Bilirkişinin Disiplin Sorumluluğu

İÇİNDEKİLER

TEŞEKKÜR ..............................................................................................V

İÇİNDEKİLER ....................................................................................... VII

KISALTMALAR ...................................................................................XIII

1. GİRİŞ......................................................................................................1

§2. KURUMSAL OLARAK BİLİRKİŞİ....................................................1

2.1. TÜRK HUKUKU’NDA BİLİRKİŞİ KAVRAMI.........................1

2.1.1. Medeni Yargıda Bilirkişi Kavramı.....................................3

2.1.2. Ceza Yargısında Bilirkişi Kavramı ..................................14

2.1.3. İdari Yargıda Bilirkişi Kavramı .......................................19

2.2. BİLİRKİŞİLİĞİN BENZER KURUMLARLA

KARŞILAŞTIRILMASI..........................................................21

2.2.1. Uzman Kişi....................................................................21

2.2.2. Tanık.............................................................................25

2.2.3. Tercüman ......................................................................27

2.2.4. Hakem ve Hakem-Bilirkişi..............................................28

2.3. BİLİRKİŞİLİĞİN ve BİLİRKİŞİ GÖRÜŞÜNÜN

HUKUKİ NİTELİĞİ ...............................................................30

2.3.1. Bilirkişiliğin Hukuki Niteliği...........................................30

2.3.2. Bilirkişi Görüşünün Hukuki Niteliği ................................39

2.4. BİLİRKİŞİNİN YETKİLERİ ve YETKİLERİN

SUİİSTİMALİ HALİNDE SORUMLULUĞU ..........................44

2.4.1.Bilirkişinin Yetkileri........................................................44

2.4.1.1. Bilgi Alma Yetkisi ve Dosyayı İnceleme

Yetkisi ............................................................44

VIII

2.4.1.2. Mağdur, Şüpheli veya Sanığa Soru Sorma ...........44

2.4.1.3. Ücret İsteme Hakkı ............................................45

2.4.1.4. Gerektiğinde Raporunu Hazırlayabilmek

İçin Ek Süre Talep Edebilme ............................45

2.4.2. Yetkilerin Suiistimali Halinde Sorumluluğu .....................45

2.5. BİLİRKİŞİNİN HUKUKİ ve CEZAİ SORUMLULUĞU ...........46

2.5.1. Bilirkişinin Hukuki (Tazminat=Maddi)

Sorumluluğu..................................................................47

2.5.1.1. Genel Olarak ...................................................47

2.5.1.2. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’ndan

Önceki Görüşler..............................................49

2.5.1.3. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun

285’inci Maddesi Gereğince Bilirkişinin

Gerçeğe Aykırı Raporundan Kaynaklanan

Zararlardan Dolayı Hukuki Sorumluluğu...........50

2.5.1.4. Yargılama ve Rücu Davası ...............................55

2.5.1.5. Raporun Hazırlanmasından Önceki

Evrede Bilirkişinin Tasarruflarından

Kaynaklı Zararlardan Dolayı Hukuki

Sorumluluğu....................................................57

2.5.2. Bilirkişinin Cezai Sorumluluğu .......................................58

2.5.2.1. Genel Olarak ...................................................58

2.5.2.2. Bilirkişiler Tarafından İşlenebilen Suçlar...........58

2.5.2.3. Bilirkişilik Bağlamında Öngörülmüş Bulunan

Özel Bir Suç Türü Olarak Gerçeğe Aykırı

Bildirimde Bulunma Suçu ................................61

§3. 6754 SAYILI BİLİRKİŞİLİK KANUNU'NA GÖRE BİLİRKİŞİNİN

DİSİPLİN SORUMLULUĞU ............................................................65

3.1. GENEL OLARAK...................................................................65

3.2. DİSİPLİN HUKUKUNA HÂKİM OLAN TEMEL

İLKELER ...............................................................................67

IX

3.2.1. Kanunu Bilmemek Mazeret Sayılmaz İlkesi.....................67

3.2.2. Zaman Bakımından Lehte Olan Hükmün

Uygulanması İlkesi ........................................................68

3.2.3. Zamanaşımı ...................................................................70

3.2.4. Tekerrür ve Cezada İndirim.............................................72

3.2.5. Disiplin Cezalarında Af ..................................................74

3.2.6. Disiplin Cezalarının Geri Alınamazlığı İlkesi ...................75

3.2.7. Disiplin Soruşturmasının Bağımsızlığı.............................76

3.2.8. Savunma Alma Zorunluluğu ...........................................77

3.2.9. Disiplin Cezasının Uygulanması......................................79

3.3. DİSİPLİN SUÇUNUN UNSURLARI .......................................79

3.3.1. Kanuni Unsur (Tipiklik)..................................................79

3.3.2. Maddi Unsur..................................................................81

3.3.3. Hukuka Aykırılık Unsuru................................................83

3.3.4. Manevi Unsur (Kusurluluk) ............................................85

3.4. DİSİPLİN CEZASININ AMACI ve NİTELİĞİ..........................85

3.5. BİLİRKİŞİNİN YÜKÜMLÜLÜKLERİ.....................................88

3.5.1. Bazı Hallerde Bilirkişilik Görevini Kabul

Yükümlülüğü.................................................................89

3.5.2. Davete İcabet Etme Yükümlülüğü ...................................91

3.5.3. Yemin Etme Yükümlülüğü .............................................92

3.5.4. Bildirimde Bulunma Yükümlülüğü..................................93

3.5.5. Doğruyu Söyleme Yükümlülüğü .....................................93

3.5.6. Tarafsız Davranma Yükümlülüğü....................................94

3.5.7. Görevini Sadakat ve Özenle Yerine Getirme

Yükümlülüğü.................................................................95

3.5.8. Görevini Bizzat Yerine Getirme Yükümlülüğü.................96

3.5.9. Sır Saklama Yükümlülüğü ..............................................97

X

3.5.10. Bazı Hallerde Kendisinin Görevden Alınmasını

İsteme Yükümlülüğü ......................................................99

3.5.11. Kurul Olarak Görevlendirilme Halinde İstişare ve

Müzakerelerde Bulunma Yükümlülüğü ...........................99

3.5.12. Kendisini Atayan Mahkemeyle İlişki İçinde

Olma Yükümlülüğü......................................................100

3.5.13. Süresi İçinde Oy ve Görüş Bildirme

Yükümlülüğü...............................................................100

3.5.14. İncelenecek Eşyaları Tutanağa Bağlama

Yükümlülüğü...............................................................101

3.6. BİLİRKİŞİNİN DİSİPLİN SORUMLULUĞU’NA

İLİŞKİN OLARAK 6754 SAYILI BİLİRKİŞİLİK

KANUNU ve BİLİRKİŞİLİK YÖNETMELİĞİ’NDEN

ÖNCEKİ DÜZENLEMELER ................................................102

3.7. 6754 SAYILI BİLİRKİŞİLİK KANUNU ve BİLİRKİŞİLİK

YÖNETMELİĞİ KAPSAMINDA BİLİRKİŞİNİN DİSİPLİN

SORUMLULUĞU’NUN İNCELENMESİ..............................105

3.7.1. Genel Olarak................................................................105

3.7.2. Disiplin Sorumluluğunu Gerektiren Bilirkişilik

Sicilinden ve Listesinden Çıkarılma Sebepleri................105

3.7.2.1. Bilirkişiliğe Kabul Şartlarının Kaybedilmesi

veya Sicile Kabul Tarihinde Gerekli Şartların

Bulunmadığının Sonradan Tespit Edilmesi ......106

3.7.2.2. Kanuni Bir Sebep Olmaksızın Bilirkişilik

Yapmaktan Kaçınılması veya Raporun

Belirlenen Süre İçinde Mazeretsiz Olarak

Verilmemesi..................................................111

3.7.2.3. Bilirkişilik Görevi ve Bu Görevin

Gerektirdiği Etik İlkelerle Bağdaşmayan,

Güven Duygusunu Sarsıcı Tutum ve

Davranışlarda Bulunulması.............................113

3.7.2.4. Temel İlkelere Aykırı Olarak Bilirkişilik

Faaliyetinde Bulunulması ...............................118

XI

3.7.2.5. Bölge Kurulu Tarafından Yapılacak

Performans Değerlendirmeleri Sonucunda

Yeterli Bulunulmaması...................................121

3.7.3. Bilirkişilikle İlgili Kurulların Yapısı ..............................124

3.7.3.1. Bilirkişilik Danışma Kurulu............................125

3.7.3.2. Bilirkişilik Daire Başkanlığı ...........................127

3.7.3.3. Bilirkişilik Bölge Kurulları.............................129

3.7.4. Denetim ve İnceleme ....................................................130

3.7.4.1. Denetim ve İncelemenin Konusu,

Kapsamı İle Başvuruda Bulunabilecekler.........130

3.7.4.2. İncelemenin Usul ve Esasları ..........................133

3.7.4.3. Denetim ve İnceleme Sonucu Verilecek

Kararlar ile Takdiri Olarak Alt Ceza

Uygulamasına Gidilebilmesi...........................135

3.7.4.4. İnceleme Usulü................................................139

3.7.5. İtiraz ve Dava Hakkı.....................................................139

§4. BİLİRKİŞİNİN DİSİPLİN SORUMLULUĞUNA İLİŞKİN

DİĞER KANUNLARDAKİ DÜZENLEMELER VE

BİLİRKİŞİYE İŞLEDİĞİ BİR DİSİPLİN SUÇUNDAN

DOLAYI İKİ KEZ CEZA VERİLMESİ...........................................143

4.1. BİLİRKİŞİNİN DİSİPLİN SORUMLULUĞUNA İLİŞKİN

USUL KANUNLARINDAKİ DÜZENLEMELER ..................143

4.1.1. Genel Olarak................................................................143

4.1.2. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda Yer Alan

Düzenlemeler...............................................................143

4.1.2.1. Mahkemede Hazır Bulunma, Yemin Etme,

Oy ve Görüşünü Bildirme Yükümlülüğü .........145

4.1.2.2. Süresi İçerisinde Raporunu Verme

Yükümlülüğü.................................................147

4.1.2.3. Görevi Bizzat Yerine Getirme

Yükümlülüğü.................................................148

XII

4.1.2.4. Sır Saklama Yükümlülüğü..............................150

4.1.3. İdari Yargılama Usulü Kanunu’nda Yer Alan

Düzenlemeler...............................................................151

4.1.4. Ceza Muhakemesi Kanunu’nda Yer Alan

Düzenlemeler ................................................151

4.1.4.1. Mahkemede Hazır Bulunma, Yemin Etme,

Oy ve Görüşünü Bildirme Yükümlülüğü .........152

4.1.4.2. Süresi İçerisinde Raporunu Verme

Yükümlülüğü.................................................153

4.2. BİLİRKİŞİYE İŞLEDİĞİ BİR DİSİPLİN SUÇUNDAN

DOLAYI İKİ KEZ CEZA VERİLMESİ .................................155

4.2.1. Genel Olarak................................................................155

4.2.2. Aynı Fiil Sebebiyle Çifte Disiplin Sorumluluğuna

Gidilmesi Durumu .......................................................156

4.2.2.1. Bilirkişinin Aynı Zamanda Bir Kamu

Kurumuna Bağlı Olarak Çalışıyor Olması........156

4.2.2.2. Bilirkişinin Aynı Zamanda Bir Meslek

Odasına Bağlı Olması.....................................160

4.2.2.3. 6754 Sayılı Bilirkişilik Kanunu ile Usul

Kanunlarında Yer Verilen Disiplin Cezalarının

Birlikte Uygulanması .....................................161

4.2.3. Aynı Fiil Sebebiyle Hem Cezai Sorumluluğuna

Hem De Disiplin Sorumluluğuna Gidilmesi

Durumu.......................................................................162

4.2.4. Aynı Fiil Sebebiyle Hem Hukuki Sorumluluğuna

Hem De Disiplin Sorumluluğuna Gidilmesi

Durumu.......................................................................164

4.2.5. Aynı Fiil Sebebiyle Hem Hukuki Sorumluluğuna

Hem De Cezai Sorumluluğuna Gidilmesi Durumu .........165

5. SONUÇ...............................................................................................167

KAYNAKLAR .......................................................................................173

KAYNAKLAR

Adalet Bakanlığı İç Denetim Birimi Başkanlığı “Bilirkişilik Sistemindeki

Sorunların Tespiti İle Çözüm Önerisi Geliştirilmesi İle İlgili İnceleme Raporu”, Rapor No: 2010/04.

Akcan, R. (2015). Bilirkişilik Kanunu Tasarısı Taslağı Hakkında Bazı

Tespitler, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(Özel Sayı), s. 653-

664.

Akıllıoğlu, T. (1983). Yönetim Önünde Savunma Hakları, Ankara: Sevinç

Matbaası.

Akil, C. (2011). Medeni Yargılama Hukukunda Mahkeme Tarafından

Atanan Bilirkişi-Uzman Tanık Ayrımı, Ankara Barosu Dergisi, 69(2), s. 171-

183.

Akyılmaz, B. (2004). Anayasal Esaslar Çerçevesinde Kamu Personeli Disiplin Hukuku ve Uygulamadaki Sorunlar, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi

Dergisi, 4(1-2), 1-19.

Akyol, Ş. (1991). Hukuk Usulünde Bilirkişilerle İlgili Bazı Problemler,

Mukayeseli Hukukta Bilirkişilik ve Sorunları, Ankara: Afşaroğlu Matbaası.

Alacakaptan, U. (1975). Suçun Unsurları, Ankara: Sevinç Matbaası.

Alangoya, Y. (1979). Medeni Usul Hukukunda Vakıaların ve Delillerin

Toplanmasına İlişkin İlkeler, İstanbul: İstanbul Fakülteler Matbaası.

Alangoya Y., Yıldırım M.K. ve Deren-Yıldırım N. (2009). Medeni Usul

Hukuku Esasları (Yedinci Baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.

Ansay, S. Ş. (1957). Hukuk Yargılama Usulleri (Altıncı Baskı). İstanbul:

İstanbul Üniversitesi Yayınları.

Arslan, A.S. (2012). Medeni Usul Hukukunda Delillerin Toplanması ve

Doğrudanlık İlkesi, Ankara: Adalet Yayınevi.

174

Arslan, H. S. (2002). Medeni Usul Hukukunda Bilirkişi Raporu ve Bağlayıcılığı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,

Ankara.

Arslan, R. (2001, 14 Mayıs). Bilirkişi ve Hakem Odaları Birliği-İstanbul’da Milletlerarası Tahkim Merkezi Kurulması Hakkında Adalet Bakanlığı

Tarafından Hazırlanan Kanun Taslakları, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsünde Yapılan Toplantıda Sunuldu, Ankara.

Arslan, R., Yılmaz, E. ve Ayvaz, S.T. (2017). Medeni Usul Hukuku

(Üçüncü Baskı). Ankara: Yetkin Yayınları.

Aslan, Z. (2001). Disiplin Suç ve Cezaları (Birinci Bakı). İstanbul: Alfa:

Yayınları.

Aşçıoğlu, Ç. (1992). Yargılama Çalışmalarında (Hukuk Davalarında) Nitelendirme ve Bilirkişinin Görevi, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 8, 349-371.

Aşçıoğlu Ç. (2001). Bilirkişilik Kavramı ve Görev Sınırları, Bilirkişilik

Sempozyumu, Ankara: Şen Matbaacılık.

Atalı, M. (2016). 6754 Sayılı Bilirkişilik Kanunu Ve Hukuki Konularda

Bilirkişilik, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 65(4), 3271-3282.

Atalı, M., Ermenek, İ. ve Erdoğan E. (2018). Medeni Usul Hukuku, Ankara: Yetkin Yayınları.

Ateş M. (2014). Hukuk Muhakemeleri Kanunu Yargıtay İlke Kararları 2.

Cilt, Ankara: Yetkin Yayınları.

Aydın, H. (2010). Ceza Hukukunda Kamu Görevlisi Kavramı, Ankara

Barosu Dergisi, 1, 109-128.

Bal, N. S. Sınai Mülkiyet Davalarında Bilirkişilik, Yüksek Lisans Tezi,

Kadir Has Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Bayrakal, S. (2016). Bilirkişilik Kanun Tasarısı Bağlamında Sanat Tarihi’nde Bilirkişilik Uygulamalarına Genel Bakış, Sanat Tarihi Dergisi, 25

(2), 295-303.

175

Bedir, R. (2010). 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’na Göre Görevi Kötüye

Kullanma Suçu, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler

Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı, Konya.

Belgesay, M.R. (1939). Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Şerhi Cilt

II, İstanbul: Tan Basımevi.

Belgesay, M. R. (1940), Hukuk ve Ceza Usulü Muhakemesinde Deliller,

İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.

Bucaktepe, A. (2015). Disiplin Makamlarının Disiplin Cezası Verme

Yetkileri Üzerine Bir Değerlendirme, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 19(2), 199-224.

Boz, S. S. (2017). Memur Disiplin Hukukuna Hâkim Olan Temel İlkeler,

Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 25(2), 15-41.

Buğdaycı, M.Ö.Ç. (2016). İdari Usul Ve Dinlenilme Hakkı, Yıldırım

Beyazıt Hukuk Dergisi, 1, 25-46.

Candan T. (2011). Açıklamalı İdari Yargılama Usulü Kanunu. Ankara:

Adalet Yayınevi.

Çağlayan, R. (2015). İdari Yargılama Hukuku (Yedinci Baskı). Ankara:

Seçkin Yayınları.

Centel, N. ve Zafer, H. (2008). Ceza Muhakemesi Hukuku (Beşinci

Baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.

Çiçek, H. (2011). Devlet Memurları Hakkında Disiplin Soruşturması:

Türkiye Uygulaması, Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler

Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı Kamu Yönetimi Programı, İzmir.

Çiftcioğlu, C.T. (2013). Türk Ceza Kanunu’nda Taksir, Ankara Barosu

Dergisi, 3, 317-338.

Dedeağaç, E. (2011). 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Getirdikleri, Koza Matbaacılık.

Değirmenci, O. (2016). Askeri Ceza ve Disiplin Hukuku (Üçüncü Baskı).

Ankara: Seçkin Yayınları.

176

Demir, B. (2010). Hukuk ve Ceza Muhakemesi Açısından Yazılı Belge İncelemelerinde Bilirkişilik, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul.

Deniz, Y., Boz, S.S. ve Gürkan, M.F. (2013). İdarî Yargılama Usûlü Kanunu’nun 11.Maddesine Göre Yapılan İdarî Başvurular, Selçuk Üniversitesi

Hukuk Fakültesi Dergisi, 21(2), 31-62.

Derreux, M. G. (1945). Kanunu Bilmemek Özür Sayılmaz Kaidesi Hakkında Bazı Düşünceler (Çev. Güral, J.), Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi

Dergisi, 2(4), 197-284.

Deryal, Y. (2001). Türk Hukukunda Bilirkişilik ve Bilirkişi Raporu Örnekleri (Birinci Baskı, İstanbul: Beta Yayıncılık.

Deryal, Y. (2001). Türk Hukukunda Bilirkişinin Nitelikleri ve Avukatın

Bilirkişilik Yapması, Ankara Barosu Dergisi, 3(1), 15-36.

Deryal, Y. (2017). Türk Hukukunda Bilirkişilik (Altıncı Baskı). Ankara:

Adalet Yayınevi.

Dönmez, B. (2007). Yeni CMK’da Bilirkişi Kavramı, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 9, 1145-1177.

Duman, İ. H. (1987). Kanunsuz Emir, Yargıtay Dergisi, 13(1-2), 45-50.

Durmaz, A. (2015). Ceza Muhakemesi Hukukunda Bilirkişilik, Yüksek

Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku

Anabilim Dalı, Konya.

Durmuş, A.A. (2009). Memur Disiplin Hukuku (Beşinci Baskı). Ankara:

Adalet Yayınevi.

Dülger, İ. (2007). Ceza Muhakemesi Kanunundaki Bilirkişi İncelemesine

İlişkin Düzenlemelerin Değerlendirilmesi, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi

Dergisi, 11(1-2), 657-678.

Ekinci, M. (2017). Ceza Hukuku İlkeleri Açısından İdari Yaptırımlar, Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi, 2017(1), 19-54.

Erdoğdu, A. (1972). Yeni Disiplin Cezaları, Danıştay Dergisi, 6-7, 5-18.

177

Erem, F. (1954). Yalan Şahadet, Hakikate Aykırı Bilirkişilik ve Tercümanlık, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 11(3), 42-59.

Erem, F. (1968).Ceza Usulü Hukuku, Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk

Fakültesi Yayınları No 231.

Erem, F. (1986). Diyalektik Açısından Ceza Yargılaması Hukuku (Altıncı

Baskı). Ankara: Işın Yayıncılık.

Ermenek, İ. (2014). İcra Ve İflâs Kanunu’nda Öngörülen Cezaî Hükümler

Bakımından Ne Bis İn İdem İlkesinin Uygulama Alanı, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 19, 279-320.

Ertanhan, M. (2005).Medeni Yargılama Hukukunda Tanık ve Tanıklık,

Ankara: Seçkin Yayınları.

Eşitli, E. A. (2013), Suçların ve Cezaların Kanuniliği İlkesi, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 6, 225-246.

Gökcan, H. T. (2015). Türk Ceza Kanunu Uygulamasında Kamu Görevlisi Kavramı, CHKD, 3(2), 147-160.

Göksu, M. (2017). Bilirkişilik Kurumunun Niteliği, Gelişimi ve Uygulaması Bağlamında 6754 Sayılı Bilirkişilik Kanununun Değerlendirilmesi, Yeni

Yasal Düzenlemeler Sonrasında İş Yargılaması Sempozyumu, Av. Cengiz Özbilgin’e Armağan, İstanbul: Beta Yayınları.

Göktürk, N. (2016). Suçun Yasal Tanımında Yer Alan “Hukuka Aykırılık” İfadesinin İcra Ettiği Fonksiyon, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 7(1),407-450.

Göktürk, N., Özgenç, İ. ve Üzülmez, İ. (2012). Ceza Hukukuna Giriş (Birinci Baskı), Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2476.

Görgün, Ş., Börü, L., Toraman, B. ve Kodakoğlı, M. (2018). Medeni Usul

Hukuku (Yedinci Baskı). Ankara: Yetkin Yayınları.

Guliyev, N. (2014). Türkiye Ve Azerbaycan Medeni Usul Hukukunda Bilirkişilik, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,

Konya.

178

Gülan, A. (1988). Kamu Hizmeti Kavramı, İdare Hukuku ve İlimleri Dergisi, 9(1-3), 147-159.

Günay, E. (1999). Ceza Davalarında Ek Savunma ve Savunma Hakkının

Kısıtlanması, Ankara: Seçkin Yayınları.

Güran, S. (1980). Memur Hukukunda Kayırma ve Liyakat Sistemleri, İstanbul: Fakülteler Matbaası.

Güneş, S. (1994). Ceza Muhakemesinde Bilirkişinin İnceleme Konusu,

Ankara Barosu Dergisi, 2, 233-242.

Gündüz, F. E. (2016). Disiplin Cezalarının Geri Alınması, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 20(1), 411-424.

Gündüz, F.E. (2017). İdari Yaptırımların Zaman Bakımından Uygulanması, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 32, 33-59.

Gürelli, N. (1967). Türk Ceza Muhakemesi Hukukunda Bilirkişilik. İstanbul: Cezaevi Matbaası.

Hakeri, H. (2010). Tıp Hukuku (Üçüncü Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.

Hakeri, H. (2011). Ceza Hukuku Genel Hükümler(On İkinci Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.

Hayta, M. A. (2007). Kamulaştırma Davaları, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

İmregün, O. (2008). Bilirkişi Raporları 2007, İstanbul: Filiz Kitabevi.

İnan, A. (2000). Tahkim-Hakemlerin Çalışma Biçimi ve Bilirkişi Hakemler, II. Bilirkişi Eğitim Semineri, Ankara: TÜRMOB Yayınları.

İnan, A. (2017). Son Yasal Değişiklikler Işığında Bilirkişilik Temel Bilgileri, Ankara: Öztepe Matbaacılık.

İnan, A. ve Kumkale, R. (2006). Mali Müşavirler İçin Bilirkişilik Kılavuzu (Birinci Baskı). Ankara: AB OFSET Ltd. Şti.

İnternet: “Adalet Bakanlığı Eğitim Dairesi Başkanlığı Aday Memur Hazırlayıcı Eğitimi, Disiplin Soruşturması Ders Notu”, Web:

179

http://www.edb.adalet.gov.tr/dersnotlari.html adresinden 15 Aralık 2018 tarihinde alınmıştır.

İnternet: Baki, R. “Bilirkişilik Kurumu ve Bilirkişilik Kanunu”, Web:

http://www.recepbaki.av.tr/detay/54/bilirkisilik-kurumu-ve-bilirkisilik-kanunu.html adresinden 14. Nisan 2018’de alınmıştır.

İnternet: Başara, İ. (2018). “Bilirkişilik Daire Başkanlığı”, Web:

http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:acFppvu4bs0J:www.taa.gov.tr/indir/bilirkisilik-daire-baskanligi-c2F5ZmF8ODI3YTctZGViMjQtY2U5ZTgtMDVjMTgucHB0eHw4NDE+&cd=4&hl=tr&ct=clnk&gl=tr adresinden 14 Nisan

2018’de alınmıştır.

İnternet: Erdoğan E. ve Toraman B. “Bilirkişilik Temel Eğitimi Kaynak

Kitabı” Adalet Bakanlığı Hukuk İşleri Genel Müdürlüğü Bilirkişilik Daire

Başkanlığı, Web: http://bilirkisilik.adalet.gov.tr/dokumanlar/bilirkisiliksempozyumkitaplari/temelegitimkaynak.pdf adresinden 15.12.2018 tarihinde

alınmıştır.

İnternet: Özdemir, A. (2013). “Bilişim Alanında Bilirkişiliğin Hukuki

Statüsü”, Web: http://www.ozdemirhukuk.com.tr/adresinden 15 Kasım 2017

tarihinde alınmıştır.

İnternet: Saldırım, M. (2013). “Bilirkişinin Hukuki, Cezai ve Disiplin Sorumluluğu”, Web: http://saldirim.com adresinden 17 Kasım 2017’de alınmıştır.

İnternet: Saltık, A. (2017). “Hukuk Etiği”, Web: http://ahmetsaltik.net/arsiv/2017/09/Hukuk_Etigi-1.pdf adresinden 15 Aralık 2018 tarihinde alınmıştır.

Kaçak, N. (2006). Hukuk Davalarında İspat Rehberi (İkinci Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.

Kaçar, H. (1998). Suç, Suçun Unsurları ve Memur Muhakemesi Hukuku,

Ankara: Maliye Bakanlığı APK Kurulu Başkanlığı Yayın No. 1998/349.

Kalpsüz, T. (2001, 14 Mayıs). Bilirkişi ve Hakem Odaları Birliği-İstanbul’da Milletlerarası Tahkim Merkezi Kurulması Hakkında Adalet Bakanlığı

180

Tarafından Hazırlanan Kanun Taslakları, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma

Enstitüsünde Yapılan Toplantıda Sunuldu, Ankara.

Karaburun, G. (2017). Karar Örnekleriyle Yargıtay’ın Bilirkişiliğe Bakışı

ve Bilirkişiliğin Sorunları, Adli Tıp Bülteni, 200-207.

Karahacıoğlu, A.H. ve Parlar A.(2012). 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri

Kanununda İspat ve Deliller, Ankara: Bilge Yayınevi.

Karahanoğulları, O. (1999). Memur Disiplin Hukukunun Niteliği ve İlkeleri. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 8(3), 55-77.

Karakehya, H. (2009). “Gözetim Ve Suçla Mücadele”: Gözetimin Tarihsel Gelişimi ile Yakın Dönemde Gerçekleştirilen Hukuki Düzenleme ve Uygulamalar Bağlamında Bir Değerlendirme, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 58(2), 319-357.

Kaya, C. (2005). Memur Disiplin Suç ve Cezalarına ve Disiplin Soruşturmasına Hâkim Olan Temel İlkeler. Amme İdaresi Dergisi, 38(2), 60-87.

Kaymak, Ü. (2016). İdare Hukuku Notları(Birinci Baskı). İstanbul: Kuram Yayınevi.

Kaymakcı, S. (2014). Ceza Muhakemesi Hukukunda Bilirkişilik, Doktora

Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Kolcu, S. (2014). TCK’da Suçu Bildirmeme Suçu, Yüksek Lisans Tezi,

İstanbul Kültür Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Kolenoğlu M. (2009). Sağlık Mesleği Mensuplarının Sır Saklama Ve

Suçu Bildirme (İhbar) Yükümlülüğü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, Sosyal Bilimler Anabilim Dalı, İstanbul.

Kocaoğlu, S. S. (2012). Türk Ceza Kanunu(m. 128) ve Avrupa İnsan

Hakları Mahkemesi Kararları Işığında Bir Hukuka Uygunluk Nedeni Olarak

Savunma Dokunulmazlığı, Ankara Barosu Dergisi, 4, 21-38.

Koç, S. (2004). Bilirkişilik ve Adli Tıp Kurumu, Türkiye Barolar Birliği

Dergisi, 50, 144-151.

181

Korkmaz, K. (2009). Takdir Yetkisinin Disiplin Hukukunda Kullanımı

ve Yargısal Denetimi, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 13(1-2),

241-252.

Kök, A. N. (2017). 6754 Sayılı Bilirkişilik Kanunu Neler Getirdi?, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, 10, 445-454.

Köroğlu, H. (2001). Türk Mahkemelerinde Bilirkişilik ve Bilirkişi Kurumları, Ankara: Seçkin Yayınları.

Kunter, N. (1986). Muhakeme Hukuku Dalı Olarak Ceza Muhakemesi

Hukuku, Ankara: Kazancı Matbaacılık.

Kunter N.,Yenisey F. ve Nuhoğlu A. (2006). Ceza Muhakemesi Hukuku

(On Dördüncü Baskı). İstanbul: Arıkan Basım Yayım Dağıtım LTD. ŞTİ.

Kuru, B. (2001). Hukuk Muhakemeleri Usulü Cilt:3 (Altıncı Baskı). İstanbul: Demir Demir Yayıncılık.

Livanelioğlu, Ö. A. (1997). Memur Disiplin Hukuku (Birinci Baskı). Ankara: US-A Yayıncılık.

Mecek, H. (2011). Ceza Muhakemesinde Bilirkişilik, Yüksek Lisans Tezi,

Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Meraklı, D. (2009). Özel Hukuka İlişkin Uyuşmazlıklarda Resmi Bir Bilirkişi Kurumu Olarak Adli Tıp Kurumu, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 325-376.

Meran, N. (2006). Kamu Görevlisine ve Adliyeye İlişkin Suçlar (Birinci

Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.

Muşul, T. (2012). Medeni Usul Hukuku. (Üçüncü Baskı). Ankara: Adalet

Yayınevi.

Oğurlu, Y. (2003). Ceza Mahkemesi Kararının Disiplin Cezalarına Etkisi

ve Sorunu ‘Ne Bis İn İdem’ Kuralı, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 52(2), 101-124.

Okuyucu, G. E. (2013). Bilirkişi Raporu Üzerinde Gerçekleştirilen Sahtecilik Fiillerinin Niteliği, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 4(1),

265-274.

182

Organ, İ. ve Sevinç, C. (2016). Vergi Yargılamasında Bilirkişilik Kurumu

ve Bilirkişilik Kanun Tasarısının Getireceği Yenilikler, Maliye Dergisi,

170,116-130.

Onar, S. S. (1966). İdare Hukukunun Umumi Esasları Cilt 2, (Üçüncü

Baskı). İstanbul: Hak Kitabevi, s. 1189; Sökmen, U. (2009). Kamu İdaresinde

Soruşturma Kovuşturma, T.C. Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı, Yayın No: 2009/400, Ankara.

Onar, S. S. (1996), İdare Hukukunun Umumi Esasları, Cilt: 1 (Üçüncü

Baskı). İstanbul: İsmail Akgün Matbaası.

Özen, M. (2010), Non Bis İn İdem (Aynı Fiilden Dolayı İki Kez Yargılama Olmaz) İlkesi, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 14(1) 389-

417.

Öntan, Y. (2011). Ceza Muhakemesi Hukukunda Bilirkişilik, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Özbek, V.Ö. (2005). Yeni Ceza Muhakemesi Kanununun Anlamı (Açıklamalı-Gerekçeli-İçtihatlı). Ankara: Seçkin Yayınları.

Özdemir, S. (2008). İdarî Yargılama Hukukunda Bilirkişilik Müessesesi,

Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,

Afyonkarahisar.

Özdemir, H. E. (1971). Ceza Davaları ile Trafik Kazalarında Keşif ve

Bilirkişilik. Ankara: Şark Matbaası.

Özgenç, İ. (2011). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler (Altıncı Baskı).

Ankara: Seçkin Yayınları.

Öztürk B. Ve Erdem M.R. (2008). Uygulamalı Ceza Muhakemesi Hukuku

(On İkinci Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.

Papakçı, A. (2016). Hukuki Bilirkişilik, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22(1), 433-456.

Pekcanıtez, H. (2017). Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Erozyon Süreci, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 133, 211-260.

183

Pekcanıtez H., Atalay O. ve Özekes M. (2011). Medeni Usul Hukuku (On

İkinci Baskı). Ankara: Yetkin Yayınları.

Pekcanıtez, H.,Özekes M., Akkan, M. ve Korkmaz, H.T. (2017). Medeni

Usul Hukuku Cilt:3 (On Beşinci Baskı). İstanbul: On İki Levha Yayıncılık.

Pınar, İ. (2001). Devlet Memurları Kanunu Şerhi ve İlgili Mevzuat. Ankara: Seçkin Yayınları.

Pınar, İ. (2008). Disiplin Suç ve Cezaları ve Sicil Hukuku (Birinci Baskı).

Ankara: Sözkesen Matbaacılık.

Polat, O. (2012). Taraf Bilirkişiliği Nedir, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 100, 271-280.

Postacıoğlu, İ. E. ve Altay S. (2015). Medeni Usul Hukuku Dersleri. İstanbul: Vedat Kitapçılık.

Taşkın, A. (2006). Kamu Görevlileri Disiplin Hukuku (Birinci Baskı).

Ankara: Seçkin Yayınları.

TBMM 26. Yasama Dönemi, 1. Yasama Yılı, 388 Sıra Sayısı, Bilirkişilik

Kanunu Tasarısı (1/687) ve Adalet Komisyonu Raporu.

Türkay, İ. (2017). 6754 Sayılı Bilirkişilik Kanununun Genel Değerlendirilmesi, Mali Çözüm Dergisi, 139, 111-135.

Sevük, H. S. (2006). Ceza Muhakemesi Hukukunda Bilirkişilik, İstanbul

Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 64(1), 49-107.

Sezer, Y. ve Bilgin, H. (2008). Danıştay Kararlarında İdari Başvurular,

Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 57(4), s. 337-366.

Soydan, B. ve Biyan, Ö. (2016). Bilirkişilik Kurumsallaşıyor Mu? Bilirkişilik Kanunu Kapsamında Bir Değerlendirme, Vergi Sorunları Dergisi, 339,

126-145.

Söyler, Y. (2008). İdari Usul İlkeleri Açısından Devlet Memurunun Disiplin Soruşturması, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler

Enstitüsü, Ankara.

Sözer, A. N. (2012). Hukukta Yöntembilim (Üçüncü Baskı). İstanbul:

Beta Yayınları.

184

Şenel, Ö. D. (2015). Türk Ceza Hukuku Reformu Bağlamında Bilirkişilik,

Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul.

Tanrıver, S. (2002). Bilirkişinin Hukukî Statüsü, Yükümlülükleri, Yetkileri

ve Sorumluluğu, Ankara: Yetkin Yayınları.

Tanrıver S. (2005). Bilirkişinin Sorumluluğu, Türkiye Barolar Birliği

Dergisi, 56,133-166.

Tanrıver, S. (2011). Hukuk Fakültesi Öğretim Üyeleri (Elemanları) Mahkemelerce Bilirkişilik Görevini Kabule Zorlanabilirler Mi?,Türkiye Barolar

Birliği Dergisi, 92, 377-383.

Tanrıver, S. (2012, 16-17 Kasım). 3. Bilirkişilik Sempozyumu: “Değişen

Hukukta Bilirkişilik”. TMMOB Mimarlar Odası Araştırma Sempozyumunda

Sunuldu, Ankara.

Tanrıver, S. (2015). Hukuk Yargısı Bağlamında Bilirkişilik Kanunu Tasarısının Değerlendirilmesi, TBB Dergisi, 28(119), 227-240.

Tanrıver, S. (2016). Medeni Yargıda Bilirkişilik (Dördüncü Baskı). Ankara: Yetkin Yayınları.

Tarman, Z. D. (2005). Bilirkişilik Sözleşmesinin Hukuki Niteliği ve Bilirkişinin Üçüncü Kişiye Karsı Olan Sorumluluğu, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul

üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Taşpınar, S. (2001). Medeni Yargılama Hukukunda İspat Sözleşmeleri,

Ankara: Yetkin Yayınları.

Toraman, B. (2017). Yeni Bilirkişilik Kanunu, Legal Medeni Usul ve İcra

İflas Hukuku Dergisi, 13(36), 51-86.

Toraman, B. (2017). Medeni Usul Hukukunda Bilirkişi İncelemesi, Ankara: Yetkin Yayınları.

Tulay, M. E. (2016). Kanunilik İlkesi Işığında Ceza Hukuku Kurallarının

Zaman Bakımından Uygulanması Ve Delil Elde Etme Yöntemlerinde Zaman

Bakımından Uygulanma Sorunu, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22(3), 2715-2736.

Türk, H. S. (2000). Bilirkişilik, Adalet Dergisi, 91(5), 1-5.

185

Uler, Y. (1970). İdarî Yargıda İptal Kararlarının Sonuçları, Ankara: Sevinç Matbaası.

Umar, B. (2014). Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, Ankara: Yetkin

Yayınları.

Uyanık, R.Y. (2015). 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu ve

6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda Bilirkişilik, Sosyal Bilimler

Dergisi, 2, 151-171.

Uz, A. (2013). Disiplin Hukukunda Tekerrür Ve Tekerrüre Bağlanan Hukuki Sonuçlar Üzerine Farklı Bir Yaklaşım, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk

Fakültesi Dergisi, 15(1), 73-106.

Ünver, Y. ve Hakeri, H. (2010). Ceza Muhakemesi Hukuku (Üçüncü

Baskı), Ankara: Adalet Yayınevi.

Üstündağ, S. (1973). Medeni Yargılama Hukukunun Esasları. İstanbul:

Sulhi Garan Matbaası.

Üzülmez, İ. (2012). Görevi Kötüye Kullanma Suçu (TCK m. 257), Gazi

Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 16(1), 191-216.

Yalabık, F.T. (2016). İngiliz ve Amerikan Hukuklarında Vakıaların Getirilmesi ile Delillerin Toplanmasında Hâkimin Rolü ve Türk Hukuku Bakımından Değerlendirilmesi(Birinci Baskı). İstanbul: On İki Levha Yayıncılık.

Yasin, M. (2015). İdari Yargılama Usulünde İspat (Birinci Baskı). İstanbul: On iki Levha Yayıncılık.

Yenidünya, A.C. ve İçer, Z. (2013). Ceza Muhakemesi Hukukunda Bilirkişilik (Birinci Baskı). Ankara: Adalet Yayınevi.

Yenisey F. ve Nuhoğlu A. (2015). Ceza Muhakemesi Hukuku (Üçüncü

Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.

Yeşil, İ. (2010). Ceza Hukuku Genel İlkelerinin İdari Cezalara Uygulanabilirliği, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı, Ankara.

186

Yıldırım, R., Odyakmaz, Z., Çoban A. A., Çalışkan, Z.A., Ersöz, K. A.

ve Deniz, Y. (2011). İdare Mahkemeleri Örneğinde Bilirkişilik Uygulamaları,

Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 19(1), 9-38.

Yıldız, A. K. (2006). Ceza Muhakemesi Hukukunda Bilirkişilik, Eskişehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 10(3-4), 273-345.

Yılmaz, E. (2017). Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi Cilt:3 (Üçüncü

Baskı). Ankara: Yetkin Yayınları.

Yılmaz, D. (2017). Türk İdare Hukuku’nda İdari İşlemin “Kesin”liği

Üzerine Bir Değerlendirme: “Kime Göre?”, “Ne İçin?” Kesinlik, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 21(2), 105-153.

Yurtcan E. (2007). Ceza Yargılaması Hukuku (On İkinci Baskı). İstanbul:

Beta Yayıncılık.

Yüce, T.T. (1994). Ceza Hukuku İlkelerinin Disiplin Ceza Hukukunda

Geçerliliği Sorunu ve Danıştay Kararlarının Bu Açıdan Tahlili, Danıştay Dergisi, 88, 5-15.