Türk Medeni Yargılama Hukukunda İstinaf ve Temyiz

(6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu m.341 – m.373 Şerhi)
Yayınevi: Yetkin Yayınları
Yazar: Selçuk Öztek
ISBN: 9786050508963
722,50 TL 850,00 TL

Adet

 
   0 yorum  |  Yorum Yap
Kitap Künyesi
Yazar Selçuk Öztek
Baskı Tarihi 2021/06
Baskı Sayısı 1
Boyut 16x24 cm (Standart Kitap Boyu)
Cilt Sert Kapak (İplik Dikiş)
Sayfa Sayısı 726

Bir dava açılınca, bu davaya bakan mahkemenin yaptığı inceleme sonunda verilen nihai kararla kural olarak o dava çözümlenmiş olur. Bu takdirde mahkemenin işi sona erer ve duruma göre, kararın icrası safhasına geçilmesi gündeme gelir. Ancak, davayı kaybeden taraf mahkeme kararının yanlış olduğu düşüncesini taşıyabilir. Böyle bir düşünce normal karşılanmak gerekir, çünkü kararı veren hakim de sonuçta bir insandır ve ne kadar tecrübeli, bilgili, iyi niyetli ve dürüst olursa olsun pekâlâ o da yanılabilir. Nitekim, davada ileri sürülen iddiaların gerçek olduğunun meydana çıkarılması (tespit edilmesi), hakimin art arda gelen bir işlemler dizisine başvurmasını gerektirir. Hakim, incelemesine sunulan vakıalar ve değerlendirdiği deliller aracılığıyla uyuşmazlığın hangi hal ve şartlar içinde vuku bulduğunu belirlemekle işe başlar; söz konusu olabilecek çeşitli değerlendirmeler arasında bir seçimde bulunur ve böylece vakıaları sabitleyerek (tespit ederek) uygun hukuk normunu uygulamak suretiyle uyuşmazlık hakkında bir karar verir. Bu kararın hukuka, kanuna aykırı olması ya da kararda maddi vakıaların tespitinin ya da delillerin değerlendirilmesinin hatalı şekilde yapılması mümkün olduğu gibi, sadece davayı kaybeden tarafta böyle bir zan doğması da mümkündür. İşte kanun yolu; yanlış olan veya yanlış olduğu sanılan nihai mahkeme kararının daha üst bir mahkemede kontrol ettirilerek bir daha gözden geçirilmesi için taraflara verilmiş olan usuli bir imkandır.

Aslında, biraz aşağıda etraflı şekilde değinileceği üzere[1], Osmanlı İmparatorluğunda mevcut olup, 08/04/1924 kabul tarihli 469 sayılı Mehakimi Şer’iyenin İlgasına ve Mehakim Teşkilatına ait Ahkamı Muaddil Kanun ile ilga edilen istinaf kanun yolunun Türk medeni yargılama hukukuna tekrar dahil edilmesi meselesi, özellikle bu kuruma ihtiyaç olup olmadığı konusu Cumhuriyet döneminde uzun süre tartışılmış, çeşitli kanun taslakları ve tasarıları hazırlanmıştır. Bu taslak ve tasarılar arasında 08/01/1952 tarihinde TBMM’ye sunulmuş olan “Hukukta Yargılama Usulü Kanunu Tasarısı” ve bu Tasarıya uygun olarak istinaf mahkemelerinin kuruluşu, yapısı ve işleyişini düzenleyen 19/08/1952 tarihli “Umumi Mahkemeler Kuruluşu Hakkında Kanun Tasarısı” özellikle belirtilmek gerekir; ancak bu Tasarı yasama devresinin sona ermesi nedeniyle kanunlaşamamıştır.

İstinaf mahkemelerinin kurulması yönünde bir başka önemli ve ciddi girişim 1993 yılında gerçekleşmiştir. Nitekim, Adalet Bakanlığınca hazırlanıp Bakanlar Kurulunca 19/09/1993 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına arz edilmesi kararlaştırılan ve sayın Başbakan Prof. Dr.Tansu Çiller imzasıyla Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına 02/12/1993 tarihinde sevk edilen “Hukuk Yargılama Usülü Kanunu Tasarısı”nda “üst mahkemeler” adı altında istinaf mahkemeleri de yer almıştır (m.307-m.325). 18/06/1927 kabul tarihli 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununu lağvederek yeni bir medeni usul kanununu yürürlüğe sokmayı hedefleyen bu Tasarı’yı tamamlayıcı nitelikte bir düzenleme olarak da “Adliye Mahkemeleri ile Üst Mahkemelerin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanun Tasarısı” da aynı tarihte Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına arz edilmiştir.

Fakat istinaf kurumunu yeni bir bakış açısıyla ve teşkilat yapısı da dahil olmak üzere bütüncül bir yaklaşımla ele alan her iki Tasarı da kanunlaşamamış; bunun üzerine sayın Adalet Bakanı Prof.Dr.Hikmet Sami Türk’ün Olur’u ile, 16/09/1999 tarihinde, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun değiştirilmesi gereken hükümlerini ve istinafı da kapsayacak bir görev tanımıyla Adalet Bakanlığı nezdinde yeni bir “Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Komisyonu” kurulmuş, bu Komisyonun Başkanlığını yapmak üzere de şahsım görevlendirilmiştir.

Bu Komisyon, çalışmalarını tamamlayarak hazırladığı “Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun Tasarısı” ile “Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Üst Mahkemelerin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun Tasarısı”nı Adalet Bakanlığına teslim etmiş ve Adalet Bakanı Sayın Cemil Çiçek lütfederek Komisyon Başkanı sıfatıyla şahsıma gönderdiği 20/12/2002 tarihli yazısıyla; “Hakimler ve Savcılar Kanunu ile diğer kanunlarda yapılması düşünülen değişikliklerle ilgili oluşturulan komisyonun çalışmalarının verimli bir şekilde geçtiği ve sonuçlandırıldığını öğrenmiş bulunmaktayım. /Komis-yonunuzun başarılı çalışmaları için Size ve üyelere teşekkür eder, saygılarımı sunarım.” şeklinde beyanda bulunmak suretiyle Komisyonu onurlandırmıştır.

Komisyonca hazırlanmış olan ve istinafı da kapsayan “Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun Tasarısı”, Sayın Başbakan Abdullah Gül imzasıyla 29/01/2003 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına arz edilmiştir. Keza Komisyonca hazırlanmış olan “Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Üst Mahkemelerin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun Tasarısı”, bu Tasarı’da kullanılmış olan “üst mahkeme” terimi “bölge adliye mahkemesi” terimiyle değiştirilerek, “Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun Tasarısı” başlığı altında, Sayın Başbakan Abdullah Gül imzasıyla 29/01/2003 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına sunulmuştur.

Her iki Tasarı da uzun bir bekleyiş süreci sonunda, hemen hemen aynen, 26/09/2004 tarihinde 5235 ve 5236 numaralar ile kanunlaşmıştır.

“Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında” 5235 sayılı Kanun, adlî yargı ilk derece mahkemeleri ile bölge adliye mahkemelerinin kuruluş, görev ve yetkilerini düzenlemektedir. Yeni kurulan bölge adliye mahkemelerinin teşkilatlanması, çalışma usul ve esasları bu Kanunda ele alınmıştır.

Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin” 5236 sayılı Kanun ise, 18/06/1927 kabul tarihli 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa yeni bir kanun yolu olarak istinafı düzenleyen 426/A ila 426/U maddelerini eklemiş, ayrıca istinaf kanun yolunun kabulüne bağlı olarak Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun temyize ilişkin 427 ilâ 439.maddelerini yeniden düzenlemiştir.

Böylece, Başkanı bulunduğum ve 16/09/1999 tarihinde faaliyete geçen “Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Komisyonu”nun görevi 5235 ve 5236 sayılı Kanunların 26/09/2004 tarihinde kabulüyle sona ermiştir.

5236 sayılı Kanun ile istinaf ve temyiz kurumları bakımından Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununda yapılan düzenleme ve değişiklikler 12/01/2011 kabul tarihli 6100 sayılı “Hukuk Muhakemeleri Kanunu”na da bazı kısmi düzeltmeler dışında ve büyük ölçüde gerekçeler de dahil olmak üzere intikal etmiş ve böylece uzun ve dalgalı bir süreçten sonra istinaf kurumu Türk medeni usul hukukundaki yerini sağlamlaştırmıştır.

Fakat istinaf kurumunun ızdırabı bu kanun yolunun pozitif normlar arasında yerini almasıyla bitmemiş; kurum, bu kere, kendisini atıl bırakan bir başka engelle karşılaşmıştır. Nitekim, bölge adliye mahkemelerinin faaliyet göstereceği alt yapının mevcut olmaması gerekçe gösterilerek ve yeniliğe kapalı bazı hukukçuların istinafın Türk medeni usul yargılamasının çökmesine neden olacağı yönündeki ısrarlı telkinleri ve olumsuz yaklaşımları yüzünden bölge adliye mahkemeleri 2004 yılından 2016 yılına kadar faaliyete başlayamamıştır. Böylece hukuken mevcut ve üstelik Türk yargısını güçlendirecek bir kurumun tam 12 yıl fiilen uygulanmaması gibi garip bir durum hasıl olmuştur. Nihayet, düzenlemeyi hazırlamış olan “Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Komisyonu” üyelerinin dahi istinafın ülkemizde uygulanması konusunda ümidi kestikleri bir aşamada, Adalet Bakanı Sayın Bekir Bozdağ büyük bir kararlılık ve vukufla bölge adliye mahkemelerinin 20 Temmuz 2016 tarihinden itibaren göreve başlamalarına karar vermek suretiyle Türk hukuk tarihine geçmiş ve sayesinde ülkemizin yargı düzeni çağdaş hukuk düzenleri arasındaki yerini almıştır.

Bugün bölge adliye mahkemeleri gerçekten takdire şayan bir başarı göstererek, beş yıl gibi kısa sayılabilecek bir sürede gayet tatminkar kararlar vermek suretiyle istinaf kurumunun Türk yargısına olan olumlu katkısını tartışılamayacak şekilde ortaya koymuşlar, istinafın ülkemizde ihdasının ne kadar isabetli olduğunu ispat etmişlerdir.

Ne acıdır ki, 16/09/1999 tarihinde oluşturulmuş olan “Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Komisyonu” Başkanı; 5235 sayılı Kanunla sonuçlanan “Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Üst Mahkemelerin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun Tasarısı” ile 5236 sayılı Kanunla sonuçlanan “Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun Tasarısı”nın Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına gönderilmesinden sonra her iki Tasarı da henüz kanunlaşmadan- Türkiye Barolar Birliği tarafından 7-8 Mart 2003 tarihlerinde düzenlenen ve “TBMM Genel Kurulu’nda yürütme ve yürürlük maddeleri dışında kabul edilmiş YASA TASARILARI”nı konu alan “İstinaf Mahkemeleri Uluslararası Toplantı”sına (Ankara Kasım 2003), bırakınız istinafa ilişkin belli bir konuda tebliğ sunmayı veya Türk istinaf kurumunun hiç olmazsa genel bir tanıtımını yapmayı, herhangi bir oturumun başkanlığını yapmak için dahi davet edilmemiştir. O kadar ki, bu durum toplantıda bazı konuşmacıların tepkisine yol açmıştır: “Adalet Bakanlığı 28.6.1999 günlü yazısı üzerine Ordinaryüs Profesör Doktor Sayın Sulhi Dönmezer başkanlığında Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu Tasarısı Komisyonu’yla Profesör Doktor Sayın Selçuk Öztek başkanlığındaki, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Tasarısı Komisyonu ayrı ayrı yaptıkları çalışmalar ve ortak gerçekleş-tirdikleri toplantılar sonunda 57 esas, 4 geçici maddeden oluşan adli yargı ilk derece mahkemeleriyle üst mahkemelerin kuruluş, görev ve yetkileri hakkında kanun tasarısını hazırlayıp Adalet Bakanlığı’na sunmuşlardır. /Tasarılarda çok büyük emek ve katkıları bulunan, değişik yasa tasarıları çalışmaları katkılarını özveriyle sürdüren sayın Ordinaryüs Profesör Doktor Sulhi Dönmezer ve sayın Profesör Doktor Selçuk Öztek’in de aramızda bulunmalarını ben şahsen gönülden isterdim…” (Yargıtay 6.Ceza Dairesi Üyesi Sayın Keskin Kaylan’ın müdahalesi, s.201).

Bu uluslararası toplantıyla başlayan, 2004 yılından itibaren Adalet Bakanlığı nezdindeki çeşitli komisyonlara üye olarak katılımımın adeta yasaklanmasıyla devam eden ve sadece Adalet Bakanlığının o dönemdeki bir kısım “nüfuzlu ve etkili (!)” üst düzey bürokrat-larının açık ve bilinçli husumetiyle değil, başka bazı çevrelerin de sessiz teşviki ve tasarlanmış yönlendirmesiyle yıllarca süren ve nedenini bir türlü anlayamadığım için beni gerçekten üzen ve yaralayan bu haksız “dışlama”, maalesef (12 yıl boyunca) 2015 yılına kadar devam etmiştir...

Yıllardır istinaf konusunu işlemeyi düşünmüş olmakla birlikte, kurumun faaliyete geçmesinin sürekli olarak ertelenmesi neticesinde bu düşüncemi fiiliyata koyamamış olmanın sıkıntısını yaşarken, 2016 yılında bölge adliye mahkemelerinin en sonunda göreve başlaması ve bütün dünyaya emsal olacak şekilde kısa sürede büyük mesafeler kat’etmesi, beni, artık, konuya mütevazi de olsa bir katkıda bulunmaya sevketmiştir. Bugün, istinafsız bir Türk medeni usul hukuku düzeninin düşünülmesi mümkün dahi değildir. Gerek HSK’nın, gerek Adalet Bakanlığının, gerek hakimlerimizin ve gerekse avukatlarımızın sistemi böylesine çabuk ve doğru şekilde içselleştirmeleri, kutlanması gereken büyük bir başarıdır. Kanunumuzun kabul ettiği istinaf sisteminin hiç kuşkusuz aksayan bazı noktaları bulunmaktadır; bunlar da kanun değişiklikleriyle peyder pey giderilmeye çalışılmaktadır. Bu konuda dikkat edilmesi gereken husus, kazüistik düzenlemelerden kaçınılmasıdır.

Hazırlamış olduğum çalışma esas itibariyle istinafı konu almakta ve bu bağlamda, istinafla uyumlu hale getirmek için 5236 sayılı Kanunla değiştirilmek zorunda kalınan temyiz hükümlerine de yer vermektedir. Temyiz kurumuna çalışmamızda verilen yer şimdilik bundan ibarettir. Öte yandan, “Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında” 22/07/2020 kabul tarihli 7251 sayılı Kanun[2] ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun istinaf ve temyizle ilgili bazı hükümlerinde yapılan değişikliklere de çalışmamızda yer verilmek suretiyle yeni hükümler hukukçuların dikkatlerine sunulmak istenmiştir.

İstinaf konusu Türk hukukunda çok değerli çalışmalara konu olmuştur. Bu çerçevede istinaf öğretisi pınarını harekete geçiren ilk çalışmalar olarak özellikle sayın Doç.Dr.Tolga Akkaya’nın “Medeni Usul Hukukunda İstinaf” başlıklı muhteşem doktora tezini, sayın Prof.Dr.Cenk Akil’in “İstinaf Kavramı” başlıklı doktora tezini, sayın Prof.Dr.Muhammet Özekes’in “Sorularla Medeni Usul Hukukunda Yeni Kanun Yolu Sistemi (İstinaf ve Temyiz)” başlıklı çalışmasını, sayın Murat Özgür Çiftçi’nin “Medeni Yargılama Hukukunda İstinaf” başlıklı kapsamlı incelemesini, ayrıca sayın Zeki Gözütok’un “Hukuk Davalarında İstinaf ve Temyiz”, sayın Adem Albayrak’ın “Hukukta İstinaf Uygulaması” ve sayın Tülin Kurtoğlu’nun “Özel Hukukta İstinaf” başlıklı ve uygulama odaklı detaylı çalışmalarını belirtmek isterim. Mütevazi araştırmamda sık sık başvurduğum bu çalışmalar büyük bir emek ve mesainin ürünü olup Türk uygulaması ve öğretisi için gerçekten son derece önemli ve yol gösterici eserlerdir.

Meslek hayatımda hep teori ile uygulamanın bir bütünün kaynaşmış ve ayrılmaz parçaları olduğunu, teorinin uygulamayı ve uygulamanın da teoriyi tamamladığını, teori olmadan doğru bir uygulamanın ve uygulama olmadan da isabetli bir teorinin gerçekleşemeyeceğini savunduğum için, bu çalışmamda bölge adliye mahkemesi kararları ile Yargıtay içtihatlarına büyük yer verdim[3].

Konu kapsamlı ve çetrefil olduğu için çalışmada hiç kuşkusuz birçok kusur, eksik, hata, gereksiz tekrar ve hatta belki çelişki dahi bulunmaktadır. Tam da Ömer Hayyam’ın Dörtlükler’de işaret ettiği gibi:

“Dedim: Artık bilgiden yana eksiğim yok;
Şu dünyanın sırrına ermişim az çok.
Derken aklım geldi başıma, bir de baktım:
Ömrüm gelip geçmiş, hiçbir şey bildiğim yok.”[4]
.

Bu bağlamda, ayrıca, sıhhatimin son üç yıldır gittikçe artan bir bozulma seyri izlemesinin ve sonuçta iki yıl kadar önce, etkilerinden halen dahi tam olarak kurtulamadığım ve anlaşılan bir daha da kurtulamayacağım ağır bir ameliyatla noktalanmasının çalışmamı olumsuz yönde etkilediğini de belirtmem gerekir.

Bu vesileyle, çalışmada eksik görülen hususlar ile gözlemlenen hata ve yanlışların bildirilmesi ([email protected]) beni gerçekten sevindirecektir. Kanaatimce bilimsel çalışmalar, yazarın kişisel gayretleri yanında bu şekilde hatırlatma ve katkılarla gelişebilir.

Çalışmamı hazırlarken beni devamlı olarak destekleyen değerli Yargıtay üyelerine, özellikle Yargıtay Üyesi Sayın Nazmiye Beyazıt Kuşçuoğlu’na, Yargıtay Üyesi Sayın Dr.Şanver Keleş’e, Yargıtay Üyesi Sayın Zeki Gözötok’a; değerli bölge adliye mahkemeleri hakimlerine, özellikle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi Başkanı Sayın Yusuf Şahin’e, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi Başkanı Sayın Tülin Kurtoğlu’na, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi Başkanı Sayın Nevzat Boztaş’a, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi Üyesi Sayın Dr.Cemal Fazıl Karakaş’a ve nihayet Adalalet Bakanlığı Mevzuat Genel Müdürü, değerli Kardeşim, gönül ehli Sayın Hakim Niyazi Acar’a şükran duygularımı sunuyorum.

Ayrıca ve bu çalışmadan müstakil olarak, istek ve dileklerimi beni hiç kırmadan, her zaman samimi bir tevazu ve içten bir nezaket ve saygıyla yerine getiren Sayın Prof.Dr.Ali Cem Budak’a, Sayın Prof.Dr.Müjgan Tunç Yücel’e, Sayın Prof.Dr.Serdar Kale’ye en kalbî başarı ve mutluluk dileklerimi sunuyorum. Bu çerçevede, çeşitli konulardaki  yardımları nedeniyle Mevzuat Genel Müdürlüğü Genel Müdür Yardımcısı Sayın Hakim Ahmet Hasan Kılıç’a ve Tetkik Hakimi Sayın Hakim Fatih Keklikkıran’a da teşekkür ediyorum.

Öte yandan, Ar.Gör.Ali Yaşasın ve Ar.Gör.Selman Arısoy’ın araştırmalarımda ve tashihlerde bana büyük bir iyi niyet ve özveriyle yardımcı olduklarını burada özellikle belirtmek ve bilimin iğneyle kuyu kazmak olduğunu kendilerine tekrar hatırlatmak isterim.

Ayrıca, aslında gayet iyi bir bilgisayar kullanıcısı olmakla birlikte, bilgisayarımın, nedendir bilinmez hep gece yarısından sonra kendisini gösteren, bitmek tükenmek bilmeyen kaprislerini aşabilmem için, büyük bir sabırla, günün ve gecenin her saatinde bana yardımcı olan, bir keresinde dalgınlıkla “delete” ettiğim nüshayı “geri getiren” -ki, benim için bir mucizeye eşdeğer olmuştur- ve böylece o an “bitkisel hayattan normal hayata dönmemi” sağlayan oğlum Av.Kırgız Can Öztek’e de teşekkür etmek istiyor ve her şeyin gönlünce olmasını diliyorum.

Hastalık derecesindeki titizliğimin tezahürlerine olgunlukla katlanan Yetkin Yayınları çalışanlarına ve özellikle sayın Muharrem Başer ile değerli kardeşlerim Duran Topal ve Esra İzgi’ye, emekleri için minnettar olduğumu burada belirtmek isterim.

Nihayet can yoldaşım eşim Nurdan’a da, gösterdiği sabır ve büyük anlayış için sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Onun desteği ve teşviki olmasa herhalde çalışmanın bitirilmesi de mümkün olmazdı.

Hukukçuların değerlendirme ve takdirlerine saygılarımla arz ederim.



[1]     Bkz.aşağıda Giriş, no.48b.

[2]     Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında” 22/07/2020 kabul tarihli 7251 sayılı Kanun (RG 28/07/202031199) ve bu Kanuna ilişkin 20/03/2020 tarihli Kanun Teklifi ile sonuçlanan bilimsel çalışmalar, Sayın Adalet Bakanı Kenan İpek’in 30/03/2015 tarihli “Olur”u ile kurulan “Hukuk Muhakemeleri Kanun’u Tadil Bilim Komisyonu” (ki, bu Komisyonun kuruluşu ve çalışmaları, 1 Numaralı Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin 64 üncü maddesi uyarınca Sayın Adalet Bakanı Abdülhamit Gül’ün 03/10/2018 tarihli “Olur”u ile teyit edilmiştir) tarafından yapılmıştır.

[3]     Bu çerçevede Yargıtay Başkanlığı web sayfasında yer alan “Emsal Yargıtay Kararları” bölümü çalışmamda en önemli içtihat kaynağını teşkil etmiştir. Yüce Yargıtay’ın önceki Başkanı Sayın İsmail Rüştü Cirit’in şahsında bu hizmetin gerçekleşmesine katkıda bulunan bütün görevlilere şükranlarımı arz etmek isterim.

[4]     Çeviren: Sabahattin Eyüboğlu, Hasan Ȃli Yücel Klasikler Dizisi, XXI, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, XI.Baskı, s.29. Büyük üstad Abdülbaki Gölpınarlı merhumun aynı dörtlüğe ilişkin çevirisi ise şöyledir (Hayyâm ve Rubâîleri, İnkılâp Kitabevi, İstanbul 1972, s.59):

Her ilmi gönül anladı, bildi demişim,

Cehlim ne kadar az diye mağrûr imişim;

Heyhât akıl gözüyle baktım, gördüm;

Geçti ömür anladım ki hiç bilmemişim.”

ÖNSÖZ 9

KISALTMALAR CETVELİ 19

İÇİNDEKİLER 23


TÜRK MEDENİ YARGILAMA HUKUKUNDA

İSTİNAF ve TEMYİZ

(HMK m.341-m.373 Şerhi)


GİRİŞ 29

I. Genel Olarak………………….................................................. 29

II. İstinaf Kanun Yolunun Amacı ve Temyiz Kanun Yolu ile Karşılaştırmalı Olarak Tarihi Gelişimi……………………... 44

III. İstinaf Kanun Yolu ile Temyiz Kanun Yolu Arasındaki Farklar……………………………………............................... 68

IV. İstinaf Kanun Yolunun Zaman İtibariyle Uygulanması............ 72

V. Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluşu ve Yapısı…............ 83

VI. İstinaf Başvurusu……………………………………………... 90

A. İstinaf incelemesinde görevli bölge adliye mahkemesi:…. 90

B. İstinaf incelemesinde yetkili bölge adliye mahkemesi:... 91


İSTİNAF


HMK m.341 ALEYHİNE İSTİNAF KANUN YOLUNA BAŞVURULABİLEN KARARLAR……………………………….. 95

HMK m.342 İSTİNAF DİLEKÇESİNİN İÇERİĞİ VE UNSURLARI………………………………………………………… 163

HMK m.343 - HMK m.344 İSTİNAF DİLEKÇESİNİN VERİLMESİ, İSTİNAF HARÇ VE GİDERLERİ……………….. 183

HMK m.345 İSTİNAF KANUN YOLUNA BAŞVURU SÜRESİ……………………………………………………................ 211

HMK m.346 İSTİNAF DİLEKÇESİNİN REDDİ VE SONUÇLARI 231

HMK m.347 İSTİNAF DİLEKÇESİNE CEVAP VERİLMESİ…. 239

HMK m.348 KATILMA YOLU İLE İSTİNAF…………………... 245

HMK m.349 İSTİNAF BAŞVURUSUNDAN FERAGAT……….. 255

HMK m.350 İSTİNAF YOLUNA BAŞVURULMASININ KARARIN (HÜKMÜN) İCRASINA ETKİSİ…………………….. 273

HMK m.351 İSTİNAF BAŞVURUSUNUN KÖTÜ NİYETLE YAPILMASI………………………………………………………… 291

HMK m.352 ÖN İNCELEME: KAPSAMI, KONUSU VE SONUÇLARI……………………………………………………....... 295

HMK m.353 İNCELEMEDE DURUŞMA YAPILMADAN KARAR VERİLEBİLEN HALLER………………………………. 327

HMK m.354 – HMK m.355 – HMK m.356 – HMK m.358 İNCELEME KAVRAMI İNCELEMENİN KAPSAMI İNCELEMEDE DURUŞMA YAPILMASI……………………….. 415

HMK m.357 İSTİNAF YARGILAMASINDA YAPILAMAYACAK İŞLEMLER……………………………………………………………. 457

HMK m.359 BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARLARININ İÇERİĞİ VE TEBLİĞİ………………………………………………. 483

HMK m.360 BÖLGE ADLİYE MAHKEMELERİNDE UYGULANACAK YARGILAMA USULÜ……………………….. 531


TEMYİZ


İSTİNAFIN KABULÜNÜN TEMYİZ KANUN YOLUNA ETKİLERİ:………………………………………………………….. 533

HMK m.361 – HMK m.362 TEMYİZ EDİLEBİLEN VE TEMYİZ EDİLEMEYEN KARARLAR………………………….................... 539

HMK m.363 KANUN YARARINA TEMYİZ KAVRAMI VE BU KANUN YOLUNUN İŞLEYİŞİ, ÖZELLİKLERİ VE SONUÇLARI………………………………………………………... 581

HMK m.364 TEMYİZ DİLEKÇESİNİN İÇERİĞİ VE UNSURLARI………………………………………………………... 593

HMK m.365 TEMYİZ DİLEKÇESİNİN VERİLMESİ VE YAPILACAK İŞLEMLER………………………………………… 599

HMK m.366 İSTİNAF KANUN YOLUNA İLİŞKİN BAZI HÜKÜMLERİN TEMYİZ KANUN YOLUNDA UYGU-LANMASI…………………………………………………………… 609

HMK m.367 TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURULMASININ KARARIN (HÜKMÜN) İCRASINA ETKİSİ………………………. 617

HMK m.368 TEMYİZ BAŞVURUSUNUN KÖTÜ NİYETLE YAPILMASI……………………………………………………….... 623

HMK m.369 TEMYİZ İNCELEMESİNİN KAPSAMI VE ÖZELLİKLERİ……………………………………………………... 625

HMK m.370 – HMK m.371 – HMK m.373 TEMYİZ AŞAMA-SINDA YARGITAY TARAFINDAN VERİLEBİLECEK KARARLAR VE SONUÇLARI…………………………………….. 639

I. Onama kararı………………………………………………… 653

II. Düzelterek onama kararı……………………………………. 657

III. Bozma kararı…………………………………………………. 666

HMK m.372 YARGITAY KARARLARININ TEBLİĞİ USULÜ 707

KAYNAKÇA………………………………………………………... 711


Akcan, Recep: Usul Kurallarına Aykırılığa Dayanan Temyiz Nedenleri, Ankara 1999.

Akil, Cenk: “İstinaf Derecesinde Yeni Vakıa ve Delil İleri Sürme Yasağı Üzerinde Düşünceler”, Başkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 1, Ocak 2018, s. 65 vd.

Akil, Cenk: İstinaf Kavramı, Ankara 2010.

Akkaya, Tolga, Medeni Usul Hukukunda İstinaf, Ankara 2009.

Akkaya, Tolga, “İstinaf İncelemesi Sonunda İlk Derece Kararının Kaldırılması ve Dosyanın ilk Derece Mahkemesine Gönderilmesi”, MİHBİR 15.Antalya Toplantısı, “Hukuk Muhakemeleri Kanunu Çerçevesinde İstinaf”, 6-7-Ekim 2017, Adalet Bakanlığı Yayın İşleri Dairesi, Ankara 2018, s.115 vd. (Kısaltılmışı: İlk Derece Kararının Kaldırılması)

Aktepe Artık, Sezin: “İstinaf Kanun Yolunda Kamu Düzeni Kavramı”, TBB Dergisi, 2018/134, s.257 vd.

Akyılmaz, Bahtiyar/Sezginer, Murat/Kaya, Cemil: Türk İdari Yargılama Hukuku, Ankara 2019.

Akyol Aslan, Leyla: Medeni Usul Hukukunda Cevap Dilekçesi Verilmemesinin Sonuçları, Ankara 2019.

Alangoya, Yavuz: “Kanun Yolunun Ana Yasal Temeli ve HUMK m.427 Hükmü ile Kanun Yolu Kapatılmış Olan Kararlara Karşı Kanun Yoluna Müracaat İmkanı”, 75.Yaş Günü için Prof.Dr.Baki Kuru Armağanı, Ankara 2004, s.17 vd.

Albayrak, Adem: Hukukta İstinaf Uygulaması, 3. Baskı, Ankara 2017 (Kısaltılmışı: Hukukta İstinaf).

Albayrak, Adem: İhtiyati Tedbir, Ankara 2017.

Apaydın, Bahadır: “1296/1879 Tarihli Usul-i Muhakeme-i Hukukiye Kanunu Çevirisi ve Değerlendirmesi”, Kazancı Hukuk İşletme ve Maliye Bilimleri Hakemli Dergi, Ağustos 2007.

Aras, Aslı: Çekişmesiz Yargıda Yargılama Usulü, Ankara 2017.

Arslan, Ramazan/Yılmaz, Ejder/ Taşpınar Ayvaz, Sema/ Hanağası, Emel: Medeni Usul Hukuku, 5.Baskı, Ankara 2019.

Arslan, Ramazan/Yılmaz, Ejder/Taşpınar Ayvaz,Sema/Hanağası, Emel: İcra ve İflas Hukuku, 5.Baskı, Ankara 2019.

Aslan, Kudret: Medeni Usul Hukukunda Davanın Geri Alınması, Ankara 2016.

Aşık, İbrahim: Medeni Usul Hukukunda Keşif, Ankara 2019.

Aşkın, Uğur: Ceza Muhakemesinde İstinaf Kanun Yolu, Ankara 2018.

Atakan, Arda: “Kamu Düzeni Kavramı”, Hukuk Araştırmaları, Cilt 13, Sayı 1-2, s.59 vd.

Atalı, Murat: Medeni Usul Hukukunda Aleyhe Bozma Yasağı, Ankara 2014.

Atalı, Murat: Pekcanıtez Usûl Medeni Usûl Hukuku, Cilt: I, 15.Bası, İstanbul 2017, s.2045-2053, s.715-773.

Atalı, Murat: “Usuli Müktesep Hak Kavramı ve Bozma Kararının Bağlayıcılığı”, Yargıtay Dergisi, 2018/157, s.457 vd.

Atalı, Murat: “Hizmet Tespit Davasının Sosyal Güvenlik Kurumuna İhbarı”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.16, 2014, Özel Sayı, Prof.Dr.Hakan Pekcanıtez’e Armağan, İzmir 2015, s.631 vd.

Atalı, Murat/Ermenek, İbrahim/Erdoğan, Ersin: Medeni Usul Hukuku, 3.Bası, Ankara 2020.

Avcı, Mustafa: İdari Yargılama Usulündeki Son Yenilikler ve İdari Yargıda İstinaf Kanun Yolu, Ankara 2017.

Aydınoğlu, Zeynep Nihal: “İstinaf Kanun Yolunun İdari Yargılama Usulüne Başlıca Etkileri”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Yıl: 9, Sayı: 34 (Nisan 2018), s. 387 vd.

Azaklı Arslan, Betül: Medeni Usul Hukuku Açısından Zorunlu Arabuluculuk, Ankara 2018.

Bachellier, Xavier/Jobard-Bachellier, Marie Noëlle/Buk Lament, Julie: La Technique de cassation, 9 ème édition, Paris 2018.

Baumann, P.-Y.: La garantie de la double instance sur le fond, Lausanne 1999.

Berkin, Necmeddin M.: “Yargıtay Kanunu ve Nihai Derecede Yargı Faaliyeti”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, Cilt XLI, Sayı 1-2, 1975, s.153 vd.

Bilge, Necip/Önen, Ergun: Medeni Yargılama Hukuku Dersleri, 3.Bası, Ankara 1978.

Bilge, Necip: “Yargıtay Kurullarında Gelişme ve Reform Zorunluluğu”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt XXII, 1967, s.305 vd.

Bilge, Necip: Medeni Yargılama Hukukunda Karar Düzeltme, Ankara 1973 (Kısaltılmışı: Karar Düzeltme).

Bohnet, François: Procédure civile, 2 ème edition, Bâle-Neuchâtel 2014.

Bohnet, François/Carron, Blaise: “La suspension du délai de prescription en cas de procédure judiciaire (arrêt TF 4A_428/2020)”, Newsletter Bail.ch, mai 2021.

Bolayır, Nur: Hukuk Yargılamasında Delillerin Toplanmasında Tarafların ve Hakimin Rolü, İstanbul 2014.

Boran, Güneysu, Nilüfer: “Medeni Yargılama Hukukunda Düzelterek Onama Kararları”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Yıl: 4, Sayı: 14, Temmuz 2013, s.329 vd.

Boré, J.: Répertoire Dalloz de Procédure civile, V° Pourvoi en cassation.

Boztaş, Nevzat: “İlk Derece Mahkemesi Kararlarının Eksik Tahkikat veya Gerekçesizlik Nedeniyle İstinaf Mahkemesince Kaldırılması Meselesi”, Legal Medeni Usul ve İcra İflas Hukuku Dergisi, Cilt: 13, Sayı: 37, 2017/2, s.423 vd.

Boztaş, Nevzat: “İstinafta Ön İnceleme Aşaması”, MİHBİR 15.Antalya Toplantısı, “Hukuk Muhakemeleri Kanunu Çerçevesinde İstinaf”, 6-7Ekim 2017, Adalet Bakanlığı Yayın İşleri Dairesi, Ankara 2018, s.39 vd.(Kısaltılmışı: Ön İnceleme)

Boztaş, Nevzat: Türk Medeni Usul Hukukunda İstinaf, İstanbul 2020 (Kısaltılmışı: İstinaf).

Bron, Jacques-Henri: Le contrôle du fait par l’autorité de recours en procédure civile vaudoise, Lausanne 1974.

Budak, Ali Cem: “1295 Tarihli Eski Medeni Usul Kanun-u Muvakkati’nde İstinaf”, MİHBİR 15.Antalya Toplantısı, “Hukuk Muhakemeleri Kanunu Çerçevesinde İstinaf”, 6-7-Ekim 2017, Adalet Bakanlığı Yayın İşleri Dairesi, Ankara 2018, s.326 vd.

Budak, Ali Cem: Karşılaştırmalı Hukuk Muhakemeleri Kanunu, 12.Baskı, Ankara 2018.

Budak, Ali Cem/Karaaslan, Varol: “7251 Sayılı Kanunla Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda Yapılan Değişiklikler”, İstanbul Barosu Dergisi, Eylül-Ekim 2020, s.15 vd., özellikle s.20-21. (Kısaltılmışı: Değişiklikler).

Budak, Ali Cem/Karaaslan, Varol: Medeni Usul Hukuku, 4.Baskı, Ankara 2020.

Bulut, Uğur: Medeni Usul hukukunda Davaların Yığılması, Ankara 2017.

Cadiet, Loïc/Jeuland, Emmanuel: Droit judiciaire privé, 5e édition, Paris 2006.

Calamandrei, P.: Opere Giuridiche a cura di Cappelletti, M., Volume VI, Napoli 1976, Volume VIII, Napoli 1979.

Canivet, Guy: “Economie de la justice et procès équitable”, JCP 2001, I.

Cappelletti, M.: “Doppio Grado di giurisdizione: parere iconoclastico o razionalizzazione dell’iconoclastia”, Giuris-prudenza italiana, 1978, IV, no 1-7.

Carbonnier, Jean: “De minimis…”, Mélanges dédiés à Jean Vincent, Paris 1981, s.29 vd.

Çalışkan, Osman: “Ülkemizde İstinaf Mahkemelerinin Tarihi Sürecine Bir Bakış”, Legal Medeni Usul ve İcra İflas Hukuku Dergisi, 2007/1, s.69 vd.

Çiftçi, Murat Özgür: Medeni Yargılama Hukukunda İstinaf, 3.Baskı, Ankara 2016.

Çiftçi, Pınar: Medeni Yargılama Hukukunda İspat Hakkı ve Sınırlamaları, Ankara 2018 (Kısaltılmışı: İspat Hakkı).

Deren-Yıldırım, Nevhis: “İstinafın Gerekçelendirilmesi ve İstinaf Sebepleri”, Prof.Dr.Özer Seliçi’ye Armağan, Ankara 2006, s.693 vd. (Kısaltılmışı: İstinaf Sebepleri).

Deren-Yıldırım, Nevhis: “Teksif İlkesi Açısından İstinaf”, İstinaf Mahkemeleri, Uluslararası Toplantı, 7-8 Mart 2003, Türkiye Barolar Birliği, Ankara 2003, s.279 vd. (Kısaltılmışı: Teksif İlkesi).

Deren-Yıldırım, Nevhis: “İstinafa Başvuru Şartları”, MİHBİR 15.Antalya Toplantısı, 6-7 Ekim 2017, Ankara 2018, s.17 vd. (Kısaltılmışı: İstinafa Başvuru).

Deschenaux, H.: La distinction du fait et du droit dans les procédures.de recours au Tribunal Fédéral, Fribourg 1948.

Di Marzo, S.: Roma Hukuku, Çev. Z.Umur, 2. Bası, İstanbul 1959.

Doğrusöz, Bumin: “Yasaların Yorumunda Gerekçe”, (http://www. denetimnet.net/UserFiles/Documents/Makaleler/A.Bumin %20Do%C4 %9Frus%C3%B6z/Yasalar%C4%B1n_yorumunda_gerek%C3%A7e.pdf).

Ekinci, Ekrem Buğra: “İslam Hukukunda Mahkeme Kararlarının Kontrolü”, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 1-2, Yıl: 2001, s.66 vd.

Eminoğlu, Cafer/Erdoğan, Ersin: Ticari Uyuşmazlıklarda İhtiyari ve Dava Şartı (Zorunlu) Arabuluculuk, Ankara 2020.

Ercan, İbrahim/Özbay, İbrahim: “Medeni Usul Hukukunda Kanun Yollarından Feragat”, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2006, C.X, Sayı: 3-4, s.448 vd.

Erdönmez, Güray: Pekcanıtez Usûl Medeni Usûl Hukuku, Cilt: II, 15.Bası, İstanbul 2017, s.1765-1886.

Erem, Faruk: “İstinaf Mahkemeleri”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 7, Sayı: 1, 1950, s.9 vd.

Ermenek, İbrahim: Medeni Usul Hukukunda Davaların Birleştirilmesi ve Ayrılması, Ankara 2014.

Ferrand, Frédérique: “Des circuits différenciés au filtrage des pourvois”, Recueil Dalloz, Y. 2017, s.1774-1775.

Ferrand, Frédérique: Appel, Paris 2012, s.325

Gençcan, Ömer Uğur: Hukuk Davalarında İstinaf ve Temyiz Uygulaması, Ankara 2018.

Gözütok, Zeki: Hukuk Davalarında İstinaf ve Temyiz Uygulama Rehberi, 2. Baskı, Ankara 2017.

Günal, A.Nadi: Roma Medeni Usul Hukukunda Yargılama Süreci ve İstinaf, Ankara 2007.

Gürdoğan, Burhan: “Temyiz Mahkemesinin Kontrolü Bakımından: Vakıa ve Hukuk”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 1956/3, s.258 vd. (Kısaltılmışı: Vakıa ve Hukuk).

Gürdoğan, Burhan: Yargıcın Takdir Hakkının Yargıtayca Denetlenmesi, Ankara 1967 (Kısaltılmışı: Yargıcın Takdir Hakkı).

Hofmann, David/Lüscher, Christian: Le Code de procédure civile, 2ème édition, Berne 2015.

Hohl, Fabienne: Procédure civile, Tome II, Deuxième édition, Berne 2010.

Hukuk Muhakemesinde İstinaf, Yayına Hazırlayan: Adalet Bakanlığı Eğitim Dairesi, Kasım 2016.

İnceoğlu, Sibel: Adil Yargılanma Hakkı, Ankara 2018,

Jeandin, Nicolas: Les voies de droit et l’exécution des jugements, Le Projet de Code de procédure civile fédérale, Edité par Suzana Lukic, CEDIDAC, Lausanne 2008, s.333 vd.

Kabadayı, Fatih: “İcra Mahkemesi Kararlarının İstinaf ve Temyizinin İcra İşlemlerine Etkisi”, İstanbul Barosu Dergisi, Sayı 2020/3, s.100 vd.

Kar, Bektaş: İş Yargılaması Usulü, 2.Bası, Ankara 2019.

Karaaslan, Varol: Medeni Usul Hukukunda Hakimin Davayı Aydınlatma Ödevi, Ankara 2013.

Karaaslan, Varol: “HMK m. 353/1-a-6 Üzerine Bir İnceleme”, Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 22, Sayı: 37, Yıl 2017, s. 219 vd. (Kısaltılmışı: HMK m. 353/1-a-6).

Karademir Aydemir, Dilek: Medeni Usul Hukukunda Mahkemelerin Yetkisi, 2.Baskı, Ankara 2019.

Karamercan, Fatih: Dava ve Cevap Dilekçesinin Unsurları-Somutlaştırma Yükü, 2.Baskı, Ankara 2021.

Karslı, Abdurrahim: Medeni Muhakeme Hukuku, 4.Baskı, İstanbul 2014.

Katayıfçı, Derya Ece: Yargı Kararları Işığında Medeni Usul Hukukunda İstinaf, Ankara 2020.Kaymaz, Seydi: Ceza Muhakemesinde İstinaf, Ankara 2017.

Keskin, Züleyha: “İdari Yargıda İstinaf Kanun Yolu”, Türkiye Barolar Birliği (TBB) Dergisi, 2016 (126), s.235 vd.

Klicka, Thomas: “İstinaf Mahkemeleri”, Uluslararası Toplantı, 7-8 Mart 2003, Türkiye Barolar Birliği (TBB), Ankara 2003, s.46 vd.

Konuralp, Haluk: “Bölge Adliye Mahkemelerinde Uygulanacak Usul (Hukuk Davaları Açısından)”, “İstinaf Mahkemeleri”, Uluslararası Toplantı, 7-8 Mart 2003, Türkiye Barolar Birliği (TBB), Ankara 2003, s.247 vd. (Kısaltılmışı: Uygulanacak Usul).

Konuralp, Haluk: “İstinafta Kamu Düzeni Kavramı”, Medeni Usul ve İcra İflas Hukukçuları Toplantısı-VI, İzmir/Çeşme 19-20 Ekim 2007, Ankara 2008, s.133 vd. (Kısaltılmışı: Kamu Düzeni)

Konuralp, Haluk: Medeni Usul ve İcra İflas Hukukçuları Toplantısı II, Eskişehir 3-5 Ekim 2003, Ankara 2007, “Birinci Oturum-Tartışmalar”, s.54.

Konuralp, Haluk/Hanağası, Emel: “Fransız Hukukunda İptal Amaçlı İstinaf Yolu”, Legal Hukuk Dergisi, Yıl 5, Sayı 54, 2007, s.1795 vd.

Konuralp, Orhan Emre: “Hâkimlerin ve Bilirkişilerin Hukukî Sorumluluğuna İlişkin Verilen Mahkeme Kararları İçin Uygulanacak Kanun Yoluna Başvuru Sınırı Üzerine Bir Hukuk Genel Kurulu Kararının Düşündürdükleri”, Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi, 9 (2) 2019, s.533 vd.

Kurt Konca, Nesibe: Medeni Usul Hukukunda Aleniyet İlkesi, Ankara 2009, s.303-304.

Kurtoğlu, Tülin: Özel Hukukta İstinaf Denetimi ve Yargılaması, Ankara 2017.

Kuru, Baki: “Usuli Müktesep Hak”, Dr.A.Recai Seçkin’e Armağan, Ankara 1974, s.375 vd. (Kısaltılmışı: Usuli Müktesep Hak).

Kuru, Baki: Hukuk Muhakemeleri Usulü El Kitabı, İstanbul 1995.

Kuru, Baki: Medeni Usul Hukuku El Kitabı, Cilt II, Ankara 2020 (Kısaltılmışı: Usul El Kitabı).

Kuru, Baki: Hukuk Muhakemeleri Usulü,Cilt: I, II, III, IV, V, VI, İstanbul 2001 (Kısaltılmışı: Hukuk Muhakemeleri).

Kuru, Baki: İcra ve İflas Hukuku El Kitabı, İkinci Baskı, Ankara 2013.

Kuru, Baki: İstinaf Sistemine göre Yazılmış Medeni Usul Hukuku, İstanbul (Ağustos) 2016.

Kuru, Baki: İstinaf Sistemine Göre Yazılmış Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı, 3.Baskı, Ankara (Ekim) 2019 (Kısaltılmışı: Medeni Usul Hukuku).

Liebman, E.T.: Manuale di diritto processuale civile, Cilt: II, Milano 1984.

Meraklı-Yayla, Deniz: Medeni Usul Hukuku’nda İstinaf Kanun Yolunda Yeniden Tahkikat Yapılması, Ankara 2014.

Meriç, Nedim: “HMK ve İİK’da Yer Alan Parasal Sınırlar (2017) Yılı)”, Legalbank Elektronik Hukuk Bankası, 2017.

Meriç, Nedim: “HUMK ve HMK’da Yer Alan 2018 Yılı İçin Geçerli Parasal Sınırlar”, Medeni Usul ve İcra İflas Hukuku Dergisi, Cilt 13, 2017/3, Sayı 38, s. 909 vd.

Meriç, Nedim: “HMK ve İİK’da Yer Alan Parasal Sınırlar (2019 Yılı)”, Legalbank Elektronik Hukuk Bankası, 2019.

Meriç, Nedim: “HMK ve İİK’da Yer Alan Parasal Sınırlar (2020 Yılı)”, Legalbank Elektronik Hukuk Bankası, 2020.

Meriç, Nedim: “HMK ve İİK’da Yer Alan Parasal Sınırlar (2021 Yılı)”, Legalbank Elektronik Hukuk Bankası, 2021.

Meriç, Nedim: Medeni Yargılama Hukukunda Tasarruf İlkesi, Ankara 2011.

Namlı, Mert: Türk ve Fransız Medeni Usul Hukukunda Yargılamanın Yenilenmesi, İstanbul 2014.

Nesli, Aslıhan: “Tensîkât-I Adliyye: Mahkeme-İ Temyîz’ Adlı Makale Bağlamında Mehmed Ârif ‘in Temyiz Mahkemesi Hakkindaki Görüşlerinin Değerlendirilmesi”, Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi, 2019/1, s.159 vd.

Öktem, İmran: “Üst Mahkemeler-İstinaf”, Ord.Prof.Dr. Sabri Şakir Ansay’ın Hatırasına Armağan, Ankara 1964, s.91 vd.

Özbay, İbrahim/Fak, Alican: “Hukuk Muhakemeleri Kanunu İle Getirilen Yeni Bir Yargılamanın İadesi Sebebi: ‘Mahkemenin Kanuna Uygun Teşekkül Etmemiş Olması”, Yargıtay Dergisi 2018/44, Sayı: 3, s.503 vd.

Özbek, Mustafa Serdar: Avrupa Birliği ve Türk Hukukunda İlamlı İcranın Etkinliği, 4.Baskı, II.Cilt, Ankara 2018 (Kısaltılmışı: İlamlı İcranın Etkinliği).

Özbek, Mustafa Serdar: Hukuk Yargılama Usulünde Gider Avansı, Ankara 2013.

Özekes, Muhammet: 100 Soruda İstinaf ve Temyiz, 3.Bası, Ankara 2016 (Kısaltılmışı: İstinaf ve Temyiz).

Özekes, Muhammet: İcra İflas Hukukunda İhtiyati Haciz, Ankara 1999 (Kısaltılmışı: İhtiyati Haciz).

Özekes, Muhammet: Pekcanıtez Usûl Medeni Usûl Hukuku, Cilt: II, 15.Bası, İstanbul 2017, s.1271-1579; Cilt: III, 15.Bası, İstanbul 2017, s.2148-2381 (Kısaltılmışı: Özekes, Pekcanıtez Usûl).

Özekes, Muhammet: “İstinaf İncelemesi Sonunda Verilecek Kararlar” MİHBİR 15.Antalya Toplantısı, “Hukuk Muhakemeleri Kanunu Çerçevesinde İstinaf”, 6-7 Ekim 2017, Ankara 2018, s.85 vd. (Kısaltılmışı: Verilecek Kararlar).

Özer, Tülay: HUMK’tan HMK’ya Medeni Usul Kanunu Tasarıları, İstanbul 2012.

Öztek, Selçuk: “Roma Medeni Usul Hukukunun Ana Hatları, Törenden Şekle; Hususi Adaletten Devlet Adaletine”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 1985/1-4, İstanbul 1985, s.335 vd.

Öztek, Selçuk: “HUMK m.427’deki Kesinlik Sınırının Temyiz Kanun Yolunun Amacı Bakımından Değerlendirilmesi ve Anayasa Mahkemesinin 20.1.1986 Tarihli Kararı”, Hukuk Araştırmaları, Cilt: 2, Sayı: 2, Mayıs Ağustos 1987, s.62 vd. (Kısaltılmışı: Temyiz Kanun Yolunun Amacı).

Öztek, Selçuk: “Adalet Bakanlığı Üst Mahkemeler Hukuk Komisyonu Tarafından Hazırlanmış Olan Üst Mahkemeler Tasarısı”, Yargı Reformu 2000 Sempozyumu, 5-8 Nisan İzmir, İzmir 2000, s104 vd. (Kısaltılmışı: Üst Mahkemeler Tasarısı).

Öztek, Selçuk: “İstinaf Mahkemelerine İlişkin Genel Bir Değerlendirme ve Özellikle İstinaf Sisteminin Yargılamayı Uzatacağı Yolundaki Görüşe Eleştirel Bir Yaklaşım”, Ankara Barosu Başkanlığı tarafından 11 Kasım 2005 tarihinde Ankara’da düzenlenen “Hukuk ve Ceza Yargılamasında İstinaf” konulu Panel, Hukuk Merceği, Konferans ve Paneller (8), Ankara Barosu Yayınları, Ankara 2007, s.61 vd.

Öztek, Selçuk: “Temyiz Kanun Yolunun Tarihçesine İlişkin Bazı Tespitler”, Prof.Dr.Mehmet Akif Aydın’a Armağan, Hukuk Araştırmaları, Özel Sayı, Yıl 2015. Cilt 21, Sayı 2, s.135 vd.

Öztek, Selçuk: “Türk Medeni Yargılama Hukukunda İstinaf Kanun Yolu, Amacı ve Felsefesi”, Temyiz İncelemesinde Hukuki Denetimin Sınırları, Türk Hukuku İstinaf Reformu Sonrası Mukayeseli Hukuk Sempozyumu, 20-21 Nisan 2017/Ankara, Ankara 2018, s.171 vd. (Kısaltılmışı: İstinaf Kanun Yolu, Amacı ve Felsefesi).

Öztek, Selçuk/Taşpınar Ayvaz, Sema/Kale, Serdar: “Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında 20 Mart 2020 Tarihli Kanun Teklifi’ne İlişkin Bazı Açıklamalar ve Kanun Teklifinin Değerlendirilmesi”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi 2020 (149), s.77 vd. (Kısaltılmışı: Kanun Teklifinin Değerlendirilmesi).

Pekcanıtez, Hakan/Simil, Cemil: İcra-İflas Hukukunda Şikayet, 2.Bası, İstanbul 2017.

Pekcanıtez, Hakan/Meriç, Nedim: Medeni Usul Hukukunda Fer’i Müdahale, 2.Bası, İstanbul 2020.

Pekcanıtez, Hakan (Taş Korkmaz, Hülya ile birlikte): Pekcanıtez Usûl Medeni Usûl Hukuku, Cilt I, 15.Bası, İstanbul 2017, s.545-714.

Pekcanıtez, Hakan/Atalay, Oğuz/Özekes, Muhammed: Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı, 7.Bası, İstanbul 2019.

Pekcanıtez, Hakan/ Atalay, Oğuz/Sungurtekin, Özkan Meral/Özekes, Muhammet İcra ve İflas Hukuku Ders Kitabı, 4.Bası, İstanbul 2017; 6.Bası, İstanbul 2019; 7.Bası, İstanbul 2020.

Pekcanıtez, Hakan: “Yargıtay Yönünden Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Değerlendirilmesi”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 2019, 144, s.383 vd. (Kısaltılmışı: Yargıtay Yönünden).

Pekcanıtez, Hakan: “Hukuk Muhakemeleri Kanununa Göre Temyiz Kanun Yolunda Yargısal Denetimin Sınırı Maddi ve Hukuki Denetim”, Temyiz İncelemesinde Hukuki Denetimin Sınırları, Türk Hukuku İstinaf Reformu Sonrası Mukayeseli Hukuk Sempozyumu, 20-21 Nisan 2017/Ankara, Ankara 2018, s.217 vd. (Kısaltılmışı: Yargısal Denetimin Sınırı).

Pekcanıtez, Hakan: “İstinaf Mahkemeleri”, Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2006/1, s.17 vd.

Pekcanıtez, Hakan: “Sorular-Tartışmalar”, Yargı Reformu 2000 Sempozyumu, 5-8 Nisan İzmir, İzmir 2000, s.115.

Pekcanıtez, Hakan: “Medeni Usul Hukukunda Aleniyet İlkesi”, Yargı Reformu 2000 Sempozyumu, 5-8 Nisan İzmir, İzmir 2000, s.408 vd. (Kısaltılmışı: Aleniyet).Pekcanıtez, Hakan: Belirsiz Alacak Davası, Ankara 2011.

Pekcanıtez, Hakan/Atalay, Oğuz/Özekes, Muhammet: “Hukuk Muhakemeleri Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifinin (2020) Değerlendirilmesi”, Lexpera Blog 30.03.2020 (Kısaltılmışı: Kanun Teklifinin Değerlendirilmesi).

Perdriau, André: “Le rôle disciplinaire du juge de cassation”, Semaine juridique, 2002, no.28, Etude 150.

Pizzorusso, A.: “Doppio grado di giurisdizione e principii costituzionali”, Rivista di driritto processuale, 1978, s.33 vd.

Postacıoğlu, İlhan E.: Medeni Usul Hukuku Dersleri, 6.Bası, İstanbul 1975.

Rétornaz, Valentin: “L’appel et le recours”, Procédure civile suisse, édité par François Bohnet, Neuchâtel 2010, s.377 vd.

Rigaux, F.: La nature du contrôle de la Cour de cassation, Bruxelles 1966.

Sancakdar, Oğuz: “İdari Yargıda İstinaf Sistemi Üzerine Düşünceler”, Danıştay ve İdari Yargı Günü 144. Yıl, Danıştay Yayınları No: 83, Ankara 2012, s.13 vd.

Saygın, Engin: “İdari Yargıda İstinaf Mahkemesi Tartışmaları Üzerine Bir Analiz”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 2011, Cilt: 69, Sayı: 1-2, s. 635 vd.

Schupbach, H.: Le recours en cassation spécialement en procédure civile neuchâteloise, Lausanne 1961.

Seçkin, Recai: Yargıtay’ın Kuruluşu, Tarihçesi ve İşleyişi, Ankara 1967.

Selçuk, Sami: “Konumu Açısından Yargıtay ve Üst (İstinaf) Mahkemeler Sorunu”, Yargıtay Dergisi, Cilt 2, Sayı 4, Ekim 1976, s.33 vd.

Selçuk, Sami: Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunun 30/06/1995 tarih ve 1993/1 E., 1995/1 K. sayılı kararına ilişkin Karşı Oy.

Simil, Cemil: Belirsiz Alacak Davası, İstanbul 2013.

Sivrihisarlı, Ömer: Hukuk Yargılamasında Maddi Hukuka İlişkin Temyiz Nedenleri ve Yargıtay Denetiminin Kapsamı, İstanbul 1978.

Solus, H./Perrot, R.: Droit judiciaire privé, Tome I, Paris 1961.

Sungurtekin Özkan, Meral/Türkoğlu Özdemir, Gökçe: Roma Hukukundan Günümüze Medeni Yargılamanın Esasları, Ankara 2008.

Surlu, Mehmet Handan: “İstinaf Usulünün Mevcut ve Öngörülen Sistem Açısından Karşılaştırılması, Beklentiler ve Muhtemel Sorunlar”, Türkiye Cumhuriyetinde İstinaf Mahkemelerinin Kuruluşunun Desteklenmesi Projesi, Türkiye’de İstinaf Mahkemelerinin Kurulması Konferansı, Ankara 2007.

Şahin, Çağatay Serdar: “Hukuk Muhakemeleri Kanunu Uyarınca İstinaf Yargılamasında Ön İnceleme Aşaması”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Prof. Dr. Durmuş TEZCAN’a Armağan, C.21, Özel Sayı, 2019, s.2659 vd.

Şengün, Kemal Oğuz: “Miras Ortaklığına Temsilci Atanması”, Adalet Dergisi, 1971, Sayı 6, s.335 vd.

Taner, Selda: “Vergi Yargısında İstinaf Üzerine Bir Değerlendirme”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 2018 (136), s. 185 vd.

Tanrıver, Süha: “Haluk Konuralp’in Tebliğine İlişkin Değerlendirme”, Medeni Usul ve İcra İflas Hukukçuları Toplantısı-VI, İzmir/Çeşme 19-20 Ekim 2007, Ankara 2008, s.149.

Tanrıver, Süha: “6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Revizyonu Üzerine Bazı Düşünceler”, Makalelerim III, Ankara 2016, s.59 vd.

Tanrıver, Süha: Medeni Usul Hukuku, Cilt I, 3.Bası, Ankara 2020; Cilt II, Ankara 2021.

Tanrıver, Süha: Hukuk Uyuşmazlıkları Bağlamında Arabuluculuk, Ankara 2020.

Taşpınar-Ayvaz, Sema: “İstinaftan Sonraki Temyiz İncelemesi ve Sonuçları”, Medeni Usul ve İcra İflas Hukukçuları Birliği Toplantısı-VI, İzmir/ Çeşme 19-20 Ekim 2007, Ankara 2008, s.151 vd. (Kısaltılmışı: İstinaftan Sonraki Temyiz İncelemesi).

Ticari Uyuşmazlıklarda Zorunlu Arabuluculuk, Editörler: Doç.Dr. Ceyda Süral Efeçınar-Dr.Öğretim Üyesi Mehmet Ertan Yardım, Ankara 2019.

Toklu, Esat: “İdari Yargıda İstinaf Sistemine Geçiş”, Danıştay ve İdari Yargı Günleri 147. Yıl Sempozyumu, Danıştay Yayınları No: 89, Ankara, 2015, s. 63 vd.

“TÜRKİYE’DE İSTİNAF MAHKEMELERİNİN KURULMASININ DESTEKLENMESİ PROJESİ” KAPSAMINDA 2-3 MART 2006 TARİHLERİNDE YARGITAY’DA DÜZENLENEN KONFERANS SUNUŞLARI (Amsterdam İstinaf Mahkemesi Başkan Yardımcısı Peter İngelse’nin müdahalesi), s.120-121, http://www.abgm.adalet. gov.tr/yayinlar/belgeler/e-kutuphane/IstinafProjesiUluslararasi KonferansSunuslari.pdf.

Ulukapı, Ömer: Medeni Usul Hukukunda Dava Arkadaşlığı, Konya 1991.

Umar, Bilge: Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, 2.Baskı, Ankara 2014.

Uyar, Talih: İcra ve İflas Kanunu Şerhi, Cilt: 1,3.Baskı, Ankara 2014.

Uyar, Talih: İlamlı Takipler, 2.Baskı, Manisa 1991.

Üstündağ, Saim: “1711 Sayılı Kanun’un Kanun Yolları Bakımından Getirdiği Değişiklikler ve Bunların Değerlendirilmesi”, Makaleler İçtihat Tahlilleri ve Çeviriler, Ankara 2010, Makale-9, s.181 vd. (Kısaltılmışı: 1711 Sayılı Kanun).

Üstündağ, Saim: İddia ve Müdafaanın Değiştirilmesi Yasağı, İstanbul 1967 (Kısaltılmışı: İddia ve Müdafaa).

Üstündağ, Saim: Medeni Yargılama Hukuku, 6.Bası, İstanbul 1997 (Kısaltılmışı: Medeni Yargılama Hukuku).

Üstündağ, Saim: Yargı Organlarının Sorunları ve Çözüm Yolları, İstanbul Barosu Dergisinin Mayıs-Haziran 1974 sayısından ayrı bası.

Yargıtay web sitesi, Tarihçe.

Yavaş, Murat: “Medeni Yargılamanın Amacı Bağlamında İspat Yükü Kavramı”, Prof.Dr.Mehmet Akif Aydın’a Armağan, Hukuk Araştırmaları, Özel Sayı, Yıl: 2015, Cilt: 21, Sayı: 2, s.741 vd. (Kısaltılmışı: Medeni Yargılamanın Amacı).

Yavaş, Murat: Medeni Usul Hukukunda Temyiz, Ankara 2015 (Kısaltılmışı: Temyiz).

Yenisey, Feridun: “Temyizin Genişletilmesi Sorunu”, Prof.Dr.Sulhi Dönmezer’e Armağan, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 1987, Cilt: 87, Sayı: 1-4, s.117 vd.

Yenisey, Feridun: Ceza Muhakemesi Hukukunda İstinaf ve Tekrar Kabulü Sorunu, İstanbul 1979.

Yıldırım, M. Kamil: “İstinaf Sebepleri ve İlk Derece Mahkemesinde Hatalı Vakıa Tespitleri”, Medeni Usul ve İcra İflas Hukukçuları Birliği ToplantısıVI, s.89 vd.

Yıldırım, M.Kamil: “Kanunyolu Olarak İstinaf”, İstinaf Mahke-meleri, Uluslararası Toplantı, 7-8 Mart 2003, Türkiye Barolar Birliği, Ankara 2003, s.292 vd.

Yıldırım, M.Kamil: Hukuk Devletinin Gereği: İstinaf, İstanbul 2000 (Kısaltılmışı: İstinaf).

Yılmaz, Ejder: Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, 3.Baskı, Cilt 3, Ankara 2017 (Kısaltılmışı, Şerh); 4.Baskı, 4.Cilt, Ankara 2021.

Yılmaz, Ejder: İstinaf, 2.Baskı, Ankara 2005 (Kısaltılmışı: İstinaf).

Yılmaz, Ejder: Medeni Yargılama Hukukunda Yemin, 2.Baskı, Ankara 2012.

Yorum Yap

Lütfen yorum yazmak için oturum açın ya da kayıt olun.