Islah

Yayınevi: Yetkin Yayınları
Yazar: Ejder YILMAZ

ISBN: 9786050508161

850,00 TL 1.000,00 TL

Adet

 
    0 yorum   |   Yorum Yap
Kitap Künyesi
Yazar Ejder YILMAZ
Baskı Tarihi 2021/03
Baskı Sayısı 5
Boyut 16x24 cm (Standart Kitap Boyu)
Cilt Sert Kapak (İplik Dikiş)
Sayfa Sayısı 800
Baskı Niteliği Genişletilmiş

Yargı (yargılama) işlevi, Devletin başta gelen en önemli işlevlerinden biridir. Şu veya bu nedenle, mahkeme önüne gelen bir uyuşmazlığın tarafı durumunda bulunanlar, “haklarına, en çabuk bir biçimde, ucuz ve basit bir yargılama sonunda kavuşmak” isterler. İstediklerini verecek olan Devlet, mahkemeleri eliyle, yargılama işlevini “adaletli karar verme” biçiminde yerine getirir. Mahkemeler bu işlevi yerine getirirken, şekilleri ve süreleri önceden ayrıntılı olarak belirlenmiş olan yargılama yöntemlerini (muhakeme usullerini) uygulamak durumundadırlar. Bu nedenle taraflar, yargılama yöntemlerinin koyduğu biçimsel (usulî) kurallara uygun olarak davranmak zorundadırlar. Uyulması zorunlu olan ilkelerden biri de, “iddianın ve savunmanın genişletilmesi/değiştirilmesi yasağı”dır. Taraflar, iddia ve savunmalarını yargılamanın başında (belli bir zaman kesitine kadar) yaparlar ve sonradan bunları, kural olarak, değiştirip genişletemezler. Ancak tarafların bazen, şu veya bu nedenle, yargılamanın başında yanlış veya eksik iddia ve savunmada bulunmuş olabilmeleri mümkündür. Başlangıçta yapılan yanlışlık veya eksiklik, hiçbir şekilde değiştirilemeyecek ve düzeltilemeyecek olursa, mahkemeden adalet isteyenlerin hakları, biçimsel kurallar nedeniyle tehlikeye düşebilir. Böyle bir sonuç ise, uyuşmazlık konusu olan hakkın kime ait olduğunu adaletli bir kararla belirlemek zorunda olan mahkemelerin işlevinin gerçekleşememesi demektir. Yargılama yöntemindeki biçimsel kuralların katı olarak uygulanarak, taraflar arasındaki hakkın adaletli bir biçimde dağıtılmasının önlenmesi demek, biçimsel kuralların adalete yeğlenmesi anlamına gelir. Böyle bir durum, hakkın adaletli dağılımı için kendisine sığınılan yargı gücüne sahip Devletten yakınmaya yolaçabilecektir. Bu tür kararların çoğalması halinde ise, yargılama işlevinden yakınmalar artacaktır. Toplumsal huzuru bozan böyle bir sonucun mutlak olarak önüne geçilmek gerekir.

Yargılamadaki biçimsel kuralların (şekilciliğin), hakkı (asıl hakkın özünü) yoketme tehlikesini önleyecek, adaleti sağlayacak ve hakkın mahkeme tarafından gerçekten haklı olan tarafa verilmesini sağlayacak araçlardan en önemlilerinden biri de ıslah kurumudur.

Kitabımda, öğretideki (kuramsal) görüşler yanında, mahkemeler uygulamasına da ağırlık verilmiştir. Bunun başlıca amacı, hukukun gelişmesine ve yargılama kuramı çerçevesinde ıslah hükümlerinin doğru uygulanmasına yardımcı olabilme düşüncesidir. Bu yüzden, saptanabilinen yayımlanmış tüm Yargıtay kararları ile yayımlanmamış bazı kararlara da incelememde yer verilmiştir. Yeri geldikçe bu kararların değerlendirilmesi de yapılarak, ıslahın daha doğru bir biçimde uygulanabilmesine katkı verilmek istenmiştir.

Kanunlarımızın büyük çoğunluğunun, gelişmiş Batı ülkelerinde yürürlükte bulunan örneklerinden alındığı bir gerçektir. Yabancı hukukun alımı (reception/iktibas), Dünyada yaygın bir uygulamadır. Bunun iki önemli örneği geçmişte ülkemizde yaşanmış olup, Osmanlı’nın son döneminde 19 uncu yüzyıldaki “Batılılaşma” hareketleri ve 20 nci yüzyılın başlarında Cumhuriyetin kurulduğu yıllardaki “hukuk devrimi” düşüncesinin sonucunda, ülkemizde büyük hukuk alımları gerçekleşmiştir Yabancı hukukun alımının üçüncü bir örneğini de, özellikle Avrupa Birliği hukuku ile uyum kapsamında yapılmakta olan önhazırlıklar çerçevesinde, yoğun olarak son çeyrek yüzyıldır yaşamaktayız. Yabancı hukukun alımı, çeşitli açılardan yarar sağlarsa da, yabancı hukukun alımı ve alım sonrası uygulaması sırasında, bazı hususlara dikkat etmek gerekir. Hiç şüphesiz bunların başında da, hukukun alındığı ülke ile alımın gerçekleştirildiği ülkenin kendine has özelliklerinin gözardı edilmemesi gelir. Burada, bilim insanlarına önemli görevler düştüğüne inanmaktayım. Yabancı kanunların alımını izleyen kısa dönemde, yabancı kanunlarla ilgili yabancı bilimsel eserler ve yabancı mahkeme kararları, alan ülke için önemli kaynaklar oluştururlar. Bunun için ülkemizde Cumhuriyetin ilk yıllarında örneğin, Türk Medenî Kanununun ve Borçlar Kanununun kaynağı olan İsviçre’de; Türk Ceza Kanununun kaynağı olan İtalya’da yazılmış olan çeşitli şerhler (kommentarlar) ve sistematik eserler Türkçeye çevrilmiş, mahkemelere dağıtılmış ve bunlardan çok büyük yararlar elde edilmiştir.

Genel olarak, bilim insanlarının yazdıkları eserlerde, yabancı ve karşılaştırmalı kaynaklardan yararlanılması, evrensel bilimsel çalışma ilkelerinin sonucu olup bu yöntem, hem çok faydalı hem de kaçınılmazdır. Ancak ülkemizde sayıları az da olsa, bazı bilim insanlarının, hukukun alındığı ülkenin gerçeklerinin, özelliklerinin ve hatta kanun metinlerinin farklı olduğunu gözden uzak tutarak, yabancı hukukçuların yazdıklarını, Türk hukukunu açıklamak için bize aynen aktardıklarına rastlanıldığı da bir olgudur. Böyle davranış alışkanlıkları olan bilim insanlarının yazdıkları, genellikle anlaşılamaz metinler şeklindedir. Çünkü bu tür yazılar, yabancı dilden bazen üzerinde yeterince düşünülmeden aynen çevrildikleri (ki bunlar, “çeviri koktukları” için kolay fark edilirler) veya yanlış çevrildikleri yahut bazen yazarları da anlayamadığı için anlaşılmazdırlar. Bu tür eserlerden yararlanırken dikkatli olunması gerekmektedir. İnceleme konumun özelliği, ıslah müessesesinin Alman Hukukunda bulunmadığı için yazılmamış olması ve İsviçre’de de ıslah konusunda yazılanların çok sınırlı olmasıdır. Bu husus, yazdıkları genellikle yabancı hukuku (ve özellikle Alman Hukukunu) Türk hukuku imişçesine aktarmadan ibaret bilim insanlarının eserlerine yansıdığı için, bu yazarlar, “ıslah” ile “davanın değiştirilmesi ve genişletilmesi yasağı”nı biribirine karıştırmışlardır.

İncelememde, ıslah kurumunun Türk toplumunun toplumsal/kültürel/ ekonomik yapısına uygun olduğuna inanıldığından, Hukuk Muhakemeleri Kanunumuzun gerek ıslah kurumuna ilişkin hükümleri, gerek başvurulan diğer hükümleri bu bakış açısından değerlendirilerek yorumlanmıştır. Özellikle yabancı öğretiden ve mahkeme kararlarından yararlanılırken, Türk yargılama hukukuna yabancı kalacak çözümler önerilmekten özenle kaçınılmasına dikkat edilmiştir.

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu (m. 176-183) ıslah müessesesini korumakla birlikte, bazı değişiklikler getirmiştir. Bu değişikliklerin önemli bir bölümünün, elinizdeki Kitabımın bundan önceki baskılarında, olması gereken hukuk bakımından yaptığım tekliflerden oluştuğu için mutluyum.

Yeni Kanun ayrıca, iddianın ve savunmanın genişletilmesi veya değiştirilmesi yasağının (m. 141; m. 319) başlama zamanını, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunundan farklı şekilde düzenlemiş ve yasağı daraltmıştır. Yeni Kanun bunun yanı sıra; “belirsiz alacak davası”nda, karşı tarafın verdiği bilgi veya tahkikat sonucu alacağın miktarının yahut değerinin tam ve kesin olarak belirlenebilmesinin mümkün olduğu anda, davacının iddianın genişletilmesi yasağına tâbi olmaksızın davanın başında belirtmiş olduğu talebini arttırabileceği (m.107); belli şartlara bağlı olarak tarafta iradî değişiklik yapılabileceği (m. 124); bazı koşulların varlığı halinde sonradan delil gösterilebileceği (m. 145) yolunda hükümler getirmiş ve uygulamada kısmî dava bakımından önemli görüş farklılıklarına yol açan feragat konusunu, “dava açılırken, talep konusunun kalan kısmından açıkça feragat edilmiş olması hali dışında, kısmî dava açılması, talep konusunun geri kalan kısmından feragat edildiği anlamına gelmez” (m. 109) diyerek sonuca bağlamıştır.

Kitabımın bu yeni baskısında, 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun konuyla ilgili hükümleri değerlendirilmiştir. Okuyucunun yeni hükümleri daha iyi değerlendirebilmesi için de Hukuk Muhakemeleri Kanunu hükümleri ile (eski) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümleri karşılaştırılmıştır.

Bu Kitabımın da, “Yetkin” yayınları arasında yeralması, Yetkin Basım Yayım ve Dağıtım AŞ’nin dürüst, çalışkan ve gerçekten “yetkin” sahibi sevgili kardeşim Muharrem Başer sayesinde olmuştur. Kendisine ve emeği geçen bütün “Yetkin Çalışanları” ile Kitabın metnini düzenleyen Duran Topal’a yürek dolusu teşekkürlerimi sunarım.


İÇİNDEKİLER

SUNUŞ 7

İÇİNDEKİLER 11

KISALTMALAR DİZİNİ 21

GİRİŞ 25

A) HUKUK YARGILAMASININ AMACI 25

B) HUKUK YARGILAMASINA EGEMEN OLAN ANA İLKELER 35

C) DAVA AÇILMASI VE DAVALININ TUTUMU 38

D) DAVA AÇILMASININ VE DAVALININ TUTUMUNUN

SONUÇLARI 38

I. Genel Olarak 38

II. İddianın ve Savunmanın Genişletilmesi ve Değiştirilmesi Yasağı 39

1) Kural 39

2) Yasağın Ayrıkları (istisnaları) 43

E. İNCELEMENİN PLÂNI 44


BİRİNCİ BÖLÜM

ISLAH KAVRAMI VE

ÇEŞİTLİ HUKUK SİSTEMLERİNDEKİ DÜZENLENMESİ


§ 1. ISLAH KAVRAMI VE ISLAHIN AMACI 47

A. ISLAH KAVRAMI 47

I- Genel Olarak 47

II- Islah Hükümlerinin Uygulanmasına İlişkin Örnekler 49

III- Islahın Niteliği ve Tanımı 51

1) Niteliği 51

2) Islahın Tanımı 53

IV- Islahın “Maddî Hataların Düzeltilmesi (Tashih)” ve “Hâkimin

Davayı Aydınlatma Ödevi (Mahkemece Açıklattırma)”

Kurumlarından Farkı 54

1- Maddî Hataların Düzeltilmesi (Tashih) (m.183) 56

2) Hâkimin Davayı Aydınlatma Ödevi (m.31) 70

V- Islahın Çeşitleri 73

1) Davanın Tarafında Islah ve Davanın İçeriğinde Islah

(sübjektif konuda ıslah - objektif konuda ıslah) 73

2) Davanın Tamamında Islah ve Davanın Bir Kısmında Islah 73

a) Davanın Tamamında Islah, 74

b) Davanın Bir Kısmında Islah 75

B) TERİM SORUNU 76

C) ISLAHIN AMACI 79

I- Genel Olarak 79

1) Islah Kurumu ve Usul Ekonomisi 80

2) Islah Kurumu ve Usulî Hakkaniyet 84

II- İlgililer ve Mahkemeler Bakımından Islahın Amacı 88

1) İlgililer Bakımından 88

a) Davacı Bakımından 88

b) Davalı Bakımından 89

c) Davadaki Diğer İlgililer Bakımından 90

2) Mahkemeler Bakımından 91

D) ISLAH KURUMUNUN UYGULANMA ALANI 92

I- Uygulanma Yerleri 92

II- Yargıcın Kendiliğinden Araştırmada Bulunması Gereken

Durumlarda Ortaya Çıkan Özellikler 95

§ 2. ÇEŞİTLİ ÜLKE KANUNLARINDA DAVAYI DEĞİŞTİRME

OLANAKLARI VE ISLAH 97

A) İSVİÇRE HUKUKUNDA 97

I- İsviçre Medenî Usul Kanununda 97

II– İsviçre Federal Mahkemesini Düzenleyen Federal Yasa 97

III- Kanton Medenî Usul Yasaları 98

1) Genel Olarak 98

2) Bern Medenî Usul Yasaları 99

3) Aargau Medenî Usul Yasaları 100

4) Freiburg Medenî Usul Yasaları 101

5) Vaud Medenî Usul Yasaları 101

6) Nöşatel Medenî Usul Yasaları 102

7) İsviçre’nin Diğer Kanton Medenî Usul Yasaları 102

B) İNGİLİZ HUKUKUNDA 102

1) Mahkemenin İzni Olmaksızın Düzeltme Olanağı 104

2) Mahkemenin İzniyle Düzeltme Olanağı 105

3) Düzeltmenin Etkisi 106

C) AVUSTURYA HUKUKUNDA 106

D) ALMAN HUKUKUNDA 107

E) DİĞER BAZI HUKUK SİSTEMLERİNDE 109

F) KARŞILAŞTIRMALI HUKUK ARAŞTIRMAMIN SONUCU 114

G) TÜRK HUKUKUNDA 115

I- 1927’ye Kadar 115

1) Mecelle’de Durum 115

2) Eski Hukuk Yargılama Yasalarında Durum 117

II- 1927’den Sonra 119

1) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununda 119

2) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu İle İlgili Tasarılarda 119

a) 1952 Tasarısı 119

aa) Öntasarı 119

bb) Belgesay’ın Projesi 121

cc) Son Proje (Tasarı) 121

b) 1955 Tasarısı 122

aa) Tasarı 122

bb) Su Komisyonunun Değiştirilmesi 122

c) 1967 Tasarısı 123

d) 1971 Tasarısı 123

e) 2008 Tasarısı ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri

Kanunu 124

f) Tasarıların Genel Değerlendirilmesi 125


İKİNCİ BÖLÜM

ISLAHIN KONUSU


§ 3. TARAF USUL İŞLEMLERİ 129

A) GENEL OLARAK USUL İŞLEMLERİ 129

I- Usul İşlemi Kavramı 129

II- Usul İşlemlerinin Çeşitleri 130

B) ISLAHIN KONUSU: TARAF USUL İŞLEMLERİ 131

I- Genel Olarak 131

II- Çeşitleri 133

1) Tek Yanlı Olup Olmamasına Göre Taraf Usul İstemleri 133

a) İki Yanlı Taraf Usul İşlemleri (usul sözleşmeleri) 133

b) Tek Yanlı Taraf Usul İşlemleri 134

2) Karara (sonuca) Götürüp Götürmemesine Göre Taraf Usul

İşlemleri 134

a) Karara (sonuca) Götürücü Taraf Usul İşlemleri 135

aa) İstemler (Talepler) 135

bb) İddialar 136

cc) Delil Gösterme İşlemi 136

b) Karara (sonuca) Götürücü Olmayan, Etkileyici,

Harekete Geçirici Taraf Usul İşlemleri 138

III- Taraf Usul İşlemlerinin Yapılış Biçimi 139

IV- Taraf Usul İşlemlerinin Yorumu 141

V- Taraf UsuI İşlemlerinde Yapılan Yanlışlıklar ve Bunları

Düzeltme Olanakları 143

§ 4. DAVA SEBEBİNİN ISLAHI 147

A) DAVA SEBEBİ KAVRAMI 147

I- Yabancı Hukuklardaki Görüşler 147

1) Ferdîleştirme Kuramı108 147

2) Vakıalara Dayandırma Kuramı 150

II- Türk Hukukundaki Görüşler 152

III- Görüşüm 153

1) Türk Hukuk Yargılamasının Konuya İlişkin Hükümleri 154

a) Yalnız Başına m.119,1/d Hükmünün Değeri 154

b) 33 üncü Maddenin Değerlendirilmesi 154

aa) Dar Anlam 155

bb) Geniş Anlam 155

c) Madde 33 Karşısında m.119,1/d’nin Değeri 157

d) Madde 25 Hükmü 157

2) Sonuç 159

B) DAVA SEBEBİNİN (VAKIALARIN) ISLAHI 160

I- Vakıaların Davada İleri Sürülmesi 160

1) Dilekçelerde Belirtilen Vakıaları Doğrulayan Vakıalar 160

2) Madde 31 Hükmü Dolayısıyla Vakıalar Getirilmesi 163

3) Herkesçe Bilinen ve Ünlü Olan Vakıalar 164

4) Yargıcın Kendiliğinden Araştıracağı Vakıalar 170

II- Islahla Yeni Vakıalar İleri Sürülmesi 171

1) Önceden Varolan Vakıaların Islahla Yargılamaya

Sokulmasına Örnekler 173

2) Yargılama Sırasında Doğan Olayların Islahla Yargılamaya

Sokulmasına Örnekler 179

 

§ 5. DAVAKONUSUNUN VE İSTEM SONUCUNUN ISLAHI 185

A) DAVAKONUSU KAVRAMI 185

I- Görüşler 186

1) Yabancı Hukuklardaki Görüşler 186

a) Eski Maddî Hukuk Kuramları 186

b) Saf Usulî Kuramlar 189

aa) İstem Sonucu ve Vakıalar Karışımı Davakonusunun

Eşdeğerli Öğeleridir Görüşü 189

bb) Davakonusunu Belirleyen Yalnızca İstem Sonucudur

Görüşü 190

c) Yeni Maddî Hukuk Kuramları 191

2) Türk Hukukundaki Görüşler 191

II- Görüşüm 192

B) İSTEM SONUCU KAVRAMI 193

C) ISLAH AÇISINDAN DAVAKONUSU İLE İSTEM SONUCU

İLİŞKİSİ 194

D) DAVAKONUSUNUN (İSTEM SONUCUNUN) ISLAHI 195

I- Islahla Davakonusunun Başka Bir Davakonusu ile

Değiştirilmesi (İkamesi) 195

1) Değiştirme Serbestliğinin Bulunup Bulunmadığı 195

2) Islahla Davakonusunun Başka Bir Davakonusu ile

Değiştirilmesine Örnekler 198

3) Davakonusunun Devri Halinde Seçim Hakkını Kullanan

Tarafın Islahla Seçim Hakkını Değiştirmesi Mümkün Olup

Olmadığı 225

II- Islahla Davakonusunun (istemsonucunun) Arttırılması 228

1) Belirsiz Alacak Davasında Belli Şartların Varlığı Halinde

Davakonusunun Arttırılması Mümkündür (m.107): 228

2) Anayasa Mahkemesinin 20.07.1999 tarihli ve 1/33 sayılı

İptal Kararından Sonra Islahla Davakonusunun Arttırılması

Mümkün Hale Gelmiştir: 233

3) Islahla Davakonusunun Arttırılabilmesi İçin Islah Edilecek

Olan Davanın Kısmî Dava Olarak Açılmış Bulunması

Gerekir mi? 240

4) Davadaki İstem Sonucuna Islahla Yeni Bir Talep

Eklenmesinin Mümkün Olup Olmadığı 242

a) Yargıtay’ın Davaya Islahla Yeni bir İstem

Eklenemeyeceği Yönündeki Uygulaması: 245

b) Yargıtay’ın Davaya Islahla Yeni bir İstem

Eklenemeyeceği Yönündeki Uygulaması Yargılamanın

Adaletli Karar Verme Amacına Aykırıdır 296

5) Davakonusunun Islahla Arttırılabilmesi İçin, Arttırılan

Kısım Bakımından Zamanaşımının Dolmamış Olması

Gerekir 303

6) Davakonusunun Islahla Arttırılması Halinde Faizle İlgili

Olarak Ortaya Çıkan Sorunlar 303

a) Açılan Davada Hiç Faiz İstenmemiş veya Eksik Faiz

İstenmiş Olması Halinde Faizin Islahla İstenmesi 303

b) Açılan Davada Faiz İstenmiş Olması Halinde Dava

konusunun Islahla Arttırılmasında Faiz 306

III- Islahla Davakonusunun (istemsonucunun) Azaltılması 309

1) Davakonusunun Aynı Çizgide Azaltılması 309

2) Birden Fazla İstem Sonucunun Sayıca Azaltılması 316

3) Nitelik ve/veya Nicelik Olarak Daha Dar Bir

Davakonusunun İkamesi 318

a) Daralmaya Örnekler 318

b) Islahın Gerekip Gerekmediği 319

c) Yargıtayın Uygulaması 319

d) Yargıcın Kendiliğinden Araştırması İlkesinin Yürüdüğü

Durumlar 324

§ 6. TARAFTA ISLAHLA DEĞİŞİKLİK YAPILMASI 331

A) TARAF KAVRAMI 331

I- Taraf Kavramına İlişkin Kuramlar 331

1) Maddî Taraf Kuramı 331

2) Biçimsel Taraf Kuramı 333

3) İşlevsel (fonksiyonel) Taraf Kuramı 334

II- Görüşüm 335

B) TARAFIN DAVA DİLEKÇESİNDE GÖSTERİLMESİ 335

C) TARAFTA YAPILABİLECEK DEĞİŞİKLİKLER 336

I- Tarafta Yasadan Doğan Değişiklikler 336

II- Tarafta İradî Olarak Yapılan Değişiklikler 337

1) Tarafın Değiştirilmesi 337

a) Davalının Değiştirilmesi 337

b) Davacının Değiştirilmesi 338

2) Tarafta Yığılma Yapılması 338

a) Davalı Yanına Yeni Kişilerin Eklenmesi

(Teşmil/Dahili Dava) 338

b) Davacı Yanına Yeni Kişilerin Eklenmesi

(Teşmil/Dahili Dava) 339

c) Taraf Olarak Gösterilen Kişilerde Azaltma Yapılması 339

III- Tarafta İradî Değişikliğe İlişkin Kuramlar 340

1) Yabancı Hukuklardaki Görüşler 340

a) Dava Değiştirme Kuramı 340

b) İlk Davanın Geri Alındığı ve Yeni Bir Dava Açıldığı

Kuramı (Kisch’in Kuramı) 341

c) de Boor’un Kuramı 341

2) Türk Hukukundaki Görüşler 342

D) YARGITAY UYGULAMASI VE ELEŞTİRİSİ 343

I- Tarafta Islahla Değişmeye İzin Vermeyen Uygulama 343

1) Islahla Tarafın Değiştirilmesi 343

a) Islahla Davacının Değiştirilmesi 343

b) Islahla Davalının Değiştirilmesi 346

2) Islahla Davanın Başka Kişilere Kapsatılması (teşmil) veya

Tarafta Azaltma Yapılması 358

a) Davacı Yanına Islahla Başka Kişilerin Eklenmesi veya

Azaltmaya Gidilmesi 358

b) Davalı Yanına Islahla Başka Kişilerin Eklenmesi veya

Azaltmaya Gidilmesi 360

II- Yargıtayın Tarafta Islahla Değişiklik Yapılmasına İzin

Vermediği Uygulamasını Yumuşatması 376

1) Temsilcide Yanılma 376

2) Maddî hata/tavzih 388

E) 6100 SAYILI HMK’NUN TARAFTA İRADÎ DEĞİŞİKLİKLE

İLGİLİ 124 ÜNCÜ MADDESİ VE GENEL DEĞERLENDİRME 393

§ 7. ISLAHLA İLGİLİ BAZI ÖZEL DURUMLAR 411

A) ISLAHLA DELİLLERDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASI 411

B) ISLAHLA ZAMANAŞIMININ İLERİ SÜRÜLEBİLMESİ 414

C) ISLAHLA DİĞER DEF’ÎLERİN İLERİ SÜRÜLEBİLMESİ 433

D) ISLAHLA KARŞI DAVA AÇILABİLMESİ 433

E) ISLAHLA İLK İTİRAZLARIN İLERİ SÜRÜLMESİ 435

F) ISLAHLA HUKUKSAL SEBEBİN DEĞİŞTİRİLMESİ 436

G) MADDİ HUKUK İŞLEMLERİ ISLAH EDİLEMEZ 437

H) MADDÎ HATALARIN ISLAHLA DÜZELTİLMESİ 441

 

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

ISLAHIN KOŞULLARI


§ 8. ISLAHIN KOŞULLARI 447

A) ISLAHA ELVERİŞLİ İŞLEM BULUNMASI KOŞULU 447

B) TARAFLARCA İSTENMESİ KOŞULU 449

C) BİR KEZ BAŞVURULABİLME KOŞULU 459

D) ZAMAN KOŞULU 474

I- Islaha Gitmek İçin Sözkonusu Başlangıç Anı 474

II- Islahın Yapılabileceği Son An 474

1) Yargıtay Uygulaması 475

2) 7201 sayılı Kanunla Getirilen m.177,2 Hükmünün

04.02.1948 Tarihli ve 10/3 Sayılı İçtihadı Birleştirme

Kararını Kaldırıp Kaldırmadığı ve Yeni Durumdaki Islah

Hakkının Anlamı 516

E) ISLAH EDENİN GEREKLİ GİDERLERİ ÖDEMESİ KOŞULU 528

I- Genel Olarak 528

II- Yargılama Giderlerinin Ödenmesi 529

III- Diğer Tarafın Zararları İçin Teminat Gösterilmesi 554

IV- İstem 556

V- Yargıcın Kararı 557

VI- Giderleri Ödememenin ve Zararlar İçin Teminat

Göstermemenin Sonucu 558

F) TAMAMEN ISLAHTA VE ISLAHLA TARAF DEĞİŞİKLİĞİNDE

EK KOŞUL 561


DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

ISLAH YÖNTEMİ VE

ISLAHIN SONUÇLARI


§ 9. ISLAH YÖNTEMİ (USULÜ) 567

A) ISLAH İSTEMİNDE BULUNULMASI 567

B) YAZILI ISLAH İSTEMİNİN KARŞI TARAFA BİLDİRİLMESİ 581

C) ISLAHTAN SONRA GEREKLİ BAZI İŞLEMLERİN YAPILMASI 606

D) MAHKEME KARARI 615

I- Yürürlükteki Durum 615

1) Islahın Mahkemenin Onayına Bağlı Olmaması 615

2) Islah Üzerine Verilecek Mahkeme Kararı 617

II- Olması Gereken Hukuk Bakımından Öneri 624

E) ISLAHTAN DÖNMENİN MÜMKÜN OLUP OLMADIĞI 625

§ 10. ISLAHIN SONUÇLARI 627

A) ISLAHIN USUL HUKUKU BAKIMINDAN ORTAYA

ÇIKARDIĞI SONUÇLAR 627

I- Genel Olarak 627

II- Islah Edilen Eski Usul İşlemlerinin Durumu 630

1) Kural 630

a) Kısmî Islahta 630

b) Tamamen Islahta 630

aa) Tüm İşlemlerin Yapılmamış Sayılması Görüşü 630

bb) Davayı Takipten Vazgeçme (Davanın Geri Alındığı)

Görüşü 630

cc) Davadan Feragat Edildiği Görüşü 631

dd) Değerlendirme ve Görüşüm 632

2) Ayrık Olarak Bazı İşlemlerin Geçerliliklerini Sürdürmeleri 633

3) Yapılmamış Sayılan İşlemlerin Bazı Sonuçlarını Korumaları 636

III- Islahtan Sonraki Durum ve Islah Sonucunda Getirilen Usul

İşlemlerinin Doğurduğu Sonuçlar 637

IV- Taraf Değişikliğinin Doğurduğu Bazı Sonuçlar ve Buna İlişkin

Çeşitli Sorunlar 639

1) Genel Olarak 639

2) Tarafta Yapılan Değişikliklerin Sonucu 640

a) Tarafın Değiştirilmesinde 641

aa) Davalının Değiştirilmesinde 641

bb) Davacının Değiştirilmesinde 642

b) Taraf Yığılmasında 643

aa) Davacı Yanında Yığılma 643

bb) Davalı Yanında Yığılma (veya Azaltma) 644

V- Islahtan Sonra Yapılması Gerekli İşlemlerin Yapılmamasının

Sonuçları 644

VI- Kötüniyetle Islahta Bulunulmasının Yaptırımı 646

B) ISLAHIN MADDÎ HUKUK BAKIMINDAN ÇIKARDIĞI

SONUÇLAR 648

I- Genel Olarak 648

II- Bazı Zamanaşımı Sorunları 648

1) Zamanaşımının Yeni Dava Bakımından Kesilmiş Olması 648

2) Davakonusunun Arttırılmasında Zamanaşımı 655

 

BEŞİNCİ BÖLÜM

HAKEM YARGILAMASINDA VE

DANIŞTAY YARGILAMASINDA ISLAH


§ 11. HAKEM YARGILAMASINDA ISLAH 713

A) GENEL OLARAK 713

B) TARAFLAR ARASINDA ANLAŞMA VARSA 713

C) TARAFLAR ARASINDA ANLAŞMA YOKSA 714

D) MİLLETLERASI TAHKİM KANUNUNDAKİ DURUM 714

§ 12. İDARÎ YARGILAMA USULÜNDE ISLAH 715

A) GENEL OLARAK 715

B) İDARÎ YARGILAMA USULÜ KANUNUNDA İDDİANIN VE

SAVUNMANIN GENİŞLETİLMESİ DEĞİŞTİRİLMESİ

YASAĞININ DÜZENLENİŞİ VE ISLAH 715

I- İDARİ YARGILAMA USULÜ KANUNUNA GÖRE

İDARİ YARGIDA İDDİAYI/ SAVUNMAYI DEĞİŞTİRME

YASAĞI KURALI GEÇERLİDİR 715

II. İDDİA VE SAVUNMAYI DEĞİŞTİRME YASAĞI

KURALININ İSTİSNASI 716

III) İDDİA VE SAVUNMAYI DEĞİŞTİRME YASAĞI

KURALININ İSTİSNASININ UYGULANMASINA İLİŞKİN

ÖRNEKLER 721

C) OLMASI GEREKEN HUKUK BAKIMINDAN İDARÎ

YARGIDAKİ DÜZENLEME 744


SONUÇ 747

YARARLANILAN KAYNAKLAR 751

PROF. DR. EJDER YILMAZ’IN YAYINLARI 773

PROF. DR. EJDER YILMAZ’IN YAŞAM ÖYKÜSÜ 785

KAVRAMLARA GÖRE ARAMA CETVELİ 787


YARARLANILAN KAYNAKLAR   

AKCAN, R.: Hükmün Bozulmasından Sonra Islah (Ünal Tekinalp’e Armağan, c. II, İstanbul 2003, s. 859-889).

ALANGOYA, Y.: Medeni Usul Hukukunda Vakıaların ve Delillerin Toplanmasına İlişkin İlkeler, İstanbul 1979. (Vakıaların ve delillerin toplanması)

ALANGOYA, Y.: Tahkimin Niteliği ve Denetlenmesi, İstanbul 1973. (Tahkim)

ALANGOYA, Y.: Yargılamanın Şevkinde Prensipler ve Bu Açıdan 1711 sayılı Kanun ile Değiştirilen 409 uncu Madde Açısından Dü-şünceler (HUMK’nu Değiştiren 1711 s. K. ve Noterlik Kanunu Hakkında Sempozyum, İstanbul 1976) s. 85-128. (Prensipler)

ALANGOYA, Y.: Yargılama Sırasında Tarafta (Yanda) İradi Olarak Meydana Gelen Değişme Hakkındaki Düşünceler (MHAD 1969, sa. 5 s. 125-194). (Tarafta iradi değişme)

ALANGOYA/YILDIRIM/DEREN-YILDIRIM.: Medenî Usul Hukuku Esasları, İstanbul 2009.

ANSAY, S.Ş.: Hukuk Yargılama Usulleri, 7. bası, Ankara 1960. (Usul)

ANSAY, S.Ş.: Islah “Reforme” (CA 7. sene, Şubat 1929 sa. 78-79 s. 4751-4760/48-58). (Islah-CA)

ANSAY, S.Ş.: Islah (AD 1936/24 s. 1838-1847). (Islah-AD)

ANSAY, S.Ş.: Islah (AÜHFD 1950, c. VII/1-2 s. 122-129). (Islah-AÜHFD)

ANSAY, S.Ş.: Hukuk Tarihinde İslâm Hukuku, 3. bası, Ankara 1958. (İslâm Hukuku)

ARAL, K.: Danıştay Muhakeme Usulü, Ankara 1965.

ARCAK, A.: Kamulaştırma Yasası, Ankara 1978.

ARENS, P.: Zivilprozessrecht, Erkenntnisverfahren, Zwangsvollstrec-kung, München 1978. (Zivilprozessrecht)

ARENS, P.: Willensmängel bei Parteihandlungen im Zivilprozess, Frankfurt a.M. 1968. (Willensmängel)

ARSLAN, R./YILMAZ, E./TAŞPINAR AYVAZ, S./HANAĞASI, E., Medeni Usul Hukuku, Ankara 2020.

ARSLAN, R: Medeni Usul Hukukunda Yargılamanın Yenilenmesi, An-kara 1977.

ATALI, M./ERMENEK, İ./ERDOĞAN, E.: Medeni Usul Hukuku, Ankara 2020.

ATASAYAN, T.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, İçtihatlar Külli-yatı, Ankara 1954.

AYAN/DOĞRUER: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, Ankara 1954.

BAUMANN, J.: Grundbegriffe und Verfahrensprinzipien des Zivilpro-zessrechts, Stuttgart, Berlin, Köln, Mainz, 1970. (Grundbegriffe)

BAUMANN, J.: Aenderung des Prozessgegenstandes im Zivil- und Straf prozess, ZZP 69 s. 356-373. (Aenderung)

BAUMBACH/LAUTERBACH/ALBERS/HARTMANN: Zivilprozes-sordnung, 36. bası, München 1978.

BAUMGAERTEL, G.: Wesen und Begriff der Prozesshandlung einer Partei im Zivilprozess, 2. bası, Köln 1972. (Prozesshandlung einer Partei)

BAUMGAERTEL, G.: Neue Tendenzen der Prozesshandlungslehre, ZZP 87, s. 121-137. (Neue Tendenzen)

BAUMGAERTEL, G.: Gleicher Zugang zum Recht für alle, Köln, Ber-lin, Bonn München 1976. (Gleicher Zugang)

BAUMGAERTEL, G.: Zur Lehre vom Streitgegenstand, JuS 1974/2 s. 69-75. (Streitgegenstand)

BAUMGAERTEL, G.: Treu und Glauben, gute Sitte und Schikanever-bot im Erkenntnisverfahren, ZZP 69 s. 89-131. (gute Sitte)

BAUMGAERTEL, G.: Treu und Glauben im Zivilprozess, ZZP 1973/4 s. 353-372. (Treu und Glauben)

BAUMGAER-TEL/RAMOS/BEYS/DELIKOSTOPULOS/SINANIOTIS.: Das griechische Zivilprozessgesetzbuch mit Einführungsgesetz, Köln, Berlin, Bonn, München 1969.

BAUR, F.: Richtermacht und Formalismus im Verfahrensrecht (Ring-vorlesung gehalten von Mitgliedern der Tübingener Juristenfakultät im Rahmen des Dies Academicus), Summum Ius Summa Iniura, Tübingen 1963, s. 97-116. (Formalismus)

BAUR, F.: Zivilprozessrecht, Frankfurt a.M. 1976. (Zivilprozess)

BAYER, H.: Ueber die Aenderung des Klagelibells, Landshut 1819.

BEHRENS: Kostenlast des obsiegenden Klägers bei Klageänderung in einen Streitwertmässig niedrigen Klageantrag? (MDR 1965 s. 528-530).

BELGESAY, M.R.: Teorik ve Pratik Adliye Hukuku, 2. cilt, 1. fasikül, İstanbul 1945. (Adliye Hukuku)

BELGESAY, M.R.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununda Yapılması Gereken Tadilat (İÜHFM c. XIII/1 s. 157-174). (Tadilât)

BELGESAY, M.R.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, Rasyonel Tefsiri, Gerekli Tadilleri, Bir Proje, İstanbul 1947. (Proje)

BELGESAY, M.R.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Şerhi, Teori-ler, 4. bası İstanbul 1956. (Teoriler)

BELGESAY, M.R.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Şerhi c. I-II, İstanbul 1939. (Şerh)

BERKİ, A.H.: Mecelle (metni gözden geçiren. A.H. Berki), Ankara 1959.

BERKİ, Ş.: Hukuk Muhakemeleri Usulü, Ankara 1959.

BERKİN, N.: Medeni Usul Hukuku Esasları, İstanbul 1969. (Usul)

BERKİN, N.: İcra Hukuku Dersleri, İstanbul 1969. (İcra)

BERKİN, N.: İflas Hukuku, 4. bası, İstanbul 1972. (İflâs)

BERNHARDT, W.: Das Zivilprozessrecht, 3. bası, Berlin 1968. (Zivilp-rozessrecht)

BERNHARDT, W.: Auswirkungen von Treu und Glauben im Prozess und in der Zwangsvollstreckung, ZZP 66, s. 77-100. (Treu und Gla-uben)

BERNHARDT, W.: Die Aufklärung des Sachverhalts im Zivilprozess CFestgabe für Rosenberg, Berlin 1949). (die Aufklärung)

BETTERMANN, K.A.: Eigentumsherausgabeklage, Mieträumungsklage und Mietaufhebungsklage - Zugleich ein Beitrag zur Lehre vom Streitgegenstand im Zivilprozess, MDR 1954 s. 196-200. (Streit-gegenstand)

BETTERMANN, K.A.: Rechtshängigkeit und Rechtsschutzreform, eine Prozessrechtliche Abhandlung, Detmold, Frankfurt a.M., Berlin 1949. (Rechtshängigkeit)

BİLGE, N.: Hakem Yargılamasında Uygulanacak Hukuk Kaideleri (Tahkim, IV. Ticaret ve Banka Hukuku Haftası, Ankara 1965, s. 83-118). (Hakem yargılaması)

BİLGE/ARSLAN: Yargıtay İçtihat Birleştirme Kararlan Işığında Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, 3. bası, Ankara 1978.

BİLGE/ÖNEN: Medeni Yargılama Hukuku Dersleri, 3. bası, Ankara 1978.

BİLGEN, M.: Hukuk Yargılamasında Islah, Ankara 2016.

BİLMEN, Ö.N.: Hukukî İslâmiyye ve Islahatı Fıkhiyye Kamusu (6. cilt: Muamelâta ait ohıp sekiz kitabdan müteşekkildir), İstanbul 1952.

BINKERT, L.: Die Klage- und Parteiänderung im Aargauischen Zivilp-rozessrecht, Diss., Laufenburger 1951.

BISCHOFSBERGER, W.: Parteiwechsel im Zivilprozess unter beson-derer Berücksichtigung des deutschen und des zürcherischen Zivilp-rozessrechte, Diss., Zürich 1973.

BLOMEYER, A.: Zivilprozessrecht, Erkenntnisverfahren, Berlin, Göt-tingen, Heidelberg 1963. (Zivilprozessrecht)

BLOMEYER, A.: Beiträge zur Lehre vom Streitgegenstand (Festschrift der Juristischen Fakultat der Freien Universität Berlin zum 41. De-utschen Juristentag, Berlin 1955, s. 51-77). (Streitgegenstand)

BLOMEYER, J.: Die Klageänderung und ihre prozessuale Behandlung (JuS 1970/3 s. 123-128, 1970/5 s. 229-234). (Klageänderung)

BOERLIN, G.: Eventual - und Verhandlungsmaxime in der Basler Zi-vilprozessordnung (Festgabe zum 70. Geburtstage von Fritz Goet-zinger, Basel 1935 s. 29-40).

BOLGIANO: Zur Lehre von der Klageänderung, ZZP 23 s. 25-31. (Klageänderung)

EOLGIANO: Zur Lehre von der Klageänderung nach gemeinen Pro-zessrecht (AcP 60, s. 252-272). (Klageänderung nach gemeinen Prozessrecht)

BOLLINGER: Zur Revision der Lehre von der Klagänderung, Zürich 1886.

BOMSDORF: Prozessmaximen und Rechtswirklichkeit, Berlin 1970.

BOSSART, P.: Die Tatsachenerforschung im ordentlichen St. Gallisc-hen Zivilprozessverfahren, Diss., Gossau 1952.

BOTTANI, M.: Verhandlungs- und Offizialmaxime im Tessiner Zivilp-rozess, Zürich Diss. 1974.

BÖCKLI, O.: Zivilprozessordnung für den Kanton Thurgau, Frauenfeld und Leipzig 1930.

BÖTTICHER: Zur Lehre vom Streitgegenstand im Eheprozess (Festga-be für L. Rosenberg 1949 s. 73 vd.).

BRUNS, R.: Zivilprozessrecht, Berlin 1968. (Zivilprozessrecht)

BRUNS, R.: Der Begriff der Parteihandlung (JZ 1959 s. 204-205). (Par-teihandlung).

BUDAK, A.C./KARAASLAN, V.: Medeni Usul Hukuku, Ankara 2017.

BULL, H.J.: Die Berichtigung des Rubrums (DRAZ 1956 s. 180).

BULLEN/LEAKE/JACOB: Precedents and Pleadings, 12. bası, Lon-don 1975.

BUNGE, J.: Das englische Zivilprozessrecht, Berlin 1974.

BÜCKING, H.J.: Kurzübersicht zur Parteihandlung, MDR 73, s. 908-912.

BÜLOW: Dispositives Civilprozessrecht und die verbindliche Kraft des Rechtsordnung, AcP 64 s. 1 vd. (Dispositives Civilprozessrecht)

BÜLOW: Civilprozessuale Fiktionen und Wahrheiten (AcP 62 s. 1 vd.). (Fiktionen)

BÜRKLI, W.: Rechtskraftprobleme, in Ehescheidungsprozessen, Diss.,. Zürich 1952.

CAPPELETTI/JOSEPH: Civil Procedure in Italy, The Hague 1965.

CASSON/DENIS: Odger’s Principles of Pleading and Practice in civil Actions in the High Court of Justice, 21. bası, London 1975 (bkz. Odger).

CURTI, A.: Englands Zivilprozess, Berlin 1928.

ÇATALKAYA/TARIKOĞULLARI/ÖZCAN: Yeni İçtihatlı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, Ankara 1965.

ÇELİK, A. Ç.: Tazminat ve Alacak Davalarında Dava Değerinin Arttı-rılması (Islah ve Uygulama Sorunları) (İBD 2002/3 s. 659-716).

ÇENBERCİ, M.: Hukuk Davalarında Kesin Hüküm, Ankara 1965. (Kesin hüküm)

ÇENBERCİ. M.: Sosyal Sigortalar Kanunu Şerhi, Ankara 1977. (Sosyal Sigortalar)

ÇETİNTÜRK, M.: Islâh (Bursa Barosu Dergisi, 1978/4 s. 13).

DALAMANLI, L.: Kanunlarımızda Müddetler, Ankara 1971. (Müddet-ler)

DALAMANLI, L.: Miras Hukuku Tatbikatı, Ankara 1975. (Miras H.)

DAMRAU, J.: Die Entwicklung einzelner Prozessmaximen seit der Re-ichszivilprozessordnung von 1877, Paderborn 1975.

de BOOR, H.O.: Zur Lehre von Parteiwechsel und vom Parteibegriff, Leipzig 1941 (Sonderausgabe aus der Festschrift der Leipziger Ju-ristenfakultät für Heinrich Siber).

DEMİRHAN/TAZEBAY: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, 2 cilt, Ankara 1965.

DERNBURG: Pandekten, 8. bası, Berlin 1910/12.

DESCHNEAUX/CASTELLA: La, nouvelle procedure civile Fribourgo-ise, Fribourg 1960.

DİNÇER/ÇIRAKMAN/NECİPOĞLU: Danıştay Kararları, 1967-1968-1969, Ankara 1969; 1966-1967, Ankara 1967.

DİNÇER/KAZANCI: Haşiyeli Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, İstanbul 1954.

DOĞAN, M.: Hukuk Muhakemeleri Usulünde Gıyap ve Dosyanın İş-lemden Kaldırılması, Ankara 1979.

DEYNEKLİ, A.: Medeni Usul Hukukunda Islah, Ankara 2013.

DOĞANAY, İ.: Türk Ticaret Kanunu Şerhi,, c. I Ankara 1974; c. II Ankara 1974.

DOMANİÇ, H.: Hukukta Kaziyyei Muhkeme ve Nisbî Kuvveti, İstan-bul 1964.

DÖLLE: Pflicht zur redlichen Prozessführung (Festschrift für Otto Rie-se, Karlsruhe 1964 s. 279-294).

DURAN, L.: İdare Hukuku Meseleleri, İstanbul 1964.

EISNER: Schriftsatznormen im amerikanischen Zivilprozess (ZZP 70, s. 225-230).

ERDOĞAN, C.: Açıklamalı ve. İçtihatlı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, Ankara 1973.

EREM, F.: Ceza Usulü Hukuku, 5. bası, Ankara 1978.

ERGENEKON, Y.: Türk Borçlar Hukukunda Müruruzamanın Kat’ı, Ankara 1960.

ERNI, P.: Die Klageänderung im luzerner Zivilprozessrecht, Diss. Zü-rich 1942.

EROĞLU, O.: Islah, Ankara 2017.

EROĞLU, Y.: Danıştay Kanunuyla Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanu-nuna Atıf Yapılmayan Hallerde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanu-nunun Danıştayda Uygulanışı (Danıştay Dergisi, 1973/8 s. 24-32).

ERSOY, R.: İzahlı notlu ve İçtihatlı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanu-nu, Ankara 1957, Ankara 1966, Ankara 1976.

ERTÜRK/DOĞRUER/TÜZÜN: Müstakar Hukuk İçtihatları, Ankara 1960.

EYERMANN/FRÖHLER: Verwaltungsgerichtsordnung, 5. bası, München 1971.

FASCHING, H.W.: Kommentar zu den Zivilprozessgesetzen, c. I Wien 1959, c. II Wien 1962, c. III Wien 1966, c. IV Wien 1971.

FAVEY: Code de Procedure Civile Vaudoise, Annote, Lausanne 1931.

FESTL, E.: Die Übernahme von Prozessergebnissen bei Klageänderung und Parteiwechsel, Diss., Regensburg 1969.

FIELD/KAPLAN: Materials of a basic course in civil procedure, 3. bası, Mineola, Newyork 1973.

FISCHER: Der Streitgegenstand (ZZP 57, s. 240-3940. (Streitgegens-tand)

FISCHER: Das Problem der Idendität und Neuheit, mit besonderer Berücksichtigung der Spezifikationen (Festgabe zum Doktor Ju-biläum Dr. R. v. Jhering, Breslau 1892, s. 1-74). (Identität)

FISCHLER, J.: Die Wirkungen des Parteiwechsels in den Konkurs un-ter brochenen Prozessen, Mannheim, Berlin, Leipzig 1929.

FITTING: Der Reichs-Zivilprozess, 8. bası, Berlin 1896.

FLEMING, J.: Civil Procedure, Boston, Toronto 1965.

FORRESTER/CURRIER/MOYE: Cases and Materials on Federal Ju-risdiction and Procedure, 2. bası, St. Paul, Minn. 1970.

FRANZ, W.: Der gewillkürte Parteiwechsel und seine Auswirkungen, Frankuft a.M., Diss., 1968. (Parteiwechsel).

FRANZ, W.: Zur Behandlung des gewillkürten (Parteiwechsel im Pro-zess (NJW 1972/39 s. 1743-1744). (Behandlung)

FRICKE/WIEFELS: Zivilprozess I, Düsseldorf, Stuttgart 1972; II 1970.

FRITZSCHE, H.: Wahrheit und Lüge im Zivilprozess, Zürich 1921.

GASSER, D./RICKLI, B.: Schweizerische Zirilprozessordnung, Kurz-kommentar, Zürich/St.Gallen 2010.

GAUL: Die Grundlagen des Restitutionsrecht und die Ausdehnung der Restitutionsgründe, Bielefeld 1956. (Restitutionsrecht)

GAUL: Zur Frage nach dem Zweck des Zivilprozess (AcP 168 s. 27-62). (Prozessweck)

GAUPP/STEIN: Die Civilprozessordnung für das deutsche Reich, c. I Leipzig, Tübingen 1901.

GEORGIADES, A.: Anspruchskonkurrenz im Zivilrecht und Zivilpro-zess- recht, München 1968.

GETHMANN, A.: Der Begriff der Sachdienlichkeit im Rahmen des §. 264 ZPO, Diss, Heidelberg 1975.

GINSBURG/BRUZELIUS: Civil procedure in Sweden, The Hague 1965.

GOFFERJE, W.: Die gewillkürte Parteiänderung im Zivilprozess, Diss. Erlangen Nürnberg 1970.

GOLDSCHMIDT: Zivilprozessrecht, 2. bası, Berlin 1932. (Zivilpro-zessrecht).

GOLDSCHMIDT: Der Prozess als Rechtslage, Berlin 1925. (Prozess als Rechtslage).

GÖCKER, H.: Die Heilung von Mängeln im Zivilprozess, Breslau 1933.

GÖNNER: Handbuch des deutschen gemeinen Prozess, c. I, Erlangen 1804.

GÖRGÜN, Ş./BÖRÜ, L./TORAMAN, B./KODAKOĞLU, M.: Medeni Usul Hukuku, Ankara 2020.

GROSS, R.: Das Verhältnis der Klageänderung zur Klagerücknahme (ZZP 75, 1962 s. 93-104). (ZZP 75).

GROSS, R.: Klageänderung und Klagerücknahme (ZZP 75, 1962 s. 447-457). (ZZP 75).

GROSS, R.: Zur Anwendung der Klageänderungs- und Klagerücknah-me vorschriften auf den Parteiwechsel (ZZP 76, 1963 s. 200-212). (ZZP 76).

GROSS, R.: Klageänderung und Klagerücknahme, Diss., Frankfurt a.M. 1958. (Klageänderung)

GROSS, R.: Klageänderung und vorläufige Vollstreckungsbarkeit (NJW 1966 s. 2344-2345). (NJW).

GROSS, R.: Zur Klageänderung im Zivilprozess (DRiZ 64, s. 14-16). (DRiZ).

GROSSEN, J.M.: Cours de procedure civile (teksir) Nauchâtel 1959-1960.

GRUNSKY, W.: Grundlagen des Verfahrensrecht, eine vergleichende Darstellung von ZPO, RCC, VwGO, FGO und SGG, 2. bası, Biele-feld, Gieseking 1974.

GULDENER, M.: Über die Herkunft des schweizerischen Zivilprozess-rechts, Berlin 1966. (Herkunft).

GULDENER, M.: Schweizerisches Zivilprozessrecht, 2. bası, Zürich. 1958. (Zivilprozessrecht).

GULDENER, M.: Klage- und Anklageänderung im zürcherischen Recht (Festschrift für H.F. Pfenniger, Zürich 1956, s. 77-87). (Kla-ge-und Anklageänderung).

GULDENER, M.: Treu und Glauben (SJZ 39 s. 2389 vd.). (Treu und Glauben).

GUYAN: Verhandlungsmaxime und Offizialmaxime im bündnerischen Zivilprozess, 1966.

GÜNTZEL, G.: Die Fehlerhaftigkeit von Prozesshandlung der Partei im Zivilprozess und die Möglichkeit ihrer Heilung, Diss., Marburg 1966.

GÜRDOĞAN, B.: Vakıa ve hukuk (Zeki Mesut Alsan’a Armağan, SBFD 1957 s. 258-285). (Vakıa ve hukuk)

GÜRDOĞAN, B.: Yargıcın Takdir Hakkının Yargıtayca Denetlenmesi, Ankara 1967. (Yargıtayca denetleme)

GÜRDOĞAN, B.: Medeni Usul Hukukunda Kesin Hüküm İtirazı, An-kara 1960. (Kesin hüküm itirazı)

GÜRDOĞAN, B.: Davaya Vekâlete Özel Mezuniyet Gerektiren Haller (Temsil ve Vekâlete İlişkin Sorunlar, Sempozyum, 14-16 Haziran 1976, İstanbul 1977, s. 147-161). (Özel mezuniyet)

GÜRZUMAR/GÜRZUMAR: Kaanunnâme-i Ticaret ve Zeyilleri, An-kara 1962.

GÜRSEL/ERTAS/ MALATYALIOĞLU: Yargıtay 6. Hukuk Dairesi Kararları, Ankara 1969.

HABSCHEID, W.J.: Die Leihre vom Streitgegenstand, geschichtlichen Entwicklung und gegenwärtigen Stand, Eine Besprechung der gle-ichnamigen Schrift von Dieter Hesselberg (Zeitschrift für vergleic-hende Wissenschaft, 1976/2 s. 210-218). (Streitgegenstand/ Gesc-hichte)

HABSCHEID, W.J.: Der Streitgegenstand im Zivilprozessrecht und im Streitverfahren der freiwilligen Gerischtsbarkeit, Bielefeld 1956. (Streitgegenstand)

HABSCHEID, W.J.: Droit judiciaire prive Suisse, Geneve 1975. (Droit jdiciaire prive)

HAHN: Die gesamten Materialien zur CPO, II/1, Berlin 1880. (Materia-lien)

HAHN: Beschränkung des Klageantrags (Gruch 30, s. 517-526). (Beschränkung)

HAHN/MUGDAN: Die gesamten Materialien zu den Reichsjustizgeset-zen 8. Band; Materialien zum - Gesetz betr. Aenderung der CPO, Berlin 1898.

HAHN/STEGEMANN: Die gesamten Materialien zu den Reichs-justizgesetze 2. Band, Materialien zur ZPO, 2. bası, Berlin 1881.

HAMDİ HALİM: Islah Suretile Müddei Davasının Mahiyetini Değişti-rebilir mi? (HBM Şubat 1933, 6-78, s. 4892-4901). (Mahiyet)

HAMDİ HALİM: Nakızdan Sonraki Tahkikat Sırasında Islah Suretile Bir Davanın Mahiyeti Değiştirilebilir mi? (HBM 1936, 7-39, s. 4924-4931). (Nakızdan sonra)

HASLER, K.: Die Feststellung des Tatbestandes im Zivilprozess, Diss., Zürich 1926.

HASSOLD, G.: Die Voraussetzungen der besonderen Streitgenossensc-haft, Eine Studie über die konkurierende Prozessführung mehrerer materiell Beteiligter, Diss., München 1969.

HEFFTER: System des römischen und deutschen Civil-Prozessrecht 2. bası, Bonn 1843.

HELG, R.: Die Rechtshängigkeit und ihre Wirkungen im thurgauischen Zivilprozess, Diss., Wintherthur 1960.

HELWIG, HJ.: Zur Systematik des Zivilprozessrechtlichen Vertrages, Diss., Bonn 1967.

HELLWIG: System des deutschen Zivilprozessrechts, 1. kısım, Leipzig 1912.

HENCKEL, W.: Parteilehre und Streitgegenstand im Zivilprozess, Hei-delberg 1961. (Parteilehre)

HENCKEL, W.: Prozessrecht und materielles Recht, Göttingen 1970. (Prozessrecht und materielles Recht)

HENCKEL, W.: Der gewillkürte Parteiwechsel (DRiZ 1962 s. 226-229). (Gewillkürte Parteiwechsel)

HERZOG, P.: Civilprocedure in France, The Hague 1967.

HESSELBERGER, D.: Die Lehre vom Streitgegenstand, Geschichtliche Entwicklung und gegenwärtiger Stand, Köln, Berlin, Bonn, München 1970.

HESS, L.: Die Klageänderung im zürcherischen Zivilprozess, Wintert-hur 1957.

HEUMANN, H.: Kozentrations- und Eventuallmaxime im deutschen Zivilprozessrecht, Diss., 1955.

HEUSSER, J.: Die Klageänderung im schweizerischen Zivilprozess-recht, Zürich 1924.

HIPPEL, von: Wahrheitspflicht und Aufklärungspflicht der Parteien im Zivilprozess, Frankfurt a.M. 1939.

HOCAOĞLU, Ş.: Devlet Şurası ve Uyuşmazlık Mahkemesi Karar Hü-lasaları, Ankara 1955.

HOCHULI, W.: Die Begründung der Klage, Diss., Winterthur 1942.

HOFFMANN, K.: Der gewillkürte Parteiwechsel im Zivilprozess im deutschen und schweizerischen Recht, Diss., Basel 1962.

HOLZHAMMER, R.: Österreichisches Zivilprozessrecht, 2. bası, Wien 1976.

HUBER, O.: Streitgegenstand, Klageänderung, Rechtskraft bei der Feststellungsklage, Bruchsal 1932.

HUG, P.: Die Wahrheitspflicht der Parteien im Zivilprozess, Zürich 1943.

İMRE, Z.: Türk Miras Hukuku, 4. bası, İstanbul 1968.

İNAN, A.: Notlu ve İzahlı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu ve İlgili İçtihatlar, Ankara 1969.

İNAN, A.N.: Miras Hukuku, Ankara 1969.

İZVEREN, A.: Islah, vazifesiz mahkeme, davetiye (JKİ 1S56/2 s. 173-174).

JAUERNIG, O.: Auswirkungen von Treu und Glauben im Prozess und in der Zwangsvollstreckung (ZZP 66, s. 398-417). (Treu und Glau-ben)

JAUERNIG, O.: Materielles Recht und Prozessrecht (JuS 1971 s. 329-334). (Materielles Recht und Prozessrecht)

JAUERNIG, O.: Verhandlungsmaxime, Inquisitionsmaxime und Streit-gegenstand, Tübingen 1967. (Verhandlungsmaxime)

JAUERNIG, O.: Zivilprozessrecht, 17. bası, München 1977. (Zivilpro-zessrecht)

JOHN, F.: Gesetzliche und gewillkürte Parteiänderung im Zivilprozess, Diss., München 1951.

KAR, B.: Islah, Kısmi ve Ek Dava Kavramları ile Dava Konusunun Islah Yoluyla Arttırılmasının Getirdiği Sorunlar (YD 2002/7 s. 416-450).

KARAFAKİH, İ. H.: Hukuk Muhakemeleri Usulü Esasları, Ankara 1952.

KARAHASAN, M. R.: Tazminat Davaları, Ankara 1976. (Tazminat D.)

KARAHASAN, M. R.: Eşya Hukuku, Ankara 1977. (Eşya H)

KARAOK, H.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, 2. bası, 1957.

KARSLI, A.: Medeni Muhakeme Hukuku Ders Kitabı, Ankara 2012. (Muhakeme)

KARSLI, A.: Klageverbesserung (Annales de la Faculte Droit d’Istanbul 2003, s. 407-420). (Klageverbesserung)

KASER: Handbuch der Altertumswissenschaft, Das Römische Privat-recht, c. 1, München 1955.

KEHL, R.: ist die Aenderung des Klagegrundes nach §. 127 Ziffer 1 der zürcherischen ZPO verboten? (ZSR 1951 s. 61-84).

KELLER/PFISTERER: Die Zivilprozessordnung für den Kanton Aar-gau, 3. bası Aargau 1947.

KELLNER/GÖHRING/ KIETZ: Zivilprozessrecht, Berlin 1977.

KIEFE, W.: Zur Lehre von der Klageänderung nach alten und neuen ZPO, Diss., Tübingen 1899.

KISCH, W.: Beiträge zum Schiedsverfahren, Klagerücknahme, Kla-geänderung, Widerklage, Klageverbindungen, Mannheim, Berlin, Leipzig 1933. (Beitrage zum Schiedsverfahren)

KISCH, W.: Parteiänderung im Zivilprozess, München 1912. (Par-teiänderung)

KLEIN, F.: Zeit- und Geistesströmungen im Prozess Frankfurt 1943; Dresden 1901.

KLEINFELLER: Lehrbuch des deutschen Zivilprozessordnung, 3. ba-sı, Berlin 1925.

KLEINSCHROD: Über die Klageänderung nach gemeinen Prozess, neuesten Prozessordnungen und dem Codes de Procedure Civil, Diss., Erlangen 1879.

KOHLER: Grundriss des Zivilprozesses, 2. bası, Stuttgart 1909.

KONZEN, H.: Rechtsverhältnisse zwischen Prozessparteien, Berlin 1976.

KORKUT, E.: Tatbikattan Misaller (İBD 1939/8 s. 488-501).

KREBS, W.: Bundesprozessrecht, Zürich 1917.

KSOLL, E.: Zivilprozessrecht, 2. bası, Düsseldorf 1971.

KUMMER, M.: Das Klagerecht und die materielle Rechtskraft im schweizerischen Recht, Bern 1954. (Klagerecht)

KUMMER, M.: Grundriss des Zivilprozessrecht, Bern 1974. (Zivilpro-zessrecht)

KUNTER, N.: Muhakeme Dalı Olarak Ceza Muhakemesi, 6. bası, İs-tanbul 1978.

KURU, B.: Medeni Usul Hukuku, El Kitabı, Ankara 2020.

KURU, B.: Hukuk Muhakemeleri Usulü, 3. bası, Ankara 1974. (Usul 1974).

KURU, B.: Hukuk Muhakemeleri Usulü, 4. bası, c. 1, Ankara 1979. (Usul 1979 c. 1)

KURU, B.: Nizasız Kaza, Ankara 1961. (Nizasız Kaza)

KURU, B.: İflâs ve Konkordato Hukuku, Ankara 1971. (İflâs)

KURU, B.: İcra Hukuku, Ankara 1965. (İcra)

KURU, B.: Şahıs Şirketleri ve Ortaklarının İflâsı Ankara 1963 (Şahıs şirketleri)

KURU, B.: Hukuk Usulünde Dava Sebebi (AD 1967/4 s. 239-268). (Dava sebebi)

KURU, B.: Usuli Müktesep Hak (Recai Seçkin’e Armağan Ankara 1974 s. 395-409). (Usuli müktesep hak)

KURU, B.: Dava Şartları (S.Ş. Ansayın Hatırasına Armağan, Ankara 1964 s. 109-147). (Dava şartları)

KURU, B.: Hukuk Davalarının Uzaması Sebepleri (A.Ü. Hukuk Fakül-tesi Mezunlar Derneği Genel Kurul Çalışmaları, Sosyal Devlet ve Hukuk Davalarının Uzaması Sebepleri, Ankara 1970 s. 31-49). (Davaların uzaması)

LANGAN, P.St.J.: Civil procedure and Evidence, London 1970.

LANGE, R.: Klagegrund, Klageänderung und Rechtskraft nach der ne-ueren Judikatur des Reichsgerihts, Hamburg 1935.

LENT/JAUERNIG: Zivilprozessrecht, 18. bası, Mühchen 1977.

LENT: Zur Lehre vom Streitgegenstand (ZZP 65 s. 315-360).

LENZE, K.: Von der actio im Privatrechtssystem Savignys zum Streit-gegenstand im Zivilprozess, Barmberg 1971.

LEO, C.: Die Wirkung einer Aenderung der materiellen Rechtslage während des Zivilprozess, Hamburg 1919.

LEUCH: Klageänderung, Art. 94 ZPO (ZbJV 1919, s. 193-212). (Kla-geänderung)

LEUCH: Die Zivilprozessordnung für den Kanton Bern, Bern 1956. (Leuch)

LIEDTKE, K.W.: Der Partei- und Streitgegenstandsbezogene Inhalt des Vermögensrechtsstreits, Diss., Frankfurt a.M., 1971.

LOEPER, E.: Gewillkürte Parteiänderung und Umdeutung der Parteibe-zeichnung im Zivilprozess, Diss., Tübingen 1970.

LORD ATKIN: The Encylopedia of Court Forms and Precedents in civil Proceeding, c. XIII, London 1949.

LUTZ, O.: Das Zivilrechtspflegegesetz für den Kanton St. Gallen, St. Gallen 1967.

MAAS: Der Klagegrund im Sinne der Zivilprozessordnung, 1890.

MALATYALIOĞLU/ ERTAŞ: İçtihatlı ve Notlu Paylaştırma ve Kat Mülkiyeti: Kurulması Davaları, Ankara 1972.

MEIER, I.: Iura Novit Curia, Zürich 1975.

METTENHEIM, C.: Der Grundsatz der Prozessökonomie im Zivilpro-zessrecht, Berlin 1970.

MEYER, H.: Die Klageänderung nach solothurnischem Zivilprozess-recht, Derendingen 1955.

MOLLER, H.: Klageänderung und vorläufige Vollstreckbarkeit (NJW 1966, 31, s. 1397-1400).

MUNCH-PETERSEN-H.: Der Zivilprozess Dänemarks, Meinheim, Berlin, Leipzig 1932.

MUŞUL, T.: Medenî Usul Hukuku, Ankara 2012.

MÜDERRİSOĞLU, F.: Avukatla Vekâlet ve Ücret Sözleşmesi ve İçti-hatlar Ankara 1974. (Veklâlet)

MÜDERRİSOĞLU, F.: Danıştay Kanunu ve Danıştay Yargılama Usu-lü, Ankara 1978. (Danıştay)

NAKAMURA, H.: Die Klageänderung in der Japanischen Zivilprozes-sordnung (Grundprobleme des Zivilprozessrechts, Köln, Berlin, Bonn, München 1976 s. 125-140). (Klageänderung)

NAKAMURA, H.: Die Rezeption des deutschen Rechts in Japan (ZZP 84, s. 74-90). (Rezeption)

NIESE, W.: Doppelfunktionelle Prozesshandlungen, Ein Beitrag zur allgemeinen Prozesslehre, Göttingen 1950. (Doppelfunktionelle Par-teihandlung).

NIKISCH, A.: Zivilprozessrecht, 2. bası, Tübingen 1952. (Zivilprozess-recht)

NIKISCH, A.: Der Streitgegenstand im Zivilprozess, Tübingen 1935. (Streitgegenstand)

NIKISCH, A.: Zur Lehre vom Streitgegenstand im Zivil-prozess (AcP 154, s. 271-299). (Streitgegenstand AcP)

NUSSBAUM: Die metaphysisch- teleologische Methode im Prozess (Archiv für Rechts-, und Wirtschaftsphilosophie c. 2, s. 308-318).

ODGER: Principle of Pleading and Practice, in civil actions in the High Court of Justice, 21. bası (by, Casson/Dennis), London 1975.

OERTMANN: Grundriss des deutschen Zivilprozessrecht, 4/5. bası, Leipzig 1930.

OKAY, S.: Deniz Ticaret Hukukuna İlişkin Yargıtay Kararları (1943-1961), 2. bası, İstanbul 1963.

OKURER/DERELİ/ONUR: Yargıtay 8. Hukuk Dairesi Emsal Kararla-rı, Zilyetliğe Dayanan Tescil ve Men’i Müdahale Davaları, Ankara 1970.

OLGAÇ, S.: Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu, Ankara 1977. (HUMK)

OLGAÇ, S.: Tesbit ve Tahliye Davaları, Ankara 1968. (Tesbit ve Tahli-ye davaları).

OLGAÇ/KÖYMEN: Kazai ve İlmi İçtihatlarla Türk İcra ve İflâs Kanu-nu İstanbul 1960.

ONAR/BELGESAY: Adliye Hukukunun Umumi Esasları, İstanbul 1944.

ONUR/UZUN: Tescil ve Tapu İptal Davaları İle İlgili Yargıtay Kararları, Ankara 1968.

OZANALP, N.: Tapulama. Kanunu Şerhi, Ankara 1971.

ÖKTEM, İ.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu ve İçtihatlar, Ankara 1943, Ankara 1940. (Öktem)

ÖKTEM, İ.: Temyiz Mahkemesi 7. HD Emsal Kararları ve Usul Hak-kında Birkaç Söz, İstanbul 1957. (Emsal)

ÖMERBAŞ/ÇETİNTAŞ: Temyiz Mahkemesi Hukuk Genel Kurulu Emsal Kararları ve İçtihadı Birleştirme Kararları, c. I, Ankara 1953; c. II Ankara 1955; c. III Ankara 1960.

ÖNEN, E.: Medeni Yargılama Hukukunda Sulh, Ankara 1972. (Sulh)

ÖNEN, E.: Medeni Yargılama Hukuku, Ankara 1979. (Usul)

ÖZEREN/DÜNDAR/DİKBAŞ/AKYÜZ: Danıştay Kararları, Ankara 1969.

ÖZTAN, B.: Aile Hukuku, Ankara 1978.

ÖZTEK/KAZANCI: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, Ankara 1954.

PAWLOWSKI, H.M.: Aufgabe des Zivilprozesses (ZZP 80, s. 345-391).

PEKCANITEZ, H./AKYAZILI, E.: Islaha İlişkin Bazı Yargıtay Karar-larının Değerlendirilmesi (Uğur Alacakaptan’a Armağan, C.II, İs-tanbul 2008, s. 533-561).

PEKCANITEZ/ATALAY/ÖZEKES/TAŞKORKMAZ: Medenî Usul Hukuku, Ankara 2017.

PETERSEN: Zum Streit über Klageänderung und Klagegrund (Säch-sisches Archivs für Bürgerliches Recht und Prozess, c. 2, Leipzig 1892, s. 65-93, 129-154). (Klageänderung)

PETERSEN: Der Klagegrund und die Vorschriften der deutschen Ci-vilprozessordnung (ZZP 3, s. 395-433). (Klagegrund)

PETSCHEK/STAGEL: Der Österreichische Zivilprozess, Wien 1963.

PILLICHODY: Bernischer Zivilprozess, Theorie und Praxis dar Ge-richte nach den vdn 1864-1904 publizierten Entscheiden, Bern 1907.

PLANCK: Lehrbuch des deutschen Civilprozessrechts, c. I Nordlingen 1887, c. II München 1896.

POLL, H.W.: Zivilprozessordnung der föderativen Volksrepublik Ju-goslawien, Berlin 1957.

POLLAK: System des österreichischen Zivilprozessrechts, 2. bası Wien 1932.

POPPER, S.: Wesen und Wirkungen der Rechtshängigkeit nach zürche-rischen Zivilprozessrecht, Zürich 1920.

PORTA: Principes sur la formalite Civil judiciaire du Pays de Vaud, Lausanne 1877.

POSTACIOĞLU, İ.E.: Medeni Usul Hukuku Dersleri, 6. bası, İstanbul 1975. (Usul)

POSTACIOĞLU, İ.E.: İcra Hukuku Esasları, 3. bası, İstanbul 1973. (İcra)

POSTACIOĞLU, İ.E.: Davanın ve Kaziyei Muhkemenin Unsuru Ola-rak Hukuki Sebep (Recai Seçkin Armağanı, Ankara 1974, s. 497-527). (Hukuki sebep)

POSTACIOGLU, İ.E.: Tecrübeler Işığında Medeni Usul Hukuku, Varı-lan Noktalar, Muhtemel Gelişmeler (Ellinci Yıl Armağanı, Cumhu-riyet Döneminde Hukuk, İstanbul 1973, s. 335-354). (Tecrübeler)

PUTZO: Die Vereinfachungsnovelle, Gesetz zur Vereinfachung und Beschleunigung gerichtlicher Verfahren (NJW 1977/1-2 s. 1-10).

POUDRET/WURZBURGER: Code de procededure civile Vaudois, Lausanne 1970.

RENDA/ONURSAN: Borçlar Hukuku, c. I Ankara 1972, c. II Ankara 1973.

RENNEFAHRT: Grundzüge der bernischen Rechtsgeschäfte, III. Teil, Bern 1933.

RHEINWALD: Gesetzbuch über das gerichtliche Verfahren in bürger-lichen Rechtssachen für den Kanton Bern (Kommentar) Bern 1848.

RICHTER, E.G.: Klageänderung bei Verweisung und bei Parteiwechsel im Verwaltungsverfahren (NJW 1961, s. 1610 vd.).

RIMMELSPACHER, B.: Materielles Anspruch und Streitgegens-tandsprobleme im Zivilprozess, Göttingen 1970. (Streitgegenstand)

RIMMELSPACHER, B.: Zur Prüfung von Amts wegen im Zivilpro-zess, Göttingen 1966. (von Amts wegen)

ROBINOW, J.: Zur Lehre vom Streitgegenstand, Hamburg 1934.

RÖDIG, J.: Die Theorie des gerichtlichen Erkenntnisverfahren, Die Grundlinien des Zivil-, Straf- und Verwaltungsgerichtlichen Prozes-ses, Berlin, Heidelberg, Newyork 1973.

ROGGEMANN, H.: Die Zivilprozessordnung der RSFSR, Berlin 1965.

ROSENBERG, L.: Die Veränderung des rechtlichen Gesichtspunktes im Zivilprozesse (ZZP 49, s. 38-73). (Veränderung)

ROSENBERG, L.: Über die gewillkürte Parteiänderung in der Beru-fungsinstanz (ZZP 68, s. 1-4). (Parteiänderung in der Berufungsins-tanz).

ROSENBERG, L.: Die gewillkürte Parteiänderung im Zivilprozess (ZZP 70 s. 1-7). (Parteiänderung im Zivilprozess)

ROSENBERG/SCHWAB: Zivilprozessrecht, 12. bası, München 1977.

ROSENBERG/SCHWAB/GOTTWALD, Zivilprozessrecht, München 2012.

ROSENBERG, M./WEINSTEIN: Elements of Civil Procedure, Cases und Materials Brooklyn 1962.

RUBINSTEIN, E.: Der Stand der Eventualmaxime in den geltenden kantonalen Zivüprozessrechten, Affoltern a.A. 1935.

RUMELIN, M.: Klageänderung und Rechtskraft (AcP 88, s. 87-152).

SAJOVIC, R.: Parteiänderung oder Klagemehrheit in Rechtsstreitigkei-ten zur Feststellung der unehelichen Vaterschaft nach jugoslawisc-hen Recht? (ZZP 66, s. 124-143).

SAUER, W.: Allgemeine Prozesslehre, Berlin, München 1951. (Allge-meine Prozesslehre)

SAUER, W.: Grundlagen des Prozessrechts, 2. bası, Stuttgart 1929. (Grundlagen des Prozessrechts)

SAX, W.: Das unrichtige Sachurteil als Zentralproblem der allgemeinen Prozesslehre (ZZP 67, s. 21-54).

SCHAAD, P.: Grundlinien einer schweizerischen Zivilprozessordnung (Zur Vereinheitlichung des Zivilprozessrechts, Berichterstattung des Vorstandes, Basel 1969, s. 28-135).

SCHLOSSER, P.: Einverständliches Parteihandeln im Zivilprozess, Tübingen 1968.

SCHMIDT, E.: Der Zweck des Zivilprozesses und seine Ökonomie, Frankfurt a.M. 1973.

SCHMIDT, R.: Die Klageänderung, Leipzig 1888.

SCHNELL, L.: Handbuch des Civilprozess mit besonderer Hinsicht auf die positiven Gesetze des Kanton Bern, Bern 1910. (Handbuch)

SCHNELL, L.: Gesetzbuch über das gerichtliche Verfahren in Civil-Rechtssachen für den Canton Bern 1822. (Kommentar)

SCHÖNKE, A.: Das Rechtsschutzbedürfnis, Studien zu einem Zivilp-rozessualen Grundbegriff, Dedmold, Frankfurt a.M., Berlin 1950. (Rechts schutzbedürfnis)

SCHÖNKE, A.: Das Rechtsschutzbedürfnis, Ein zivilprozessuale Grund begriffe, AcP 150. (Rechtsschutzbedürfnis AcP)

SCHÖNKE/KUCHINKE: Zivilprozessrecht, 9. bası, Karlsruhe 1969.

SCHUCANY, G.: Einführung und Feststellung des Streitstoffes in den besonderen Prozessarten des Kanton Graubünden (ZSR 73, 1954, s. 583-608).

SCHULZE/SOELDE: Rechts- und Rechteanführung in der Klagebeg-ründung, Heidelberg 1913.

SCHUMANN, E.: Die Prozessökonomie als Rechtsetisches Prinzip (Festshrift für K. Larenz, München 1973, s. 271-287).

SCHURTER/FRITZSCHE: Die geschichtlichen Grundlagen der kanto-nalen Rechte (Der Zivilprozessrecht der Schweiz, II/l, Zürich 1931, II/2 Zürich 1933).

SCHURTER/FRITZSCHE: Das Zivilprozessrecht des Bundes, c. I, Zürich 1924.

SCHURTMANN/WALTER: Das amerikanische Zivilprozess, eine Überblick für die Pra/is, Frankfurt a.M. Deventer 1978.

SCHWAB, K.H.: Der Stand der Lehre vom Streitgegenstand im Zivilp-rozess (JuS 1965 s. 81-8S); Türkçe çevirisi: Alangoya, İhtilaf konu-su hakkındaki doktrinin durumu, İÜHFM 1968/XXXIII/3-4 s. 288-303. (İhtilaf konusu)

SCHWAB, K.H.: Der Streitgegenstand im Zivilprozess, München und Berlin 1954. (Streitgegenstand).

SCHWANDER, V.: Iura novit curia und das Verhältnis dieses Grund-satzes zum Rechtsgrund, des Anspruchs (Festgabe für Willhelm Schönenberger, Freiburg 1988 s. 199-219).

SELÇUK, R.N.: Islah (Kırıkkale BD 1991/3 s. 37-41).

SEROZAN, R.: Sözleşmeden Dönme, Istanbul 1975. (Sözleşmeden dönme).

SEROZAN, R.: Bir daha - Yasacılık ve Hukukçuluk Üstüne (MHAD 1971/7 s. 89-112). (Yasacılık).

SEUFFERT: Kommentar zur Deutschen Civilprozessordnung, 7. bası 1885.

SEUFFERT/WALSMANN: Kommentar zur Zivilprozessordnung, 12. bası, München 1932.

SPAHR: Die richterliche Aufklärungsspflicht im Zivilprozess, Diss., Göttingen 1969.

SPECKMANN, W.: Streitwertänderung und Kostenentscheidung (NJW 1972/6 S. 232-326).

STAAB, G.W.: Die Wahrheitspflicht im Zivilprozess, Eine rechtsvergle-ichende Bestandaufnahme zu Wesen und Grenzen der Wahr-heitspflicht im deutschen wie im österreichischen, schweizerischen, französischen und englischen Zivilprozess., Diss., Würzburg 1973.

STALEV, Zivko: Sosyalist Avrupa Ülkelerinde Hukuk Yargılaması (çeviren: Yılmaz, AÜHFD Ü976/XXXHI/ 1-4 S. 150-183).

STEIN: Zu dem Gesetzentwurf bettreffend die Abänderung der CPO (ZZ 24, s. 209-253).

STEIN/JONAS/SCHONKE/POHLE: Kommentar zur Zivilprozessord-nung, Tübingen 1972.

STRAEULI/MESSMER: Kommentar zur zürcherischen Zivilprozes-sordnung, Zürich 1976.

STÜRNER, R.: Die Aufklärungspflicht der Parteien des Prozesses, Tü-bingen 1976.

SYBOW/BUSCH/KRANTZ: Zivilprozessordnung und Gerichtsverfas-sungsgesetz, c. I, Berlin Leipzig 1930.

ŞENER, E.: Miras Hukuku, c. I-II, Ankara 1977.

TANRIVER, S.: Medeni Usul Hukuku, Ankara 2020.

ŞENSÖZEN, V.: Islah (JKİ 1957/E s.491-493).

TEKİNAY, S.S.: Aile Hukuku, 3. bası, İstanbul 1978.

THOMAS/PUTZO: Zivilprozessordnung, München 1977.

TROLLER, A.: Von den Grundlagen des Zivilprozessualen Formalis-mus Basel 1945.

TÜFEK, G.: Miras Hukukunda Tenkis ve İade Dâvaları, Ankara 1971.

TUNA, Y.: Usuli Muamelelerin Islahı Müessesesi (ABD 1954/6 S. 525-533).

TUNA, Y.: Islah (ABD 1955/1 s. 595-604 .

TUNCAY, A.: İdare Hukuku ve İdari Yargının Bazı Sorunları, Ankara 1972.

TUNCAY/DEMİRKAN: İcra ve İflâs Kanunu, Ankara 1965.

ULRICH, T.: Die Gebundenheit des Klägers an den angehobenen Pro-zess im schweizerischen Zivilprozessrecht, Diss., Zürich 1945.

ULUKAPI, Ö.: Medeni Usul Hukuku, Konya 2015.

ULUKAPI, Ömer.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu m.87/son Hükmünün İptali (SÜHFD 2001/1-2, s. 363 vd)

UMAR, B.: Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, Ankara 2011. (Şerh)

UMAR, B.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunumuzun Mehaz Neuc-hâtel Kantonundaki Tatbikatı, İstanbul 1967. (Nöşatel tatbikatı)

UMAR, B.: İktisatçılar İçin Medeni Usul Hukuku ve İcra-. İflâs: Huku-ku Ders Notları, İzmir 1972. (İktisatçılar)

UMAR, B.: Anayasa Mahkemesinin HUMK m.87’deki “Müddeabihin Islah Yoluyla Arttırılamaması” Kuralını İptal Eden 20.7.1999 Günlü Kararı (RG 4.11.2000, No. 24420) Üzerine (Yeditepe Üniv. Huk. Fak. Der. 2004/1 s. 419-426).

UMAR, B./YILMAZ, E.: İsbat Yükü, İstanbul 1980.

ÜSTÜNDAĞ, S.: Medeni Yargılama Hukuku, c. I: Yargılama Safhası, 2, bası, İstanbul 1977. (Usul)

ÜSTÜNDAĞ, S.: Medeni Yargılama Hukuku, c. II: Kanun Yolları ve Tahkim, 3. bası, İstanbul: 1977. (Kanun yolları)

ÜSTÜNDAĞ, S.: İddia ve Müdafaanın Değiştirilmesi Yasağı, İstanbul 1967. (Yasak)

ÜSTÜNDAĞ, S.: Süresinde Cevap Lâyihası Vermemenin Müeyyidesi Vardır (İBD 1962/XXXVI/4-6 s. 22-36). (Cevap layihası vermeme)

ÜSTÜNDAĞ, S.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun Tadili Hak-kında Düşünceler (İÜHFD XXXIII/1-2 s. 140-182). (Tadil)

ÜSTÜNDAĞ, S.: İcra Hukukunun Esasları, 2. bası, İstanbul 1975. (İcra)

VOLKMAR: Der Wechsel der Parteien im Zivilprozess im Lichte der neueren Praxis (ZAkDR 1936, s. 101-103).

VOLLKOMMER, M.: Formstrenge und prozessuale Billigkeit, München 1973.

WACH, A.: Vorträge über die Reichszivilprozessordnung, 2. bası, Bonn 1896. (Vorträge)

WACH, A.: Handbuch des deutschen Civilprozessrecht, Leipzig 1885. (Handbuch)

WACH, A.: Zur Lehre von der Klageänderung (Gruch. 1886 s. 769-779). (Klageänderung)

WALDER, H.U.: Die Offizialmaxime, Anwendungsbereich und Gren-zen im schweizerischen Zivilprozessrecht, Zürih 1972. (Offizial-maxime).

WALDER-BOHNER, H.U.: Der neue Zürcher Zivilprozess, Ein Hand-buch, Zürich 1979. (Zivilprozess).

WALSMANN: Prozesszweck und Verfahren im Zivilprozess (Rheinisc-he Zeitschrift für Zivil- und Prozessrecht, XXII s. 414-427).

WALTHER, R.: Klageänderung und Klagerrücknahme, Köln 1969.

WASSERMANN, R.: Der soziale Zivilprozess, zur Theorie und Praxis des Zivilprozesses im sozialen Rechtsstaat, Neuwied und Drmstadt 1978.

WEITZ, D.: Auslegung von Prozesshandlung der Parteien, Berlin, 1968.

WENK, K.: Gerichtsfassung und Zivilprozess in Thailand, Frankfurt a.M., Berlin 1960.

WESTERBURG: Der Einwand der unzulässigen Klageänderung nach dem neuen Prozessrechte in formeller Beziehung (Gruch 24, s. 170 vd.).

WETZELL: System des ordentlichen Civilprozesse, 3. bası, Leipzig 1878.

WEYMUTH: Mündlichkeit und Schriftlichkeit im schweizerischen Zi-vilprozessrecht, Schöffiisdorf 1931.

WIEBE, J.: Die Klageänderung im Zivilprozess, Tübingen 1934.

WIECZOREK, B.: Zivilprozessordnung und Nebengesetze, 2. bası, II. cilt Berlin, Newyork 1976.

WIESER: Das Rechtsschutzinteresse des Klägers im Zivilprozess Gie-seking, Bielefeld 1971.

WILCKENS: Grenzen der Klageänderung durch Parteiwechsel (MDR 1957 s. 207-208).

WITTMANN, H.: Die Klageänderung im geltenden Recht und im Entwurf einer ZPO, Chemnitz 1934.

WOLFF, K.: Grundriss de österreichischen Zivilprozessrechts, 2. bası, Wien 1947.

WYSS, K.: Zur Klageänderung, insbesondere nach zürcherischen Recht (SJZ 1915, S. 328-333).

YALMAN, M.: Islah (Hukukda) (İzBD 1982/1 s. 46-47).

YAZICI/ATASOY: Şahıs, Aile ve Miras Hukuku ile İlgili Yargıtay Tat-bikatı, 1952-1970, Ankara 1970.

YEĞENGİL, R.: Tahkim, İstanbul 1974.

YEŞİL, S. B.: Medeni Usul Hukukunda Islah, Karar İncelemesi (Manisa BD Nisan 2005, Y. 24, S. 93, s. 125-135)

YILMAZ, E.: Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi (4 Cilt), Ankara 2021. (HMK Şerhi)

YILMAZ, E.: Adalet “İnsana Yakışan Anlayış”, Ankara 2020.

YILMAZ, E.: Sadeleştirilmiş Metinleriyle, Notlu Hukuk Usulü Muha-kemeleri Kanunu, Ankara 1975/1976. (Kanun)

YILMAZ, E.: Hukuk Yargılama Yöntemleri Yasasındaki Para Cezaları-nın 12.6.1978 tarih ve 2243 sayılı Yasa Karşısındaki Durumu ve Yasama Tapma Tekniği (YD 19C0/1-2 s. 27-49). (Para cezaları)

YILMAZ, E.: İdari Yargıda İddia ve Savunmanın Genişletilme-si/Değiştirilmesi Yasağı (ABD 1983/3-4, s. 11-34).


Yorum Yap

Lütfen yorum yazmak için oturum açın ya da kayıt olun.
İlgili Yayınlar