Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

Ortaya çıkan hukuksal uyuşmazlıkların çözümü, Devlet tekelinde olan

yargı işlevinin konusunu oluşturur. Devlet; bu işlevini en iyi şekilde gerçekleştirmek

için gerekli mahkemeleri kurmak, buralarda Millet adına yargılama

yapacak olan ehil hâkimleri tayin etmek; bunun yanı sıra, yasama işlevinin

gereği, uygulanacak olan usul kurallarını belirlemek ve bu kuralları, zaman

içerisinde duyulan ihtiyaç çerçevesinde çağdaş gelişmelere paralel olarak değiştirmekle yükümlüdür.

Devlet’in, hâkimleri eliyle yapacağı yargılamanın amacı, “adaletli karar

vermek”tir. Kararın adaletli olması ise, kanımca, hâkimin önüne gelen somut

uyuşmazlığı, tarafları hukuken/ vicdanen tatmin eder şekilde ortadan kaldırmasının

ve böylece uyuşmazlığı bir daha mahkeme önüne gelmemek üzere,

sanki hiç olmamış gibi sonsuza kadar, yok etmesinin yanı sıra; ondan çok daha

da önemli olarak, toplumsal barışı sağlamaya yönelik olması demektir. Bunun

için de, kararın maddi gerçekliği yansıtması ve yapılan yargılamanın ucuz,

basit, çabuk ve zahmetsiz olması gerekir.

Yargılama hukuku teorisinde bu husus, esas itibariyle, insanlığın gelişimine

paralel olarak tüm Dünya’da giderek yükselen bir değer olan insan haklarının,

yargılamaya yansıması şeklinde ortaya çıkan “adil yargılanma hakkı”

adı altında değerlendirilmelidir. Adil yargılanma hakkı, gelişmiş ülkelerde

çok uzun zamandan beri hayata geçirilmiş olmasına rağmen, ülkemizde yeni

yeni anlaşılmaya başlayan ve yakın dönemde yapılabilen yasal düzenlemelere

de konu olan bir haktır. Bu konudaki gecikmemizin nedeni, insan hakları konusunda

halen de devam etmekte olan “geri kalmışlığımız”dır.

Yargılama hukukuna egemen olan temel kurallardan birisi olan adil yargılanma

hakkının, fiilen gerçekleşebilmesini sağlayan yollardan biri, hukuki

dinlenilme hakkıdır. Hukuki dinlenilme; tarafların kendileriyle ilgili olarak

yapılan iddialar hakkında bilgi sahibi olma ve bunlar hakkında açıklama yapıp

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

ispat etme haklarını gerektirir. Ancak ispat hakkı, davada sınırsız kullanılabilen

bir hak olmayıp, kanunlarla belirten kurallara, sürelere ve usullere tâbidir;

bu kurallardan biri de, “hukuka aykırı olarak elde edilen (yasak) delil”in mahkemece dikkate alınmamasıdır.

Hukuka aykırı delil konusundaki teorik tartışmalar, çok eski tarihlerden

beni gündeme gelen özellikle “işkence” yoluyla elde edilen ikrar deliline dayanılamaması

gerçeği hakkında, ceza yargılamasında başlamış; daha sonraları

işkence dışındaki başka haller de bu kapsamda ele alınmış ve konu, hukuk

yargılamasında da kabul görmeye başlamıştır.

Hukuka aykırı delil konusu, ilk olarak Anglo-Sakson hukuk sisteminde

gündeme getirilmiş, daha sonra Kara Avrupası ülkelerinde de taraftar bulmuş;

bu konuda lehte veya aleyhte çok farklı görüşler ortaya atılmıştır. Bu görüşlerden

bazıları, hukuka aykırı delillerin mutlak surette kullanılmaması gerektiğini

kabul ederken; bazıları, tamamen aksini ileri sürmüş; diğer bazıları ise,

ortalama yollar önermişlerdir. Ülke uygulamaları, benimsenen öğreti görüşlerinin

ışığı altında şekillendiği için, mahkemeler, benimsenen doğrultuda içtihat

niteliğinde çeşitli kararlar almışlar ve bazı ülkelerde de özel yasal düzenlemeler

yapılmıştır.

Hukuka aykırı delil konusunun Türk hukukuna girişi, önce bazı Yargıtay

kararları ile olmuş ve duyulan ihtiyaç sebebiyle daha sonra yargılama usulü kanunlarında

gerekli düzenlemeler yapılmıştır. Türk hukuk öğretisinde konu, nispeten

eski tarihlerden beri ceza yargılaması bakımından ele alınmış olmakla birlikte,

hukuk davaları bakımından yazılan eser sayısı çok azdır. Bunun etkisiyle,

Yargıtay kararlarının da henüz yeterince netleşemediği ortadadır.

İşte bu nedenlerle “medeni usul hukukunda hukuka aykırı deliller” konusu,

doktora öğrencim Bora Kaya’ya tarafımdan doktora tez konusu olarak verilmiştir.

A.Ü. Hukuk Fakültesi’ndeki lisans öğrenciliği döneminden bu yana bakıldığında,

Bora Kaya’yı yaklaşık yirmi beş yıldan beri tanımaktayım.

Bora’da o zamanlar ilk gördüğüm özellik, çalışkanlığı olmuştur. Bunun göstergesi,

Fakülte’yi ikincilikte bitirmiş olmasıdır. Aslında bu “ikincilik”; aynı

dönemin birincisi olan öğrencinin, o dönemde Bora’nın yakın arkadaşı ve

daha sonra eşi olan, sevgili öğrencim ve yirmi yılı geçkin süreden beri birlikte

çalıştığım, hatta “halef-selef” olduğum mesai arkadaşım, değerli kardeşim

“Güliz Özkaya” olması ile anlamlı bir ikinciliktir.

Lisans öğrenciliğinden sonraki yüksek lisans çalışmaları vesilesiyle

Bora’da gördüğüm bir başka özellik, bilimsel çalışmalarındaki azmi, disiplini,

ciddiyeti ile akademisyenlik mesleğine yatkınlığı oldu. Bu sebeple kendisini,

o dönem Başkanı olduğum A.Ü. Hukuk Fakültesi Medeni Usul ve İcra İflas

Hukuku Anabilimdalı’na kadrolu olarak almak istedim. Ancak bu arzumu,

üniversiter hayatta zaman zaman bizim dışımızda gelişen bir “haksız ve anlamsız

kapris” nedeniyle, maalesef gerçekleştiremedim. Bunun sonucunda,

üniversiter hayatın Bora Kaya gibi bir değeri kaybettiği konusuna hala hayıflanır dururum.

Bora Kaya’nın daha sonraki kariyeri, avukatlık mesleğinde oldu. Kendisi

ile, ülkemizde en üst tepede yer alan çok önemli bir kuruluşunda uzun yıllar

müştereken çalıştıktan sonra Bora, avukatlık kariyerini bugün ülkemizin güzide

diğer kuruluşunda başarılı bir şekilde yürütmektedir.

Bir kısım özelliklerini yukarıda belirttiğim Bora Kardeşim, doktora tez

konusunu aldıktan sonra, uzun yıllar boyu sürdürdüğü avukatlık kariyerinin

yanı sıra, tezi üzerindeki çalışmalarını, içindeki bitip tükenmeyen akademisyenlik

ruhu çerçevesinde devam ettirdi ve geçen yıl sonunda tamamladığı tez

taslağı metnini, bana karşı görevini yerine getirmiş olmanın amatör sevinç ve

mutluluğu ile, (eski) tez danışmanı olmam hasebiyle bana getirdi. Bir solukta

okuduğum bu metin, benim tam istediğim derecede doyurucu ve ayrıca bilimsel

hayatımda gördüğüm en “temiz” metindi ve üzerinde herhangi bir düzeltme

yapmam gerekmedi. Böylece benim onayımı almasını müteakip Bora;

tezini, güncel danışmanı olan çok değerli öğrencim Doç. Dr. Emel Hanağası’na

sundu ve daha sonra benim de içinde bulunduğum doktora tez jürisi

önünde de çok başarılı bir şekilde sunarak, “hukuk doktoru” unvanını aldı.

Böylece, daha önce Bora açısından gerçekleştiremediğim akademik hayalim, bir parça da olsa yerine gelmiş oldu.

Sevgili Bora Kardeşim’i, elinizde bulunan değerli eseri nedeniyle kutluyor ve okuyucuya hararetle tavsiye ediyorum.

Dilek, temenni ve beklentim, Dr. Bora Kaya’nın bundan sonra hazırlayacağı

nice değerli eserini, ülkemizin hukuk kitaplığına kazandırmasıdır.

(31.03.2023)

Prof. Dr. Ejder YILMAZ

(İ.D. Bilkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi

Medeni Usul ve İcra İflas Hukuku Anabilim Dalı Başkanı)

ÖNSÖZ .......................................................................................................... 5

T A K D İ M ................................................................................................... 9

TEŞEKKÜR ................................................................................................ 11

KISALTMALAR ........................................................................................ 23

GİRİŞ

A. İnceleme Planı ............................................................................. 28

B. Terminolojinin Belirlenmesi ........................................................ 29

BİRİNCİ BÖLÜM

HUKUKA AYKIRI DELİL KAVRAMI

§1. Hukuka Aykırı Deliller ile İlgili Bazı Temel Bilgiler ........................ 37

A. Hukukun ve Medeni Yargılama Hukukunun Amacı ................... 37

B. Gerçek Kavramı ........................................................................... 46

C. İspat ............................................................................................. 50

Ç. İspat Yasağı ................................................................................. 59

§2. Hukuka Aykırı Delilin Unsurları ....................................................... 64

A. Delil ............................................................................................. 64

B. Hukuka Aykırılık ......................................................................... 71

İKİNCİ BÖLÜM

HUKUKA AYKIRI DELİLLERLE İLGİLİ GÖRÜŞLER VE

BAZI ÜLKELERDEKİ DURUM

§3. Hukuka Aykırı Delillerle İlgili Görüşler ........................................... 81

A. Mutlak Kabul Görüşü .................................................................. 85

I. Görüş ve Dayanakları .......................................................... 85

II. Eleştiriler ............................................................................. 87

B. Mutlak Ret Görüşü ...................................................................... 88

I. Görüş ve Dayanakları .......................................................... 88

1. Caydırma (Önleme) İhtiyacı ...................................... 89

2. İspat Güvenliğini Sağlama ......................................... 91

3. Hakların Korunması ................................................... 92

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

16

4. Meşruiyetin ya da Yargısal Saygınlığın

Korunması.................................................................. 93

5. Hukukun Uygulanmasını Talep Hakkı ...................... 94

II. Eleştiriler ............................................................................. 95

C. Esnek (Nispi) Görüş .................................................................. 100

I. Görüş ve Dayanakları ........................................................ 100

II. Eleştiriler ........................................................................... 102

§4. Bazı Ülkelerdeki Durum .................................................................. 103

A. İngiltere ...................................................................................... 103

I. İngiliz Hukuku ve Mahkemeleri Hakkında Genel

Bilgiler ............................................................................... 103

II. Görüşler ............................................................................. 111

III. Kararlar .............................................................................. 116

1. 1763 tarihli Huckle v. Money Kararı ....................... 116

2. 1765 tarihli Entick v. Carrington Kararı .................. 117

3. 1783 tarihli Regina (Queen) v. Warickshall

Kararı ....................................................................... 118

4. 1842 tarihli Lloyd v. Mostyn Kararı ........................ 119

5. 1861 tarihli Regina (Queen) v. Leathem Kararı ...... 120

6. 1955 tarihli Kuruma, Son of Kainu v. Regina

(Queen) Kararı ......................................................... 122

7. 1980 tarihli Regina (Queen) v. Sang Kararı ............ 124

8. 1980 tarihli Helliwell v. Piggot-Sims Kararı ........... 127

9. 1982 tarihli ITC Film Distributors v. Video

Exchange Kararı ...................................................... 128

10. 1996 tarihli Regina v. Khan (Sultan) Kararı ............ 131

11. 2003 tarihli Jones v. University of Warwick

Kararı ....................................................................... 134

12. 2008 tarihli Andrew Lifely v. Nicholas Lifely

Kararı ....................................................................... 136

13. Diğer Bazı Özel Hukuk Davaları ............................. 138

IV. Mevzuat ............................................................................. 139

1. 1912 tarihli Yargıçların Kuralları ............................ 139

2. 1984 tarihli Polis ve Suç Delilleri Kanunu .............. 140

3. 1998 tarihli İnsan Hakları Kanunu ........................... 146

4. 1998 tarihli Medeni Yargılama Kuralları ................ 148

V. Türemiş Deliller (Zehirli Ağacın Meyveleri) .................... 150

İçindekiler

17

B. Amerika Birleşik Devletleri ....................................................... 152

I. Amerikan Hukuku ve Mahkemeleri Hakkında Genel

Bilgiler ............................................................................... 152

II. Görüşler ............................................................................. 158

1. Genel Olarak ............................................................ 158

2. Ceza Davaları Bakımından ...................................... 164

3. Özel Hukuk Davaları Bakımından ........................... 172

III. Kararlar .............................................................................. 186

1. 1884 tarihli Boyd v. United States Kararı ................ 186

2. 1914 tarihli Weeks v. United States Kararı ............. 189

3. 1961 tarihli Mapp v. Ohio Kararı ............................ 191

4. 1966 tarihli Miranda v. Arizona Kararı ................... 193

5. 1974 tarihli United States v. Calandra Kararı

(Büyük Jüri İstisnası) ............................................... 199

6. 1976 tarihli United States v. Janis Kararı (Vergi

Davası İstisnası-Genel İyi Niyet İstisnasının İlk

Göstergesi) ............................................................... 203

7. 1980 tarihli United States v. Payner Kararı

(Hukuki Menfaat Yokluğu İstisnası) ....................... 206

8. 1984 tarihli United States v. Leon Kararı (Genel

İyi Niyet İstisnası) .................................................... 208

9. 1995 tarihli Arizona v. Evans Kararı (Genel İyi

Niyet İstisnası) ......................................................... 213

10. 2006 tarihli Hudson v. Michigan Kararı (Basit

Hukuka Aykırılık-Zayıf İlliyet Bağı İstisnası) ......... 215

11. 2009 tarihli Herring v. United States Kararı

(Kasıtlı Olmayan İhlal İstisnası) .............................. 218

12. 2011 tarihli Davis v. United States Kararı

(Mahkeme Kararına Güven İstisnası) ...................... 220

IV. Türemiş Deliller (Zehirli Ağacın Meyveleri) .................... 222

1. Görüşler ................................................................... 222

2. Kararlar .................................................................... 224

a. 1920 tarihli Silverthorne Lumber Co., Inc. v.

United States Kararı .......................................... 224

b. 1939 tarihli Nardone v. United States Kararı .... 227

c. 1963 tarihli Wong Sun v. United States

Kararı (Hukuka Aykırılık Bağının

Zayıflaması) ...................................................... 229

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

18

d. 1984 tarihli Nix v. Williams Kararı

(Kaçınılmazlık İstisnası) ................................... 232

C. Kanada ....................................................................................... 236

Ç. Almanya .................................................................................... 246

I. Görüşler ............................................................................. 246

1. Bağımsız Delil Değerlendirme Yasağı .................... 258

2. Bağımlı Delil Değerlendirme Yasağı ...................... 259

a. Mutlak (Takdire Bağlı Olmayan) Dışlama ........ 259

b. Nispi (Takdire Dayalı) Dışlama ........................ 260

aa. Menfaatlerin Tartılması Görüşü ................. 260

bb. Normun Koruma Amacı Görüşü ................ 264

cc. Özel Hayatın Mahrem Alanının

Korunması Görüşü ...................................... 266

çç. Usulȋ Kullanma Yetkisi Görüşü .................. 269

dd. Genel Önleme (Caydırıcılık) Görüşü .......... 272

ee. Basit Hukuka Aykırılık Görüşü .................. 272

3. Dışlama Kuralına Getirilen Sınırlamalar ................. 274

II. Türemiş Deliller (Zehirli Ağacın Meyveleri) .................... 274

D. İsviçre ........................................................................................ 276

E. Avusturya .................................................................................. 279

F. İtalya .......................................................................................... 280

G. Fransa ........................................................................................ 281

Ğ. Diğer Avrupa Birliği Ülkeleri .................................................... 283

§5. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi ................................................... 287

A. AİHS ve AİHM Hakkında Genel Bilgiler ................................. 287

B. AİHM'in Hukuka Aykırı Deliller ile İlgili Yaklaşımı ............... 289

C. Kararlar ...................................................................................... 301

I. 1988 tarihli Schenk v. İsviçre Kararı ................................. 301

II. 1996 tarihli Miailhe v. Fransa Kararı ................................ 304

III. 2000 tarihli Khan v. İngiltere Kararı ................................. 307

IV. 2006 tarihli Jalloh v. Almanya Kararı ............................... 310

V. 2007 tarihli Tavlı v. Türkiye Kararı .................................. 312

VI. 2010 tarihli Gafgen v. Almanya Kararı ............................. 313

İçindekiler

19

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

TÜRK HUKUKUNDAKİ GÖRÜŞLER ve HUKUKA AYKIRI

DELİLLERİN ÇEŞİTLİ İLKELERLE İLİŞKİSİ

§6. Öğretide ve Uygulamada Hukuka Aykırı Deliller ........................... 317

A. Görüşler ..................................................................................... 317

B. Kararlar ...................................................................................... 331

I. Anayasa Mahkemesi .......................................................... 331

1. Yüce Divan Kararları ............................................... 331

2. Bireysel Başvuru Kararları ...................................... 333

II. Yargıtay ............................................................................. 339

1. HGK ve Hukuk Dairelerinin Kararları .................... 340

a. HGK Kararları ................................................... 340

b. Daire Kararları ................................................... 345

2. CGK ve Ceza Dairelerinin Kararları ....................... 359

C. Türemiş Deliller (Zehirli Ağacın Meyveleri) ............................ 369

§7. Hukuka Aykırı Delillerin Çeşitli İlkelerle ve

Kavramlarla İlişkisi ......................................................................... 377

A. Hukuk Devleti İlkesi ve Hâkimin Hukukla Bağlılığı ................ 377

B. Yargılamanın Haysiyeti İlkesi ................................................... 380

C. Hukuki Güvenlik, Belirlilik, İstikrar ve Öngörülebilirlik

İlkeleri ........................................................................................ 384

Ç. Hak Arama Özgürlüğü ............................................................... 388

I. Sadece meşru vasıta ve yolların kullanılabilmesi .............. 391

II. Kanuna aykırı bulguların kullanılamaması ........................ 394

D. Temel Hak ve Özgürlüklerin Korunması .................................. 398

I. Genel Olarak ...................................................................... 398

II. Uluslararası Sözleşmeler ................................................... 402

1. Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Evrensel

Bildirgesi.................................................................. 402

2. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ............................ 403

3. İşkence ve Diğer Zalimane, Gayriinsani veya

Küçültücü Muamele veya Cezaya Karşı Birleşmiş

Milletler Sözleşmesi ................................................ 403

4. Medeni ve Siyasi Haklara İlişkin Milletlerarası

Sözleşme .................................................................. 404

III. Anayasa'daki Bazı Temel Haklar ...................................... 405

1. Özel Hayatın Gizliliği .............................................. 405

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

20

2. Konut Dokunulmazlığı ............................................ 406

3. Haberleşme Özgürlüğü ............................................ 407

E. İnsan Onurunun Korunması ....................................................... 408

F. İspat Hakkı ................................................................................. 409

G. Adil Yargılanma ........................................................................ 418

I. Silahların Eşitliği ............................................................... 422

II. Hukuki Dinlenilme Hakkı ................................................. 425

III. Adalete Erişim Hakkı ........................................................ 431

IV. Mahkemenin Bağımsız ve Tarafsız Olması ....................... 432

Ğ. Dürüstlük Kuralı ........................................................................ 433

H. Kişiliğin Korunması .................................................................. 439

I. Tasarruf, Taraflarca Getirilme, Re'sen Araştırma ...................... 443

İ. Usul Ekonomisi ......................................................................... 446

J. Belge İbraz Yükümlülükleri ...................................................... 448

K. Hâkimin Davayı Aydınlatma Yükümlülüğü .............................. 452

§8. Değerlendirme ................................................................................. 454

A. Görüş ......................................................................................... 454

B. Öneri .......................................................................................... 462

I. Birinci Adım: İspat Aracının Delil Niteliğinde Olup

Olmadığının Tespiti ........................................................... 462

II. İkinci Adım: Delilin Hukuka Aykırı Olup Olmadığının

İncelenmesi ........................................................................ 463

III. Üçüncü Adım: Hukuka Uygunluk Halinin Bulunup

Bulunmadığının Değerlendirilmesi ................................... 464

1. Meşru (Haklı) Savunma ........................................... 467

2. Zorunluluk Hali ....................................................... 472

3. Bizzat Hakkını Koruma ........................................... 474

4. Rıza .......................................................................... 478

5. Üstün Nitelikte Özel Yarar ya da Kamu Yararı ....... 481

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

HUKUKA AYKIRI DELİLLERİN KULLANILMASI YASAĞININ

UYGULANMASI

§9. HMK md. 189/2'deki Yasak, Kuralın Amacı ve Emredici Niteliği

......................................................................................................... 485

§10. HMK md. 189/2'nin Unsurları, Kapsamı ve Uygulama Alanları .... 490

A. Unsurları .................................................................................... 490

İçindekiler

21

I. Hukuka Aykırılık ............................................................... 490

II. Delil ve Elde Etme Kavramları ......................................... 494

B. Kapsamı ..................................................................................... 495

I. Delil Elde Etme Yasağı ..................................................... 495

II. Delil İkame Etme Yasağı ................................................... 496

III. Delil Değerlendirme Yasağı .............................................. 497

IV. Vakıanın İspatında Dikkate Alınmamanın Anlamı ........... 498

V. Yasağın Emareler Üzerindeki Etkisi ................................. 499

VI. Tesadüfi Deliller ................................................................ 501

VII. Özel Hukuka Göre Elde Edilen Deliller (Özel Kişilerce

Elde Edilen Deliller) .......................................................... 506

C. Uygulama Alanları .................................................................... 510

§11. Hukuka Aykırı Delillere Karşı Korunma......................................... 517

A. Delilin Hukuka Aykırı Olduğu İddiası ...................................... 517

I. Niteliği ............................................................................... 517

II. İleri Sürülmesi ................................................................... 519

III. İncelenmesi ........................................................................ 522

IV. İspatı .................................................................................. 528

B. Verilebilecek Karar .................................................................... 530

I. Genel Olarak ...................................................................... 530

II. Delilin Dosyadan Çıkartılması Görüşü .............................. 530

III. Delilin Dosyada Muhafaza Edilmesi Görüşü .................... 532

IV. Aleniyetin Kaldırılması ..................................................... 536

C. Kanun Yolları ............................................................................ 540

I. Genel Olarak ...................................................................... 540

II. İstinaf ................................................................................. 541

III. Temyiz ............................................................................... 542

IV. Yargılamanın İadesi ........................................................... 546

V. Bireysel Başvuru ............................................................... 548

VI. AİHM Başvurusu ............................................................... 550

Ç. Yeniden İspatlama Hakkı .......................................................... 551

D. Önleme, İade ve İhtiyati Tedbir Başvuruları ............................. 552

§12. Yargılamada Hukuka Aykırı Delil Kullanılmasının Sonuçları ........ 554

A. Tazminat Sorumluluğu .............................................................. 554

B. Cezai Sorumluluk ...................................................................... 555

C. Avukatın Sorumluluğu .............................................................. 555

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

22

Ç. Hâkimin Sorumluluğu ............................................................... 556

§13. HMK md. 189/2'nin AİHS'e Uygunluğu ......................................... 558

§14. HMK md. 189/2'nin Anayasaya Uygunluğu ................................... 560

BEŞİNCİ BÖLÜM

HUKUKA AYKIRI DELİLLERİN ÖZEL GÖRÜNÜMLERİ

§15. Hukuka Aykırı Keşif ....................................................................... 569

§16. Hukuka Aykırı Şekilde Elde Edilen Senet ve Belge ........................ 572

§17. Hukuka Aykırı Beyanlar .................................................................. 576

A. İradenin Sakatlanması ................................................................ 576

B. Çekinme Hakkı .......................................................................... 588

C. Bilgisini Hukuka Aykırı Bir Şekilde Elde Eden, Özellikle

Gizlice Dinleyen Tanık .............................................................. 594

§18. Hukuka Aykırı Delile Dayanan Bilirkişi Raporu ............................ 597

§19. Hukuka Aykırı Ses ve Görüntü Kaydı ............................................. 599

A. Genel Olarak .............................................................................. 599

B. Hukuka Aykırı Ses Kaydı .......................................................... 601

C. İletişim Bilgilerinin Hukuka Aykırı Tespiti .............................. 616

Ç. Hukuka Aykırı Görüntü Kaydı .................................................. 618

§20. Hukuka Aykırı Bir Şekilde Alınan Kan ve Doku ............................ 621

§21. Günlük, Mektup, Elektronik Posta .................................................. 632

SONUÇ ...................................................................................................... 637

KAYNAKÇA ............................................................................................. 673

KAVRAM DİZİNİ .................................................................................... 713

Akad, Mehmet,

Dinçkol, Bihterin

Vural

: Genel Kamu Hukuku, B. 7, İstanbul 2013.

Akbıyık, Cem; Aydın,

Gülşah Sinem

: “Hukuk Muhakemeleri Kanunu M.292

Uyarınca Kişilerden Soybağı Tespiti

Amacıyla Zor Kullanılarak Kan veya Doku

Alınmasının Kişilik Hakkını İhlal Edip Etmediği

Sorunu”, İKÜHFD, C. 13, S. 1, İstanbul

2014, s. 7-31.

Akcan, Recep : Usul Kurallarına Dayanan Temyiz Nedenleri,

Ankara 1999.

Akil, Cenk : “Yargıtay Kararları Işığında Medeni Yargılama

Hukukunda Hukuka Aykırı Biçimde

Elde Edilmiş Delillerin Değerlendirilip

Değerlendirilemeyeceği Meselesi”, AÜHFD,

C. 61, S. 4, Ankara 2012, s. 1223-1270.

Akıllıoğlu, Tekin : “Adalet Kavramı ve İnsan Hakları”, Adalet

Kavramı, B. 2, Ankara 2001, s. 49-58.

Akıllıoğlu, Tekin : İnsan Hakları I, Ankara 1995.

Akyol, Şener : Medeni Hukuka Giriş, B. 2, İstanbul 2006.

Akyol, Şener : Dürüstlük Kuralı ve Hakkın Kötüye Kullanılması

Yasağı, B. 2, İstanbul 2006 (Dürüstlük).

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

674

Akyürek, Güçlü : “Ceza Yargılamasında Hukuka Aykırı Delillerin

Değerlendirilmesi Sorunu”, TBBD, S.

101, Ankara 2012, s. 61-82.

Alacakaptan, Uğur : “Delil Yasakları”, Yargı Reformu 2000 Sempozyumu,

İzmir 2000, s. 519-524.

Alangoya, Yavuz : “Medeni Usulün Amacı ve Sosyal Karakteri

Bakımından Hukuk Muhakemeleri

Kanunu’nun Bazı Hükümlerinin Değerlendirilmesi”,

Medeni Usul ve İcra-İflas

Hukukçuları Toplantısı V (8-9 Eylül 2006),

Ankara 2007, s. 33-54.

Alangoya, Yavuz;

Yıldırım, Kamil;

Yıldırım Nevhis

Deren

: Medeni Usul Hukuku Esasları, B. 8, İstanbul

2011.

Altunel, Mesude : “Hukuka Aykırı Yollarla Elde Edilen Delillerin

Türk Medeni Usul Hukuku’ndaki Konumu”,

Yargıtay Dergisi, C. 36, S. 3, Ankara

2010, s. 127-154.

Anand, Sanjeev : “The Origins, Early History and Evolution of

the English Ciriminal Trail Jury”, Alberta

Law Review, C. 43, S. 2, s. 410-413.

Anderson, Terence;

Schum, David,

Twining, William

: Analysis of Evidence, B. 2, Cambridge 2005.

Ansay, Sabri Şakir : Hukuk Yargılama Usulleri, B. 7, Ankara

1960.

Aral, Vecdi : Hukuk Felsefesinin Temel Sorunları, B. 2, İstanbul

2010.

Kaynakça

675

Armağan, Servet : Temel Haklar ve Ödevler, İstanbul 1980.

Arslan, Aziz Serkan : “Doğrudanlık İlkesi”, Medeni Usul ve İcra

İflas Hukukçuları Toplantısı XII, SDÜHFD

MİHBİR, C.4, S. 2, s. 133-143.

Arslan, Ramazan;

Yılmaz, Ejder, Ayvaz

Taşpınar, Sema;

Hanağası, Emel

: Medenȋ Usul Hukuku, B. 7, Ankara 2021.

Arslan, Ramazan : Medeni Usul Hukukunda Dürüstlük Kuralı,

Ankara 1989,

Arslan, Ramazan : Medeni Usul Hukuku’nda Yargılamanın Yenilenmesi,

Ankara 1977 (Yargılamanın Yenilenmesi)

Arslan, Ramazan;

Tanrıver, Süha

: Yargı Örgütü Hukuku (Ders Kitabı), B. 2,

Ankara 2001.

Artuk, Mehmet Emin;

Gökcen, Ahmet;

Alşahin, Mehmet

Emin; Çakır, Kerim

: Ceza Hukuku Genel Hükümler, B. 16, Ankara

2022.

Arvay, Joseph J. : “Slavutych v. Baker, Confidence and Illegally

Obtained Evidence”, Osgoode Hall Law

Journal, C. 15, S. 2, Ontario 1977, s. 456-473.

Ashworth, Andrew : “Excluding Evidence as Protecting Rights”,

Criminal Law Review, London 1977, s. 723-

735.

Atalay, Oğuz : Pekcanıtez Usul Medeni Usul Hukuku, B. 15,

İstanbul 2017.

Atalay, Oğuz : Medeni Usul Hukukunda Menfi Vakıaların

İspatı, İzmir 2001 (Menfi Vakıalar).

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

676

Atalay, Oğuz : “Emare İspatı”, Manisa Barosu Dergisi, Y.

18, S. 70, s. 7-22 (İspat).

Atalay, Oğuz : “Delil Kavramı Üzerine”, Haluk Konuralp

Anısına Armağan, C. I, Ankara 2009, s. 129

(Delil)

Atamer, Yeşim

Müride

: Haksız Fiilden Doğan Sorumluluğun Sınırlandırılması,

Özellikle Uygun Nedensellik

Bağı ve Normun Koruma Amacı Kuramları,

İstanbul 1996.

Ateş, Mustafa : “Hukuk Yargılamasında ve Özellikle

Boşanma Davalarında Hukuka Aykırı Deliller”,

Terazi Hukuk Dergisi, C. 3, S. 18, Ankara

2008, s. 89-105.

Ateş, Mustafa : HMK Yargıtay İlke Kararları, C. 2, B. 2, Ankara

2014 (İlke Kararları).

Aybay, Rona : “Adalet, Hukuk ve İnsan Hakları”,

Uluslararası Hukuk Kurultayı, Ankara 2009,

s. 29-37.

Aybay, Rona : Açıklamalı İnsan Hakları Evrensel Bildirisi,

Ankara 2006.

Aydın, Mesut : “Anayasa Mahkemesi Kararlarında Hak Arama

Özgürlüğü”, AÜSBFD, S. 3, C. 61, Ankara

2006, s. 2-37.

Aydın, Ufuk : “İş Hukuku Açısından İşçinin Bilgi Uçurması

(Whistleblowing), AÜSBD, C. 2, S. 2,

Eskişehir 2003, s. 79-100.

Kaynakça

677

Baade, Hans W. : “Illegally Obtained Evidence in Criminal and

Civil Cases: A Comparative Study of a Classic

Mismatch (Part I)”, Texas Law Review,

C. 51, S. 7, Texas 1973, s. 1321-1337.

Baade, Hans W. : “Illegally Obtained Evidence in Criminal and

Civil Cases: A Comparative Study of a Classic

Mismatch (Part II)”, Texas Law Review,

C. 52, S. 4, Texas 1974, s. 621-702.

Baldiga, William R. : “Excluding Evidence to Protect Rights: Principles

Underlying the Exclusionary Rule in

England and the United States”, Boston College

International and Comparative Law Review,

C. 6, S. 1, Boston 1983, s. 133-167.

Belgesay, Mustafa

Reşit

: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Şerhi,

C. II, İstanbul 1939.

Berkin, Necmeddin

M.

: Tatbikatçılara Medeni Usul Hukuku Rehberi,

İstanbul 1982.

Betz, Kathrine : Proving Bribery, Fraud and Money Laundering

in International Arbitration: On Applicable

Criminal Law and Evidence, Cambridge

2017.

Bıçak, Vahit : Suç Muhakemesi Hukuku, Ankara 2010

Bilge, Necip : Hukuk Başlangıcı, B. 35, Ankara 2014.

Bilge, Necip; Önen,

Ergun

: Medeni Yargılama Hukuku, B. 3, Ankara

1978.

Birincioğlu, İsmail;

Özkara, Erdem

: “Adli Belge İncelemelerinde Bilinmeyenler,

Örneklerle Yazı ve İmza Analizi ile Islak

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

678

İmza Kavramı”, TBBD, S. 87, Ankara 2010,

s. 403 -433.

Bolayır, Nur : “Medeni Usul Hukukunda İspat Hakkı ve

İspat Hakkının Sınırları”, Prof. Dr. Ejder

Yılmaz’a Armağan, C. I, Ankara 2014, s.

555-586.

Bradley, Craig M. : “Is The Exclusionary Rule Dead?”, The Journal

of Criminal Law and Criminology, C.

102, S. 1, Illinois 2012, s. 1-24.

Bradley, Craig M. : “The Exclusionary Rule in Germany”, Harvard

Law Review, C. 96, S. 5, Harvard 1983,

s. 1032-1066 (Germany).

Breda, Vito; Vricella,

Mattteo

: “English Pragmatism and Italian Virtue: A

Comparative Analysis of the Regime of Illegally

Obtained Evidence in Civil Law Proceedings

between Italy and England”, Maastricht

Journal of European and Comparative

Law, C. 21, S. 3, Maastricht 2014, s. 428–

443.

Brock, Dan W. : “The Theory of Justice”, University of Chicago

Law Review, C. 40, S. 486, s. 489;

Broekhoven, Rollin A.

Van

: “The Applicability of the Exclusionary Rule

to Civil Cases”, Baylor Law Review, C. 19,

S. 2, Teksas 1967, s. 263-279.

Brown, Kenneth S.;

Blakey, Walker

: Evidence, B. 4, Minnesota 2005.

Budak, Ali Cem : Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, İsviçre

Federal Medeni Usul Kanunu Tasarısı ve Alman

Medeni Usul Kanunu ile Karşılaştırmalı

Kaynakça

679

Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarısı, B. 2,

İstanbul 2009.

Budak, Ali Cem : Medeni Usul Hukukunda Üçüncü Kişilerin

Haklarının Korunması, İstanbul 2000.

Budak, Ali Cem : “İspat Hukuku Açısından Hekimin Meslek

Sırrı”, Sağlık Alanında Etik ve Hukuk

Uluslararası Sempozyumu, İstanbul 2008, s.

545-555 (Meslek Sırrı).

Budak, Ali Cem : Karşılaştırmalı Hukuk Muhakemeleri

Kanunu, B.10, Ankara 2017.

Budak, Ali Cem : “Türk Medeni Usul Hukuku’nda Tıbbi Deliller”,

YÜHFD, C. 3, S. 2, Ankara 2006, s.

337-356.

Bureau of

International

Programs United

States Department of

State

: Outline of the U.S. Legal System, Washington

2004 (Outline).

Cammack, Mark E. : “The United States: The Rise and Fall of the

Constitutional Exclusionary Rule”, Exclusionary

Rules in Comparative Law (Editör

Stephen C. Thaman), Dordrecht 2013.

Cengiz, Serkan;

Demirağ, Fahrettin;

Ergül, Teoman;

McBride, Jeremy;

Tezcan, Durmuş

: Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları

Işığında Ceza Yargılaması Kurum ve

Kavramları, Ankara 2008.

Centel, Nur; Zafer,

Hamide

: Ceza Muhakemesi Hukuku, B. 21, İstanbul

2022.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

680

Ceylan, Seldağ Güneş : “Roma Hukukunun Günümüz Hukuk Düzenlerine

Etkisi”, GÜHFD, C. 8, S. 2, Ankara

2004, s. 1-19.

Choo, Andrew : “Improperly Obtained Evidence: A Reconsideration”,

Legal Studies, C. 9, S. 3, Cambridge

1989, s. 261 - 283.

Choo, Andrew : “England and Wales: Fair Trial Analysis and

the Presumed Admissibility of Physical Evidence”,

Exclusionary Rules in Comparative

Law, Editör Stephen C. Thaman, Dodrecht

2013 (Exclusionary).

Choo, Andrew : Evidence, B. 3, Oxford 2012 (Evidence).

Choo, Andrew; Nash,

Susan

: “Improperly Obtained Evidence in the Commonwealth:

Lessons for England and

Wales?” The International Journal of Evidence

and Proof, S. 11, Isle of Man 2007, s.

75-105.

Cihan, Erol : “Yakalama, İfade Alma ve Buna Bağlı

Hukuka Aykırı Deliller”, Hukuka Aykırı Deliller

Semineri ve Sempozyumu, İstanbul

1996.

Cinmen, Ergin : “Arama, Elkoyma ve Buna Bağlı Hukuka

Aykırı Deliller”, Hukuka Aykırı Deliller

Semineri ve Sempozyumu, İstanbul 1996.

Comment : “Admissibility of Evidence Illegally Obtained.”

Harvard Law Review, C. 13, S. 4,

Harvard 1899.

Comment : “Evidence Illegally Obtained by Private Persons

Held Admissable in State Civil Action”

Kaynakça

681

Columbia Law Review, C. 63, S. 1, New

York 1963, s. 168-175.

Comment : “Fruit of the Poisonous Tree: A Plea for Relevant

Criteria” University of Pennsylvania

Law Review, C. 115, S. 7, Pennsylvania

1967.

Comment : “Admissibility of Evidence Illegally Obtained.”

Harvard Law Review, C. 13, S. 4,

Harvard 1899.

Cooper, Nigel : “The Fruit of the Poisoned Tree - The Admissibility

of Evidence in Civil Cases”, elektronik

makale, Londra 2014

(www.bgja.org.uk/ wp-content/ uploads/

2014/02/ NigelCooper.pdf, 27.03.2018)

Costello, Roisin A. : “The Tortoise and Hare? Due Process and

Unconstitutionally Obtained Evidence in the

Digital Age”, Legal Information Management,

C. 18, S. 3, s. 169-170.

Cross, Rupert;

Tapper, Colin

: Cross and Tapper on Evidence, B. 12, Oxford

2009.

Çakar, Elif

Pürsünlerli;

Saraçoğlu, Fatih

: “Vergi İdaresinin Denetim Biçimleri ve

Hukuka Aykırı Deliller”, Niğde Üniversitesi

İİBF Dergisi, C. 7, S. 1, Niğde 2014, s. 415-

423.

Çınar, Ali Rıza : “Hukuka Aykırı Kanıtlar”, TBBD, S. 55, Ankara

2004, s. 31-64.

Çeçen, Anıl : Adalet Kavramı, B. 3, Ankara 2003.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

682

Çiftçi, Pınar : Medeni Yargılama Hukuku’nda İspat Hakkı

ve Sınırlamaları, Ankara 2018.

Çin, Selim : Demokratik Hukuk Devleti ve Siyasal İktidarların

Aykırı Uygulamaları, Ankara 2019

(Yayımlanmamış Doktora Tezi).

Çobanoğlu, Rahmi

: Hukukta Gaye Problemi, İstanbul 1934.

Çöl, Hüseyin Cem : “Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’na Göre Eser

Dışında Koruma Alanları”, AÜHFD, C. 52,

S. 4, s. 365-385.

Damaška, Mirjan : “Rational and Irrational Proof Revisited”,

Cardozo Journal of International and Comperative

Law, C. 5, 1997, s. 25-32.

Danet, Brenda : “Language In The Legal Process”, Law and

Society Review, C. 14, S. 3, s. 495-499.

Dawson, J.B. : “The Exclusion of Unlawfully Obtained Evidence:

A Comparative Study”, The International

and Comparative Law Quarterly, C. 3,

S. 31, Cambridge 1982, s. 513 – 549.

Demirbaş, Timur : Ceza Hukuku Genel Hükümler, B. 17, Ankara

2022.

Demircioğlu, Yaşar : Medeni Usul Hukukunda İnsan Hakları ve

Adil Yargılanma Güvenceleri, Ankara 2007.

Demiryürek, Zeynep : Medeni Yargılamada Hukuka Aykırı Delil,

Ankara 2021.

Dennis, Ian : The Law of Evidence, B. 4, London 2010.

Doehring, Karl : Genel Devlet Kuramı (Genel Kamu Hukuku),

Çev. Ahmet Mumcu, B. 4, Ankara 2012.

Kaynakça

683

Doğru, Osman,

Nalbant, Atilla

: İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi, C. 2, B. 2,

İstanbul 2013.

Donay, Süheyl : Meslek Sırrının Açıklanması Suçu, İstanbul

1978.

Dorsett, Shaunnagh : “Since Time Immemorial: A Story of Common

Law Jursidiction, Native Title and The

Case of Tanistry”, Melbourne University

Law Review, C. 26, S. 1, s. 36-43.

Dülger, Murat Volkan : Ceza Muhakemesi Hukukunda Dışlama Kuralı

ve Hukuka Aykırı Delillerin Uzak Etkisi

(Zehirli Ağacın Meyvesi Öğretisi), Ankara

2014.

Dündar, Meltem : İngiliz ve Türk Ceza Muhakemesi

Hukuklarında Hukuka Aykırı Deliller, İstanbul

2018.

Dural, Mustafa; Sarı,

Suat

: Türk Özel Hukuku, B. 6, İstanbul 2011.

Edis, Seyfullah : Medeni Hukuka Giriş ve Başlangıç Hükümleri,

B. 6, Ankara 1997.

Ercan, İbrahim : “Aile Mahkemesinde Uyuşmazlıkların Sulh

Yoluyla Çözümlenmesi”, Prof. Dr. Yavuz

Alangoya için Armağan, İstanbul 2007, s. 63-

102.

Erdağ, Ali İhsan : “İletişimin Denetlenmesi Kapsamında İki

Önemli Sorun Olarak Mağdurun İletişiminin

Tespiti ve İletişimin Mağdur Tarafından

Kaydedilmesi”, TBBD, S. 92, Ankara 2011,

s. 31-61.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

684

Erdoğan, Mustafa : İnsan Hakları Teorisi ve Hukuku, B. 3, Ankara

2012.

Erdönmez, Güray : Pekcanıtez Usul Medeni Usul Hukuku, B. 15,

İstanbul 2017.

Erdönmez, Güray : Medeni Usul Hukukunda Belgelerin İbrazı

Mecburiyeti, B. 2, İstanbul 2014.

Erem, Faruk : Hukuka Aykırılık ve Ümanist Doktrin, Ankara

1966.

Erem, Faruk;

Danışman, Ahmet;

Artuk, Mehmet Emin

: Ceza Hukuku Genel Hükümler, Ankara 1997.

Eren, Abdurrahman : Özgürlüklerin Sınırlanmasında Demokratik

Toplum Düzeninin Gerekleri, İstanbul 2004.

Eren, Fikret : Borçlar Hukuku Genel Hükümler, B. 26, Ankara

2021.

Erman, Sahir : “Sentez”, Hukuka Aykırı Deliller Semineri

ve Sempozyumu, İstanbul 1996.

Erman, Sahir : “Sentez Raporu”, Prof. Dr. Nurullah Kunter’e

Armağan, İstanbul 1998, s. 75-83.

Erten, Sibel : Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 8 inci

Maddesi Bağlamında Özel Hayatın Gizliliği

ve Korunması, Yayımlanmamış Yüksek

Lisans Tezi, İstanbul 2009.

Eryılmaz, Ali : Ceza ve Disiplin Hukukunda Hukuka Aykırı

Delil, Ankara 2013.

Kaynakça

685

EU Network of

Independant Experts

on Fundemental

Rights

: “Opinion on the Status of Illegally Obtained

Evidence in Criminal Procedures in the Member

States of the European Union”, Brussels

2003.

Feyzioğlu, Metin : Ceza Muhakemesinde Vicdani Kanaat, Ankara

2002.

Feyzioğlu, Metin : “Anglo Sakson ve Anglo Amerikan Hukuk

Düzenlerinde Habeas Corpus Kurumu”,

AÜHFD, C. 44, S. 1-4, Ankara 1995, s. 665-

688.

Fitzhugh, Josh : “The New Exclusionary Rule Cases”, ABA

Journal, C. 70, S. 3, Washington 1984, s. 58-

61.

Fleming, Rufus : “Scottish Jury, Landmarks in the History of

Jury Trial”, Michigan Law Review, C. 5, S.

1, s. 520-544.

Friedman, Lawrence

Meir

: A History of American Law, B. 4, New York

2019.

Gaul, Hans Friedhelm : “Yargılamanın Amacı Güncelliğini Koruyan

Bir Konu”, Çev. Nevhis Deren Yıldırım,

İlkeler Işığı Altında Medeni Yargılama

Hukuku, B. 5, İstanbul 2006, s. 72-103.

Gençcan, Ömer Uğur : 4721 Sayılı Türk Medeni Kanunu, C. 1, Ankara

2004.

Gençcan, Ömer Uğur : Boşanma Hukuku, Ankara 2006.

Giannoulopoulos,

Dimitrios

: Improperly Obtained Evidence in Anglo-

American and Continental Law, Oxford

2019.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

686

Giannoulopoulos,

Dimitrios

: “The Exclusion of Improperly Obtained Evidence

in Greece: Putting Constitutional

Rights First”, The International Journal of

Evidence and Proof, Y. 2007, S. 11, s. 181-

212.

Gibson, Roger C. : “Illegally Obtained Evidence”, University of

Toronto Faculty of Law Review, C. 31, S. 1,

s. 23-44.

Gless, Sabine : “Chapter 5: Germany: Balancing Truth

Against Protected Constitutional Interests”,

Exclusionary Rules in Comparative Law, Ed.

Stephen C. Thaman, Dordrecht 2013.

Glover, Richard : Murphy on Evidence, B. 14, Oxford 2015.

Gödekli, Mehmet : “Türk Ceza Muhakemesinde Maddi Gerçeğe

Ulaşmanın Ön Koşulu Olarak Hukuka Aykırı

Delillerin Değerlendirilmesi Yasağı”,

AÜHFD, C. 65, S. 4, Ankara 2016, s. 1815-

1924.

Göksu, Mustafa : “(Hukuk Yargılamasında) Vakıa ve Hukuk”,

Haluk Konuralp Anısına Armağan, Ankara

2009, C. 1, s. 323-350.

Goodhart, Arthur

Lehman

: “The Ratio Decidendi of a Case”, The Modern

Law Review, C. 22, S. 2, s. 117-124;

Gören, Zafer : Anayasa Hukuku, Ankara 2006.

Gören, Zafer : Temel Hakların Özel Hukuk Düzenine Etkisi,

Temel Hakların Yatay (Üçüncü Kişilere)

Etkisi, Özel Hukuk ve Anayasa Mahkemesi

Kararları Sempozyumu, Ankara 2001 (Temel

Hak).

Kaynakça

687

Gözler, Kemal : Devletin Genel Teorisi, B. 5, Bursa 2014

(Devlet).

Gözler, Kemal : “Tabii Hukuk ve Hukuki Pozitivizme Göre

Adalet Kavramı”, Muhafazakâr Düşünce,

Adalet, 2008, S. 15, s. 77-90 (Adalet).

Gözler, Kemal : İdare Hukuku, C. I, B. 2, Bursa 2009 (İdare).

Gözler, Kemal : Türk Anayasa Hukuku Dersleri, B. 26, Bursa

2021.

Gözler, Kemal : Yorum İlkeleri, Anyasa Hukukunda Yorum

ve Somutlaşması, Ankara 2013.

Gözübüyük, Şeref;

Gölcüklü, Feyyaz,

Saygılı Abdurrahman

: Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Uygulaması

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi

İnceleme ve Yargılama Yöntemi, B. 12, Ankara

2019.

Gülşen, Recep : “Yargıtay Kararları Işığında Hukuka Aykırı

Aramada Elde Edilen Delillerin Ceza Muhakemesinde

Değerlendirilmesi”, CHKD, C.

3, S. 2, s. 228-251.

Gümüş, Alper : “Kişinin Resmi (Görünümü) Üzerindeki

Hakkı”, Kocaeli Üniversitesi Hukuk

Fakültesi Dergisi, C. 1, S. 1, s. 363-386.

Güner, Semih : Avukatlık Hukuku, B. 5, Ankara 2011.

Güngör, Salih : “Arama, Elkoyma ve Buna Bağlı Hukuka

Aykırı Deliller”, Hukuka Aykırı Deliller

Semineri ve Sempozyumu, İstanbul 1996.

Gürdoğan, Burhan

: “Vakıa ve Hukuk”, AÜSBFD, 1956, C. 11, S.

3, s. 260.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

688

Güriz, Adnan : Hukuk Başlangıcı, B. 15, Ankara 2013, s. 1

vd. (Hukuk Başlangıcı).

Güriz, Adnan : “Adalet Kavramının Belirsizliği”, Adalet

Kavramı, B. 2, Ankara 2001, s. 7-37

(Adaletin Belirsizliği).

Güriz, Adnan : “Adalet Kavramı”, Prof. Dr. Jale G. Akipek’e

Armağan, Konya 1991, s. 59-74.

Gürsel, İlke : İşçinin Kişisel Verilerinin Korunması Hakkı,

Ankara 2016.

Güzel, Cemal : “İnsan Hakları Düşüncesinin Gelişimi”, İnsan

Hakları Konferans, Panel ve Sempozyumlar,

Ankara 2005, s. 117-143.

Hafızoğulları, Zeki : “Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nda

Yapılan Değişiklikler Üzerine” AÜHFD, C.

43, S. 1-4, Ankara 1993, s. 37-47.

Hafızoğulları, Zeki : “Hukuka Aykırı Surette Elde Edilen Deliller

Meselesi”, Yeni Türkiye Dergisi Yargı Reformu

Özel Sayısı, S. 10, Ankara 1996, s.

638-803 (Hukuka Aykırı Deliller).

Hakyemez, Yusuf

Şevki

: Mutlak Monarşilerden Günümüze Egemenlik

Kavramı, Ankara 2004.

Hanağası, Emel : Medeni Yargılama Hukukunda Silahların

Eşitliği, Ankara 2016.

Hançerlioğlu, Orhan : Felsefe Sözlüğü, B. 16, İstanbul 2008.

Harrison, John : “Substantive Due Process and the Constitutional

Text, Virginia Law Review, C. 83, S.

3, Virginia 1997, s. 493-558.

Kaynakça

689

Hatemi, Hüseyin : Hukuka ve Ahlaka Aykırılık Kavramı ve

Sonuçları, İstanbul 1976.

Hirsch, Ernst : Hukuk Felsefesi ve Hukuk Sosyolojisi

Dersleri, B. 3, Ankara 2001 (Hukuk

Felsefesi).

Hirsch, Ernst : “Hukuk Bir Bilim Kolu Mudur?”, AÜHFD,

1944, C. 2, S. 1, s. 19-61) (Hukuk)

Hirsch, Ernst : “Pratik Hukukta İlmi İspat ve Tefsir”,

AÜHFD, 1943, C. 1, S. 2, s. 193-199 (İlmi

İspat).

Hirsch, Ernst : “Kuvvet ve Hukuk”, Ankara Üniversitesi

Hukuk Fakültesi 40. Yıl Armağanı, Ankara

1966, s. 173-186.

Holdsworth, William

Searle

: “Case Law”, Law Quarterly Review, C. 50,

S. 197, s. 180-195.

Hunter, Mary : “Judicial Discretion: Section 78 in Practice”,

Criminal Law Review, London 1994.

İbrahim, Merve

Ayşegül Kulular

: “Rıza, Üstün Nitelikte Özel ve Kamusal

Yarar Bağlamında Hukuka Uygunluk Nedenleri,

SDÜHFD, C. 9, S. 2, Isparta 2019, s.

305-333.

İçel, Kayıhan : “Arama, Elkoyma ve Buna Bağlı Hukuka

Aykırı Deliller”, Hukuka Aykırı Deliller

Semineri ve Sempozyumu, İstanbul 1996.

İçel, Kayıhan : “Sorgulamada Hukuka Aykırılık ve

Sonuçları”, Prof. Dr. Nurullah Kunter’e Armağan,

İstanbul 1998, s. 121-127.

İnan, Ali Naim : Borçlar Hukuku Genel Hükümler Ders

Kitabı, Ankara 1979.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

690

İnceoğlu, Sibel : İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi

Kararlarında Adil Yargılanma Hakkı, B. 4,

İstanbul, 2013.

Işık, Zehra Karakuş : “İdari Yargıda Delillerin Değerlendirilmesinin

Kanuni Sınırları”, LHD, C.

16, S. 191, İstanbul 1998, s. 5194.

İstanbul Barosu : Hukuka Aykırı Deliller Semineri ve Sempozyumu,

İstanbul 1996.

İyilikli, Ahmet Cahit : “Hakların Yarışması Bağlamında Doğru

Hükmün Yetersiz Gerekçeye Feda Edilmesi”,

TAAD, C. 12, S. 48, s. 245-274.

Jackson, John D. : “Common Law Evidence and the Common

Law of Human Rights: Towards a Harmonic

Convergence”, William and Mary Bill of

Rights Journal, C. 27, S. 3, Virginia 2019, s.

689-715.

Jackson, John D.;

Summers, Sarah J.

: “Fair Trials and the Use of Improperly Obtained

Evidence”, The Internationalisation of

Criminal Evidence : Beyond the Common

Law and Civil Law Traditions, Cambridge

2012.

Jacobi, Tonja : “The Exclusionary Rule, Its Effect on Innocence

and Guilt”, The Constitution and the

Future of Criminal Justice in America, Cambridge

2012, s. 79-92.

Kaboğlu, İbrahim

: Anayasa Hukuku Dersleri, Genel Esaslar, B.

16, İstanbul 2021.

Kaynakça

691

Kaboğlu, İbrahim : “Hukukun Genel İlkeleri ve Anayasa Yargısı

(Özgürlükler Hukuku Açısından Bir Yaklaşım)”,

AYD, C. 8, Ankara 1991, s. 291-322.

Kaboğlu, İbrahim : “Hak ve Özgürlükler Anlayışındaki

Gelişmelerin Anayasa’ya Yansıtılması Sorunu”,

AYD, C. 11, Ankara 1994, s. 237-252.

Kanadoğlu, Korkut : Türk ve Alman Anayasa Yargısında

Anayasal Değerlerin Çatışması ve

Uyumlaştırılması, İstanbul 2001.

Kaneti, Selim : Haksız Fiilde Hukuka Aykırılık Unsuru, İstanbul

2007.

Kaneti, Selim : Çatışan Değerlerin Tartılmasına Dayalı

Hukuka Uygunluk, Sorumluluk Hukukunda

Yeni Gelişmeler II Sempozyumu, İstanbul

1981 (Çatışan Değerler).

Kapani, Münci : Kamu Hürriyetleri, Ankara 1981.

Kaplan, John : “The Limits of Exclusionary Rule”, Stanford

Law Review, C. 26, S. 5, California 1974, s.

1029, s. 1027-1055.

Karaaslan, Reşit : “Hukuka Uygunluk Nedenlerinin

Koşullarında Hata”, LHD, C. 15, S. 172, İstanbul

2017, s. 1665-1721.

Karacabey, Ömer

Faruk

: “Hakların Yarışması”, ABD, S. 6, Ankara

1980, s. 666- 685.

Karakaş, Fatma

Tülay

: “Karine Kavramı, Kanuni Karineler ve Varsayımlar”,

AÜHFD, C. 62, S. 3, Ankara 2013,

s. 729-760.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

692

Karaman, Mehmet : Anayasa Mahkemesi Kararları Işığında

Hukuk Devleti, Yayımlanmamış Yüksek

Lisans Tezi, Ankara 2001.

Karayalçın, Yaşar : “Hukukun Üstünlüğü (Kavram-Bazı Problemler)”,

Hukuk Devleti, Editör Hayrettin

Ökçesiz, İstanbul 1998.

Karslı, Abdurrahim

: Medeni Muhakeme Hukuku, B. 5, İstanbul

2020.

Katoğlu, Tuğrul : Ceza Hukukunda Hukuka Aykırılık, Ankara

2003.

Kaymaz, Seydi : Uygulamada ve Teoride Ceza Muhakemesinde

Hukuka Aykırı (Yasak) Deliller, Ankara

1997.

Kaymaz, Seydi : Ceza Muhakemesinde Telekomünikasyon

Yoluyla Yapılan İletişimin Denetlenmesi,

Ankara 2009 (Telekomünikasyon).

Keane, Adrian;

Griffiths, James;

McKeown, Paul

: The Modern Law of Evidence, B. 8, London

2010.

Kernutt, Kristi : “Civil Law v. Common Law Systems : Are

They So Different?”, Oregon Review of International

Law (Pangea), C.1, S. 1, s. 31-33.

Keser, Hayrettin : Türk Anayasa Yargısında Hukuk Devleti

İlkesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Konya

2005.

Keskin, Serap : Ceza Muhakemesi Hukukunda Temyiz

nedeni Olarak Hukuka Aykırılık, İstanbul

1997.

Kaynakça

693

Kılıçoğlu, Evren : Medeni Yargılama Hukukunda Hukuka

Aykırı Yoldan Elde Edilmiş Deliller, İstanbul

2021.

Kılıçoğlu, Evren : “Gizli Babalık Testlerinin Soybağının Reddi

Davasına Etkileri ve Bu Bağlamda Alman

Hukukunda ‘Hukuki Babanın Biyolojik Babalığının

Açıklığa Kavuşturulması Talebinin

Tanınması’ - Yargılama Hukuku Perspektifinden

Bir Bakış-“, Marmara Üniversitesi

Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları

Dergisi, C. 16, S. 3-4, İstanbul 2010, s. 279-

307.

Kiraz,

Taylan Özgür

: Medeni Yargılama Hukukunda İkrar, B. 2,

Ankara 2013.

Koca, Mahmut : Hazırlık Soruşturmasında Sanığın Savunma

Hakkı, İstanbul 1998 (Yayınlanmamış

Doktora Tezi).

Koca, Mahmut : “Ceza Muhakemesi Hukukunda Deliller”,

CHD, C. 1, S. 2, Ankara 2006, s. 207-225

(Deliller).

Koca, Mahmut : “Ceza Muhakemesinde Hukuka Aykırı Delilleri

Değerlendirme Yasağı” AÜEHFD, C.

4, S. 1-2, Erzincan 2000, s. 105-146 (Hukuka

Aykırı Deliller).

Kocaoğlu, Mehmet : Robert Nozick Adalet Teorisi ve Temel Kavramları,

Ankara 2018.

Kocaoğlu, Mehmet : John Rawls Adalet Teorisi ve Temel Kavramları,

Ankara 2017.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

694

Kocayusufpaşaoğlu,

Necip; Hatemi,

Hüseyin; Serozan,

Rona; Arpacı,

Abdülkadir

: Borçlar Hukuku Genel Bölüm, C. I, B. 7, İstanbul

2017.

Köküsarı, İsmail : Anayasa Hukukunda Hukuki Güvenlik İlkesi,

Ankara 2015.

Konca, Nesibe Kurt : Medeni Usul Hukukunda Aleniyet İlkesi, Ankara

2009.

Konca, Nesibe Kurt : “Medeni Yargılama Hukkunda Doğrudan

Doğruyalık İlkesi, Prof. Dr. Bilge Öztan’a

Armağan, Ankara 2008, s. 599-624 (Doğrudan

Doğruyalık).

Konuralp, Haluk : Medeni Usul Hukukunda Yazılı Delil

Başlangıcı, B. 2, Ankara 2011.

Konuralp, Haluk : Medeni Usul Hukukunda İspat Kurallarının

Zorlanan Sınırları, B. 2, Ankara 2009 (İspat).

Konuralp, Orhan

Emre

: “Kişilerden Kan ve Doku Örneği Alınmasına

İlişkin Olarak Hukuk Muhakemeleri

Kanunu’nun 292 nci Maddesi Karşısında

Türk Medeni Kanunu’nun 284 üncü Maddesinin

Durumu”, AÜHFD, C. 69, S. 4, Ankara

2020, s. 1609-1640.

Köse, Metin : “Amerikan Ceza Muhakemesi Hukukunda

Hukuka Aykırı Delillerin Dışlanması”,

HHFD, C. 9, S. 1, Ankara 2019, s. 159-195.

Kunter, Nurullah;

Yenisey, Feridun;

Nuhoğlu, Ayşe

: Muhakeme Hukuku Dalı Olarak Ceza Muhakemesi

Hukuku Birinci Kitap, B. 18, İstanbul

2010.

Kaynakça

695

Kunter, Nurullah : Suçun Kanuni Unsurları Nazariyesi, İstanbul

1949.

Kuru, Baki : Nizasız Kaza, Ankara 1961.

Kuru, Baki : Hukuk Muhakemeleri Usulü, C. 2, B. 6, İstanbul

2001.

Kuru, Baki Hukuk Muhakemeleri Usulü, C. 3, B. 6, İstanbul

2001.

Kuru, Baki : İcra ve İflas Hukuku El Kitabı, B. 2, Ankara

2013.

Kuru, Baki; Aydın

Burak

: Medeni Usul Hukuku El Kitabı, C. I, B. 2,

Ankara 2021

Lai, Ho Hock : A Philosophy of Evidence Law, New York

2008 (Evidence).

Lai, Ho Hock : “The Legitimacy of Medieval Proof”, Journal

of Law and Religion, C. 19, S. 2, Georgia

2004, s. 259-298 (Proof).

Laudan, Larry : “Confessions, Poison Fruit, and Other Exclusions”,

Truth, Error, and Criminal Law: An

Essay in Legal Epistemology, Cambridge

2006.

Lawless, William

Burns

: “The Machinery of Criminal Justice in England

and the United States”, Syracuse Law

Review, C. 21, S. 4, s. 1061-1093.

Lester, Benjamin;

Persico, Nicola;

Visschers, Ludo

: “Information Acquisiton and the Exclusion of

Evidence in Trials”, Journal of Law, Economics

and Organization, C. 28; S. 1, s. 163-

182.

Lipman, Matthew : Criminal Procedure, B. 2, Los Angeles 2014.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

696

Ma, Yue : “Comparative Analysis of Exclusionary

Rules in the United States, England, France,

Germany and Italy”, Policing : An International

Journal of Police Strategies & Management,

C. 22, S. 3, s. 280-303.

Malkoç, İsmail : “Örgütlü Suçluluk ve Hukuka aykırı Deliller”,

Hukuka Aykırı Deliller Semineri ve

Sempozyumu, İstanbul 1996.

Meriç, Nedim : “Hakimin Davayı Aydınlatma

Yükümlülüğü”, Prof. Dr. Bilge Umar Armağanı

DEÜHFD Özel Sayı, C. 11, İzmir

2009, s. 377-424.

Metin, Yüksel : Anayasanın Yorumlanması, Ankara 2008.

Metin, Yüksel : Ölçülülük İlkesi-Karşılaştırmalı Bir Anayasa

Hukuku İncelemesi, Ankara 2002 (Ölçülülük

İlkesi).

Milsom, Stroud

Francis

: “Law and Fact in Legal Development”, The

University of Toronto Law Journal, Toronto

1967, C. 17, s. 1-19.

Mirfield, Peter : Silence, Confessions and Imroperly Obtained

Evidence, B. 2, Oxford 2003.

Montrose, James

Louis

: “Ratio Decidendi and The House of Lords”,

Modern Law Review, C. 20, S. 1, s. 124-131.

Mossor, William : “Revisiting the Exclusionary Rule” Army

Lawyer, C. 2020, S. 5, Virginia 2020, s. 52-

66.

Mumcu, Ahmet;

Küzeci, Elif

: İnsan Hakları ve Kamu Özgürlükleri, B. 8,

Ankara 2019.

Kaynakça

697

Muşul, Timuçin : Medeni Usul Hukuku (Temel Bilgiler), B. 3,

Ankara 2012.

Namlı, Mert : Türk ve Fransız Medeni Usul Hukuku’nda

Yargılamanın Yenilenmesi, İstanbul 2014.

Narmanlıoğlu, Ünal : “Ferdi İş İlişkisinin Sona Ermesi ve Kıdem

Tazminatı Açısından Yargıtay’ın 2000 Yılı

Kararlarının Değerlendirilmesi”, İş Hukuku

ve Sosyal Güvenlik Hukuku Türk Milli

Komitesi, Ankara 2002.

Neef, Allan : “Constitutional Law: Evidence: Use of Illegally

Obtained Evidence and Due Process of

Law”, Michigan Law Review, C. 50, S. 8,

Michigan 1952, s. 1367-1380.

Nomer, Haluk N. : Borçlar Hukuku Genel Hükümler, B. 18, İstanbul

2021.

O’Scannlain,

Diarmuid Fionntain

: “Rediscovering The Common Law”, Notre

Dame Law Review, C. 79, S. 2, s. 755-763.

Odman, Tevfik : “Hukuka Aykırı Şekilde Elde Edilen Delillerin

Kullanılma Sorunu”, İnsan Hakları

Merkezi Dergisi, C. 3, S. 4, Ankara 1995, s.

21-27 (Hukuka Aykırı Deliller).

Odman, Tevfik : “Yakalama, İfade Alma ve Buna Bağlı

Hukuka Aykırı Deliller”, Hukuka Aykırı Deliller

Semineri ve Sempozyumu, İstanbul

1996 (Yakalama).

Oğuzman Kemal;

Barlas, Nami

: Medeni Hukuk, B. 28, İstanbul 2022.

Oğuzman, Kemal; Öz,

Turgut

: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, C. 1, B. 18,

İstanbul 2021.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

698

Oğuzman, Kemal;

Seliçi, Özer; Oktay

Özdemir, Saibe

: Kişiler Hukuku (Gerçek ve Tüzel Kişiler), İstanbul

2014.

Öktem, Niyazi : “Adalet Kavramı ve Sosyal Realite”, Adalet

Kavramı, B. 2, Ankara 2001, s. 75-84.

Ölçer, Fatma Pınar : “The European Court of Human Rights: The

Fair Trial Analysis Under Article 6 of the European

Convention of Human Rights”, Exclusionary

Rules in Comparative Law, Editör

Stephen C. Thaman, Dodrecht 2013 (Exclusionary).

Ölçer, Fatma Pınar : Illegally Obtained Evidence in European

Treaty of Human Rights (ETHR) Law, Annales

de la Faculté de Droit d’Istanbul”, C.

40, S. 57, s. 65-153.

Oliver, Wesley

MacNeil

: “Toward a Better Categorical Balance of the

Costs and Benefits of the Exclusionary Rule”,

Bufallo Criminal Law Review, C. 9, S. 1,

New York 2005, s. 201-271.

Öncü, Gülay Arslan : Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nde Özel

Yaşamın Korunması Hakkı, İstanbul 2011.

Optican, Scott L.;

Gotlieb, David;

Yenisey, Feridun;

Ziyalar, Neylan;

Bağcı, Olcay;

Özaşçılar, Mine

: Mukayeseli Hukukta Arama, İfade Alma ve

Hukuka Aykırı Deliller, B. 2, İstanbul 2007.

Osborn, Debra : “Suppressing the Truth: Judicial Exclusion of

Illegally Obtained Evidence in the United

States, Canada, England and Australia”,

Kaynakça

699

MurUeJL, C. 7, S. 4, Perth 2000 http://classic.

austlii.edu.au/au/journals/MurdochUe-

JlLaw/2000/45.html, 18.11.2022).

Özbek, Mustafa

Serdar

: Alternatif Uyuşmazlık Çözümü, B. 5, Ankara

2022.

Özbek, Mustafa

Serdar

: “Sosyal Devletin Gereği: Adalete Erişim”,

Legal MİHDER, S. 4, İstanbul 2006, s. 907-

927.

Özbek, Veli Özer : “Ceza Muhakemesi Hukukunda Delil

Yasakları”, Alman-Türk Karşılaştırmalı Ceza

Hukuku, C. 1, İstanbul 2010, s. 913-928 (Delil

Yasakları)

Özbek, Veli Özer : Yeni Ceza Muhakemesi Kanununun Anlamı,

Ankara 2005 (Yeni Kanun).

Özbek, Veli Özer : “Adil Yargılanma Hakkı-Özel Hayatın

Gizliliği İlişkisi Arama ve Delil Elde Etme”,

Adil Yargılanma Hakkı, Yay. Haz. Feridun

Yenisey, İstanbul 2004.

Özbek, Veli Özer;

Doğan, Koray;

Bacaksız, Pınar

: Ceza Muhakemesi Hukuku, B. 15, Ankara

2022.

Özbek, Veli Özer;

Doğan, Koray;

Bacaksız, Pınar

: Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, B. 17,

Ankara 2022 (Ceza Özel).

Özboyacı, Alper : Ceza Muhakemesi Hukukunda Delil

Yasakları, İstanbul 2008.

Özbudun, Ergun : Türk Anayasa Hukuku, B. 21, Ankara 2021.

Özekes, Muhammet : İcra ve İflas Hukukunda İhtiyati Haciz, Ankara

1999.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

700

Özekes, Muhammet : Medeni Usul Hukukunda Hukuki Dinlenilme

Hakkı, Ankara 2003.

Özekes, Muhammet : Pekcanıtez Usul Medeni Usul Hukuku, B. 15,

İstanbul 2017 (Pekcanıtez Usul).

Özen, Muharrem : Türk Ceza Hukukunda Meşru Müdafaa, Ankara

1995.

Özen, Muharrem;

Özen, Mustafa

: “Ceza Muhakemesi Hukukunda Delil

Yasakları”, Prof. Dr. Duygun Yarsuvat’a Armağan,

YÜHFD, C. 9, S. 2, İstanbul 2012, s.

301-330.

Özkan, Meral

Sungurtekin

: Türk Medeni Yargılama Hukuku, İzmir 2013.

Öztunç, Özgün : Ceza Muhakemesinde Hukuka Aykırı Deliller,

Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul

2010.

Öztürk, Bahri : “Yeni CMK’da Delil Yasakları”, Uğur

Alacakaptan’a Armağan, C. I, İstanbul 2008,

s. 599-628 (CMK).

Öztürk, Bahri : Yeni Yargıtay Kararları Işığında Delil

Yasakları, Ankara 1995 (Delil Yasakları).

Öztürk, Bahri : “CMUK Reformu ve Delil Yasakları”,

SÜHFD, C. 4, S. 1-2, s. 39-49 (Reform).

Öztürk, Bahri;

Tezcan, Durmuş;

Erdem, Mustafa

Ruhan

: Uygulamalı Ceza Muhakemesi Hukuku, B.

16, Ankara 2022 (Ceza Muhakemesi).

Özyörük, Mukbil : İdare Hukuku Dersleri, Ankara 1973.

Kaynakça

701

Peiris, Gamini

Lakshman

: “The Admissibility of Evidence Obtained Illegally:

A Comparative Analysis”, Ottawa

Law Review, C. 13, S. 2, Ottawa 1981, s.

308-344.

Pekcanıtez, Hakan : “Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı

Yollardan Elde Edilen Delillerin Değerlendirilmesi”,

Haluk Konuralp Anısına Armağan,

C. I, Ankara 2009, s. 789-850.

Pekcanıtez, Hakan : Pekcanıtez Usul Medeni Usul Hukuku, B. 15,

İstanbul 2017 (Pekcanıtez Usul).

Pekcanıtez, Hakan : “Hukuki Dinlenilme Hakkı”, Prof. Dr. Seyfullah

Edis’e Armağan, İzmir 2000, s. 753-

791 (Hukuki Dinlenilme).

Pekcanıtez, Hakan : Medeni Usul Hukukunda Aleniyet İlkesi”,

İzBD, S. 10, İzmir 1999, s. 21-42 (Aleniyet).

Pekcanıtez, Hakan : "Mukayeseli Hukukta Medeni Yargıda Verilen

Kararlara Karşı Anayasa Şikayeti”,

AYD, C. 12, Ankara 1995, s. 257-287

(Şikayet).

Pekcanıtez, Hakan;

Atalay, Oğuz; Özekes,

Muhammet

: Medenî Usul Hukuku, B. 10, İstanbul 2022.

Perrin, L. Timothy;

Caldwell H. Mitchell;

Chase Carol A.;

Fagan Ronald W.

: “If It’s Broken, Fix It: Moving Beyond The

Exclusionary Rule, A New and Extensive

Empirical Study of the Exclusionary Rule and

a Call for a Civil Administrative Remedy to

Partially Replace the Rule”, Iowa Law Review,

C. 83, Iowa 1998, s. 669-684.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

702

Pitler, Robert M. : “The Fruit of the Poisonous Tree Revisited

and Shepherdized”, California Law Review,

C. 56, S. 3, California 1968, s. 579-651.

Poroy, Reha;

Tekinalp, Ünal

: Kıymetli Evrak Hukuku Esasları, B. 21, İstanbul

2013

Pospisil, Leopold : “E. Adamson Hoebel and the Anthropology

of Law”, Law and Society Review, C. 7,

1973, s. 537-559.

Postacıoğlu, İlhan E. : Şahadetle İspat Memnuiyeti ve Hudutları, İstanbul

1964.

Postacıoğlu, İlhan E;

Altay, Sümer

Medeni Usul Hukuku Dersleri, B. 8, İstanbul

2020.

Re, Richard M. : “The Due Process Exclusionary Rule”, Harvard

Law Review, C. 127, S. 7, Harvard

2014, s. 1885-1966.

Reisoğlu, Safa : Borçlar Hukuku Genel Hükümler, B. 25, İstanbul

2014.

Rijavec, Vesna;

Kerestes, Tomaz

: “Restrictions on the Admissibility of Evidence”,

Evidence in Contemporary Civil Procedure

(Editörler Cornelis Hendrik (Remco)

van Rhee ve Alan Uzelac), Cambridge 2015.

Roberts, Paul;

Zuckerman, Adrian

: Criminal Evidence, B. 2, New York 2010.

Robson Jr., Charles

B.

: “Evidence-Admissibility in Civil Actions of

Evidence Illegally Obtained by Private Persons”,

North Carolina Law Review, C. 43, S.

3, s. 608-616.

Roxin, Claus : “İspat Hukukunun Esasları”, İstanbul Ticaret

Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Çeviren

Kaynakça

703

Yener Ünver, Y. 4, S. 8, İstanbul 2005, s.

265-289.

Rüzgaresen, Cumhur : Medeni Muhakeme Hukukunda Usul

Ekonomisi İlkesi, Ankara 2013.

Sağlam, Fazıl : Temel Hakların Sınırlanması ve Özü, Ankara

1982.

Şahbaz, İbrahim : İletişimin Denetlenmesi ve Yasak Deliller,

Ankara 2009.

Şahbaz, İbrahim : “Karşılaştırmalı Hukukta ve Avrupa İnsan

Hakları Mahkemesi Kararlarında Hukuka

Aykırı Deliller”, ABD, S. 1, Ankara 2006, s.

101-128 (AİHM).

Şahin, Cumhur : “Yargıtay Kararları Işığında Hukuka Aykırı

Deliller ve Değerlendirilmeleri Sorunu”,

AÜEHFD, Atatürk Üniversitesi 40. Yıl Armağanı,

C.1, S. 1, s. 87-95.

Şahin, Cumhur : Sanığın Kolluk Tarafından Sorgulanması,

Ankara 1994 (Sanık).

Şahin, Tamer : Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarısı’nda

İspata İlişkin Genel Hükümler, Hukuk Muhakemeleri

Kanunu Tasarısı’nın Getirdiği

Yenilikler ve Bu Yeniliklerin Değerlendirilmesi,

İstanbul 2008.

Samuels, Alec : "Illegaly Obtained Evidence: In or Out ?”

Journal of Criminal Law, C. 67, S. 5, s. 411-

414.

Schroeder, Friedrich

Chistian

: “Ceza Muhakemesi’nde Fair Trail İlkesi”,

Adil Yargılanma Hakkı, Yay. Haz. Feridun

Yenisey, İstanbul 2004.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

704

Selçuk, Sami : “Yargının İyileştirilmesi/Düzeltilmesi”,

Bilgesam Rapor No. 10, İstanbul 2009.

Selçuk, Sami : Karşıoylarım, Ankara 2001.

Şen, Ersan : Türk Ceza Yargılaması Hukuku’nda Hukuka

Aykırı Deliller Sorunu, İstanbul 1998.

Şen, Ersan : Türk Hukuku’nda Telefon Dinleme, Gizli

Soruşturmacı, X Muhbir, B. 6, Ankara 2013

(Dinleme).

Şenol, Cem : Teori ve Uygulamada Ceza Muhakemesinde

Hukuka Aykırı Delillerin Kullanılması ve

Değerlendirilmesi Yasağı, İstanbul 2015.

Serozan, Rona : Medeni Hukuk Genel Bölüm, B. 5, İstanbul

2014 (Medeni Hukuk).

Serozan, Rona : “Soybağı Hukuku Üzerine Çeşitlemeler”,

Prof. Dr. Bilge Öztan’a Armağan, Ankara

2008, s. 759-777.

Sevimli, Ahmet : İşçinin Özel Yaşamına Müdahalenin Sınırları,

İstanbul 2006.

Sheldon, John;

Murray, Peter

: “Rethinking the Rules of Evidentiary Admissibility

in Non-Jury Trials”, Judicature, C. 86,

S. 5, s. 227-231.

Shepherd Jr., Robert

E.

: “Admissibility of Illegally Obtained Evidence

in a Civil Case”, Washington and Lee

Law Review, C. 17, S. 1, Washington 1960,

s. 155–160.

Simil, Cemil : “Hakimin Davayı Aydınlatma Ödevinin

Sınırları”, DEÜHFD Özel Sayı, C. 16, İzmir

2014, s. 1351-1376.

Kaynakça

705

Simpson, A. W. Brian : “The Ratio Decidendi of a Case”, The Modern

Law Review, C. 21, S. 1, s. 155-160.

Slapper, Gary; Kelly,

David

: The English Legal System 2009-2010, B. 10,

New York 2009.

Soyaslan, Doğan : “Hukuka Aykırı Deliller”, AÜEHFD, C. 7, S.

3-4, Erzincan 2003, s. 9-26.

Soyaslan, Doğan : Ceza Hukuku Özel Hükümler, B. 13, Ankara

2020 (Ceza).

Sözüer, Adem : Tartışmalar, Hukuka Aykırı Deliller Semineri

ve Sempozyumu, İstanbul 1996.

Sözüer, Adem;

Sevdiren, Öznur

: “Turkey: Theory of Admissibility of Illegally

Gathered Evidence”, Exclusionary Rules in

Comparative Law, Editör Stephen C.

Thaman, Dordrecht 2013.

St. Johnston, T. Eric : “The Judges Rules and Police Interrogation in

England Today”, The Journal of Criminal

Law, Criminology and Police Science, C. 57,

S. 1, s. 85-92.

Stanojevic, Obrad : “Roman Law and Common Law-A Different

Point of View”, Loyola Law Review, C. 36,

S. 2, s. 269-274.

Stein, Peter G. : Roman Law, Common Law and Civil Law”,

Tulane Law Review, C. 66, S. 6, s. 1591-

1603.

Stone, Richard : “Exclusion of Evidence under Section 78 of

the Police and Criminal Evidence Act: Practice

and Principles”, Web Journal of Current

Issues, C.1, S. 3, London 1995

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

706

(https://www.bailii.org/uk/other/journals/

WebJCLI/1995/issue3/stone3.html,

18.11.022).

Sungurtekin Özkan;

Türkoğlu, Özdemir

: Roma Hukukundan Günümüze Medeni Yargılamanın

Esasları, Ankara 2008.

Szymanski, Steven M. : “Exclusionary Rule - Good Faith Exception:

New Limitations on the Suppression of Illegaliy

Obtained Evidence - Arizona v. Evans,

115 S. Ct. 1185 (1995)” Marquette Law Review,

C. 79, S. 4, Wisconsin 1996, s. 1083-

1100.

Tanrıver, Süha : “Türk Medenî Usul Hukuku Bağlamında

Hukuka Aykırı Yollardan Elde Edilen Delillerin

Durumunun İrdelenmesi”, Makalelerim

(2006), Ankara 2007, s. 27-36.

Tanrıver, Süha : Hukuk Yargısı (Medeni Yargı) Bağlamında

Adil Yargılanma Hakkı, TBBD, S. 53, Ankara

2004, s. 191-215 (Adil Yargılanma).

Tanrıver, Süha : Medeni Usul Hukuku, C. I, B. 4, Ankara

2021.

Taruffo, Michele : Evidence, International Encyclopedia of

Comparative Law, Civil Procedure, (Ed.

Mauro Cappelletti), C. 16, s. 1-72.

Taşkın, Mustafa : Adli ve İstihbari Amaçlı İletişimin Denetlenmesi,

Ankara 2008.

Taşpınar, Sema : “Medeni Yargılama Hukukunda Amaç Sorunu”,

Faruk Erem Armağanı, Ankara 1999,

s. 759-787.

Kaynakça

707

Taşpınar, Sema Medeni Yargılama Hukukunda İspat

Sözleşmeleri, Ankara 2001 (İspat Sözleşmeleri).

Taylor, David Hugh : “Should It Take a Thief?: Rethinking the Admission

of Illegaly Obtained Evidence in

Civil Cases”, The Review of Litigation, C.

22, S. 3, Texas 2003, s. 626-667.

Tekinay, Selahattin

Sulhi; Akman,

Sermet; Burcuoğlu,

Haluk; Altop, Atilla

: Tekinay Borçlar Hukuku Genel Hükümler, B.

7, İstanbul 1993.

Tercan, Erdal : Medeni Usul Hukukunda Tarafların İsticvabı,

Ankara 2001.

Teziç, Erdoğan : Anayasa Hukuku, B. 17, İstanbul 2014.

The World Book

Encyclopedia

: About America: The Constitution of the

United States of America with Explanatory

Notes, Washington 2004.

Tierney, Kevin : “Transatlantic Attitudes Towards Self-Incrimination”,

American Criminal Law Quarterly,

C. 6, S. 1, s. 26-32.

Topçuoğlu, Hamide : Hukuk Sosyolojisi (Sosyoloji Açısından

Hukuk), C. I, B. 3, İstanbul 1969.

Toraman, Barış : “Fransız Medeni Usul Hukukunda Belgelerin

Taraflar Arasında İletimi ve Zorunlu İbrazı",

Haluk Konuralp Anısına Armağan, C. I, Ankara

2009, s. 1085-1104.

Toroslu, Nevzat : “Hukuka Aykırı Deliller Sorunu”, Prof. Dr.

Hamide Topçuoğlu’na Armağan, Ankara

1995, s. 55-58.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

708

Toroslu, Nevzat : Ceza Hukuku Genel Kısım, B. 26, Ankara

2021 (Ceza).

Tosun, Öztekin : Ceza ve Medeni Muhakeme Hukuku Açısından

Hukuka Aykırı Yollarla Elde Edilmiş Delillerin

İspat Kuvveti, İstanbul 1976.

Trechsel, Stefan : Human Rights in Criminal Proceedings (Collected

Courses of the Academy of European

Law), Oxford 2006.

Türk Dil Kurumu : Türkçe Sözlük, B. 10, Ankara 2009.

Tutumlu, Mehmet

Akif

: “Hukuk Davasında Hukuka Aykırı Yollardan

Elde Edilen Delillerin İspat Değeri”, Prof. Dr.

Fırat Öztan’a Armağan, C. II, Ankara 2010,

s. 2155-2162.

Tutumlu, Mehmet

Akif

: “Hukuk Yargılamasında Delil İkamesinin

Kapsamı, Şekli ve Zamanı”, TBB Dergisi, S.

6, Ankara 1989, s. 924-934 (Delil İkamesi).

Tutumlu, Mehmet

Akif

: Medeni Usul Hukuku Sorunları, Ankara 2009

(Usul).

Twining, William : Rethinking Evidence: Exploratory Essays

(Law in Context), B. 2, Cambridge 2006.

Uglow, Steve : Evidence, Londra 1997.

Ulukapı, Ömer : Medeni Usul Hukuku, Konya 2014.

Umar, Bilge : Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunumuzun

Mehaz Neuchatel Kantonundaki Tatbikatı,

İstanbul 1967.

Umar, Bilge; Yılmaz,

Ejder

: İsbat Yükü, İstanbul 1980.

Kaynakça

709

Ülgen, Hüseyin;

Helvacı, Mehmet;

Kendigelen, Abuzer;

Kaya, Arslan

: Kıymetli Evrak Hukuku, B. 10, İstanbul

2015.

Ünver, Yener : “Ceza Muhakemesinde İspat, CMK ve Uygulamamız”,

CHD, Y. 1, S. 2, Ankara 2006, s.

103-207.

Ünver, Yener : “Ceza Hukuku’nda Objektif Sorumluluk”,

Ceza Hukuku Günleri, 70. Yılında Türk Ceza

Kanunu Genel Hükümler (26-27 Mart 1997),

İstanbul 1998, s. 109-195 (Objektif Sorumluluk).

Ünver, Yener; Hakeri,

Hakan

: Ceza Muhakemesi Hukuku, B. 19, Ankara

2022.

Üstündağ, Saim : Medeni Yargılama Hukuku, B. 7, İstanbul

2000.

Wang, Anthony S. : “The Exclusionary Rule and Civil Tax Proceedings:

Grimes v. Commissioner”, The Tax

Lawyer, C. 50, S. 3, Washington 1997, s. 695-

699.

Watson, Alan : “Roman Law and English Law: Two Patterns

of Legal Development”, Loyola Law Review,

C. 36, S. 2, s. 247-268.

Wolchover, David : The Exclusion of Improperly Obtained Evidence,

Chichester 1986.

Yaşar, Osman : Uygulamalı ve Yorumlu 5271 sayılı Yeni

Ceza Muhakemesi Kanunu, Ankara 2005.

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

710

Yaşar, Yusuf : “Bir Suçun İspatı Amacıyla İletişimin Kayda

Alınmasının Hukuki Niteliği”, Türkiye Adalet

Akademisi Dergisi, Y. 4, S. 4, Ankara

2013, s. 353-396.

Yaylak, Cihan : İdari Yargılama Usulünde Hukuka Aykırı

Delillerin Değerlendirilmesi, İstanbul 2018.

Yenisey, Ferdiun : “Yakalama, İfade Alma ve Buna Bağlı

Hukuka Aykırı Deliller”, Hukuka Aykırı Deliller

Sempozyumu, İstanbul 1996.

Yenisey, Feridun : “Ceza Muhakemesi Hukukunda (Hukuka Uygun

Bir Şekilde Elde Edilmiş) Delil”, CHD,

Y. 2, S. 4, Ankara 2007, s. 5-60 (Delil).

Yıldırım, Mehmet

Kamil

: Medeni Usul Hukukunda Delillerin Değerlendirilmesi,

İstanbul 1990 (Değerlendirme)

Yıldırım, Mehmet

Kamil

: “Medeni Yargılama Hukukunda İspat

Yasakları ve Özellikle Taraflarca Hukuka

Aykırı Yoldan Elde Edilmiş Deliller”,

Erdoğan Teziç’e Armağan, İstanbul 2007, s.

861-871 (İspat Yasakları)

Yıldırım Deren,

Nevhis

: Türk, İsviçre ve Alman Medeni Usul

Hukuku’nda Kesin Hükmün Subjektif Sınırları,

İstanbul 1996.

Yıldız, Ali Kemal : Ceza Muhakemesinde İspat ve Delillerin

Değerlendirilmesi, İstanbul 2002

(Yayımlanmamış Doktora Tezi).

Yıldız, Ali Kemal : Ceza Muhakemesi Hukukunda Sanığın Sorgusu,

İstanbul 1992 (Yayınlanmamış Yüksek

Lisans Tezi).

Kaynakça

711

Yıldız, Ali Kemal : “Ses ve/veya Görüntü Kayıtlarının İspat

Fonksiyonu", CHD, C. 1, S. 2, İstanbul 2006,

s. 253-264.

Yılmaz, Ejder : Adalet “İnsana Yakışan Anlayış”, Ankara

2020 (Adalet)

Yılmaz, Ejder : “Aksak Adaletten İşleyen Adalete”, Makaleler

(1973-2013), C. 1, Ankara 2014, s. 829-

862 (İşleyen Adalet).

Yılmaz, Ejder : Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, C. 1,

Ankara 2021.

Yılmaz, Ejder : Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, C. 2,

Ankara 2021.

Yılmaz, Ejder : Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, C. 3,

Ankara 2021.

Yılmaz, Ejder : Hukuk Sözlüğü, B. 10, Ankara 2011.

Yılmaz, Ejder : Geçici Hukuki Himaye Tedbirleri, C. 1, Ankara

2001 (Tedbirler).

Yılmaz, Ejder : “Yargılama Giderlerinin İşlevi ve Sosyal

Hukuk Devleti”, Makaleler (1973-2013), C.

1, Ankara 2014, s. 383-404.

Yılmaz, Ejder “Usul Ekonomisi”, AÜHFD, C. 57, S. 1, s.

243-274.

Yılmaz, Ejder : Islah, Ankara 2021.

Yokuş, Sevtap : Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nde ve

1982 Anayasa’sında Hak ve Özgürlüklerin

Kötüye Kullanılması, Ankara 2002.

Yurtcan, Erdener : Ceza Yargılaması Hukuku, B. 16, İstanbul

2019, (Ceza Yargılaması)

Medeni Usul Hukukunda Hukuka Aykırı Deliller

712

Yurtcan, Erdener : “Yargıtay Kararları Işığında Hukuka Aykırı

Delile Dayanma Yasağı”, Prof. Dr. Nurullah

Kunter’e Armağan, İstanbul 1998, s. 519-534

(Hukuka Aykırı Delil).

Zabunoğlu, Yahya

Kazım

: Kamu Hukukuna Giriş Devlet Tanım-

Kaynaklar-Unsurlar, Ankara 1973.

Zafer, Hamide : Ceza Hukuku Genel Hükümler TCK m. 1-75

Ders Kitabı, B. 7, İstanbul 2019.

Zafer, Hamide : Özel Hayatın ve Hayatın Gizli Alanının Ceza

Hukuku Yoluyla Korunması (TCK md. 132-

134), İstanbul 2010 (Özel Hayat).

Zander, Michael : Zander on PACE: The Police and Criminal

Evidence Act 1984, London 2017.

Zuckerman, Adrian : Principles of Criminal Evidence, Oxford

1989.

Zuckerman, Adrian : “Law, Fact or Justice”, Boston University

Law Review, 1986, C. 66, s. 487-494 (Justice).