Adi Ortaklığın Tasfiyesi

ÖZET 7

ABSTRACT 9

TEŞEKKÜR 11

İÇİNDEKİLER 13

KISALTMALAR 19

GİRİŞ 21

BÖLÜM I

MALVARLIĞI KAVRAMI VE MALVARLIKLARININ

ORTADAN KALKMASI

1.1. MALVARLIĞI KAVRAMI 23

1.1.1. Tanımı 23

1.1.2. Unsurları 26

1.1.2.1. Ekonomik Değer Unsuru 26

1.1.2.2. İntikale Elverişli Olma Unsuru 27

1.1.2.3. Manevi Bir Görev Karşılığı Olmaması Unsuru 28

1.1.3. Türleri 28

1.1.3.1. Birinci Derece Malvarlığı Hakları 29

1.1.3.1.1. Mutlak Malvarlığı Hakları 29

1.1.3.1.2. Nispi Malvarlığı Hakları 30

1.1.3.2. İkinci Derece Malvarlığı Hakları 31

1.2. MALVARLIKLARININ ORTADAN KALKMASI’NIN SEBEPLERİ 32

1.2.1. Ölüm 32

1.2.2. İflas 34

1.2.3. Bir Malvarlığını Ortaya Çıkaran Hukuki İlişkilerin Sona Ermesi 35

1.3. MALVARLIKLARININ ORTADAN KALDIRILMASINA MATUF

İŞLEMLER 40

1.3.1. Tasfiye Kavramı 40

1.3.2. Başlıca Tasfiye İşlemleri 40

1.3.2.1. Malvarlığının Tespit Edilmesi ve Malvarlığı Üzerinde Hak

Sahibi Olanların Belirlenmesi (Veraset İlamı Çıkarılması) 40

1.3.2.2. Alacakların Tahsili Suretiyle Malvarlığına Reel Girişin

Sağlanması 41

1.3.2.3. Malvarlığının Paraya Çevrilmesi İhtiyacı ve Satış İşlemleri 41

1.3.2.4. Borçların Ödenmesi Suretiyle Pasifin Kapatılması 41

1.3.2.5. Net Aktifin Pasifi Karşılamaması İhtimali/Malvarlığının Borca

Batık Olması 41

1.3.2.6. Malvarlığı Üzerinde Hak Sahibi Olanlara Dağıtım Öncesi

Yapılacak İade İşlemleri 42

1.3.2.7. Malvarlığı Üzerinde Hak Sahibi Olanların Tasfiye Paylarının

Belirlenmesi ve İadesi (Kapanış Bilançosu) 42

BÖLÜM II

GENEL OLARAK ADİ ORTAKLIK

VE SONA ERMESİ

2.1. ADİ ORTAKLIK KAVRAMI 43

2.1.1. Tanımı 43

2.1.2. Unsurları 45

2.1.2.1. Sözleşme Unsuru 45

2.1.2.2. Kişi Unsuru 48

2.1.2.3. Sermaye Unsuru 50

2.1.2.4. Ortak Amaç Unsuru ve Affectio Societatis Kavramı 54

2.1.3. Türleri 58

2.1.3.1. Açık Adi Ortaklık - Kapalı Adi Ortaklık Ayrımı 58

2.1.3.1.1. Açık Adi Ortaklık 59

2.1.3.1.2. Kapalı (Gizli) Adi Ortaklık 60

2.1.3.2. Adi Ortaklık Temeline Dayanan Bazı Alt Türler 63

2.1.3.2.1. Ön Ortaklık 63

2.1.3.2.2. Joint Venture 67

2.1.3.2.2.1. Tanımı ve Unsurları 67

2.1.3.2.2.2. Türleri 71

2.1.3.2.2.2.1. Salt Sözleşmeye Dayalı

Joint Venture 72

2.1.3.2.2.2.2. Sermayeye Katılmalı

Joint Venture 73

2.1.3.2.2.3. Adi Ortaklık Hükümlerinin

Uygulanabilirliği 75

2.1.3.2.3. Konsorsiyum 77

2.1.3.2.3.1. Tanımı ve Unsurları 77

2.1.3.2.3.2. Türleri 81

2.1.3.2.3.2.1. Emisyon

Konsorsiyumları 82

2.1.3.2.3.2.2. Yapı (İnşaat)

Konsorsiyumları 82

2.1.3.2.3.2.3. Kredi Konsorsiyumları 82

2.1.3.2.3.2.4. Oy Konsorsiyumları 83

2.1.3.2.3.3. Adi Ortaklık Hükümlerinin

Uygulanabilirliği 83

2.1.3.2.4. Konzern 85

2.1.3.2.5. Donatma İştiraki 86

2.1.3.2.6. Kartel 87

2.1.3.2.7. Müşterek Sigorta 90

2.2. ADİ ORTAKLIKTA SONA ERME SEBEPLERİ 92

2.2.1. Adi Ortaklığın Sona Ermesi 92

2.2.1.1. İradi (Oybirliği İle) Sona Erme 93

2.2.1.2. Feshi İhbar İle Sona Ermesi 94

2.2.1.2.1. Feshin Hukuki Niteliği 94

2.2.1.2.2. Fesih Süreleri 94

2.2.1.2.3. Ehliyet 96

2.2.1.3. İradi Olmayan Sona Erme (İnfisah) Sebepleri 96

2.2.1.3.1. Ortaklık Amacının Gerçekleşmiş Olması Ya da

Gerçekleşmesinin İmkânsız Hâle Gelmesi 96

2.2.1.3.2. Ortaklardan Birinin Ölümü 99

2.2.1.3.2.1. Sözleşmede Ortaklardan Birinin

Ölümüne Dair Düzenleme Olmaması 99

2.2.1.3.2.2. Sözleşme ile Ortaklığın Mirasçılarla

Devamının Kararlaştırılmış Olması 100

2.2.1.3.3. Belirli Sürenin Dolması 103

2.2.1.3.3.1. Sürenin Dolmasının Ortaklığın Sona

Ermesine Neden Olması 103

2.2.1.3.3.2. Süre Dolmuş Olmasına Rağmen

Ortaklığın Devamı 104

2.2.1.3.4. Ortaklardan Birinin Tasfiye Payının Haczi, İflası

Ya Da Kısıtlanması 104

2.2.1.3.4.1. Ortakların Birinin Tasfiye Payının

Haczi 105

2.2.1.3.4.2. Ortaklardan Birinin İflası 107

2.2.1.3.4.3. Ortaklardan Birinin Kısıtlanması 108

2.2.1.4. Yargı Kararıyla Sona Ermesi (Haklı Sebeple Fesih) 109

2.2.2. Ortaklığın Sona Ermesi (Çıkma veya Çıkarılma) 114

BÖLÜM III

ADİ ORTAKLIKTA TASFİYE SÜRECİ

3.1. ORTAKLIĞIN TASFİYE AŞAMASINA GİRMESİ 117

3.1.1. Tasfiye Aşamasındaki Ortaklığın Hukuki Durumu 117

3.1.1.1. Ortaklık Amacının Değişmesi 118

3.1.1.2. Ortakların Hak ve Yükümlülükleri 119

3.1.1.2.1. Yönetim ve Temsil Yetkisi 119

3.1.1.2.1.1. Yönetim Yetkisinin Sona Ermesi 119

3.1.1.2.1.2. Temsil Yetkisinin Daralması 121

3.1.2. Tasfiyenin Niteliği 121

3.1.3. Adi Ortaklığın Tasfiyesinde Hukuk Boşluğu 124

3.1.4. Ortaklığın Tasfiyesinin Üçüncü Kişilere Karşı Etkisi 125

3.2. TASFİYEYİ YÜRÜTECEK KİŞİ VE MAKAMLAR 126

3.2.1. Ortaklar Tarafından Yürütülmesi 126

3.2.2. Tasfiye Görevlileri Tarafından Yürütülmesi 128

3.2.2.1. Genel Olarak 128

3.2.2.2. Tasfiye Görevlilerinin Atanması 129

3.2.2.2.1. Ortaklık Sözleşmesi İle Atanması 129

3.2.2.2.2. Ortakların Kararı İle Atanması 130

3.2.2.2.3. Kanun Gereği Atanması 131

3.2.2.2.4. Hâkim Tarafından Atanması 131

3.2.2.3. Tasfiye Görevlilerinin Hukuki Statüsü 134

3.2.2.4. Tasfiye Görevlilerinin Hak ve Yükümlülükleri 134

3.2.2.5. Tasfiye Görevlilerinin Görevinin Sona Ermesi 136

3.2.2.5.1. Azil 137

3.2.2.5.2. İstifa 138

3.2.2.5.3. Diğer Sona Erme Sebepleri 138

3.2.3. Mahkeme Tarafından Yürütülmesi (Tasfiye Davası) 138

3.2.3.1. Genel Olarak 138

3.2.3.2. Tasfiyede Mahkemelerin Görevli Olduğu Hâller 139

3.2.3.3. Davanın Tarafları 141

3.2.3.4. Görevli ve Yetkili Mahkeme 142

3.2.3.5. Mahkeme Tarafından Tasfiyenin Yapılmasının Zorunlu Olması ve Mahkemenin Karar Veremeyeceği Hâller 145

3.2.3.5.1. Mahkeme Tarafından Tasfiyenin Yapılmasının Zorunlu Olması 145

3.2.3.5.2. Mahkemenin Karar Veremeyeceği Hâller 146

3.3. TASFİYEYE UYGULANABİLECEK HÜKÜMLER 149

3.4. ADİ ORTAKLIĞIN TASFİYE AŞAMALARI 152

3.4.1. Dış Tasfiye Aşaması 154

3.4.1.1. Açılış Bilançosu 154

3.4.1.2. Ortaklığın Malvarlığının Tespit Edilmesi 155

3.4.1.3. Malvarlığının Paraya Çevrilmesi 159

3.4.1.4. Ortaklık Borçlarının Ödenmesi 160

3.4.1.5. Ortakların Ortaklığa Verdikleri Avans ve Yaptıkları Masrafların Ödenmesi 161

3.4.2. İç Tasfiye Aşaması 163

3.4.2.1. Sermaye Paylarının Geri Verilmesi 164

3.4.2.1.1. Geri Verilmenin Şartları 164

3.4.2.1.2. Geri Verilme Usulü 165

3.4.2.2. Tasfiye Kârı veya Tasfiye Zararının Paylaşımı 168

3.4.2.2.1. Genel Olarak 168

3.4.2.2.2. Tasfiye Kârı 170

3.4.2.2.3. Tasfiye Zararı 172

3.4.3. Kapanış Hesabı (Son Bilanço) Hazırlanması 173

3.4.4. Tasfiyenin Kapatılması 174

3.4.5. Adi Ortaklıkta Ek Tasfiye Hükümlerinin Uygulanması 175

3.4.6. Tasfiyeden Dönme 176

3.4.7. Adi Ortaklığın Tasfiyesiz Sona Ermesi 177

3.5. ZAMANAŞIMI 178

3.5.1. Adi Ortaklıkla Üçüncü Kişi Arasındaki İlişki Bakımından Zamanaşımı 178

3.5.2. Adi Ortaklıkta Ortaklar Arasındaki İlişki Bakımından Zamanaşımı 178

SONUÇ 183

KAYNAKÇA 187

ÖZGEÇMİŞ 201

KAYNAKÇA

ABDELFATAH Sema (2017), Tüzel Kişiliği Olmayan Ortaklıklarda Yönetim, Adalet Yayınevi, 1. Baskı, Ankara.

ACEMOĞLU Kevork (1971), Borçlar Kanunu’nun 179. Maddesine Göre Malvarlığı ve Ticari İşletmenin Devri, Fakülteler Matbaası, İstanbul 1971.

AKINCI Oya Erkan (1988), “Bir Malvarlığı veya Ticari İşletmenin Dev-ri”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanma-mış Yüksek Lisans Tezi), Ankara 1988.

AKINTÜRK Turgut ve KARAMAN ATEŞ Derya (2019), Aile Hukuku, Beta Yayıncılık, 21. Baskı, İstanbul.

AKİPEK Jale (1973), Türk Eşya Hukuku (Ayni Haklar), Mülkiyet, Se-vinç Matbaası, 2. Baskı, Ankara.

AKİPEK Jale, AKINTÜRK Turgut ve ATEŞ Derya (2018), Eşya Hu-kuku, Beta Yayıncılık, 2. Baskı, İstanbul 2018.

AKKANAT Hâlil (2004), Ölümün Özel Hukuk İlişkilerine Etkisi, Filiz Kitabevi, 1. Baskı, İstanbul.

AKKANAT Hâlil (2004), “Adi Ortaklıkta Haklı Sebeple İhraç Mümkün Müdür?”, İÜHFM, C. LXII, S. 1-2, 333-349, 2004.

AKKURT Zülal ve AKGÜL Barış (2011), “Joint Venture ve Konsorsi-yumun Türk Hukuku’ndaki Yeri”, Yargıtay Dergisi, Cilt: 27, Sayı: 4, Yıl: 2001.

AKSOY Mehmet Ali (2015), Ortak Girişimler ve Konsorsiyum Sözleş-meleri, Ankara.

AKSOY Nazım (2017), Joint Venture’ın Türk ve Rus Mevzuatları Açı-sından Hukuki Tahlili, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bi-limler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 9 Sayı: 19 2017 – Haziran (s. 368-395).

AKSU Simge (2011), “Adi Ortaklığın Sona Erme Sebepleri”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Anabilim Dalı, Özel Hukuk Programı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir, 2011.

AKYOL Şener (1997), Know-How, Management, Joint Venture ve Bü-yük Çaplı İnşaat Sözleşmeleri – Borçlar Hukuku Özel Borç İlişki-leri, İstanbul.

AKYOL Şener (2008), Tam Üçüncü Şahıs Yararına Sözleşme, Vedat Kitapçılık, 1. Baskı, İstanbul.

ALHAN Acem Süleyman ve ÇOBANOĞLU Rıdvan (2016), “Adi Or-taklık Sözleşmesi Tanımı ve Unsurları”, İstanbul Barosu Dergisi, C.90, S. 1, 2016, s. 177-197.

ATASOY Abdurrahman (1996), “Ticari İşletmenin Devri ve Devrin Kapsamı”, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi, Özel Hukuk Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans, Konya 1996.

ARSLAN Ramazan, YILMAZ Ejder, AYVAZ TAŞPINAR, Sema ve HANAĞASI Emel (2018), Medeni Usul Hukuku, Yetkin Yayıncı-lık, 4. Baskı, Ankara.

ARSLAN Ramazan, YILMAZ Ejder, AYVAZ TAŞPINAR, Sema ve HANAĞASI Emel (2018), İcra ve İflas Hukuku, Yetkin Yayınları, 4. Baskı, Ankara.

ALVER Cemil (1988), Ticaret Kanunu Genel Esasları, Ankara.

ALVER Cemil (1988), Adi Ortaklık, Ankara.

ALTINTAŞ Selçuk (2019), “6102 Sayılı Ticaret Kanununa Göre Ano-nim Şirketlerin Tasfiyesi”, Doğuş Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Özel Hukuk Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2019.

ANSAY Tuğrul (1967) “Adi Şirketin Ortaklarının Haksız Fiilden Doğan Sorumlulukları”, BATIDER, s. IV, 1967.

ANSAY Tuğrul (1978), Bankacılık Yönünden Ticaret Hukuku Kuralları, Türkiye Bankalar Birliği, 2. Baskı, Ankara.

ANSAY Tuğrul (1999), “Adi Şirket Bir Tüzel Kişi Midir?”, Erdoğan Moroğlu’ na 65. Yaş Günü Armağanı, İstanbul 1999, s. 1-10.

ANSAY Tuğrul 1967, Adi Şirket, Dernek ve Ticaret Şirketleri, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü, Ankara.

ANTALYA Gökhan ve SAĞLAM İpek 2015, Miras Hukuku, Legal Yayıncılık, 3. Baskı, İstanbul.

ARKAN Sabih 2001, “Adi Şirket Ortağına Sözleşmeyle Verilen İdare Yetkisinin Kaldırılması ve Sonuçları”, Banka ve Ticaret Hukuku Dergisi, C. XXI, Sayı 2, Yıl 2001.

ARKAN Sabih, Ticari İşletme Hukuku, Banka ve Ticaret Hukuku Araş-tırma Enstitüsü, 24. Baskı, Ankara 2018.

ARSLAN İbrahim ve ÜNAL Mücahit, “Avukatlık Ortaklığının Diğer Ortaklık Türleri İle Karşılaştırılması ve Hukuki Niteliği”, SÜHFD, C.16, S.1, Yıl 2008, s. 47-69.

ARSLAN Ramazan, YILMAZ Ejder, AYVAZ TAŞPINAR Sema, ve HANAĞASI Emel 2018, Medeni Usul Hukuku, Yetkin Yayıncıla-rı, 4. Baskı, Ankara.

ARSLANLI Hâlil 1960, Kollektif ve Komandit Şirketler, Fakülteler Matbaası, 2. Baskı, İstanbul.

AVCI Büşra 2017, “Adi Ortaklıkta Ortaklar Arası İlişkiler”, Kadir Has Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Anabilim Dalı Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.

AYAR Ahmet 2015, “Adi Ortaklık Sözleşmesinde İç ve Dış İlişkiler”, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Ana-bilim Dalı Doktora Tezi, İstanbul.

AYHAN Rıza, ÇAĞLAR Hayrettin ve ÖZDAMAR Mehmet 2019, Şir-ketler Hukuku Genel Esaslar, Yetkin Yayıncılık, 1. Baskı, Ankara.

AYHAN Rıza, ÇAĞLAR Hayrettin ve ÖZDAMAR Mehmet 2019, Si-gorta Hukuku, Yetkin Yayıncılık 2. Baskı, Ankara.

AYİTER Nuşin 1968, Mamelek Kavramı Üzerine İnceleme, Sevinç Matbaası, Ankara.

AYİTER Nuşin 1971, Miras Hukuku, Sevinç Matbaası, 2. Baskı, Anka-ra.

AYİTER Nuşin 1983, Eşya Hukuku, Savaş Yayınları, 2. Baskı, Ankara.

AYİTER Nuşin ve KILIÇOĞLU Ahmet 1993, Miras Hukuku, Savaş Yayınları, 3. Baskı, Ankara.

AYKUN Mehmet Ali 2019, Adi Ortaklığın Sona Ermesi ve Tasfiyesi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Anabi-lim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kayseri.

AYTAÇ Zühtü 1976, Bağlı İşletmeler Hukuku ve Türk Hukukundaki Görünümü, BATİDER, c. VIII,.

BAHTİYAR Mehmet 2019, Ortaklıklar Hukuku, Beta Yayıncılık, 13. Baskı, İstanbul.

BARLAS Nami 2016., Adi Ortaklık Temeline Dayalı Sözleşme İlişkileri, Vedat Kitapçılık, 3. Baskı, İstanbul.

BAŞTUĞ İrfan, Şirketler Hukukunun Temel İlkeleri, İstiklal Matbaası, İzmir 1974.

BAYRAM Salih 2017, Uygulama Örnekleriyle Bölünme Birleşme ve Tasfiye İşlemleri, Maliye Hesap Uzmanları Derneği, 1. Baskı, İs-tanbul.

BERKİ Şakir 1958, Borçlar Hukuku, Kitap II Hususi Hükümler, Güzel Sanatlar Matbaası, Ankara.

BİLGE Necip 1971, Borçlar Hukuku – Özel Borç Münasebetleri, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü.

BİLGEÇ Hakan 2012, “Şahıs Şirketlerinde Ortakların Kişisel Alacaklı-larına Tanınan Haklar”, Doğu Akdeniz Üniversitesi.

BİLGİLİ Fatih 2002, “Adi Ortaklıkların Fiil Ehliyeti ve Alman Federal Mahkemesi’nin Verdiği Yeni Karar Karşısında Ortaya Çıkan Du-rum”, Prof. Dr. Ömer Teoman’a 55. Yaş Günü Armağanı/Cilt 1, s. 197–213, İstanbul.

BİLGİLİ Fatih 2003, Türk Ortaklıklar Hukukunda Gizli Ortaklık İlişki-leri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.

BİLGİLİ Fatih ve DEMİRKAPI Ertan 2018, Şirketler Hukuku, Dora Yayıncılık, 9. Baskı, Ocak.

BİLGİŞİN Şevket Memedali 1950, Ticaret Hukuku Prensipleri Cilt I, Duygu Matbaası, 3. Baskı, İstanbul.

BİRKAŞ Hasan 1975, Ticaret Şirketleri ve Tatbikat, Yeni Üniversite Kitabevi, Ercivan Matbaası, 4. Baskı, İstanbul.

BOYACIOĞLU Cumhur 2006, Konzern Kavramı, Ankara.

BOZER Ali ve GÖLE Celal 2018, Ticari İşletme Hukuku, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü, 5. Bası, Ankara

BOZKURT Tamer 2019, Şirketler Hukuku, Legem Yayıncılık, 10. Bas-kı, Ankara.

BUZ Vedat 2010, “Akamete Uğrayan Sözleşme İlişkilerinin Tasfiyesi”, Prof. Dr. Rona Serozan’a Armağan I, On İki Levha Yayıncılık, s. 611-662, Ankara.

CAN Mertol 2018: Türk Özel Sigorta Hukuku, Adalet Yayınevi, 1. Bas-kı, Ankara.

CAN Mustafa Erdem 2017, Şirketler Hukuku Dersleri, Turhan Kitabevi, 2. Baskı, Ankara.

CANOĞLU Mehmet Ali 1976, Şirketler Muhasebesi (Ortaklıklar Muha-sebesi), Sermet Matbaası, İstanbul.

CENGİZ Delil 2020, “Adi Ortaklık Payının Haczi ve Paraya Çevrilme-si”, Ankara Üniversitesi Özel Hukuk Anabilim Dalı, Yayımlan-mamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

COŞGUN Özlem Karaman (2015), Anonim Şirketin Tasfiyesi, Adalet Yayınevi, 1. Baskı, Ankara.

ÇAKI Gamze (2017), “Anonim Ortaklık Tasfiyesinde Alacaklıların Korunması”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Özel Hukuk Anabilim Dalı, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

ÇAMOĞLU Ersin (1976), Kollektif Ortaklıkta Haklı Sebep Kavramı ve Ortağın Haklı Sebeple Çıkarılması, Fakülteler Matbaası.

ÇAVUŞ Hamit (2019), “Tacir Sıfatının Kazanılması ve Kaybedilmesi”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hu-kuk Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Samsun, 2019.

ÇEKER Mustafa (2014), Ticaret Hukuku, Karahan Kitabevi, 8. Baskı, Adana.

ÇELEBİ F.Betül Çakır (2017), “Joint Venture’ın Hukuki Niteliği”, YBHD, Yıl 2, Sayı 2017/2, s. 97 – 126, Ankara 2017.

ÇELEBİCAN KARADENİZ Özcan (2012), Roma Hukuku (Genel Kavramlar/Kişiler Hukuku), Yetkin Yayıncılık, 12. Baskı, Ankara.

ÇEVİK Orhan Nuri (2002), Uygulamada Şirketler Hukuku, Yetkin Ya-yıncılık, 3. Baskı, Ankara.

DALAMANLI Lütfü ve KAZANCI Faruk (1990), İlmi ve Kazai İçti-hatlarla Açıklamalı Borçlar Kanunu, Kazancı Hukuk Yayınları No:71 Cilt IV, İstanbul.

DAYINLARLI Kemal (2007), Joint Venture Sözleşmesi, 3. Baskı, An-kara.

DELİCE Emrah (2013), “Adi Ortaklıkta Ortaklar Arası İlişkiler”, Erci-yes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Kayseri 2013.

DERYAL Yahya (2005), Ticaret Hukuku, Derya Kitabevi, 8. Baskı, Trabzon.

DOĞANAY Y. Ümit (1968), Adi Şirket Akdi (Akdin Unsurları-Kurulması- Hükümsüzlüğü), Kutulmuş Matbaası, İstanbul.

DOMANİÇ Hayri (1988), Türk Ticaret Kanunu Şerhi Cilt I, Temel Ya-yıncılık, İstanbul.

DOMANİÇ Hayri (1970), Adi, Kollektif ve Komandit Şirketler, Fakülte-ler Matbaası, 3. Baskı, İstanbul.

DOMANİÇ Hayri (1988), Ticaret Hukukunun Genel Esasları, 4. Baskı, İstanbul.

DURAL Mustafa ve ÖZ Turgut (2018), Türk Özel Hukuku Cilt IV - Mi-ras Hukuku, Filiz Kitabevi, 12. Baskı, İstanbul.

DURAL Mustafa, GÜMÜŞ Mustafa Alper ve ÖĞÜZ Tufan (2016), Türk Özel Hukuku Cilt III – Aile Hukuku, Filiz Kitabevi, 15. Baskı, İstanbul.

DURMAN Okay (2008), “İcra ve İflas Hukuku Açısından Malvarlığı veya Ticari İşletmenin Devri”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakül-tesi Doktora Tezi, 2008.

EREM S. Turgut (1969), Ticaret Hukuku Prensipleri – Cilt II Ticaret Şirketleri, 3. Baskı, İstanbul.

EREN Fikret (2019), Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Yetkin Yayıncı-lık, 24. Baskı, Ankara.

EREN Fikret (2018), Borçlar Hukuku Özel Hükümler, Yetkin Yayıncı-lık, 6. Baskı, Ankara 2018.

EREN, Fikret, (2016) Mülkiyet Hukuku, Yetkin Yayıncılık, 4. Baskı, Ankara.

EREN Fikret ve AKTÜRK İpek Acar (2019), Türk Miras Hukuku, Yet-kin Yayıncılık, 1. Baskı, Ankara.

ERİŞ Gönen (2010), Türk Ticaret Kanunu - 2. Cilt, Seçkin Yayıncılık, 2. Baskı, Ankara.

ERİŞ Gönen (2017), Türk Ticaret Kanunu - 2. Cilt, Seçkin Yayıncılık, 3. Baskı, Ankara.

ESCHER (1949), Medeni Kanun Şerhi – Miras Hukuku (Çeviri: Sabri Şakir Ansay) Ankara Yeni Cezaevi Basımevi, Ankara.

FİDAN Özlem Sarı (2015), “Mirasçılık Sıfatını Kaybedenlerin Miras Ortaklığı ile İlişkileri”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XIX, Y. 2015, Sa.2.

FİDAN, Özlem Sarı (2016), Miras Ortaklığı, Adalet Yayınevi, 1. Baskı, Ankara.

GİRGİN Ömer Ali (2017), Adi Ortaklıkta Temsil ve Borçlardan Sorum-luluk, On İki Levha Yayıncılık, 1. Baskı, İstanbul.

GÖNENSAY Samim ve BİRSEN Kemaleddin (1956), Miras Hukuku, Fakülteler Matbaası, İstanbul.

GÖZLER Kemal (2018), Hukuka Giriş, Seçkin Yayıncılık, 15. Baskı, Ankara.

GÜMAN Nihat (2010), Elbirliği Mülkiyeti ile Kollektif ve Komandit Şir-ket Hisselerinin Haczi ve Paraya Çevrilmesi, Vedat Kitapçılık, 1. Baskı, İstanbul.

GÜNAY Cevdet İlhan (2015), Türk Borçlar Kanunu Şerhi, Yetkin Ya-yınları, 2. Baskı, Ankara.

GÜNAY Sena Nur (2016), “Sermaye Şirketlerinde Tüzel Kişilik Perde-sinin Aralanması”, İstanbul Şehir Üniversitesi Özel Hukuk Anabi-lim Dalı Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2016.

GÜNSAY Töre (2018), “Adi Ortaklık Sözleşmesinde Ortakların Üçüncü Kişilerle İlişkisi ve Temsil”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bi-limler Enstitüsü Özel Hukuk Programı Yüksek Lisans Tezi, İzmir 2018.

HACIGÜZELLER (SONGUR) Damla Gülseren (2019), “Anonim Şir-ketlerde Önemli Miktarda Malvarlığı Üzerinde İşlemler”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Özel Hukuk Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara 2019.

HAMAMCIOĞLU Esra ve KARAMANLIOĞLU Argun (2016), Cev-det Yavuz’a Armağan, “Adi Ortaklık Sözleşmesinde Şekil”, s. 1304-1331.

HATEMİ Hüseyin (1976), Hukuka ve Ahlaka Aykırılık Kavramı ve So-nuçları Kuralı, İstanbul.

HATEMİ Hüseyin (2018), Miras Hukuku, On İki Levha Yayıncılık, 8. Baskı, İstanbul.

HIRSCH Ernst (1948), Ticaret Hukuku Dersleri, Hak Kitabevi, 3. Bas-kı, İstanbul.

İMRE Zahit (1978), Türk Miras Hukuku, Fakülteler Matbaası, 4. Baskı, İstanbul.

İMREGÜN Oğuz (1987), Kara Ticareti Hukuku Dersleri, Evrim Dağı-tım, 8. Baskı, İstanbul.

İMREGÜN Oğuz (1996), Kara Ticareti Hukuku Dersleri, Filiz Kitabevi, İstanbul.

İNAN Ali Naim ve YÜCEL Özge (2014), Borçlar Hukuku Genel Hü-kümler, Seçkin Yayıncılık, 4. Baskı, Ankara.

İSLAMOV Nazim (2003), “Joint Venture”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Anabilim Dalı, Ankara 2003.

İŞGÜZAR Hasan, DEMİR Mehmet ve YILMAZ Süleyman (2018), Miras Hukuku, Yetkin Yayıncılık, 1. Baskı, Ankara.

KAHYAOĞLU Emin Cem (2011), “Anonim Ortaklıkta Haklı Sebeple Fesih”, Şenel Akyol’a Armağan, Filiz Kitabevi, İstanbul.

KAPLAN İbrahim (2013), İnşaat Sektöründe Müşterek İş Ortaklığı Joint Venture, Yetkin Yayıncılık, 3. Baskı, Ankara.

KARAHAN Sami (2012), Şirketler Hukuku, Mimoza Yayıncılık, 1. Baskı, Ankara.

KARAHASAN Mustafa Reşit (1992), Türk Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri 4. Cilt, Ankara.

KARAHASAN Mustafa Reşit (2004), Türk Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri, Notlandırılmış Yasa Maddeleri ve Yargıtay Kararları, C. V, İstanbul.

KARAYALÇIN Yaşar (1965), Ticaret Hukuku Dersleri - Şirketler Hu-kuku, Ankara.

KARAYALÇIN Yaşar (1973), Ticaret Hukuku-Şirketler Hukuku II, Sevinç Matbaası, 2. Baskı, Ankara.

KAYAR İsmail (2018), Ticaret Hukuku, Seçkin Yayıncılık, 5. Baskı, Ankara.

KENDİGELEN Abuzer (2001), Ticaret Hukuku Kürsüsünde Onbeş Yıl - Makalelerim, İstanbul.

KENDİGELEN Abuzer (2016), Yeni Türk Ticaret Kanunu Değişiklik-ler, Yenilikler ve İlk Tespitler, On İki Levha Yayıncılık, 3. Baskı, İstanbul.

KERVANKIRAN Emrullah (2015), Anonim Şirketlerin Tasfiyesi, Seç-kin Yayıncılık, 1. Baskı, Ankara.

KILIÇOĞLU Ahmet (2018), Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Turhan Kitabevi, 22. Baskı, Ankara.

KILIÇOĞLU Ahmet (2019), Borçlar Hukuku Özel Hükümler, Turhan Kitabevi, 1. Baskı, Ankara.

KILIÇOĞLU Ahmet (2018), Miras Hukuku, Turhan Kitabevi, 9. Baskı, Ankara 2018.

KIRCA İsmail (2000), “Adi Şirketin Temsili ile İlgili İki Sorun”, Batıder 2000, C.XX, S. 4, s. 63-71.

KUYUCU Mustafa Melih (2008), “Adi Ortaklıkta Temsil”, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2008.

KÜRŞAT Zekeriya (2012), “Yeni Borçlar Kanunumuzda Adi Ortaklık Hükümlerinin Değerlendirilmesi”, İÜHFM, C. 70, S. 1, 2012, s. 301-318.

KOCA Mahmut ve ÜZÜLMEZ İlhan (2018), Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, Adalet Yayınevi, 5. Baskı, Ankara.

KOCAYUSUFPAŞAOĞLU Necip (1978), Miras Hukuku, Filiz Kitabe-vi, 2 baskı, İstanbul.

KORKUT Ömer (2007), “Türk Hukuku Bakımından Ortak Girişim (Joint Venture) ve İş Ortaklığı”, Legal Hukuk Dergisi, Yıl: 5- Sayı: 52, Nisan 2007, s. 1151-1164.

KÖKSAL Tunay (2013), “Uluslararası İnşaat ve İş Ortaklığı Sözleşme-lerinden Kaynaklanan Uyuşmazlıkların Hukuki Çözüm Yolları”, TBB Dergisi 2013 (107).

LEKESİZ Muzaffer (2016), Konsorsiyum Sözleşmesi, Yetkin Yayınları, 1. Baskı, Ankara.

MAMÜK Damla (2013), “Mirasın Paylaşılmasında Mirasçıların İrade Özgürlüğü ve Bu Özgürlüğün İstisnaları”, Ankara Barosu Dergisi, C.2, Ankara 2013.

MENTEŞE Helin (2019), “Kamu İhale Sözleşmelerinde Taraf Olarak Adi Ortaklık”, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, An-kara, 2019.

MİMAROĞLU Sait Kemal (1972), Ticaret Ortaklıkları Hukuku, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü, Sevinç Matbaası, Ankara.

MOROĞLU Erdoğan (2010), Ders Notu, Adi Şirkete Dair (2001 yılın-dan önce hazırlanmış ve yayınlanmamış ders notları), Makaleler, İstanbul.

MOROĞLU Erdoğan (2016), 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu Değer-lendirme ve Öneriler, On İki Levha Yayıncılık, 8. Baskı, İstanbul.

MOROĞLU Erdoğan (2015), Oy Sözleşmesi, Vedat Kitapçılık, 5. Baskı, İstanbul.

NARİN Resul (2010), “Adi Şirketin Sona Ermesi”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Anabilim Dalı, Yayımlan-mamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara 2010.

OĞUZMAN Kemal ve ÖZ Turgut (1997), Eşya Hukuku, Filiz Kitabevi, 7. Baskı, İstanbul.

OĞUZMAN Kemal ve ÖZ Turgut (2018), Borçlar Hukuku Genel Hü-kümler Cilt 2, Vedat Kitapçılık, 14. Baskı, İstanbul.

OĞUZMAN Kemal, SELİÇİ Özer ve OKTAY-ÖZDEMİR (2018), Saibe, Kişiler Hukuku, Filiz Kitabevi, 17. Baskı, İstanbul.

ÖKTEM İmran (1946), Kollektif Mülkiyetten İştirak Hâlinde Mülkiyet, Güven Basımevi, İstanbul.

ÖNAL Ali ve ÇAPA Sadık (2015), “Yabancı Ortaklı Joint Venture’ların Türk Hukuku Uyarınca Taşınmaz Edinimleri”, Akar Öcal Arma-ğanı, Anadolu Üniversitesi, s. 63-86.

ÖZBİLEN Arif Barış (2016), Sözleşmelerin Şekli ve Şekil Yönünden Hükümsüzlüğü, On İki Levha Yayınları, 1. Baskı, Ankara.

ÖZDEMİR Hayrunnisa (2016), “Mirasçıların Murisin Borçlarından Do-layı Sorumluluğu”, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, XVI. Sayı 1-2, s. 191-223.

ÖZENLİ Soysal (1988), Uygulamada Adi Ortaklık ve Neden Olduğu Davalar, Kazancı Hukuk Yayınları No: 62, Ankara.

ÖZSUNAY Ergun (1969), Medeni Hukukumuzda Tüzel Kişiler, Kutul-muş Matbaası, 2. Baskı, İstanbul.

ÖZSUNAY Ergun (1985), Kartel Hukuku, Fakülteler Matbaası, İstanbul.

ÖZTAN Bilge (2019), Medeni Hukukun Temel Kavramları, Turhan Ki-tabevi, 43. Baskı, Ankara.

ÖZTAN Bilge (2018), Miras Hukuku, Turhan Kitabevi, 8. Baskı, Anka-ra.

ÖZTAN Bilge (2015), Aile Hukuku, Turhan Kitabevi, 6. Baskı, Ankara.

POROY Reha, TEKİNALP Ünal ve ÇAMOĞLU Ersin (2010), Ortak-lıklar ve Kooperatif Hukuku, Vedat Kitapçılık, 12. Baskı, Ankara.

POROY Reha, TEKİNALP Ünal ve ÇAMOĞLU Ersin (2010), Ortak-lıklar Hukuku I, Vedat Kitapçılık, 14. Baskı, İstanbul 2019.

PULAŞLI Hasan (2007), “Alman Federal Mahkemesinin Ön Şirkete İlişkin 23.10.2006 Tarihli Kararı ve Türk Ticaret Kanunu Tasarısı Bakımından Değerlendirilmesi”, Prof. Dr. Hüseyin Ülgen’e Ar-mağan 1. Cilt, Vedat Kitapçılık, İstanbul 2007, s. 467-487.

PULAŞLI Hasan (2011), Şirketler Hukuku Şerhi Cilt I, Adalet Yayınevi, 1. Baskı, Ankara.

PULAŞLI Hasan (2016), Şirketler Hukuku Genel Esaslar, Adalet Yayı-nevi, 4. Baskı, Ankara.

PULAŞLI Hasan (2017), Şirketler Hukuku Genel Esaslar, Adalet Yayı-nevi, 5. Baskı, Ankara.

SALDIRIM Mustafa (2013), Türk Borçlar Kanunu, Bilge Yayınevi, 1. Baskı, Ankara.

SAVAÇ M. Arif (1987), Ticaret Şirketleri Uygulaması ve Muhasebesi, Temel Yayınları.

SEROZAN Rona (2016), Borçlar Hukuku Özel Hükümler, On İki Levha Yayınları, 4. Baskı, Ankara.

SEROZAN Rona (2018), Medeni Hukuk (Genel Hükümler/Kişiler Hu-kuku), Vedat Kitapçılık, 8. Baskı, İstanbul.

SİRMEN Lale (2018), Eşya Hukuku, Yetkin Yayıncılık, 6. Baskı, Anka-ra.

SUNGUR Hâlis (1959), Türk Ticaret Kanunu Şerhi ve Tatbikatı ve İlgili Mevzuat-Ticaret Şirketleri II, İstanbul Matbaası, İstanbul.

SÜRME PEKSÖZ Vildan (2019), “Medeni Usul Hukuku Açısından Adi Ortaklık İlişkileri”, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Özel Hukuk Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstan-bul 2019.

ŞAHANKAYA Sarp (2021), “Adi Ortaklıklarda Haklı Sebeplerle Fesih ve Ortaklıktan Çıkarma”, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Özel Hukuk Anabilim Dalı, Yayımlan-mamış Doktora Tezi, Ankara 2021.

ŞAHİN Turan (2011), “Konsorsiyum Sözleşmesi”, TBB Dergisi 2011(92).

ŞENER Hami Oruç (2002), “Roma Hukukunun Modern Ortaklıklar Hukukuna Etkisi”, Prof. Dr. Ömer Teoman’a 55. Yaş Günü Ar-mağanı/Cilt 1, s. 703-761, İstanbul 2002.

ŞENER Hami Oruç (2008), Adi Ortaklık, Yetkin Yayıncılık, 1. Baskı, Ankara.

ŞENER Hami Oruç (2015), Anonim Ortaklıkta Ek Tasfiye, Adalet Yayı-nevi, Ankara.

ŞENER Hami Oruç (2019), Ortaklıklar Hukuku, Seçkin Yayıncılık, 4. Baskı, Ankara.

ŞENER Hami Oruç (2021), Ticari Uyuşmazlıklarda Ticaret Mahkemele-rinin Görev Alanı ve Yetki Sözleşmesi, Seçkin Yayıncılık, 1. Baskı, Ankara.

ŞENGÜN Kemal Oğuz (1971), “Miras Ortaklığı ve Mirasçıların Dava Hakları”, Ankara Barosu Dergisi, 1971, Sa. 5, s. 645-660.

TANDOĞAN Hâluk, Eser Sözleşmesinde Müteahhidin İşi Yardımcı Kişilere, Alt Müteahhitlere Yaptırması, Başkasına Devretmesi, Mü-teahhitler Konsorsiyumu (Joint Venture), BATIDER, c. XIII, 1986, s. 3-4, Prof. Dr. Hikmet Belbez’in Hatırasın Armağan, s. 57.

TANRIVER Süha (2018), Medeni Usul Hukuku Cilt I, Yetkin Yayıncı-lık, 2. Baskı, Ankara.

TARHANLI Ceren (2013), Türk ve Alman Hukukunda Ön – Anonim Şirket, Turhan Kitabevi, Ankara.

TEKİNALP Ünal (1961), “Kollektif Ortaklık”, BATIDER, 1961.

TEKİNALP Ünal (2011), Tek Pay Sahipli Anonim Ortaklık, Vedat Ki-tapçılık, İstanbul.

TEKİNALP Gülören ve TEKİNALP Ünal (1988), “Joint Venture”, Yaşar Karayalçın’a 65. Yaş Armağanı, 1988.

TEKİNAY S. Selahattin (1989), Eşya Hukuku Cilt I, Filiz Kitabevi, 5. Baskı, İstanbul.

TEKİL Fahiman (1974), Şirketler Hukuku, İstanbul.

TEKİL Fahiman (1991), Şirketler Hukuku I. Cilt Adi Kollektif ve Ko-mandit Şirketler, İstanbul 1991.

TESAL Reşat, Ticaret Hukuku, İstanbul Matbaası, 1. Baskı, İstanbul 1984.

TİLE Latif (2013), “Türk Hukukunda Joint Venture Düzenlemeleri”, Kadir Has Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Nisan 2013.

TÜRKMEN Emre (2019), “Adi Ortaklıkta Çıkma ve Çıkarılma”, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Özel Hukuk Anabi-lim Dalı, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), İzmir 2019.

TÜZÜN Necat (1962), Anonim Şirketler, İktisadi ve Ticari Bilimler Akademisi. Ankara.

UÇAR Salter (1996), Tüm Şirketlerde Fesih ve Tasfiye, Alfa Yayınları, 2. Baskı, İstanbul.

UÇAR Salter (1998), Tüm Şirketlerde Fesih ve Tasfiye, 2. Baskı, İstan-bul.

ULUSOY Erol (2015), “Adi Ortaklığın Tasfiyesi ve Mahkemelerin Gö-revi”, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, 2015, s. 879-904.

UYGUR Turgut (2013), 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu Şerhi Cilt 1, Seçkin Yayıncılık, 3. Baskı, Ankara.

ÜNAL Mehmet ve BAŞPINAR Veysel (2018), Şekli Eşya Hukuku, Sa-vaş Yayınevi, 10. Baskı, Ankara.

ÜNLÜ Cengiz (1997), Şirketlerin Kuruluş ve Tasfiye İşlemleri Rehberi, 3. Baskı, Ankara.

VELİDEDEOĞLU Hıfzı Veldet (1963), Türk Medeni Hukuku, Nurgök Matbaası, 3. Baskı, İstanbul.

YALÇIN Tosun (2016), Sözleşme Hukuku ve Fikir ve Sanat Eserleri Hukuku Açısından Manevi Haklar, Onikilevha Yayıncılık, 1. Bas-kı, İstanbul.

YALMAN Macit ve TAYLAN Erbay, Adi Ortaklık, Olgaç Matbaacılık, 1. Baskı, Ankara 1976.

YASSIKAYA Kezban Kübra (2019), “Adi Ortaklık Sözleşmesi”, Kırık-kale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yük-sek Lisans Tezi), Ankara 2019.

YAVUZ Cevdet (2014), Türk Borçlar Hukuku Özel Hükümler, Beta Yayıncılık, 10. Baskı, İstanbul.

YAVUZ Nihat (2012), 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun Getirdiği Değişiklikler ve Yenilikler, Adalet Yayıncılık, 3. Baskı, Ankara.

YAVUZ Nihat (2013), 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu Şerhi Cilt 2, Adalet Yayınevi, Ankara.

YAYLA (OZANEMRE) Tolunay (2019), Alacağın Devri İşleminin Geçerliliği ve Sebeple Olan İlişkisi (İlliliği), Turhan Kitabevi, An-kara.

YETKİN Mustafa (1978), Şerhli Türk Ticaret Kanunu, İnkılap ve Aka Kitapevleri, İstanbul.

YETKİN Mustafa (1978), Uygulamalı – İçtihatlı Ticaret Şirketleri, Ar-paz Matbaacılık, İstanbul.

YILDIRIM Ali Haydar (2001), “Adi Ortaklıkta Denetleme Hakkı”, DEÜHFD, C. 13, S. 2, 2001, s. 195-236.

YILMAZ Ejder (2011), Hukuk Sözlüğü, Yetkin Yayıncılık, 10. Baskı, Ankara.

YILMAZ A. Lerzan (1993), “Çeşitli Hukuk Sistemlerinde Joint Venture Anlaşmalarının Yorumu ve Hukuki Düzenlemeye Kavuşturulması İhtiyacı”, Prof. Dr. Ahmut R. Belik’e Armağan.

YILMAZ İbrahim Çağrı (2019), “Adi Ortaklık Niteliğindeki Joint Ven-turelar ve Yönetici Ortak Tarafından Temsili”, İstanbul Medipol Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul 2019.

YONGALIK Aynur (1991), Adi Şirkette Sermaye Payı, Banka ve Tica-ret Hukuku Araştırma Enstitüsü, Ankara.

YONGALIK Aynur (2003), “Türk Medeni Kanunu’nda Dernek – Adi Şirket İlişkisi”, Prof. Dr. Turgut Kalpsüz’e Armağan.

YONGALIK Aynur, “Adi Şirkete Yeni Giren Ortağın Eski Borçlardan Dolayı Sorumluluğu Hakkında Alman Federal Mahkemesi’nin 7.4.2003 Tarihli Kararı”, Prof. Dr. Tuğrul Ansay’a Armağan, Turhan Kitabevi, Ankara 2006, s. 525-542.

YONGALIK Aynur (2017), “Miras Ortaklığının Adi Ortaklığa Dönüş-mesi Sorununa Genel Bir Bakış”, Prof. Dr. Hikmet Sami Türk’e Armağan, s. 832-843, Ankara 2017.

YORGANCI Merve (2020), “Adi Ortaklığın Yönetimi ve Temsili”, İs-tanbul Bilgi Üniversitesi Lisansüstü Programlar Enstitüsü (Yayım-lanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul, 2020.

YÜCEL Cazibe Ebru (2011), “Adi Ortaklıkta Temsil”, Bahçeşehir Üni-versitesi Özel Hukuk Anabilim Dalı (Yayımlanmamış Yüksek Li-sans Tezi), İstanbul 2011.