Ortographiam (Kültür/Sanat Yazıları)

“Ortographiam”ın hikayesi 2018 ilk bahar aylarında, dostum Ali Baturay’ı Kıbrıs Gazetesinde yapmış olduğum bir ziyaretle başladı. Kıbrıs Gazetesinden ayrılma hazırlıklarında olan sevgili Baturay, bu ziyaretimde beni, Kıbrıs Gazetesi’nin “Kültür Sanat” sayfasının editörlüğünü yapmakta olan sayın Aliye Özenci’yi tanıştırdı. Birer kahve içtik, bir kahve içimlik süre içinde birbirimizi tanımaya çalıştık. Kendisine teşekkür ederek ayrılırken bana onun sayfasında yazabileceğimi teklif etmesiyle bu macera başladı. Şimdi bakıyorum da neredeyse 4 yıl geçmiş! Tanıştığımız güden beri görüşme fırsatı bulamamamıza rağmen, e-mail yoluyla yazıştık ve konuştuk. Bu süre içinde karşılıklı saygı ve sevgi çerçevesinde yürüyen tanışıklığımız bu günlere kadar geldi. Bizden kaynaklanmayan birkaç hata dışında sevgili Aliye her gönderdiğim yazımı yayınladı, ben de onu ve gazetemizi yazısız bırakmadım. Her hafta sonu Kıbrıs Gazetesinin ekinde sevgili Aliye’nin “Ayraç” köşesinde yazdığı yazıları okumak da ayrı bir zevkti.

Ne kadar süre geçtiğini hatırlamıyorum, bir süre sona Aliye, “Hocam bu yazıları artık bir logo altında yayınlamamız daha doğru olur” deyince her nedendir bilmiyorum, aklıma ilk gelen “Ortographiam” oldu. “Benim yazılarım” anlamına gelen bu latince sözcüğe nerede ve ne zaman rastladığımı, nasıl öğrendiğimi hatırlamıyorum. Neden logo olarak tercih etmiş olduğumu bilmiyorum! Kıbrıs Gazetesinde 1997-2017 yılları arasında yayımlamış olduğum makaleleri, o tarihte öğrencim olan, bu günlerde ise “Akkaya Avukatlık Bürosu” nda yaptığı stajı tamamlayarak genç bir avukat adayı olan Zarif Kaplan’ın bulduğu isimle, “80 Pişmiş Kuruyemiş” adı altında kitap haline getirmiştik. Genç meslektaşımla bu sefer de kitabın isminin ne olacağı konusunda çok düşündük ve sonunda sayfamın logosunun kitabın da ismi olmasını uygun bulduk.

Yazılar kolay kitap haline gelmiyor. Yazma işkencesi bittikten sonra kitaplaştırma sürecine bir dolu insan dahil oluyor ve yazarı da, belki de borçların en zevklisi olan “teşekkür etme” borcu altına sokuyor. Doğal olarak ilk teşekkürüm, bana, Kıbrıs’ın en çok okunan gazetesinde her hafta yazma

VIII

imkânı veren Aliye Özenci’ye olacak. Teşekkürler zinciri içinde en önemli yer kuşkusuz ki, her biri ciddi bir okuma ve araştırma ürünü olan yazılarımın bir kitap haline gelmesinin yolunu açan değerli dostum ve meslektaşım Prof. Dr. Mustafa Akkaya’ya aittir. Yıllardır tanıdığım ve aynı moral, toplumsal değer ve çalışma değerlerini birebir paylaştığımız sevgili Mustafa’yı tanımış olmak gerçekten büyük bir şanstır benim için. Yazıları kitap haline getirme işini üstüne aldı ve ekibiyle birlikte başarıyla yayımlanmasını sağladı. Sevgili Mustafa’ya çok teşekkür ediyorum. Kitabın baskısını da Yetkin Yayınları yaptı. Yeri gelmişken, hukuk camiamıza yıllardır yüzlerce kitap kazandıran Yetkin Yayınlarının sahibi ve işletmecisi kadim dostum Muharrem Başer ve işletme çalışanlarına yapmış oldukları titiz baskı için çok teşekkür ederim.

Yazılarımın basılmak üzere tarih sırasına göre dizilip, üstünden geçilerek kontrol edildikten sonra Ankara’ya gönderme işini ise, tüm yayımlarımda olduğu gibi, bu yayınımda da fakültemiz kurulduğundan beri birlikte çalıştığımız dostum Murat Coşkunsu üstlendi. Fakültemizin Bilgisayar Sistem Operatörü olan Coşkunsu, bilgisayardan hiç anlamadığım için, artık bir “belâsı” haline gelmiş olan benim bu yayınımı da öncekiler gibi, büyük bir sabırla ele aldı, yazıları sıraya dizdi, kontrol etti ve Ankara’ya gönderdi. Yazıları karşılayan ise bir başka eski dost Çiğdem Güner oldu. Çiğdem Hanım’ı Ankara Hukuk Fakültesinde çalıştığım yıllardan beri tanırım. O zamanlar Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü’nde çalışıyordu ve 1996 yılında Enstitü tarafından yayımlanmış olan doçentlik tezimi de Çiğdem Hanım baskıya hazır hale getirmiştir. Titizdir, sabırlıdır ve yazdıklarınızı didik didik ederek işini çok iyi yapar. Bu titiz çalışmasını bu yayınımda da sabırla okuyarak ve düzenleyerek gösterdi, kendisine çok çok teşekkür ederim.

Yazılar artık iyice kitap formatı halinde toplandıktan sonra, hocalarının ifadesiyle “fakültemizin neşe pıtırcığı” Zarif’e geri geldi. Zarif zaten başından beri bu işin içindeydi ve yoğun temposuna rağmen kitabın boyutunun ve sayfa renginin seçiminde de bana yardımcı oldu. Son olarak kitabın tümünü satır satır sabırla okudu ve kitap yayına hazır hale gelerek baskıya gönderildi. Bu vesileyle hem kendisini candan tebrik eder ve başarılı bir meslek hayatı diler, hem de kitabın basılması için harcadığı yoğun ilgi için teşekkür ederim. Yeni başladığı yüksek lisans çalışmalarında da aynen lisans eğitiminde olduğu gibi, başarılı olacağından eminim.

IX

Kitabı, ikiz torunlarım Eliz ile Uzay’a ithaf etmiş olmaktan duyduğum hazzı da belirtmeden geçemeyeceğim, emek veren herkese tekrar teşekkürlerimle……