Türk Ceza Kanunu'nda Nefret ve Ayrımcılık Suçu

Nefret suçları, suç teorisindeki yeri tartışmalı olmakla beraber, toplumsal hayatta eşitsizlik, ayrımcılık ve ön yargıya dayalı olarak ortaya çıkan suçlardır.

"Nefret ve Ayrımcılık" suçu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun ikinci kitabının "Kişilere Karşı Suçlar" başlıklı ikinci kısmının, "Hürriyete Karşı Suçlar" başlıklı yedinci bölümünde, 122. maddede; "Dil, ırk, milliyet, renk, cinsiyet, engellilik, siyasi düşünce, felsefi inanç, din veya mezhep farklılığından kaynaklanan nefret nedeniyle;

a) Bir kişiye kamuya arz edilmiş olan bir taşınır veya taşınmaz malın satılmasını, devrini veya kiraya verilmesini,

b) Bir kişinin kamuya arz edilmiş belli bir hizmetten yararlanmasını,

c) Bir kişinin işe alınmasını,

d) Bir kişinin olağan bir ekonomik etkinlikte bulunmasını,
engelleyen kimse, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır." hükmüyle düzenlenmiştir.

Kitabın ilk bölümünde; eşitlik ve ayrımcılık kavramları, bunların Türk hukukuna ve uluslararası hukuka yansımaları, nefret suçu kavramının ne olduğu incelenmiştir.

İkinci bölümde ise, Türk Ceza Kanunu'na 2005 yılında "Ayrımcılık" adıyla giren ve 2014 yılında, bazı unsurlarıyla birlikte, ismi de "Nefret ve Ayrımcılık" olarak değiştirilen suçun unsurları, eşitlik, eşitsizlik ve ayrımcılık yasağı ile ilintisi ve ilk bölümde ele alınan anlamda bir nefret suçu olup olmadığı ele alınmıştır.

	Eşitlik, Ayrımcılık ve Nefret Kavramları
	Ulusal ve Uluslararası Hukukta Eşitliğe İlişkin ve Ayrımcılık Karşıtı Metinler
	Nefret Suçları
	Suçun Maddi ve Manevi Unsuru
	Ayrımcılık Sebepleri
	Nefret ve Ayrımcılık Suçunun Nefret Suçları Arasındaki Yeri