Türk Vergi Yargılaması Hukukunda İstinaf

Bu çalışmanın konusu vergi uyuşmazlıklarının yargısal yolla çözümünde başvurulan olağan kanun yolu olan istinaftır. 28 Haziran 2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanan 6545 sayılı Kanun ile idari yargılama sistemine dahil olan istinaf kanun yolu, 20 Temmuz 2016 tarihinde uygulanmaya başlanmıştır. Uygulanmaya başlamasının üzerinden dört yılı aşkın bir süre geçmesine karşılık sistemde halen açıklığa kavuşturulmamış sorunlu noktalar bulunmaktadır. "Türk Vergi Yargılaması Hukukunda İstinaf" başlıklı bu çalışmada ideal bir vergi yargılamasında olması gereken istinaf sisteminin nitelikleri ortaya konmaya çalışılmıştır. Bu çerçevede vergi yargılaması hukukunun kendine has niteliği ve ilkeleri ile adil yargılanma hakkı ekseninde istinaf kanun yolu incelenerek istinaf kanun yolundaki mevcut aksaklıklara çözüm önerileri getirilmiştir.(ARKA KAPAKTAN)

İçindekiler

Giriş
Birinci Bölüm
Terminoloji-Kavram-Tarihçe-Karşılaştırmalı Hukuk
1.1. Terim ve Kavram
1.1.1. Terminoloji ve Kavram
1.1.2. İstinafın Diğer Kanun Yollarıyla Genel Hatları İtibariyle Karşılaştırılması
1.1.3. İstinafın Tarihçesi, Diğer Yargılama Dallarında ve Seçilmiş Ülke Hukuklarında Vergi Yargılamasında İstinaf Uygulaması
1.2. İstinafın Amaçları
1.2.1. Uyuşmazlıkları Sona Erdirme
1.2.2. İçtihat Birliğinin Sağlanması
1.2.3. Çıkarlar Dengesini Koruma
1.2.4. Hukuki Güvenliği Sağlama
1.2.5. Somut Olay Adaletinin Gerçekleştirilmesi/Vergi Adaletini Sağlama
1.3. İstinaf Kanun Yoluna Başvurmanın Etkileri
1.3.1. Aktarıcı Etki
1.3.2. Erteleyici Etki

İkinci Bölüm
Vergi Yargılaması Hukukunda İstinafın Kuramsal Temelleri ve Dayanakları ile İstinaf Kanun Yoluna Egemen Olan İlkeler
2.1. İstinafın Kuramsal Temelleri ve Dayanakları
2.1.1. İstinafın Kuramsal Temelleri
2.1.2. İstinafın Pozitif Hukuktaki Temelleri
2.1.3. Vergi Yargılamasında İstinafın Gerekliliği
2.2. İstinaf Kanun Yoluna Egemen İlkeler
2.2.1. Adil Yargılanma Hakkı
2.2.2. Re'sen Araştırma İlkesi
2.2.3. Yazılılık İlkesi
2.2.4. Usul Ekonomisi İlkesi
2.2.5. Delil Serbestisi İlkesi
2.2.6. Delillerin Serbestçe Değerlendirilmesi İlkesi

Üçüncü Bölüm
İstinaf Başvurusu ve Süreci
3.1. İstinafın Konusu ve Niteliği
3.1.1. Aleyhine İstinaf Kanun Yoluna Başvurulabilecek Kararlar
3.1.2. Aleyhine İstinaf Kanun Yoluna Başvurulamayacak Kararlar
3.1.3. İstinafın Hukuki Niteliği
3.2. İstinaf Başvurusu Usulü
3.2.1. İstinaf Mahkemesinin Teşkilatlanması ve Yapısı
3.2.2. İstinafa Başvuru Hakkına Sahip Olanlar
3.2.3. İstinafa Başvuru Süresi
3.2.4. İstinaf Başvurusunun Şekli, Dilekçesinin İçeriği ve Ön İnceleme
3.2.5. İstinaf Yoluna Başvurmanın Mahkeme Kararının Uygulanmasına Etkisi
3.3. İstinaf Sebepleri
3.3.1. Hukuka Aykırı Karar Verilmiş Olması
3.3.2. Usul Hükümlerinin Uygulanmasında Hata veya Eksiklik Olması
3.4. İstinafta Duruşma
3.5. İddia ve Savunmanın Genişletilmesi ve Değiştirilmesi

Dördüncü Bölüm
İstinaf Mahkemesinin Verebileceği Kararlar ve Bu Kararlara Karşı Olağan Başvuru Yolu
4.1. İstinaf Başvurusunun Bölge İdare Mahkemesince (İstinaf Mahkemesince) İncelenmesi
4.1.1. Davaya Yasaklanmış ya da Reddedilmiş Hâkim Tarafından Bakılması
4.1.2. Davaya Görevsiz veya Yetkisiz Mahkeme Tarafından Bakılması
4.2. Yürütmenin Durdurulması
4.2.1. Genel Olarak Yürütmenin Durdurulması
4.2.2. İstinaf Aşamasında Yürütmenin Durdurulması
4.3. İstinaf Mahkemesinin Verebileceği Kararlar
4.3.1. İstinaf Başvurusunun Haklı Bulunması Durumunda Verilen Kararın Sonucu
4.3.2. İstinaf Başvurusunun Haklı Bulunmaması Durumunda Verilen Kararın Sonucu
4.3.3. İstinaf Yargılamasının Karar Verilmesine Yer Olmaması Sebebiyle Sona Ermesi
4.4. İstinaf Mahkemesi Kararının Şekli ve İçeriği ile Gerekçesi
4.4.1. İstinaf Mahkemesi Kararının Şekli ve İçeriği
4.4.2. İstinaf Mahkemesi Kararının Gerekçesi
4.5. İstinaf Mahkemesi Kararlarının Temyizi
Sonuç

Kaynakça