Türk ve Avrupa Birliği Hukukuna Göre Acenteliğin Uygulama Alanı Kapsamındaki Çevrimiçi Aracılar

Üç bölümden oluşan eserde; çevrimiçi aracıların kavramsal çerçevesinin belirlenmesi, Türk hukukunda düzenleme ihtiyacının tartışılması ve çevrimiçi aracıların işletmelerle kurduğu ilişkinin hukuki temele oturtulması sorunları ele alınmaktadır. Anılan sorunlar 2019/1150 (AB) sayılı Tüzük, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun Acentelik Kısmı, 1986/653/AET sayılı Yönerge hükümleri ile bunların yorumunda kullanılabilecek yargı ve rekabet otoritelerinin kararları çerçevesinde çözüme kavuşturulmaktadır. Tezin birinci bölümünde AB mevzuatı uyarınca çevrimiçi aracılar tanımlanmakta ve Türk hukukundaki benzer kavramlarla tanım karşılaştırılmaktadır. İkinci ve üçüncü bölümde kavramsal altlama ile karşılaştırma yöntemleri kullanılarak çevrimiçi aracıların Türk ve Avrupa Birliği hukuku açısından acente niteliği değerlendirilmektedir.(ARKA KAPAKTAN)

İçindekiler

Giriş
Birinci Bölüm
Çevrimiçi Aracılık
I. Çevrimiçi Aracılık Kavramı
A. İlgili Üst Kavram: Çevrimiçi Platform
B. Çevrimiçi Aracılığın Tanımlanması
II. Çevrimiçi Aracılığın Unsurları
A. Bilgi Toplumu Hizmeti Oluşturma
B. İşletme Kullanıcılarla Kurulan Sözleşmeye Dayanarak Faaliyet Gösterme
C. İşletme Kullanıcılara, Doğrudan Sözleşmelerin Kurulmasını Kolaylaştırarak, Mal veya Hizmetlerini Tüketicilere Sunma İmkanı Sağlama
III. Çevrimiçi Aracılığın Benzer Faaliyetlerden Ayrılması
A. Genel Açıklamalar
B. Yeniden Satıcılık
C. Çevrimiçi Reklamcılık
D. Çevrimiçi Arama Motorları
E. Sosyal Ağ Sağlayıcıları

İkinci Bölüm
Türk Hukukuna Göre Acenteliğin Uygulama Alanı Kapsamındaki
Çevrimiçi Aracılar
I. Acentelik Kavramı
A. Acenteliğın Tarihi ve Gelişimi
B. Acenteliğin Tanımlanması
C. Acenteliğin Unsurları
II. Acenteliğin Genişletilen Uygulama Alanı
A. Sürekli Nitelikte Komisyonculuk
B. Yabancı Tacir Ad ve Hesabına Aracılıkta Bulunanlar
III. Çevrimiçi Aracıların Acente Niteliği
A. Acenteliğin Tarihi ve Gelişimi Açısından Değerlendirme
B. Acenteliğin Unsurları Açısından Değerlendirme
C. Özel Düzenlemeler Açısından Değerlendirme
IV. Acenteliğin Genişletilen Uygulama Alanı Kapsamındaki Çevrimiçi Aracılar
A. Çevrimiçi Aracıların Komisyoncu Olarak Hareket Etmemesi
B. Çevrimiçi Aracıların Türkiye'deki İrtibat Bürolarının Durumu
V. Türk Hukuku Bakımından Ara Sonuç

Üçüncü Bölüm
Avrupa Birliği Hukukuna Göre Acenteliğin Uygulama Alanı Kapsamındaki
Çevrimiçi Aracılar
I. Avrupa Birliği Hukukunda Acentelik Kavramı
A. Tarihi ve Gelişimi
B. Tanımlanması
II. Acentelik Yönergesi Uyarınca Acenteliğin Tanımı ve Uygulama Alanının Türk Ticaret Kanunu Hükümleri ile Karşılaştırılması
A. Acentelik Tanımının Lafzına Dayalı Farklılıklar
B. Acenteliğin Unsurlarının Yorumuna Dayalı Farklılıklar
C. Acenteliğin Uygulama Alanına Yönelik Farklılıklar
III. Çevrimiçi Aracıların Acentelik Yönergesi'nin Kapsamına Girip Girmediği
A. Acentelik Yönergesi'nin Amaçları Açısından Değerlendirme
B. Acentelik Yönergesi'nin Asgari Uygulama Alanı Açısından Değerlendirme
C. Bağımsızlık
D. Süreklilik
E. Ücret
F. Meslek Edinme
IV. Avrupa Birliği Hukuku Bakımından Ara Sonuç
Sonuç

Kaynakça