin kalitesi bakımından son derece belirleyicidir. Bu açıdan ünlü bir deyişte belirtilen “Bir tahkim ancak hakemi kadar iyidir.” ifadesi belki de bir adım öteye taşınarak, kurumsal tahkim müesseselerini de kapsayacak şekilde kullanılmalıdır.

“Milletlerarası Ticaret Odası (MTO) Tahkim Uygulaması” isimli bu eser esas itibariyle Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Anabilim Dalı’nda Prof. Dr. F. Bilge TANRIBİLİR danışmanlığında Doktora tezi olarak hazırlanmış ve jüri üyeleri Prof. Dr. İhsan ERDOĞAN, Prof. Dr. Vahit DOĞAN, Prof. Dr. Gülin GÜNGÖR, Doç. Dr. Rıfat ERTEN’den oluşan tez savunma jürisi önünde savunularak oybirliği ile kabul edilmiştir. Tezde ileri sürülen görüşler yazara ait olup, Enstitü ya da diğer kurumların resmî görüşlerini yansıtmamaktadır. Eser kapsamında doktora tez metnine çoğunlukla sadık kalınmış olmakla birlikte, MTO Tahkim Kuralları’nda 2017 yılı itibariyle gerçekleştirilen değişiklikler metne yansıtılmış ve gerekli görülen bazı şeklî düzenlemeler yapılmıştır.

Çalışmamız kapsamında kurumsal tahkim usulleri içerisinde oldukça önemli bir yer tutan MTO tahkimi ayrıntılı olarak incelenmiştir. Türk doktrininde MTO tahkim usulünü, özellikle uygulama bilgisinin aktarımı yönüyle, bir bütün olarak inceleyen derli toplu bir çalışmanın henüz bulunmaması konunun tercihi hususunda önemli bir etken olmuştur. Bu yönüyle eserin hem uygulayıcılara hem de konuya ilişkin akademik çalışmalara katkıda bulunması ümit edilmektedir.

İÇİNDEKİLER
TAKDİM 7
ÖNSÖZ 11
İÇİNDEKİLER 13
ÇİZELGELER LİSTESİ 21
ŞEKİLLER LİSTESİ 22
KISALTMALAR 23
GİRİŞ 25
1. BÖLÜM
TAHKİM USULÜNÜN BAŞLANGICI
1.1 Tahkim Sözleşmesi 53
1.1.1 Önemi 53
1.1.2 Tahkim sözleşmesinin hazırlanmasına ilişkin hususlar 53
1.1.2.1 Tahkim sözleşmesinin belirli bir uyuşmazlığı konu edinmesi 53
1.1.2.2 Tahkim sözleşmesinin akdi zamanı 54
1.1.2.3 Tahkim sözleşmesinin yazılı olması meselesi 55
1.1.2.4 Sözlü kabul meselesi 57
1.1.2.5 Standart sözleşmelere atıf 57
1.1.3 Tahkim sözleşmesinin içeriği 58
1.1.3.1 Taraf iradelerinin açık olması 59
1.1.3.2 Tahkim kuralları 61
1.1.3.3 Hakem heyetinin teşkili 62
1.1.3.4 Tahkim dili 64
1.1.3.5 Uygulanacak hukuk 65
1.1.3.6 Tahkim yeri 67
1.1.3.7. Sözleşmenin uyarlanması hususunda yetki 69
1.1.3.8 Yetkili mahkemeye müracaattan feragat 70
1.1.3.9 Yürürlük taahhüdü 71
1.1.3.10  Yargı muafiyetinden feragat 73
1.1.3.11  Diğer unsurlar 75
1.1.4 MTO örnek tahkim şartı 75
1.1.5 Tahkim sözleşmesinin sonuçları 79
1.2 Tahkim Talebi 80
1.2.1 Talebin sunulacağı mercii 80
1.2.2 Talebin kim tarafından sunulacağı meselesi 80
1.2.3 Gönderi usulü 81
1.2.4 Tahkim talebinin şekli 83
1.2.5 Tahkim talebinin içeriği 84
1.2.5.1 Tarafların ve temsilcilerinin isim ve iletişim bilgileri 84
1.2.5.2 Uyuşmazlığın özellikleri ve istinat ettiği unsurlar 85
1.2.5.3 Netice-i talebe ilişkin özellikler 87
1.2.5.4 Tahkim sözleşmesi ve ilgili diğer sözleşmeler 88
1.2.5.5 Hakemler ve hakemlerin seçimine ilişkin açıklamalar 90
1.2.5.5.1 Hakem sayısı bakımından 91
1.2.5.5.2 Başkakem bakımından 92
1.2.5.6 Tahkim dili, tahkim yeri ve uygulanacak hukuk hususundaki öneriler 92
1.2.6 Tahkim talebinin sunulmasını müteakiben cereyan edensüreç 93
1.2.6.1 Genel olarak 93
1.2.6.2 Tahkim talebindeki eksikliklerin değerlendirilmesi 94
1.2.6.3 Tahkim talebini müteakiben gerçekleştirilen idarî hazırlıklar 98
1.2.6.3.1 Dava ile ilgilenecek personelin belirlenmesi 98
1.2.6.3.2 Talebin davalıya iletilmesi 99
1.2.7 Talebin içeriğinde değişiklik yapılması 100
1.3 Tahkim Talebine Cevaplar 101
1.3.1 Genel olarak 101
1.3.2 Ek süre talebi ve Sekretarya’nın yetkisi 102
1.3.2.1 Süre talebinin özellikleri 102
1.3.2.2 Sekretarya’nın yetkisi ve süre uzatımının sonuçları 105
1.3.3 Cevabın içeriği 107
1.3.3.1 Davalının isim ve iletişim bilgileri 108
1.3.3.2 Vekillerin isim ve iletişim bilgileri 108
1.3.3.3 Davacının iddialarına, ihtilâfın arz ettiği özelliklere ve netice-i talebe ilişkin cevaplar 109
1.3.3.4 Hakemlerin sayısı ve seçimi hususundaki görüş ve öneriler 109
1.3.3.5 Tahkim yeri, tahkim dili ve uygulanacak hukuk hususundaki görüş ve öneriler 110
1.3.3.6 Yetki itirazı ve ilave unsurlar 111
1.3.3.7 Karşı iddiaların sunumu 112
1.3.4 Cevap dilekçesinde değişiklik yapılması 116
1.3.5 Cevabın sunulmasını müteakip usul 116
1.4 Yazışma, Bildiri ve Süreler Hususundaki Düzenlemeler 117
1.4.1 Genel olarak 117
1.4.2 Yazışma ve bildiriler 119
1.4.2.1 Taraflardan sâdır olan yazışma ve iletiler 119
1.4.2.2 Sekretarya ve hakem heyetlerinden sadır olan bildiriler 121
1.4.3 Süreler 124
1.4.3.1 Teslimat tarihinin tespiti 124
1.4.3.2 Usulün işleyişine dair sürelerin hesabı 125
1.5 Çok Taraflı Tahkim ve Taraf Teşkili Sorunu 126
1.5.1 Genel olarak 126
1.5.2 Davaya dâhil etme ve müdahale 127
1.5.2.1 Davaya dâhil etme talebi 127
1.5.2.1.1 Genel olarak 127
1.5.2.1.2 Koşulları 129
1.5.2.1.3 Sonuçları 133
1.5.2.2 Davaya müdahale 135
1.5.3 Birden fazla taraf arasındaki talepler 137
1.5.4 Birden fazla sözleşmenin varlığı 139
1.5.5 Davaların birleştirilmesi 141
1.5.5.1 Genel olarak 141
1.5.5.2 Birleştirmenin mümkün olduğu haller 142
1.5.5.2.1 Tarafların kabulü 143
1.5.5.2.2 Aynı tahkim anlaşmasına istinat eden talepler 143
1.5.5.2.3 Farklı tahkim sözleşmelerine istinat eden talepler 144
1.5.5.3 Davaların birleştirilmesi usulü 145
2. BÖLÜM
HAKEM HEYETİNİN TEŞKİLİ
2.1 Hakem Heyetinin Kurallar Uyarınca Teşkili 149
2.1.1 Genel olarak 149
2.1.2 Kuralların ve taraf iradelerinin rolü 150
2.1.3 Hakem sayısının tespiti ve hakemlerin seçilmesi(atanması) 152
2.1.3.1 Genel olarak hakem sayısının ne olacağının tespiti 152
2.1.3.2 Hakem sayısının taraflarca belirlenmiş olması ihtimali 153
2.1.3.2.1 Tek hakemin atanması 154
2.1.3.2.2 Üç hakemli heyetin teşkili 154
2.1.3.2.3 Divan’ın etkisi 155
2.1.3.2.4 İki aşamalı tahkim tercihi 156
2.1.3.2.5 Hakem değişikliği talebi 156
2.1.3.3 Hakem sayısının taraflarca belirlenmemiş olması ihtimali 156
2.1.4 Başhakemin tespiti 158
2.1.5 Hakemlerin atanması usulünde Divan’ın veGenel Sekreter’in rolü 160
2.1.5.1 Onaylama yetkisi 160
2.1.5.2 Divan’ın atama yetkisi 161
2.1.5.2.1 Millî Komiteyle istişare suretiyle atama yetkisi 162
2.1.5.2.2 Doğrudan atama yetkisi 165
2.1.6 Hakemlerin seçiminde dikkate alınan hususlar 168
2.1.6.1 Tâbiiyet 169
2.1.6.2 İkametgâh 172
2.1.6.3 Hukuk bilgisi 172
2.1.6.4 Dil 173
2.1.6.5 Müsaitlik durumu 174
2.2 Hakemlerin Bağımsızlığına İlişkin Sorunlar veDivan’ın Yetkileri 175
2.2.1 Genel olarak Divan’ın yaklaşımı 175
2.2.2 Hakem heyetinin teşkilinden önce 178
2.2.2.1 Hakemlerin bağımsızlık ve tarafsızlıkhususunda beyan yükümlülüğü 179
2.2.2.1.1 Tam ve sürekli beyan esası 179
2.2.2.1.2 Beyanname sunma yükümlülüğü 180
2.2.2.1.3 Beyannamede yer verilen kavramlar ve işlevleri 180
2.2.2.1.3.1 Uygunluk (Müsaitlik) 180
2.2.2.1.3.2 Tarafsızlık ve bağımsızlık 183
2.2.2.2 Divan’ın tutumu 185
2.2.2.2.1 Niteliksiz beyanlar 187
2.2.2.2.2 Nitelikli beyanlar 189
2.2.2.2.3 Divan’ın diğer yetkileri 193
2.2.3 Hakem heyetinin teşkilinden sonra 194
2.2.3.1 Hakemlerin reddi 194
2.2.3.1.1 Red sebepleri 198
2.2.3.1.2 Usul 200
2.2.3.2 Hakemlerin değiştirilmesi usulü 202
2.2.3.2.1 Değişikliği gerektiren sebepler 202
2.2.3.2.2 Divan’ın re’sen değiştirme yetkisi 206
2.2.3.2.3 Usule ilişkin önemli sorunlar 209
2.2.3.2.3.1 Tarafların görüşlerinin sorulması ve yeni hakemlerin atanması 209
2.2.3.2.3.2 Usul işlemlerinin tekrarı 211
2.2.3.2.3.3 Kıst hakem heyeti 212
2.3 Heyet’in Teşkiline İlişkin Kararların Kesinliği ve Gerekçelendirilmesi 214
2.4 Dosyanın Hakem Heyetine Havalesi 216
 
3. BÖLÜM
TAHKİM YARGILAMASI
3.1 MTO’nun Tahkim Yargılamasına İlişkin Yetkisinin Belirlenmesi 219
3.1.1 Divan tarafından gerçekleştirilen ön inceleme 219
3.1.2 Bağlayıcı bir sözleşmenin varlığı hususunda gerçekleştirilecek değerlendirme 221
3.1.3 Çok taraflı tahkime ilişkin hususlar 225
3.1.3.1 Taraf çokluğu ihtimali 226
3.1.3.2 Sözleşme çokluğu ihtimali 227
3.1.3.2.1 Sözleşmelerin uyumluluğu 228
3.1.3.2.2 İddiaların tek bir tahkim sürecinde ele alınabilmesi yönünde rıza 229
3.1.4 Ön incelemenin zamanı ve sonuçları 232
3.1.5 Hakem heyeti tarafından gerçekleştirilen inceleme 233
3.1.6 Mahkemeler tarafından gerçekleştirilen inceleme 235
3.1.7 Diğer meseleler 237
3.1.7.1 Tarafların katılım sağlamaması halinde Divan'ın yetkisi 237
3.1.7.2 Tahkim anlaşmasına ilişkin meseleler 238
3.2 Yargılamanın Yürütülmesine İlişkin Esaslar 242
3.2.1 Zaman ve masraf yönetimi 242
3.2.2 Gizliliğin korunması 244
3.2.3 Adil ve tarafsız muamele 247
3.2.4 Hakem heyetinin kararlarına uyma yükümlülüğü 249
3.3 Görev belgesi 250
3.3.1 Genel olarak 250
3.3.2 Görev belgesinin hazırlanması 252
3.3.2.1 Görev belgesinin hazırlanması usulü 252
3.3.2.2 İçeriği 254
3.3.2.2.1 Kimlik ve iletişim bilgileri 254
3.3.2.2.2 İddialara ilişkin açıklamalar 255
3.3.2.2.3 Usulün yürütülmesine ilişkin diğer konular 257
3.3.2.3 Görev belgesinin imzalanması 258
3.3.2.4 Süre 259
3.3.2.5 Divan onayı 261
3.3.2.6 İddianın ve savunmanın genişletilmesi 263
3.3.2.6.1 Zaman bakımından inceleme 263
3.3.2.6.2 İncelemenin koşulları 265
3.4 Dava Yönetim Konferansı 267
3.4.1 Dava yönetim konferansının gerçekleştirilmesine lişkin özellikler 268
3.4.2 Usulî takvim 269
3.5 Yargılama Aşaması 271
3.5.1 Vakıaların tespiti 271
3.5.2 Vakıaların ispatında başvurulan delil türleri 274
3.5.2.1 Belge delili 274
3.5.2.2 Tanık ve bilirkişi delili 277
3.5.2.2.1 Taraflarca atanan tanık ve
uzman tanıklar 277
3.5.2.2.2 Hakem heyeti tarafından atanan
uzman tanıklar 282
3.5.3 İlave delil talebi 284
3.6 Duruşmalar 285
3.6.1 Duruşma tarihinin tespiti 286
3.6.2 Duruşma yerinin tespiti 288
3.6.3 Tarafların duruşmaya iştirak etmemesi 289
3.6.4 Hakem heyetinin duruşmanın yürütülmesi
hususundaki yetkisi 292
3.7 Tahkim Yargılamasının Yürütülmesine İlişkin Bazı Önemli Unsurlar 294
3.7.1 Temsil yetkisi 294
3.7.2 Tahkim yeri 295
3.7.2.1 Genel olarak 295
3.7.2.2 Kurallar kapsamında yer verilen düzenleme 298
3.7.2.3 Duruşmaların gerçekleştirildiği yer 301
3.7.2.4 Hakem heyetinin görüşmelerini yaptığı yer 303
3.7.3 Tahkim dili 304
3.7.4 Usulün tabi kılındığı kurallar 309
 
4. BÖLÜM
YARGILAMANIN SONA ERMESİ VE KARAR
4.1 Karar 313
4.1.1 İsimlendirme ve önemi 313
4.1.2 Kararın teşkili ve yazımı 316
4.1.3 Şekil 319
4.1.4 Kararın içeriği 324
4.1.4.1 Karara, hakemlere ve uyuşmazlığın taraflarına lişkin bilgiler 325
4.1.4.2 Uyuşmazlığa ilişkin açıklamalar 326
4.1.4.2.1 Vakıalar 326
4.1.4.2.2 İddia ve talepler 327
4.1.4.3 Yetkiye ilişkin açıklamalar 327
4.1.4.4 Usule ilişkin açıklamalar 328
4.1.4.5 Uygulanacak hukuka ilişkin açıklamalar 328
4.1.4.6 Masraf ve ücretler ile diğer unsurlar 328
4.1.5 Kararın verilebileceği zaman dilimi 329
4.1.5.1 Genel kural 329
4.1.5.2 Divan’ın yetkisi 330
4.1.5.3 Usulî takvimde öngörülen sürenin değiştirilmesi 330
4.1.5.4 Genel süre uzatımı yetkisi 331
4.1.6 Kararın sulh yoluyla verilmesi (Sulh kararı) 332
4.1.6.1 MTO tahkiminde sulh kararının tesisi 333
4.1.6.2 Sulh kararının unsurları 335
4.1.6.2.1 Tarafların talebi 335
4.1.6.2.2 Hakem heyetinin kabulü 337
4.1.6.2.3 Dosyanın hakem heyetine tevdii edilmiş olması 339
4.1.6.3 Niteliği 341
4.1.7 Divan’ın inceleme yetkisi 343
4.1.7.1 Önemi ve niteliği 343
4.1.7.2 İncelemenin kapsamı 346
4.1.7.2.1 Kararın niteliği itibariyle 346
4.1.7.2.2 İncelemenin içeriği itibariyle 349
4.1.7.2.3 Usulü ve zamanlaması 353
4.1.8 Kararın tebliği ve hükümleri 356
4.1.9 Kararın düzeltilmesi, yorumlanması ve iadesi 357
4.2 Geçici hukukî himaye tedbirleri 359
4.2.1 Türleri 360
4.2.2 Koşulları 367
4.2.3 Şekli ve hükümleri 370
4.2.4 Mahkemelerin yetkisi 370
4.3 Masraflar 371
4.3.1 Türleri 371
4.3.1.1 Divan tarafından tespit edilenler 371
4.3.1.2 Hakem heyeti tarafından tespit edilenler 374
4.3.2 Ödememenin sonuçları 375
SONUÇ 377
KAYNAKÇA 379
ÇİZELGELER LİSTESİ
Çizelge Sayfa
Çizelge 1. 2007-2011 yılları arasındaki dâhil etme talepleri 129
Çizelge 2. MTO tahkiminde sözleşmelerde tercih edilen
hakem sayısına ilişkin veriler 2007-2011 153
Çizelge 3. MTO tahkiminde sözleşmeden sonra kararlaştırılan
hakem sayısına ilişkin veriler 2007-2011 153
Çizelge 4.  2007-2011 yılları arasında yapılan atamalara
ilişkin veriler 159
Çizelge 5.  Hakemlerin vatandaşlığı bakımından önde gelen ülkeler 170
Çizelge 6.  Yıllara göre red talepleri hususunda belli başlı bilgiler 196
Çizelge 7.  İstifalara ilişkin Divan kararları 205
Çizelge 8.  Yıllara göre re’sen değiştirme yetkisinin kullanımı 206
Çizelge 9.  Divan’ın 2011 yılı itibariyle yetki hususunda
verdiği kararlar 232
Çizelge 10. Divan’ın 2010 yılı itibariyle birden fazla sözleşmeyi
içeren davalarda yetki hususunda verdiği kararlar 233
Çizelge 11. 2011 yılı itibariyle en çok tercih edilen şehirler 297
Çizelge 12. 2006-2010 yılları arasında tahkim sözleşmesinde
yer verilen dil seçimi 308
Çizelge 13. MTO tahkiminde yıllara göre ihdas edilen
toplam karar sayıları 316
Çizelge 14. Yıllara göre karar çoğunluğu 316
Çizelge 15. Yıllara göre kararlara hâkim olan diller 353
Çizelge 16. 2007-2011 yılları arasındaki düzeltme ve
yorumlama başvuruları 358
ŞEKİLLER LİSTESİ
Şekil Sayfa
Şekil 1. Hakemlerin bölgelere göre dağılımı 169
Şekil 2. Yıllara göre red talepleri 195
Şekil 3. Divan’ın re’sen değiştirme yetkisine ilişkin veriler 207

KAYNAKÇA


AAA.(2004).The Code of Ethics for Arbitrators in Commercial Disputes. Web:http://www.americanbar.org/content/dam/aba/migrated/dispute/commercial_disputes.authcheckdam.pdf.
AAA.(2013).Drafting dispute resolution clauses. Web:https://www.adr. org/aaa/ShowPDF?doc=ADRSTG_002540.
Akıncı, Z. (2005). Tahkim şartı. Milletlerarası Tahkim Semineri 4 Ekim 2005. Ankara: MTO Türkiye Millî Komitesi, 144-158.
Akıncı, Z. (2016). Milletlerarası tahkim. Ankara:Vedat Kitapçılık.
Aksen, G. (1991). Ad Hoc versus institutional arbitration. ICC International Court of Arbitration Bulletin,1 (1), pp. 8-39.
Albanesi, C. and Jolivet, E. (2013). Dealing with corruption in arbitration: A review of ICC experience. In Special supplement 2013: Tackling corruption in arbitration. ICC: Paris, pp. 27-38.
Alexander, N.sM.(2009). Internationalsandscomparativesmediation:   Legalsperspective Vol. 4. Alphen aan den Rijn: Kluwer Law International.
Andersen, M.B. ve diğerleri.s(2011).sAchieving efficiency in international arbitration: Some strategic suggestions for arbitral tribunals in ICC proceedings. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 22(2), pp. 5-13.
Aschauer, C. (2012). Use of the ICC Emergency Arbitrator to protect the arbitral proceedings. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 23(2), pp. 5-11.
Aschauer, C. and Reiner A. (2013). ICC Rules. In R.A.Schütze, (Ed.), Institutional arbitration: A commentary. München: C.H. Beck, pp. 25-203.
Axelryd,M.vesdiğerleri.(2015).Sweden.Web:http://globalarbitrationreview.com/know-how/topics/61/jurisdictions/38/sweden/.
Aygül, M. (2013). Milletlerarası ticarî tahkimde delillerin milletlerarası istinabe yoluyla elde edilmesi ve karşılaşılabilecek sorunlar. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, XVII (1-2), 261-290.
Ball, M. (1989). ADR in international transactions. International Financial Law Review, 8, pp. 21-23.
Berger, K.P. (2005).Set-off. In Special supplement 2005: UNIDROIT principles: New developments and applications. Paris: ICC Publishing, pp.17-26.
Berger, K.P.s(2006).sLaw and practice of escalation clauses. Arbitration International, 22(1), pp. 1-18.
Bermann, G.A. (2012). The “gateway” problem in international commercial arbitration. The Yale Law Journal of International Law, 37(1), pp.1-50.
Bernstein, R. (1993). General principles. In Ronald Bernstein, Derek Wood (Eds.), Handbook of arbitration practice. London: Sweet and Maxwell, pp. 9-209.
Bishop, R.D.s(2000).sA practical guide for drafting interational arbitration clauses. Web:http://www.kslaw.com/imageserver/KSPublic/library/pdf/ 00000084.pdf.
Blessing, M. (1992). The arbitral process. Part III: The procedure before the arbitral tribunal. ICC International Court of Arbitration Bulletin, (3)2, pp. 18-45.
Blessing, M. (1997a). Keynotes on arbitral decision- making. In Special supplement 1997: The New 1998 ICC Rules of the Arbitration-Proceedings of the ICC Conference Presenting the Rules. Paris:ICC, pp. 44-52.
Blessing, M. (1997b). The ICC arbitral procedure under the 1998 ICC Rules: What has changed? ICC International Court of Arbitration Bulletin,    8 (2), pp. 16-36.
Block. G.(2009). Arbitration and changes in energy prices: A review of ICC Awards with respect to force majeure, indexation, adaptation, hardship and take-or-pay clause. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 20 (2), pp. 51-64. 
Boisséson, M. (2003). Joinder of parties to arbitral proceedings: Two contrasting decisions. In Special supplement 2003: Complex arbitrations: Perspectives on their procedural implications. Paris: ICC, pp. 19-23.
Bond, S.R. (1990). How to draft an arbitration clause (Revisited). ICC International Court of Arbitration Bulletin, 1(2), pp. 14-21.
Bond, S.R.s(1991).sThe international arbitrator: From the perspective of ICC International Court of Arbitration. Northwestern Journal of International Law & Business, 12(1), pp. 1-23.
Bond, S.R. (1997). The constitution of the arbitral tribunal. In Special supplement 1997: The New 1998 ICC Rules of the Arbitration: Proceedings of the ICC Conference Presenting the Rules. Paris: ICC, pp. 22-25.
Bond, S.R. (2010). Dépeçage or consolidation of the disputes resulting from connected agreements: The role of the arbtirator. In Dossier of the ICC Institute of World Business Law: Multiparty arbitration. Paris: ICC, pp. 35-44.
Bond, S.R., Paralika M. and Secomb, M.s(2010).sICC Rules of Arbitration. In L. A.Mistelis (Ed.), Concise international arbitration. The Hague: Kluwer Law International, pp. 305-399.
Born, G.B. (2011). International arbitration: Cases and materials. The Hague:  Kluwer Law International.
Born, G.B. (2014). International commercial arbitration. Alphen aan den Rijn: Wolters Kluwer.
Böckstiegel, K. H. (1999). Major criteria for international arbitrators in shaping an efficient procedure. In Special Supplement 1999: Arbitration in the next decade: Proceedings of the International Court of Arbitration's 75th Anniversary Conference. Paris: ICC, pp. 49-53. 
Böckstiegel, K.H. (2005). Case management by arbitrators: experiences and suggestions. In Liber Amicorum in honour of Robert Briner. Paris: ICC, pp. 115-126.
Böckstiegel, K.H. (2012). Commercial and investment arbitration: How different are they today? The lalive lecture 2012. Arbitration International, 28(4), pp. 577-590.
Briner, R. (2003). Foreword. In Special supplement 2003: Complex arbitrations: Perspectives on their procedural implications. Paris: ICC, pp. 5.
Brody, J. K. (1985). An Argument for pre-award attachment in international arbitration under the New York Convention. Cornell International Law Journal, 18(1), pp. 99-124.
Brown, D. (2005). Oral evidence and experts in arbitration. In L. Lévy and V.V. Veeder (Eds.) Dossier of the ICC Institute of World Business Law: Arbitration and oral evidence. Paris: ICC, 81 vd. ICC, 2010,  pp. 77-86.
Brown-Berset,sD.,sRitter,sD.sandsGriselsD.s(2013).Switzerland. Web: http://globalarbitrationreview.com/knowhow/topics/61/jurisdictions/29/switzerland/.
Bühler M.W. and Jarvin S. (2009). The Arbitration Rules of the International Chamber of Commerce. In Weigand, F. B. (Ed.), Practitioner's handbook on international commercial arbitration. Oxford: OUP, pp. 1133-1403.
Bühler, M.W.(1997). Correction and interpretation of awards and advances on costs. In Special supplement 1997: The New 1998 ICC Rules of Arbitration: Proceedings of the ICC Conference Presenting the Rules. Paris: ICC, pp. 53-58.
Bühler, M.W.(2005). Costs of arbitration: Some further considerations. In G. Aksen, K.H. Böckstiegel, M.J. Mustill, P.M. Patocchi , A.M. Whitesell (Eds.), Liber Amicorum in honour of Robert Briner. Paris: ICC, pp. 179-190.
Bühring-Uhle, C. (1996). Arbitration and mediation in international business: Designing procedures for effective conflict management. Hague: Kluwer Law International.
Bühring-Uhle, C. Scherer, G. and Kirchoff, L. (2003). The arbitrator as mediator: Some recent empirical insights. Arbitration and Dispute Resolution Law Journal, 20(1), pp. 81-89.
Burn, G. and Pearsall A. (2009). Exceptions to confidentiality in international arbitration confidentiality. In A special supplement to the ICC International Court of Arbitration Bulletin. Paris: ICC, pp. 23-37.
Castineira E.and Petsche M. (2006). The Language of the arbitration: Reflections on the selection of arbitrators and procedural efficiency. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 17 (1), pp. 33-42.
Chernick, R., Kolkey, D.M. (2012). Drafting an enforceable arbitration clause In R. Chernick, B. R. Neal, D. M. Kolkey (Eds.). Practitioner's handbook on international arbitration and mediation. New York: JurisNet.
Colman, A.(2007). Modern law for global commerce. Congress to celebrate the fortieth annual session of UNCITRAL Vienna 9-12 July 2007. Web: https://www.uncitral.org/pdf/english/congress/Colman.pdf.
CoursDesCassasion.s(2014).Web:https://www.courdecassation.fr/ jurisprudence_2/premiere_chambre_civile_568/758_25_29578.html.
Cox, K. (2010). Depeçage or consolidation of the disputes resulting from connected agreements: The Role of the Judge. In Dossier of the ICC Institute of World Business Law: Multiparty arbitration. Paris: ICC, pp. 49-65. 
Craig, W.L., Park, W.W. and Paulsson J. (2000). International Chamber of Commerce arbitration. New York: Oceana Publications.
Cremades, B. M. (1999). Powers of the arbitrators to decide on the admissibility of evidence and to organize the production of evidence. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 10(1), pp. 49-56.
Çelikel, A. ve Erdem, B. (2016). Milletlerarası özel hukuk. İstanbul: Beta Yayınları.
Daly, B. W. (2002). Correction and interpretation of arbitral awards under the ICC Rules of Arbitration. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 13(1), pp.61-71.
Davidson, R.B., Müller, W. and Riegler S. (2009). Procedural matters checklist. In G. Hanessian, L. W.Newman and Dolenz-Extale, N. (Eds.), International arbitration checklists. New York: Juris Publishing, pp. 87-101.
Davis, B. G. (1991).Pathological clauses: Frederic Eisemann's still vital criteria. Arbitration International, 7(4), pp. 365- 388.
Demir-Gökyayla, C. (2014). Milletlerarası tahkimde belge ibrazı. İstanbul: Vedat Kitapçılık.
Demir, Ş. (2011). Avukatın uzlaşma sağlama yetkisi. Ankara: Adalet Yayınevi.
Derains, Y. (1997). The Revision of the ICC Rules of Arbitration: Method and objectives. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 8(2),  pp. 10-15.
Derains, Y. (2003). The limits of the arbitration agreement in contracts involving more than two parties. In Special supplement 2003: Complex arbitrations: Perspectives on their procedural implications. Paris: ICC, pp. 25-34.
Derains, Y. and Schwartz, E.A. (2005). A guide to the ICC Rules of Arbitration. The Netherlands: Kluwer Law International.
Dimolitsa, A. (2005). Giving evidence: Some reflections on oral evidence vs. documentary evidence and on the obligations and rights of the witnesses. In L. Lévy and V.V. Veeder (Eds.), Dossier of the ICC Institute of World Business Law: Arbitration and oral evidence. Paris: ICC,  pp.11-29.
Dimolitsa, A. (2008).Contractual remedies: Clauses pénales and liquidated damages clauses. In Dossier of the ICC Institute of World Business Law: Interest, auxiliary and alternative remedies in international arbitration. Paris: ICC, pp. 13-22.
Dimolitsa, A. (2009). Institutional rules and national regimes relating to the obligation of confidentiality on parties in arbitration. In A special supplement to the ICC International Court of Arbitration Bulletin, Paris: ICC,   pp. 5-22.
Doğan, V. (2014). Türk vatandaşlık hukuku. Ankara: Savaş Yayınevi.
Doğan, V. (2016). Milletlerarası özel hukuk. Ankara: Savaş Yayınevi.
Donovan, D.F. (1999). Powers of the arbitrators to issue procedural orders, including interim measures of protection, and the obligation of parties to abide by such orders. ICC International Court of Arbitration Bulletin,     10 (1), pp. 57-71.
Duthie, L. W. (2009). The award. In G. Hanessian, L. W. Newman and Dolenz-Extale, N. (Eds.), International arbitration checklists. New York: Juris Publishing, pp.162-171.
Elsing, S. H. (2011). The Influence of the English Language: A gradual acceptance of Anglo-American legal culture in international arbitration. In S. Kroll, L.A. Mistelis,  P. P. Viscasillas,  V. Rogers  (Eds.), Eric Bergsten Liber Amicorum International arbitration and international commercial law: Synergy, convergence, and evolution. The Netherlands: Kluwer Law International, pp. 85-95.
Emanuele, F., Molfa, M., Marvasi, L. (2014). International arbitration agreements. In F. Emanuele and M. Molfa (Eds.), Selected issues in international arbitration: The Italian perspective. London: Thomson Reuters, pp.18-84.
Epstein, L. (2008). Arbitrator independence and bias: The view of a corporate in-house counsel. In Special supplement 2007: Independence of arbitrators. Paris: ICC, pp.55-75.
Eren, F.(2015). Borçlar hukuku. Ankara: Yetkin Yayınları.
Erkan, M. (2013). Tahkim şartının ayrılabilirliği prensibinin asıl sözleşmenin yokluğu durumunda değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 17(1-2),  535-562.
Erten, R. (2010). Milletlerarası ticarî tahkim hukukunda geçici hukukî koruma önlemleri. Ankara: Adalet Yayınevi.
Esen, E. (2008). Uluslararası ticarî tahkimde tahkim anlaşmasının üçüncü kişilere teşmili. İstanbul: Beta Yayınları.
Fahey, J.H.(1921).The International Chamber of Commerce. Annals of the American Academy of Political and Social Science, 49, pp.126-130.
Flecke-Giammarco, G. (2014). The ICC scrutiny process and enhanced enforceability of arbitral awards. Journal of Arbitration Studies, 24(3),      pp. 47-77.
Fletcher, N. (2006). The use of technology in the production of documents. In ICC International Court of Arbitration Bulletin special supplement 2006: Document production in international arbitration, pp.101-111.
Fontaine, M. and De Ly, F. (2009). Drafting international contracts. Boston: Martinus Nijhoff Publishers.
Fontaine, M.(1994).The ICC arbitral process-Part IV: The award; drafting the award: A perspective from a civil law jurist. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 5(1), pp. 30-37.
Fouchard, P. Gaillard, E., Goldman, B. and Savage, J. (1999). Fouchard Gaillard Goldman on International Commercial Arbtiration. The Hague: Kluwer Law International.
Fountoulakis, C. (2011). Set-off defences in international commercial arbitration: A comparative analysis. Oxford: Hart Publishing.
Fróes, C. H. (2005). Correction and interpretation of arbitral awards. In Liber Amicorum in honour of Robert Briner. Paris: ICC, pp. 285-296.
Fry, J. and Greenberg, S. (2009). The arbitral tribunal: Applications of articles 7-12 of the ICC Rules in recent cases. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 20(2), pp. 12-32.
Fry, J., Greenberg, S. and Mazza, F. (2012). The Secretariat’s guide to ICC arbitration. Paris: ICC.
Gaillard, E.(2003).The consolidation of arbitral proceedings and court proceedings. In Special supplement 2003: Complex arbitrations: perspectives on their procedural implications. Paris: ICC, pp. 35-42.
Gaudet, M. (1986). The International Chamber of Commerce Court of Arbitration. International Tax & Business Law, 4, pp. 213-217.
Gélinas, P.A. (2001). Dispute settlements according to ICC ADR (Amicable Dispute Resolution) Rules. Milletlerarası Tahkim Semineri. Ankara: MTO, pp. 21-34.
Gélinas, P.A. (2005). Evidence through witnesses. In L. Lévy and V.V. Veeder (Eds.) Dossier of the ICC Institute of World Business Law: Arbitration and oral evidence. Paris: ICC, 29-30.
Graves, J. and Davydan, Y. (2011). Competence-competence and separability- American style.  In S. Kröll, L.A. Mistelis,  P. P. Viscasillas, V. Rogers  (Eds.), Eric Bergsten Liber Amicorum International arbitration and international commercial law: Synergy, convergence, and evolution. The Netherlands: Kluwer Law International, pp. 157-178. 
Greenberg, S. and Lautenschlager, F. (2011). Adverse inferences in international arbitral practice. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 22(2), 44. pp.43-56.
Greenberg, S., F. J. Ricardo and Albanesi C. (2010).Consolidation, joinder, cross-claims, multiparty and multicontract arbitration: Recent ICC experience. In Dossier of the ICC Institute of World Business Law: Multiparty Arbitration. Paris: ICC, pp.161-180.
Greenberg, S., Kee, C. and  Weeramantry, J. R. (2011). International commercial arbitration: An Asia-Pacific perspective. Cambridge University Press: Cambridge.
Grierson, J. and van Hooft, A. (2012). Arbitrating under the 2012 ICC Rules. Alphen aan den Rijn: Kluwer Law International.
Hacking, L. (2011). Arbitration is only as good as its arbitrators. In S. Kroll, L.A. Mistelis, P. P. Viscasillas, V. Rogers  (Eds.), Eric Bergsten Liber Amicorum International arbitration and international commercial law: Synergy, convergence, and evolution. The Netherlands: Kluwer Law International, pp. 223-230.
Hamilton, V. (2006). Document production in ICC arbitration. In ICC International Court of Arbitration Bulletin Special Supplement 2006: Document Production in international arbitration. Paris: ICC, pp. 63-81. 
Hanotiau, B. (2006). Complex arbitrations: Multiparty, multicontract, multi-issue and class actions. Den Haag: Kluwer Law International.
Hascher, D. (2008). A comparison between the independence of the state justice and the independence of arbitration. In Special supplement 2007: Independence of arbitrators. Paris: ICC, pp.77-89.
Hascher, J.D. (2012). Independence and impartiality of arbitratos: 3 Issues. American University International Law Review. Vol.27, pp. 789-806.
Hilgard, M. and Bruder, A. E. ( 2014). Unauthorised amiable compositeur?. Dispute Resolution International, 8(1), pp. 51-62.
Horvath, G. J., Wilske, S. and Leinwather, N. (2013).Countering guerrilla tactics at the outset, throughout and at the conclusion of the arbitral proceedings. In G. J. Horvath, S. Wilske (Eds.), Guerrilla tactics in international arbitration. Alphen aan den Rijn: Kluwer Law International, pp. 33-54.
Horvath, G. J.,Wilske, S., Nettlau, H. and Leinwather, N. (2013).        Categories of guerrilla tactics. In G. J. Horvath and S.Wilske (Eds), Guerrilla tactics in international arbitration. Alphen aan den Rijn: Kluwer Law International, pp. 3-16
Houtte, V.V. (2009). Adverse inferences in international arbitration. In Dossier of the ICC Institute of World Business Law: Written evidence and discovery in international arbitration: New issues and tendencies, pp. 195-214.
Hwang, M. and Chung, K. (2009). Protecting confidentiality and its exceptions-the way forward?. In A special supplement to the ICC International Court of Arbitration Bulletin. Paris: ICC, pp. 39-54.
IBA. (2013). Guidelines On Party Representation In International Arbitration. London: IBA. Web:http://www.ibanet.org/Publications/publications_ IBA_guides_and_free_materials.aspx.
IBA. (2014).International Bar Association Guidelines on Conflicts of Interest in International Arbitration. London: IBA.Web:http://www.ibanet.org /Publications/publications_IBA_guides_and_free_materials.aspx. 
ICC.(1994). Final award in case 7895 (extract). ICC International Court of Arbitration Bulletin, 8(2), 67.
ICC.(1996). Final report on the status of the arbitrator. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 7(1), pp. 27-57.
ICC. (1997a). 1997 statistical report. Web: http://www.iccdrl.com/ statisticalreports.aspx.
ICC.(1997b). Final award in case 6784. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 8(1), 53.
ICC.(1997c). Interim award in case 6228. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 8(1), 53.
ICC. (1997d). Partial award in case 7237. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 8(1), 65.
ICC. (1997e). Arbitral award in case 7076. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 8(1), 66.
ICC. (2001). İhtilafların Dostane Halli Kuralları ve ICC İDH Rehberi. Ankara: ICC.
ICC. (2002a). ICC Case 10386. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 13(1), pp.86-87.
ICC. (2002b). ICC Case 9391. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 13(1), pp.76-77.
ICC. (2005). Interim award in case 9719. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 16 (2), 83.
ICC. (2006a). 2006 statistical report. Web: http://www.iccdrl.com/ statisticalreports.aspx.
ICC. (2006b). ICC model confidentiality agreement. Paris: ICC.
ICC. (2007). 2007 statistical report. Web: http://www.iccdrl.com/ statisticalreports.aspx .
ICC. (2009a). 2009 statistical report. Web: http://www.iccdrl.com/ statisticalreports.aspx.
ICC. (2009b). ICC arbitration news. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 20(2), 8.
ICC. (2010a). Procedural order of 12 April 2004 in ICC Case 12510. In Special supplement 2010: Decisions on ICC arbitration procedure. Paris: ICC, pp. 59-64.
ICC. (2010b). Procedural order in ICC Case 12761. In Special supplement 2010: Decisions on ICC arbitration procedure: A selection of procedural orders issued by arbitral tribunals acting under the ICC Rules of Arbitration (2003-2004). Paris: ICC, pp. 72-75.
ICC. (2010c). Issues for arbitrators to consider regarding experts. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 21(1), pp. 29-48.
ICC. (2010d). Procedural order in ICC Case 12584. In Special supplement 2010: Decisions on ICC arbitration procedure: A selection of procedural orders issued by arbitral tribunals acting under the ıcc rules of arbitration (2003-2004). Paris: ICC, pp. 68-70.
ICC.(2011a).2011 statistical report.Web:http://www.iccdrl.com/ statisticalreports.aspx.
ICC.(2011b). Partial award in case 10681. In Special supplement 2011: Interim and conservatory measures in international arbitration. Paris: ICC, 34.
ICC.(2011c). Partial award in case 8307. In Special supplement 2011: Interim and conservatory measures in international arbitration. Paris: ICC, 13.
ICC.(2011d).Interim award in case 11399. In Special supplement 2011:Interim and conservatory measures in international arbitration. Paris: ICC, 36.
ICC. (2011e). Interim award in case 9950. In Special supplement 2011: Interim and conservatory measures in international arbitration, 24.
ICC. (2012a). Tahkim Kuralları. Paris: ICC. Web: http://icc.tobb. org.tr/docs/ICC_Tahkim_Kurallari_Kitapcik.pdf.
ICC. (2012b). Arbitration and ADR Rules. Paris: ICC.  Web:http://www.iccwbo.org/products-and-services/arbitration-and-adr /arbitration/icc-rules-of-arbitration/.
ICC.(2012c).ICC dispute resolution.Web:http://www.icc.fi/userData /5176/pdf/ICC-Arbitration-Court-English-brochure.pdf.
ICC. (2012d). Standard ICC arbitration clauses. Web:http://www.         iccwbo.org/products-and-services/arbitration-and-adr/arbitration/standard-icc-arbitration-clauses/.
ICC. (2012e). Filing a request for ICC arbitration. Web: https://iccwbo. org/dispute-resolution-services/arbitration/filing-a-request/.
ICC. (2012f). ICC Arbitration Commission report on techniques for controlling time and costs in arbitration. Second Ed. Paris: ICC.
ICC.(2012g). ICC Comission report managing e-document production. Paris: ICC.
ICC.(2013).2013 statistical report. Web: http://www.iccdrl.com/statisti¬calreports.aspx.
ICC.(2014). Comission on arbitration and ADR. Web: http://www.iccwbo.org/about-icc/policy-commissions/arbitration/.
ICC.(2015a).Statistics.Web:http://www.iccwbo.org/ProductsandServices/Arbitration-and-ADR/Arbitration/Introduction-to-ICCArbitration/Statistics/.
ICC. (2015b). What are the key aspects of ICC arbitration and guidance regarding the impact of the 2012 Rules. Web: http://www.iccwbo.org /faqs/frequently-asked-questions-on-icc-arbitration/.
ICC.(2015c). ICC Comission report: Decisions on costs in international arbitration. ICC Dispute Resolution Bulletin, 2015 (2), Paris: ICC.
ICC. (2015d). 2014 ICC Mediation guidance notes. Paris: ICC.
ICC.(2016a).The merchants of peace. Web: http://www.iccwbo.org /about-icc/history/.
ICC.(2016b). National committees and groups. Web:http:// www.iccwbo.org/about-icc/organization/nationalcommittees-and-groups/.
ICC. (2017). Note to Parties and Arbitral Tribunals on the Conduct of the Arbitration under the ICC Rules of Arbitration. Web: https://cdn.iccwbo.org/content/uploads/sites/3/2017/03/ICC-Note-to-Parties-and-Arbitral-Tribunals-on-the-Conduct-of-Arbitration.pdf.
ILA.(2002). Final report on public policy as a bar to enforcement of international arbitral awards.Web:http://www.newyorkconvention.org/ publications/full-text-publications/general/ila-report-on-public-policy-2002.
Ildır, G. (2003). Alternatif uyuşmazlık çözümü: Medenî yargıya alternatif yöntemler. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Ildır, G. (2004). Alternatif uyuşmazlık çözümü ve hak arama, H. Pekcanıtez. (Editör), 75. yaş günü için Prof. Dr. Baki KURU armağanı. Ankara: Türkiye Barolar Birliği, 385-402.
Imhoos, C. (1991). The ICC arbitral process- Part I: Constituting the arbitral tribunal. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 2(2), pp. 3-6.
Infantino, M. (2013). International arbitral awards’ reasons: Surveying the state-of-the-art in commercial and investment international dispute settlements. Journal of International Dispute Settlements, pp. 1-23.
Jarvin S. (1993). The ICC arbitral process- Part V: The place of arbitration, ICC International Court of Arbitration Bulletin, 4(2), pp. 7-21.
Jarvin, S. (1997). Aspects of the arbitral proceedings. In Special supplement 1997: The new 1998 ICC Rules of Arbitration: Proceedings of the ICC conference presenting the Rules. Paris: ICC, pp. 38-43.
Jones, A. (2008).A snapshot of arbitration in China and the strange case of Dr. Wang. Web:http://blogs.wsj.com/law/2008/05/09/a-snapshot-of-arbitration-in-china-and-the-strange-case-of-dr-wang/.
Kalpsüz, T. (2005). ICC tahkiminde hakem kararı taslağının hazırlanması ile ilgili esaslar. Milletlerarası Tahkim Semineri-4 Ekim 2005. Ankara: ICC, 122-138.
Kalpsüz, T.(2007). Türkiye’de milletlerarası tahkim. Ankara: Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü.
Kaplan, N. (1996). Is the need for writing as expressed in the New York Convention and the Model Law out of step with commercial practice?. Arbitration International, 12(1), 27-45.
Karadeniz-Çelebican, Ö. (2000). Roma hukuku. Ankara:Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Döner Sermaye İşletmesi Yayınları.
Karrer, A. P. (1999). Freedom of an arbitral tribunal to conduct proceedings. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 10(1), pp. 14-26. 
Kaufmann-Kohler, G. and Rigozz, A.(2015). International Arbitration: Law and Practice in Switzerland. Oxford: Oxford University Press.
Kessler-Raechke, H., Gottwald, D.(2008). Corruption in foreign invesment-contracts and dispute settlement between investors, states and agents. Journal of World Investment and Trade, 9, pp. 5-33.
Kiffer, L. (2007). Amiable composition and ICC arbitration. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 18 (1), pp. 51-62.
King, D. B. and Bosman L. (2001). Rethinking discovery in ınternational arbitration: Beyond the Common Law/Civil Law divide. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 12 (1), pp. 24-36.
Kirby, J. (2005). The ICC Court. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 16(2), pp. 9-18.
Kosheri, S. A. And Youssef K. Y.(2008).The independence of international arbitrators: An arbitrator’s perspective. In Special supplement 2007: Independence of arbitrators. Paris: ICC, pp. 43-54.
Kreindler, R.H. (2005). Benefiting from oral testimony of expert witness: Traditional and emerging techniques. In L. Lévy and V.V. Veeder (Eds.) Dossier of the ICC Institute of World Business Law: Arbitration and oral evidence. Paris: ICC, pp. 87-104.
Kreindler, R.H.(1998). Settlement agreements and arbitration in the context of the ICC Rules. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 9(2), pp. 22-31.
Kryvoi, Y. and Davydenko, D. (2015). Consent awards in ınternational arbitration: from settlement to enforcement. Brooklyn Journal of International Law, 40 (3), pp.828-868.
Kun, F. (2008). Arbitration in China: Practice, legal obstacles and reforms. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 19 (2), pp. 25-40.
Kuru, B. (2015). Medenî usul hukuku. Ankara: Yetkin Yayınları.
Laurence, S. (2011.) Applying mandatory rules of law in international commercial arbitration. In G. A., Bermann and L. A. Mistelis (Eds.), Mandatory rules in ınternational arbtiration. JurisNet: New York, pp. 131-147.
Lazareff, S. (2006). Terms of reference. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 17(1), pp. 21-32.
Lazareff, S. (2009). Confidentiality and arbitration: Theoretical and philosophical reflections. In A special supplement to the ICC International Court of Arbitration Bulletin. Paris: ICC, pp. 81-93. 
Lazareff, S. and Schäfer, E. (1999). The 1992 practical guide on terms of reference revisited. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 10(2), pp. 14-18.
Lew, J. D. M., Mistelis, L.A. and Kröll, S.M. (2003). Comparative international commercial arbitration. The Hague: Kluwer Law International.

Lew, J. D.M. (2012). The Tribunal's rights and duties: Why they should be more involved in the Arbitral Process. In B. Hanotiau and A. Mourre (Eds.), Dossier of the ICC Institute of World –Business Law: Players' interaction in international arbitration. Paris: ICC, pp.47-65.Web:http://www.iccdrl.com/itemContent.aspx?XSL=arbSingle.xsl&XML=\ARTICLES\ART_CH5.xml&CONTENTTYPE=DOSSIERS&TITLE=Players%27%20Interaction%20in%20International%20Arbitration&TOC=ltocDOSS_0016.xml&LOC=4.
Lew, J.D. (2009). Document disclosure, evidentiary value of documents and burden of evidence. In T. Giovannini and A. Mourre (Eds.), Dossier of the ICC Institute of World Business Law: Written evidence and discovery in international arbitration: New issues and tendencies. Paris:ICC, pp. 11-27.
Lew, J.D.M. (2000). Commentary on interim and conservatory mesasures in ICC arbitration cases. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 11(1), pp. 23-30.
Lloyd, H. ve diğerleri (2005). Drafting awards in ICC arbitrations. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 16(2), pp. 19- 40
Ly, D.F. (1991). The place of arbitration in the conflict of laws of international commercial arbitration: An exercise of arbitration planning. Northwestern Journal of International Law & Business, 12 (1), pp. 48-85.
Mantalilla-Serrano, F.(2010). Multiple parties and multiple contracts: Divergent or comparable issues. In B. Hanotiau and E.A Schwartz (Eds.), Dossier of the ICC Institute of World Business Law: Multiparty arbitration. Paris: ICC, pp. 11-35.
Mayer, P. (2011). The laws or rules of law applicable to the merits of a dispute and the freedom of the arbitrator. In Yves Derains and Laurent Lévy (Eds.), Is arbitration only as good as the arbitrator? Status, powers and role of the arbitrator- Dossier VIII of the ICC Institute of World Business Law. Paris: ICC, pp. 47-64.
Mistelis, L.A. (2011). Arbitral seats-choices and competition. In S. Kroll, L.A. Mistelis,  P. P. Viscasillas,  V. Rogers  (Eds.), Eric Bergsten Liber Amicorum International arbitration and international commercial law: Synergy, convergence, and evolution. The Netherlands: Kluwer Law International, pp. 363-381.
Mourre, A. (2011). Sed quis custodiet ipsos custodes? On jurisdiction upon arbitrators. In L. Lévy, Y and Derains (Eds.), Dossier of the ICC Institute of World Business Law: Is arbitration only as good as the arbitrator? Status, powers and role of the arbitrator. Paris: ICC, pp. 13-24.
Mustill, M. J. and Boyd, S.C. (1984). Commercial arbitration. London: Butterworths Legal Publishers.
Naon, G. H. A. (1997). The appendixes to the 1998 ICC Arbitration Rules. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 8 (2), pp. 37-50.
Naón, H. A. G. (1992). Choice of law problems in international commercial arbitration. Tübingen: Mohr.
Naon, H.A.G.(1997). The role of the Secretariat of the International Court of Arbitration.Web:http://www.iccdrl.com/itemcontent.aspx?XSL= arbSingle.xsl&XML=\ARTICLES\ART_0159.xml&TITLE=The%20Role%20 of%20the%20Secretariat%20of%20the%20International%20Court%20of%20Arbitration&CONTENTTYPE=ARTICLE&SOURCE=SEARCH&INDEX=9.
New York Convention.(2016a). Article II. Web:http:// newyorkconvention1958.org/index.php?lvl=cmspage&pageid=11&provision=281.
New York Convention.(2016 b). Article I. Web:http:// newyorkconvention1958.org/index.php?lvl=cmspage&pageid=11&provision=281.
Nomer, E. (2015). Devletler hususi hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
Oghigian, H. (2003). The mediation/arbitration hybrid. Arbitration and Dispute Resolution Law Journal, 20(1), pp. 75-81.
Özbek, M. (2002). Dünya çapındaki adalete ulaşma hareketiyle ortaya çıkan gelişmeler ve alternative uyuşmazlık çözümü. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 51(2), s. 121-162.
Özbek, M. (2004). Alternatif uyuşmazlık çözümü. Ankara: Yaklaşım Yayınları.
Özel, S. (2009). Milletlerarası tahkimde uyuşmazlığın esasına uygulanacak hukuk, 371-378. Web:http://dosya.marmara.edu.tr/huk/Sempozyumyay %C4%B1nlar%C4%B1/ll.%20Uluslararas%C4%B1%20%C3%96zel%20Hukuk%20Sempozyumu/15prof.dr.sibel_zel.pdf.
Özsunay, E. (2014). 21. Yüzyıl tahkim hukukunda üç önemli reform. İstanbul: Vedat Kitapçılık.
Pair, L.(2012). Consolidation in international commercial arbitration: The ICC and Swiss Rules. The Hague: Eleven International Publishing.
Park, W.W. (2006). The Arbitrator’s jurisdiction to determine jurisdiction.Web:http://www.arbitrationicca.org/media/0/12409326410520/jurisdiction_to_determine_jurisdiction_w_w_park.pdf.
Park, W. W. (2015a). Challenging arbitral jurisdiction: The role of institutional rules, In Festschrift in honor of Laurie Craig. Boston University School of Law Public Law & Legal Theory Paper No. 15-40, pp. 22 vd. Web:http://www.bu.edu/law/workingpapersarchive/documents/wwparkcraigfestschrift.pdf.
Park, W.W.(2015b). Arbitrator bias.Web:http://www.bu.edu/law/faculty /scholarship/workingpapers/documents/ArbitratorBiasWWPark2015.pdf.
Patocchi, P.M. and Frey-Brentano, H.(2005). The provisional timetable in international arbitration. In G. Aksen, K.H. Böckstiegel, M.J. Mustill, P.M. Patocchi, A.M. Whitesell (Eds.), Liber Amicorum in honour of Robert Briner. Paris: ICC, pp. 575-599.
Paulsson, J. (1993). International commercial arbitrations. In Ronald Bernstein, Derek Wood (Eds.), Handbook of arbitration practice. London: Sweet and Maxwell, pp. 424-457.
Paulsson, J. (2005). Jurisdiction and admissibility. In G. Aksen, K.H. Böckstiegel, M.J. Mustill, P.M. Patocchi, A.M. Whitesell (Eds.), Liber Amicorum in honour of Robert Briner. Paris: ICC, pp. 601-617.
Paulsson, J. and Rawding N. (1994). The trouble with confidentiality. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 5(1), pp. 48-59.
Pekcanıtez, H., Atalay, O. ve Özekes, M. (2011). Medenî usul hukuku. Ankara: Yetkin Yayınları.
Perfloff, S. (1992). The ties that bind: The limits of autonomy and uniformity in international commercial arbitration.University of Pennsylvania Journal of International Business Law, 13(2), pp. 323-350.
Philip, A. (2003).  Arbitration-money laundering, corruption and fraud: The role of the tribunals. In Dossier of the ICC Institute of World Business Law: Arbitration - money laundering, corruption and fraud. ICC: Paris, pp.147-156.
Philippe, M. (2004). NetCase: A new ICC arbitration facility. In Special supplement  2004: Using technology to resolve business disputes. Paris: ICC Publications, pp. 53-58.
Philippe, M. (2006). The powers of the arbitrator and of the ICC Court of Arbitration in relation to their jurisdiction (çev. S. Wei).Web:https://www.international-arbitration-attorney.com/wp-content/ uploads/1translation-of-the-article-published-in-french-in-thea-revue-de-larbitrage-2006-page-591th.pdf.
Philippe, M. (2008). New upgrades to ICC NetCase. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 19 (1), pp.23-31.
Polat, M. (2010). Milletlerarası usul hukukunda arabuluculuk. Ankara:Yetkin Yayınları.
Poudret, J.F. and Besson, S.(2007). Comparative law of international arbitration. London: Sweet and Maxwell.
Pryles, M. (2008). Limits to party autonomy in arbitral procedure. Web:http://www.arbitrationicca.org/media/4/48108242525153/media012223895489410limits_to_party_autonomy_in_international_commercial_arbitration.pdf.
Pürselim, H. S. (2014).Yabancılık içeren arabuluculuk usulü ve bağlayıcılığı hakkında düşünceler. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 20(2), 3-21.
Queen Mary University of London, White& Case. (2015). 2015 International arbitration survey: Improvements and innovations in international arbitration. Web:  http://www.arbitration.qmul.ac.uk/docs/164761.pdf.
Rau, A. S. (2011). The arbtirator and “Mandatory Rules of Law”. In G. A., Bermann and L. A. Mistelis (Eds.), Mandatory rules in ınternational arbtiration. JurisNet: New York, pp. 77-131.
Redfern, A., Hunter, J.M. and Blackaby, N. (2009). Redfern and Hunter on international arbitration. New York: Oxford University Press.
Reed, L. and Marigo, N. (2010). Availability of Arbitrators: What About the Other Objective Data?Web:http://kluwerarbitrationblog.com /blog/2010/05/11/availability-of-arbitrators-what-about-the-other-objective-data/.
Robertson, A. R., Carson D. and Harrell D. E. (2015). Arbitrator selection in multiparty disputes.Web:http://www.lockelord.com/ newsandevents/news/2015/07/~/media/6425122CA1BD404BBBC67959BEA4C940. ashx.
Rosen, A.J. (1993). Arbitration under private international law: The doctrine of separability and compétence de la compétence. Fordham International Law Journal, 17(3), pp. 599-666.
Rubino-Summartano, S. (2001). International arbitration law and practice.The Hague: Kluwer Law International.
Rule, C. and Villamor, C. (2004). The importance of language in online dispute resolution. In Special supplement 2004: Using technology to resolve business disputes. Paris: ICC, pp. 21-26.
Sanders, P. (2005). The terms of reference in ICC arbitration. In G. Aksen, K.H. Böckstiegel, M.J. Mustill, P.M. Patocchi, A.M. Whitesell (Eds.), Liber Amicorum in honour of Robert Briner. Paris: ICC, pp. 693-706.
Schäfer, E. (1992). The ICC arbitral process-part II: Terms of reference in the past and at present. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 3(1), pp.8-13.
Schäfer, E. (2003). Videoconferencing in arbitration. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 14(1), pp. 35-45.
Schäfer, E., Verbist, H. and Imhoos, C. (2005). ICC arbitration in practice. The Hague: Kluwer Law International.
Schill, S. W. (2014).The jurisprudence of investment treaty tribunals. In T. Treves, F. Seatzu, S. Trevisanut (Eds.), Foreign investment, international law and common concerns. New York: Routledge, pp. 9-26. 
Schlaepfer, V.A. (2005). Witness statements. In L. Lévy and V.V. Veeder (Eds.) Dossier of the ICC Institute of World Business Law: Arbitration and oral evidence. Paris: ICC, pp. 65-73.
Schneider, M.E. (1997). The terms of reference. In Special supplement 1997: The New 1998 ICC Rules of Arbitration: Proceedings of the ICC Conference Presenting the Rules. Paris: ICC, pp. 26-37.
Schultz, T. (2006). Information technology and arbitration: A practitioner’s guide. Alphen aan den Rijn: Kluwer Law International.
Schwartz, E. A. (1993). The ICC arbitral process - Part IV: The costs of ICC arbitration. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 4(1), pp. 8-23.
Schwartz, E.A. (2005). Do international arbitrators have a duty to obey the orders of courts at the place of the arbitration? Reflections on the role of the Lex Loci Arbitri in the Light of a recent ICC award.  In S. Kroll, L.A. Mistelis, P. P. Viscasillas, V. Rogers  (Eds.), Eric Bergsten Liber Amicorum International arbitration and international commercial law: Synergy, convergence, and evolution. The Netherlands: Kluwer Law International, pp. 795-813.
Schwartz, E. A. (2006). New Claims in ICC Arbitration: Navigating Article 19 of the ICC Rules. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 17( 2), pp. 55-73.
Schwebel, S. M. (2011). The validity of an arbitral award rendered by a truncated tribunal. Justice in international law: Further selected writings. Cambridge: Cambridge University Press.
Secomb, M. (2003). Awards and orders dealing with the advance on costs in ICC Arbitration: Theoretical and practical problems. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 14(1), pp. 59-70.
Seppala, C. R. (1998).International construction contract disputes: Commentary on ICC awards dealing with the FIDIC international conditions of contract. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 9(2), pp. 32-45.
Shackleton, S. R. (2000).The internationalization of English Arbitration Law. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 11(1), pp. 16-22.
Steyn, L.(2008). England: the independence and/or impartiality of arbitrators in international commercial arbitration. In Special supplement 2007: Independence of arbitrators. Paris: ICC, pp. 90-100.
Şanlı, C. (2016). Uluslararası ticari akitlerin hazırlanması ve uyuşmazlıkların çözüm yolları. İstanbul: Beta Yayınları.
Şit, B. (2005). Kurumsal tahkim ve hakem kararlarının tanınması ve tenfizi. Ankara: İmaj Yayınevi.
Smit, R. H. (2005). Mandatory ICC Arbitration Rules. In G. Aksen, K.H. Böckstiegel, M.J. Mustill, P.M. Patocchi, A.M. Whitesell (Eds.), Liber Amicorum in honour of Robert Briner. Paris: ICC, pp.845-870.
Steele, B. L. (2006). Enforcing international commercial mediation agreements as arbitral awards under the New York Convention. UCLA Law Review, 54, pp. 1385-1412.
Stevenson, R. B. (1980). An introduction to ICC arbitration. The Journal of International Law and Economics, 14, pp. 381-405.
Street, L. (1992). The language of alternative dispute resolution. Alternative Dispute Resolution Law Journal, 3, pp. 129-192.
Strik, D. (2012).  Growing number of countries allowing exclusion agreements with respect to annulment warrants greater scrutiny of arbitration clauses.Web:http://kluwerarbitrationblog.com/blog/2012/01/11/growing-number-of-countries-allowing-exclusion-agreements-with-respect-to-annulment-warrants-greater-scrutiny-of-arbitration-clauses/.
Tanrıver, S. (2006). Hukuk uyuşmazlıkları bağlamında alternatif uyuşmazlık çözüm yolları ve özellikle arabuluculuk. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 64, s. 151-176.
Tekinalp, G. (2016). Milletlerarası özel hukuk: Bağlama kuralları. İstanbul: Vedat Kitapçılık.
Tellez, F. M. (2016). Prima facie decisions on jurisdiction of the arbitration Institute of the Stockholm Chamber of Commerce: Towards consolidation of a ‘pro arbitration’ approach.Web:http://sccinstitute.com/ media/29996/felipe-mutis-tellez_paper-on-scc-challenges-on-jurisdiction.pdf.
Tercier, P. (2008a). ICC Rules of Arbitration: A decade of use. ICC International Court of Arbitration Bulletin, 19 (1), pp. 33-50.
Tercier, P. (2008b). Foreword. In Special supplement 2007: Independence of arbitrators. Paris: ICC, pp. 5. 
Terré, F. (2008). Independence and arbitrators. In Special supplement 2007:  Independence of arbitrators. Paris: ICC, pp.101-106. 
Turhan, T. ve Tanrıbilir, F.B. (2012). Vatandaşlık hukuku ders notları, Ankara: Yetkin Yayınları.
Tweeddale, A. (2005). Confidentiality in arbitration and the public interest exception. Arbitration International, 21(1), pp. 59-70.
UNCITRAL. (2012). UNCITRAL Notes on Organizing Arbitral Proceedings.Web:http://www.uncitral.org/pdf/english/texts/arbitration/arbnotes/arb-notes-e.pdf.
UNCITRAL. (2014). Tahkim Kuralları (çev. E. Özsunay). İstanbul: ITO Yayınları. (Orijinal yayım tarihi, 2011). Web: http://www.ito.org.tr/ itoyayin/0003899.pdf.
UNCITRAL.(1984).Report of the Working Group on International Contract Practices on the work of its seventh session, Web: http://www.uncitral.org/pdf/english/yearbooks/yb-1984-en/vol15-p189-212-e.pdf.
United Nations Commission on International Trade Law Working Group II -Arbitration and Conciliation.(2015).United States of America in settlement of commercial disputes: Enforceability of settlement agreements resulting from international commercial conciliation/mediation - Revision of the UNCITRAL Notes on Organizing Arbitral Proceedings, A/CN.9/WG.II/WP.188.Web:http://daccess-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/ LTD/V14/088/63/PDF/V1408863.pdf?OpenElement.
United Nations. (2005). Making the award and termination of proceedings. United Nations Conference on Trade and Development. NewYork:UN. Web: http://unctad.org/fr/Docs/edmmisc232add41_en.pdf.
Valdés, J.E.F. (2007). The principle of kompetenz-kompetenz in international commercial arbitration. Mealey’s International Arbitration Report, 22(6), pp. 44-54.
van den Berg, A.J.(2005). Yearbook Commercial Arbitration. Vol. XXX. The Hagues: Kluwer Law International.
Veeder, V.V. (1996). Towards a possible solution: Limitation, interest and assignment in London and Paris. In Albert Jan van den Berg (Ed.), Planning efficient arbitration proceedings: the law applicable in international arbitration. ICCA Congress Series, Volume 7. Vienna: Kluwer Law International, pp. 268 - 293.
Veeder, V.V. (2011). Arbitral discrimination under English and EU Law. In Yves Derains and Laurent Lévy (Eds.) Is arbitration only as good as the arbitrator? Status, powers and role of the arbitrator, Dossier VIII of the ICC Institute of World Business Law.Web:http://www.iccdrl.com /itemcontent.aspx?XSL=arbSingle.xsl&XML=\ARTICLES\ART_0556.xml&TITLE=Arbitral%20Discrimination%20under%20English%20and%20EU%20Law&CONTENTTYPE=ARTICLE&SOURCE=SEARCH&INDEX=0.
Voser, N. and Boog, C. (2011). ICC emergency arbitrator proceedings: An overview. In Special supplement 2011: Interim and conservatory measures in international arbitration. Paris: ICC, pp. 81-92.
Wang, J. (2001).International judicial practice and the written form requirement for international arbitration agreements. Pacific Rim Law & Policy Journal, 10(2), pp. 375-381.
Weber-Stecher, U. (2013) Principles of good governance and organization of arbitral institutions. In P. Habegger, D. Hochstrasser, G. Nater-Bass, U. Weber-Stecher (Eds.),  Arbitral institutions under scrutiny. New York: JurisNet, pp. 37-54.
Webster, T.H., Bühler, M.W. (2014). Handbook of ICC arbitration. London:Sweet &Maxwell.  
White and Case. (2014). Tecnimont SPA v. J&P Avax: France’s highest court reinforces the legal status of arbitration rules.Web:http://www.whitecase.com/sites/whitecase/files/files/download/publications/alert-Tecnimont-SPA-v-J%26P-Avax.pdf.
Whitesell, A. M. (2005). The 1998 ICC Rules of Arbitration today. In G. Aksen, K.H. Böckstiegel, M.J. Mustill, P.M. Patocchi, A.M. Whitesell (Eds.), Liber Amicorum in honour of Robert Briner. Paris: ICC, pp. 919-932.
Whitesell, A. M. (2008). Independence in ICC arbitration: ICC Court practice concerning the appointment, confirmation, challenge and replacement of arbitrators. In Special supplement 2007: Independence of arbitrators. Paris: ICC, pp. 7-40.
Whitesell, A. M. and Romero, E. S. (2003). Multiparty and multicontract arbitration: Recent ICC experience. In Special supplement 2003: Complex arbitrations: Perspectives on their procedural implications. Paris: ICC, pp.7-18.
Wilske, S. and Fox, T.J. (2011). Corruption in International Arbitration and Problems with Standard of Proof: Baseless Allegations or Prima Facie Evidence? In S. Kroll, L.A. Mistelis,  P. P. Viscasillas,  V. Rogers  (Eds.), Eric Bergsten Liber Amicorum international arbitration and international commercial law: Synergy, convergence, and evolution. The Netherlands: Kluwer Law International, pp. 489-505.
Wolski, B.(2014). Enforcing mediated settlement agreements (MSAs): Critical questions and directions for future research. Contemporary Asia Arbitration Journal, 7(1), pp 87-118.
Yargıtay. (1997). 8.5.1997 tarih ve E.1996/9619, K.1997/4669 sayılı karar.Yargıtay Kararları Dergisi, 23(11), 90-95.Web:http:// www.yargitay.gov.tr/belgeler/site/dergi/Kasim1997/Kasim1997/assets/basic-html/page90.

Yavuz, C. (2009). Türk hukukunda tahkim sözleşmesi ve tabi olduğu hükümler,133-177.Web:http://dosya.marmara.edu.tr/huk/Sempozyumyay%C 4%B1nlar%C4%B1/ll.%20Uluslararas%C4%B1%20%C3%96zel%20Hukuk%20Sempozyumu/3prof.dr.cevdet_yavuz.pdf.
Yeşilırmak, A. (2011). Interim and conservatory measures in ICC arbitral practice, 1999-2008. In Special supplement 2011: Interim, conservatory and emergency measures in ICC arbitration. Paris: ICC, pp. 5-11.
Yeşilırmak, A. (2015). Written advocacy: Submissions under the ICC Rules of Arbitration. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi Prof. Dr. Hakan Pekcanıtez’e Armağan, 16 (Özel Sayı 2014), 873-895.
Zegers, J.B. and Elzorkany, O. (2014). International Bar Association arbitration guide: Kingdom of Saudi Arabia. Web:http://www.ibanet.org /Document/Default.aspx?DocumentUid=B771EC7D-1691-4B32-8EFD-595 A3F8315C7.

Yorum Yap

Lütfen yorum yazmak için oturum açın ya da kayıt olun.